บทที่377 คุณชายสามเย่ ภรรยาของคุณกำลัง จะไปแล้ว (5)

บทที่377 คุณชายสามเย่ ภรรยาของคุณกำลังจะไป แล้ว (5)

“เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ฉันกับท่านประธานของพวกคุณตกลง กันแล้ว ไม่มีทางมีปัญหา ถ้าหากคุณไม่วางใจ คุณจะโทร ไปถามท่านประธานของคุณก็ได้” เวินลั่วฉิงรีบพูดเสริม ขึ้น

เงินลั่วฉิงรู้ว่าเขาเป็นกังวลเรื่องอะไร ในเมื่อเลขาหลิว เป็นกังวลก็สามารถโทรไปถามเย่ซือเฉินเพื่อความ กระจ่างได้

เวิน วฉิงคิดว่าเดิมทีเย่ซือเฉินแต่งงานกับเธอก็เพื่อ บริษัทตระกูลเย่กรุ๊ป ตอนนี้คุณปู่เย่เซ็นชื่อแล้ว ขอเพียง เย่ซือเฉินเซ็นชื่อ บริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปก็จะเป็นของเย่อ เฉินแล้ว ถ้าอย่างนั้นภารกิจของเธอก็เสร็จสมบูรณ์แล้ว

ดังนั้นเย่ซือเฉินก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะไม่ยอมหย่า

แล้วยิ่งยังมีเรื่องของคุณเมิ่งอีก

บริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปอยู่ในมือแล้ว เย่ซือเฉินก็ไม่ต้อง กังวลเรื่องคุณปู่แล้ว ไม่แน่ว่าอาจจะได้ตกล่องปล่องชิ้น กับคุณเมิ่งก็ได้
ดังนั้นเป็นลั่วฉิงมั่นใจมากในตอนนี้ ถ้าหากเลขาหลิวโทร ไปถามเย่ซือเฉินในตอนนี้ เย่ซือเฉินจะต้องเห็นด้วยแน่ ดังนั้นเธอจึงไม่เป็นกังวลแม้แต่น้อย

“อึ้งทำไมล่ะ? ถ้าคุณเป็นกังวลก็โทรไปถามท่านประธาน ของพวกคุณเลยสิ” เป็นลั่วจึงเร่งอีก นาทีนี้เธอมีสีหน้า สงบนิ่งมากเพราะเธอไม่กังวลใจเลยจริง ๆ

เลขาหลิวเห็นเวินตั๋วฉิงแบบนี้ก็ตกตะลึงเล็กน้อย คุณนายท่านประธานมั่นใจขนาดนี้ ไม่เป็นกังวลเลย แม้แต่น้อย อีกทั้งยังให้เขาโทรไปถามเพื่อให้กระจ่าง ด้วย?

ดูแล้วไม่ใช่เรื่องโกหก หรือว่า?

“อ้อ” เลขาหลิวที่อยู่ภายใต้สายตาของเงินลั่วฉิงจึง ทำได้เพียงกัดฟันรับปากไป แม้ว่าเขาจะดูประหลาดใจ อย่างไม่น่าเชื่อ แต่เขาก็ยังคงหยิบโทรศัพท์ออกมาและ โทรออก

เสียงโทรศัพท์ดังหลายครั้งจนปลายสายรับโทรศัพท์ เห็นได้ชัดว่าเย่ซือเฉินกำลังยุ่ง

“ท่านประธานครับ คุณนายเธออยาก…” ทันทีที่มีคนรับ สาย เลขาหลิวก็พูดไม่หยุดด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างเร่งรีบ
เลขาหลิวคิดว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ อีกทั้งยังเป็นเรื่อง ใหญ่ที่เร่งด่วน

แต่ว่าสถานการณ์ของเย่ซือเฉินในตอนนี้นั้นถือว่าไม่ ปกติ และไม่สะดวกจะรับโทรศัพท์

เขาคิดว่าเลขาหลิวจะพูดกับเรื่องที่เป็นลั่วฉิงต้องการ โมเดลรถก่อนหน้านี้ เพราะเลขาหลิวรู้ถึงความพิเศษของ โมเดลรถคนนั้นที่มีต่อเขา เลขาหลิวรู้ว่าเขาไม่อนุญาตให้ ใครก็แล้วแต่มายุ่งกับโมเดลรถคันนี้ ครั้งก่อน จี้หซีเข้ามา ยุ่งกับโมเดลรถของเขา เขายังโกรธจี้หซีเป็นฟืนเป็นไฟ เรื่องนั้นเลขาหลิวเองก็รู้

ดังนั้นถ้าเลขาหลิวจะโทรหาเขาด้วยเรื่องนี้ก็ถือว่าปกติ

ทางด้านเย่ซือเฉินในตอนนี้เรียกได้ว่าไม่ปกติมาก ๆ เขา จึงไม่ได้คิดอะไรหรือถามอะไรมากแล้วพูดออกมา “อือ

เรื่องนี้ฉันรู้แล้ว เธออยากได้ก็ให้เธอ แล้วแต่เธอเลย”

