บทที่92 คุณชายสามเย่อยู่เป็นจริงๆ!

บทที่92 คุณชายสามเย่อยู่เป็นจริงๆ!

แต่ว่าตอนนี้เจอแล้ว งั้นก็สามารถคิดบางบัญชีได้แล้วสิ

ถ้าเธอจำไม่ผิดล่ะก็ ปีนี้เฉียววี่หนานน่าจะยี่สิบเจ็ด สินะ? ยี่สิบเจ็ดแล้วแต่ยังไม่แต่งงานอีก?

นี่มันน่าควรแก่การพิจารณาอย่างระมัดระวัง เงินลั่วฉิงดู ท่าทางของเฉียววี่หนานที่มองเย่ซือเฉิน ในใจก็แอบยิ้ม เบาๆ

เฉียววี่หนานชอบเย่ซือเฉินมาก แต่ว่ากลับปกปิดไว้ ดูๆ แล้ว ระหว่างทั้งสองคนแล้วน่าจะไม่มีความรักหนุ่มสาว อะไรทั้งนั้น อย่างน้อยเย่ซือเฉินก็ไม่คิดอะไรเลย ไม่งั้น เฉียววี่หนานก็คงไม่ปกปิด

เย่ซือเฉินไม่รู้สึกเหมือนเฉียววี่หนานน่าจะเพราะเหตุผล

อื่น

งั้นแบบนี้ ละครเรื่องนี้ก็น่าสนุกสิ!!

เวินลั่วฉิงย้ายสายตามองไปที่เย่ซือเฉิน มองเห็นว่าตอน นี้เย่ซือเฉินก็กำลังมองไปที่เฉียววี่หนานพอดีเงินลั่วฉิงออกแรงดึงบนแขนเย่ซือเฉิน

เย่ อเฉินขมวดคิ้วหน่อยๆ หัวหน้ามา มองเวินลั่วฉิงอ ย่างสงสัยนิดๆ อยู่ๆเธอมาดึงเขาทำไม?

แต่ว่า เย่ซือเฉินมองไป กลับมองเห็นเวินลั่วฉิงจ้องเขา เขม็งในตอนนี้

“เป็นอะไรไป? “เย่ซือเฉินงง เมื่อสักครู่ยังดีๆอยู่ ทำไม จู่ๆก็โกรธได้

“โกรธเหรอ? “สายตาของเย่ซือเฉินเป็นประกายนิดๆ ที่ จริงจนถึงตอนนี้ เขายังคงมั่นใจว่าเธอก็คือผู้หญิงเมื่อห้า ปีก่อนคนนั้น มั่นใจว่าเธอก็คือผู้หญิงคนนั้นที่หลุดหายไป จากมือเขาอีกครั้งที่สถานีตำรวจเมื่อหลายวันก่อน ดังนั้น พูดตามเหตุผลแล้ว เธอจะโกรธง่ายขนาดนี้ไม่ได้

แต่ว่า ตอนนี้เธอโกรธจริง และยังโกรธมาก โกรธสุดๆ

“สรุปเป็นอะไรกันแน่เนี่ย? “เป็นครั้งแรกที่เย่ซือเฉิน เห็นเธอโกรธ เขาพบว่าตอนที่เธอโกรธน่ารัก แน่นอนว่า ภรรยาเขาโกรธ เขาก็ต้องรู้เหตุผลให้ได้

ไม่ว่าเธอจะโกรธจริงหรือว่าล้อเล่น!
แน่นอนว่าแบบนี้ คาวมสนใจทุกอย่างของเย่ซือเฉินอยู่ที่ เงิน วฉิง ส่วนเฉียววี่หนานที่อยู่ตรงหน้าเขา เย่ซือเฉินก ลับไม่มองสักนิด

เฉียววี่หนานเห็นความสนใจทุกอย่างของเย่ซือเฉินอยู่ที่ ตัวเงินลั่วฉิง ไม่มองเธอเลยสักนิดก็อึ้งไปทันที

