ตอนที่ 5 แข่งกับเวลา

ตอนที่ 5 แข่งกับเวลา

เขายิ้มด้วยความโกรธ หันหลังเดินกลับเข้ามาในห้องอย่างสง่า งาม จากนั้นก็คลำหาไฟแช็กบนหัวเตียงแล้วก็จุดไฟ

เมื่อแสงไฟสว่างขึ้น เขารีบกดโทรศัพท์ของโรงแรมเพื่อต่อสาย ทันที

“คุณชายเย่?” ไม่ถึงสองวินาที โทรศัพท์ก็ถูกรับขึ้น

“เฝ้าประตูโรงแรมไว้ให้ดี อย่าให้มีใครออกไปได้โดยเด็ดขาด” เย่ซีอเฉิน

นี่เป็นโรงแรมของเขา เขาจะคอยดูว่าผู้หญิงคนนี้จะหนีออกไป

ได้ยังไง?

“ครับ” เลขาอู๋ตอบรับ ถึงแม้ว่าเลขาจะไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น กับเจ้านายของตน แต่เขาก็รีบทำตามคำสั่งโดยมีรีรอ

ในทุกๆ ครั้งที่คุณชายเย่มาพักที่โรงแรม เลขา ก็จะเฝ้าดูความ เรียบร้อยรอฟังคำสั่งอยู่ที่ชั้นหนึ่งตลอด ฟังจากน้ำเสียงของคุณ ชายเย่วันนี้แล้ว ดูเหมือนว่าจะเกิดเรื่องร้ายแรงขึ้น
ตอนที่ 5 แข่งกับเวลา

ตอนที่ 5 แข่งกับเวลา

เขายิ้มด้วยความโกรธ หันหลังเดินกลับเข้ามาในห้องอย่างสง่า งาม จากนั้นก็คลำหาไฟแช็กบนหัวเตียงแล้วก็จุดไฟ

เมื่อแสงไฟสว่างขึ้น เขารีบกดโทรศัพท์ของโรงแรมเพื่อต่อสาย ทันที

“คุณชายเย่?” ไม่ถึงสองวินาที โทรศัพท์ก็ถูกรับขึ้น

“เฝ้าประตูโรงแรมไว้ให้ดี อย่าให้มีใครออกไปได้โดยเด็ดขาด” เย่ซีอเฉิน

นี่เป็นโรงแรมของเขา เขาจะคอยดูว่าผู้หญิงคนนี้จะหนีออกไป

ได้ยังไง?

“ครับ” เลขาอู๋ตอบรับ ถึงแม้ว่าเลขาจะไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น กับเจ้านายของตน แต่เขาก็รีบทำตามคำสั่งโดยมีรีรอ

ในทุกๆ ครั้งที่คุณชายเย่มาพักที่โรงแรม เลขา ก็จะเฝ้าดูความ เรียบร้อยรอฟังคำสั่งอยู่ที่ชั้นหนึ่งตลอด ฟังจากน้ำเสียงของคุณ ชายเย่วันนี้แล้ว ดูเหมือนว่าจะเกิดเรื่องร้ายแรงขึ้น
“อือ อือ ถ้าอย่างนั้นเรากลับไปที่ห้องกันก่อนเถอะ” ชายหนุ่ม พยักหน้าตอบรับ เพราะกลัวว่าจะเกิดอันตรายขึ้น จากนั้นทั้งสอง ก็พากันกลับไปที่ห้องพัก

เลขา ชื่นชมตัวเองในใจว่าตนเองฉลาดมากเลยใช่ไหม? เงินถั่วนิ่งยิ้มมุมปาก เหตุผลแบบนี้ใครเชื่อก็บ้าแล้ว

นี่น่าจะเป็นคำสั่งของผู้ชายที่อยู่ในห้องเมื่อกี้แน่ๆ เห็นได้ชัดแจ้ง ว่าต้องการที่จะจับตัวเธอ

เธอคิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะมาก่อเหตุถึงตรงนี้

เขาเร็วมาก ขนาดเงินถั่วนิ่งเอาโทรศัพท์มือถือเขามาแล้ว แต่คิด ไม่ถึงจริงๆ ว่าเขาจะมีวิธีอื่นเพื่อติดต่อกับคนภายนอกได้

สภาพการณ์ในสายตาเธอตอนนี้คือคิดจะหนีออกไปจากโรงแรม ก็ยากเกินไป แต่หากรอให้ผู้ชายคนนั้นลงมา มีหวังเธอต้องซวย แน่ๆ

ดังนั้นเธอจำเป็นอย่างยิ่ง! จำเป็นต้องใช้ความเร็วของเธอวิ่งหนี ออกไปให้ได้
“อือ อือ ถ้าอย่างนั้นเรากลับไปที่ห้องกันก่อนเถอะ” ชายหนุ่ม พยักหน้าตอบรับ เพราะกลัวว่าจะเกิดอันตรายขึ้น จากนั้นทั้งสอง ก็พากันกลับไปที่ห้องพัก

เลขา ชื่นชมตัวเองในใจว่าตนเองฉลาดมากเลยใช่ไหม? เงินถั่วนิ่งยิ้มมุมปาก เหตุผลแบบนี้ใครเชื่อก็บ้าแล้ว

นี่น่าจะเป็นคำสั่งของผู้ชายที่อยู่ในห้องเมื่อกี้แน่ๆ เห็นได้ชัดแจ้ง ว่าต้องการที่จะจับตัวเธอ

เธอคิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะมาก่อเหตุถึงตรงนี้

เขาเร็วมาก ขนาดเงินถั่วนิ่งเอาโทรศัพท์มือถือเขามาแล้ว แต่คิด ไม่ถึงจริงๆ ว่าเขาจะมีวิธีอื่นเพื่อติดต่อกับคนภายนอกได้

สภาพการณ์ในสายตาเธอตอนนี้คือคิดจะหนีออกไปจากโรงแรม ก็ยากเกินไป แต่หากรอให้ผู้ชายคนนั้นลงมา มีหวังเธอต้องซวย แน่ๆ

ดังนั้นเธอจำเป็นอย่างยิ่ง! จำเป็นต้องใช้ความเร็วของเธอวิ่งหนี ออกไปให้ได้และนี่คือการแข่งกับเวลานั่นเอง……..