เย่ซือเฉินคิดอย่าว่าแต่โมเดลรถเลย ต่อให้เธอต้องการ ทุกอย่างของเขา เขาก็ให้เธอได้

เมื่อเย่ซือเฉินพูดจบก็รีบวางสายไปทันที

ทำไมเย่ซือเฉินจะต้องรีบวางสายด้วย?
เพราะทางด้านเย่ซือเฉินนั้นจู่ ๆ ก็มีคนยิงปืน เขารู้ ว่าตอนนี้เป็นลั่วจึงคงจะยังอยู่ในห้องทำงาน ถึงแม้ว่า เป็นลั่วฉิงอาจจะไม่ได้ยื่นโทรศัพท์ของเลขาหลิว แต่เย่ซือ เฉินก็ยังเป็นกังวล กังวลว่าเธอจะได้ยินเข้า

อย่างไรก็ตามความระมัดระวังของเธอสูงเกินไป เขาไม่ ต้องการให้เธอได้ยินและไม่ต้องการให้เธอกังวล

ดังนั้น เย่ซือเฉินจึงรีบวางสายให้เร็วที่สุด เลขาหลิวใน ตอนนี้ด้วยความที่ตกตะลึง ยิ่งกว่านั้นความคิดของเลขา หลิวก็อยู่กับเรื่องการหย่าของคุณนายกับท่านประธาน ดังนั้น จึงไม่ได้สนใจเรื่องอื่นมากนักและไม่ได้สนใจฟัง เสียงปืนจากปลายสายเลย

ในตอนที่เลขาหลิวโทรศัพท์อยู่นั้น เขาตั้งใจเดิน ห่างออกมาเล็กน้อย ในตอนนี้เป็นลั่วฉิงอยู่ห่างจากขา ประมาณหนึ่ง ดังนั้นจึงไม่ได้ยินอะไรเลย

เลขาหลิวยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นอยู่นานและยังไม่ได้สติ อันที่ จริง อันที่จริงท่านประธานเห็นด้วยจริง ๆ…

ท่านประธานบอกว่าเขารู้เรื่องนี้ พูดชัดว่าเป็นจริงอย่างที่ คุณนายพูดแบบนั้น ท่านประธานกับคุณนายได้ตกลงกัน ไว้ก่อนแล้ว

เขาเข้าใจว่าท่านประธานชอบคุณนาย คิดไม่ถึงว่า….
ในเมื่อท่านประธานเห็นด้วย ถ้าอย่างนั้นเขายังจะพูด อะไรได้อีก

แต่ว่า ท่านประธานบอกว่าคุณนายอยากได้ก็ให้คุณนาย แล้วแต่เธอ ท่านประธานคงจะหมายถึงในตอนหย่าหาก คุณนายต้องการอะไรก็ให้คุณนายอย่างนั้นสินะ?

แต่ว่า เขาก็ยังรู้ว่าท่านประธานไร้เยื่อใยเกินไปหน่อย คุณนายนำหุ้นของบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปมาก็เพื่อท่าน ประธาน ท่านประธานจะหย่ากับคุณนายโดยไม่มีแม้แต่ ความลังเลแบบนี้

ท่านประธานต่างอะไรกับพวกที่ทอดทิ้งลูกเมีย? แน่นอน ว่าท่านประธานยังไม่มีลูกให้ทอดทิ้ง

เขารู้สึกว่าคุณนายไม่ใช่พวกที่สนใจเรื่องของทรัพย์สิน เงินทอง ท่านประธานให้สิ่งเหล่านั้นกับคุณนาย คุณนาย คงจะไม่ได้ยินดี

เลขาหลิวคิดอีกเรื่องหนึ่งขึ้นได้ เมื่อครู่ท่านประธานวาง สายไปด้วยท่าทางเร่งรีบมาก เขายังไม่ทันจะได้บอกเรื่อง หุ้นของบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปให้ท่านประธานรับรู้

แต่ว่า ในตอนนี้เขาไม่อยากจะโทรไปเพื่อรายงานเรื่องน่ายินดีนี้แล้ว จู่ ๆ ก็ไม่มีอารมณ์จะทำ

อาจจะเป็นเพราะเรื่องนี้เดิมทีเขาไม่ต้องบอกท่าน ประธานก็ได้ ท่านประธานคงจะรู้อยู่แล้ว ถ้าไม่อย่างนั้น ท่านประธานก็คงไม่หย่ากับคุณนายหรอก

ถึงแม้ว่าเขาจะอยู่ข้างกายท่านประธานมาหลายปีด้วย ความเคารพและเลื่อมใสตลอดมา แต่ด้วยเรื่องในวันนี้ ทำให้เขารู้สึกไม่พอใจท่านประธานอยู่ไม่น้อย

ดังนั้น เลขาหลิวจึงรู้สึกน้อยใจเล็กน้อย

เวลาที่เลขาหลิวมองดูเวินลั่วฉิงนั้น มีอารมณ์ที่ช่าง สับสน สุดท้ายจึงพยักหน้า: “อืม ท่านประธานเห็นด้วย”