ไม่ เธอไม่เชื่อว่ายัยน่าเกลียด ยัยโง่นี่จะสามารถแย่ง

ความสนใจของเธอไปได้

“ครั้งแรกที่ฉันมาบ้านพวกคุณก็ถูกติดอยู่ที่หนาประตูนี้ เลยเหรอ พวกคุณคิดว่าจะคุยไปถึงไหนเนี่ย? “เวินลั่วฉิง แก้มป่อง ตาโตจ้องไปที่เย่ซือเฉิน ใช้การแสดงออกที่ตรง ไปตรงมาและเวอร์เพื่อแสดงว่าเธอโกรธมาก

เย่ซือเฉินอึ้ง ถูกติดอยู่ที่หน้าประตู? ! จิตใต้สำนึกของ สายตาเย่ซือเฉินอยากมองไปที่เฉียววี่หนาน

“มองอะไร มองอีกจะควักลูกตา”ตอนที่สายตาของเย่ซือ เฉินจะมองไปที่เฉียววี่หนานนั้นเอง ทันใดนั้นเวินลั่วฉิงก็ พูดออกมาอย่างไม่พอใจ

ประโยคนี้เวินลั่วฉิงไม่ได้เอ่ยชื่อ ไม่รู้ว่าเธอพูดถึงเฉียววี่ หนานหรือว่าเยซือเฉิน
แต่ว่า ตอนนี้เยซือเฉินกลับมั่นใจได้เองว่าเป็นลั่วฉิง

หมายถึงเขา

สายตาของเย่ อเฉินที่จะมองไปที่เฉียว หนานก็หัน กลับมา แล้วมองไปที่เวินลั่วฉิงอีกครั้ง

สองสามคนในห้องโถงได้ยินประโยคนี้ของเวินลั่วฉิง ก็ ตะลึง พวกเขาเข้าใจเย่ซือเฉิน ไม่มีใครกล้าพูดกับเชือ เฉินขนาดนี้ พวกเขาคิดว่าจะมีฉากต่อไปให้น่าดูแล้ว

ในใจเฉียววี่หนานแอบยิ้มอย่างเย็นชา ผู้หญิงคนนี้หา เรื่องอยากตายเอง โทษใครไม่ได้

แต่ว่า ทำให้ทุกคนแปลกใจก็คือเย่ซือเฉินไม่โกรธ

“ทำไม? หึงเหรอ? “เย่ซือเฉินมองไปที่เป็นลั่วฉิง ตาทั้งคู่ เป็นประกาย ตอนที่พูด ที่จริงเขาไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่

จากการแสดงออกของเวินลั่วฉิงเมื่อก่อนนั้น เขายากที่ จะเชื่อว่าเธอจะหึง

แต่ว่าท่าทางของเธอแบบนี้ชัดเจนว่าหึง ตอนนี้เธอ แสดงออกได้ชัดเจนมาก

เฉียววี่หนานตะลึง เวินลั่วฉิงทำแบบนี้กับเขา เขาไม่ใช่แค่ไม่โกรธ แต่ยังพูดง้อเงินวง …อย่างอ่อนโยน ด้วย?

ถูกแล้ว ก็คือง้ออยู่?

นี่ใช่เย่ซือเฉินที่เธอรู้จักไหม?

เวินลั่วฉิงน่าเกลียดขนาดนี้ และยังโง่อีก ทำไม? ทำไม?

“หึ”แต่ว่าเวินลั่วฉิงยังไม่พอใจ และยังทำหน้าเหมือนถูก เหยียบจมูก

เฉียววี่หนานมอง โกรธจนจะอ้วกออกมาเป็นเลือด เธอ อดทนสุดๆ ถึงได้ควบคุมตัวเองให้ไม่แสดงท่าทีผิดปกติ ออกมา

เย่ซือเฉิน:

เย่ซือเฉินมองไปที่เวินลั่วฉิง สายตาสั่นนิดๆ แบบนี้คือหึง

จริงๆ

“คุณนี่”ต่อมา มุมปากเย่ซือเฉินก็ยกขึ้น รอยยิ้มบนใบ หน้าค่อยๆยิ้มออกมาอย่างช่วยไม่ได้ เขายื่นมือไปลูบที่ หัวของเวินลั่วฉิง การกระทำนั้นใกล้ชิดกันมาก เต็มไปด้วยความรักเป็นพิเศษ ทำให้คนตายได้ คือ ทำให้เฉียว หนานตายได้

ทุกคนมองก็อึ้งไป เฉียววี่หนานก็อึ้ง นี่มันอะไรกันเนี่ย? เย่ซือเฉินยิ้มจริงเหรอ? ยิ้มจริงๆ?