“ฉันบอกแล้วว่าไม่มีปัญหา นี่เป็นข้อตกลงที่พวกเราทำ ไว้ก่อนแล้ว เขาจะต้องเห็นด้วยแน่” เวินลั่วฉิงยิ้ม นี่เป็น เรื่องที่เธอตกลงไว้กับเย่ซือเฉินไว้ก่อนแล้วจะต้องไม่มี ปัญหาแน่ เย่ซือเฉินจะต้องเห็นด้วยอยู่แล้ว

เพียงแต่ปฏิกิริยาของเลขาหลิวนั้นทำให้เธออยากจะ

หัวเราะออกมา

เลขาหลิวทําหน้าเหมือน “ไม่อยากจะทำ” แบบนั้น ถ้า ไม่รู้ยังจะคิดว่าเลขาหลิวจะเป็นคนหย่าเองเสียอีก
“ท่านประธานบอกว่าคุณนายต้องการอะไรก็จะให้ คุณนาย ดังนั้นคุณนายได้โปรดบอก ไม่ต้องเกรงใจ” เลขาหลิวรู้สึกว่าในเมื่อท่านประธานพูดขนาดนี้แล้ว เขาก็ ไม่จำเป็นต้องปวดใจแทนท่านประธานแล้ว เขากลับหวัง ว่าคุณนายจะมีความต้องการเยอะ ๆ หน่อย

ในเมื่อท่านประธานรวยจะตาย

เขารู้สึกว่าท่านประธานเหลือเพียงแค่เงินทองเท่านั้น หลังจากหย่ากับคุณนายไปเขาก็คงต้องใช้ชีวิตอยู่กับเงิน ที่มีแล้ว

เงินลั่วฉิงนิ่งไป เย่ซือเฉินกลับเป็นคนใจกว้าง ให้เขาเป็น ฝ่ายเสนอว่าอยากได้อะไร?

เขาไม่กลัวว่าเธอจะโลภมาก ไม่รู้จักพอหรอ?

เธอรู้ว่าทรัพย์สินทั้งหมดของเย่ซือเฉินมีอะไรบ้าง เขา ไม่กลัวว่าเธอจะขอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งเหรอ?

ตามหลักการแล้ว สามีภรรยาเมื่อทำการหย่าร้าง สามารถจะขอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งของคู่สมรสได้ ถึง แม้ว่าพวกเขาจะแต่งงานกันโดยมีเงื่อนไข แต่ทะเบียน สมรสก็เป็นของจริงและได้รับผ่านกฎหมายรับรอง ยิ่ง ไปกว่านั้นเย่ซือเฉินยังไม่ได้ทำการรับรองทรัพย์สินใด ๆ ก่อนแต่งงานด้วยว
แต่ว่าสิ่งเหล่านั้นไม่ใช่สิ่งที่เวินลั่วจึงต้องการ เธอไม่ใช่ พวกสิงโตปากกว้าง

แท้จริงแล้ว เดิมทีเธอไม่ได้คิดว่าเธอต้องการอะไรจาก เย่ อเฉินเลย

เงินลั่วฉิงก้มหน้ามองไปที่โมเดลรถที่วางอยู่บนโต๊ะก่อน หน้านี้ จากนั้นก็ยิ้มขึ้นอีก: “อันนี้ค่ะ ฉันอยากได้อันนี้”

นี่คือสิ่งที่ลูกชายอยากได้มากที่สุด เธออยากจะช่วยให้ ลูกชายเธอได้มันมาก็พอแล้ว อย่างอื่นเธอไม่ได้สนใจ เลยจริง ๆ

“…” เลขาหลิวต้องตกใจมากอีกครั้ง ในตอนที่ดวงตาทั้ง สองมองดูเวินลั่วฉิงนั้นก็เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่อยากจะ เชื่อ คุณนายว่าไงนะ? เขาต้องการเพียงแค่โมเดลรถคนนี้ งั้นเหรอ?

แต่ว่า โมเดลรถคันนี้ดูแล้วคุ้นตา ใช่แล้ว มันเป็นของ ขวัญวันเกิดที่แม่ของท่านประธานให้ท่านประธานอันนั้น เอง

โมเดลรถคันนี้มีราคาสูงมากแต่ว่าสำหรับท่านประทาน แล้วต่อให้เป็นขนเส้นเดียวของวัวเก้าตัวตอนนี้ก็เทียบไม่ติด
แต่ว่าโมเดลรถนี้แม่ของท่านประธานให้ไว้ ดังนั้นสำหรับ

ท่านประธานแล้วมันจึงสำคัญมาก

เขาจำได้ว่าครั้งก่อนประธานจี้เข้ามายุ่งกับโมเดลรถ ท่านประธานยังโกรธแทบตาย จึงพอที่จะบอกได้ว่า โมเดลรถคนนี้มีคุณค่าทางจิตใจกับท่านประธาน ตอนนี้ คุณนายต้องการโมเดลรถคันนี้ เขาจะต้องยืนยันกับท่าน ประธานอีกทีรึเปล่า?