หลังจากที่แม่ของเย่ซือเฉินจากไป เย่ซือเฉินอยู่ต่อหน้า คนในครอบครัวไม่เคยยิ้ม เพราะว่าตอนนั้นเฉียววี่หนาน เคยช่วยแม่ของเย่ซือเฉิน และยังเคยช่วยเย่ซือเฉินด้วย ดังนั้นเย่ซือเฉินเลยพิเศษกับเธอหน่อย แต่ว่าหลายปีมานี้ เฉียววี่หนานก็ไม่เคยเห็นเขายิ้มต่อหน้าเธอมาก่อน

ยิ้มนิดๆก็ไม่เคย ไม่ต้องพูดถึงรอยยิ้มที่ออกมาจากใจ อย่างปกปิดไม่อยู่เหมือนตอนนี้

อีกอย่างตอนนี้ท่าทีที่เงินลั่วฉิงทำกับเขาก็ไม่ดี ทำไม เขา? ทำไมต้องยิ้มด้วย?

เฉียววี่หนานไม่พอใจ ไม่พอใจที่สุด ตอนนี้เธอแอบ กัดฟันด้วยความแค้น มืออยากจะฉีกเวินลั่วฉิงอย่างทนไม่ ไหว

ทำไมเวินลั่วฉิง? ทำไม?
“นี่มันน่าดึงตรงไหนล่ะ วี่หนานเป็นแขก …..เย่ซือเฉิน ไม่ได้สนใจเฉียววี่หนาน ดังนั้นก็เลยไม่เห็นท่าที่ผิดปกติ ของเฉียววี่หนาน ตอนนี้เขาแค่อยากอธิบายกับภรรยาให้ ชัดเจน

“วี่หนาน? “เวินลั่วฉิงมองไปที่เขา จงใจทําเสียงสูง อย่างมีความหมายมาก

เย่ซือเฉินไม่ได้สังเกตเห็นท่าทีผิดปกติของเฉียววี่หนาน แต่เงินลั่วฉิงกลับสังเกตเห็น ในใจเงินลั่วฉิงแอบขำเฉียว หนานโกรธแล้ว? รับไม่ได้แล้วเหรอ?

ละครเพิ่งจะเล่น ฉากดีๆยังมาไม่ถึงเลย!!

เฉียววี่หนานรอก่อน เดี๋ยวก็รู้!!

เย่ซือเฉิน:

“คุณเฉียว…….คุณชายสามเย่เป็นคนแบบไหน? สมอง เปลี่ยนไวเหลือเกิน แต่ตอบสนองได้ไวกว่า จู่ๆก็เข้าใจ ความหมายของภรรยาตัวเอง ต่อมาเปลี่ยนการเรียก จา กวี่หนานเปลี่ยนเป็นคุณเฉียว

คุณชายสามเย่เรียกเปลี่ยนไปอย่างไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรแบบนี้! !
เงินลั่วฉิงขำ คุณชายสามเย่อยู่เป็นจริงๆ ยังร่วมแสดง ด้วยอย่างไม่เลว เธอพอใจอย่างมาก

เฉียววี่หนานกลับอึ้งไป ดวงตาของเธอเบิกกว้าง ยาก ที่จะมองไปที่เย่ซือเฉิน เธอไม่อยากจะเชื่อ และก็ไม่ สามารถเชื่อได้ แค่เพราะประโยคเหมือนสายลมพัดผ่าน ไปแค่นี้ของเงินลั่วฉิง เย่ซือเฉินก็เรียกเธอเปลี่ยนไปเลย

และยังเปลี่ยนเป็นคุณเฉียว?

คุณเฉียว? เรียกแบบนี้เจ็บแทงเข้าไปลึกๆในหัวใจเฉียว วี่หนาน แทงทุกเส้นประสาทของเธอจนเจ็บ

เธอไม่กล้าจะเชื่อ และก็ไม่มีทางรับทุกอย่างนี้ได้ แต่ว่าเฉียววี่หนานไม่รู้ ว่านี่แค่เริ่มต้น เวินลั่วฉิงไม่ได้ทำ แค่นี้แน่