บทที่375 คุณชายสามเย่ ภรรยาของคุณกำลัง จะไปแล้ว (3)

บทที่375 คุณชายสามเย่ ภรรยาของคุณกำลังจะไป แล้ว (3)

ในขณะที่เงินลั่วฉิงทอดสายตาไปนั้น ทันใดนั้นก็เห็น โมเดลรถบนชั้นวางหนังสือของเขา ดวงตาเธอเป็น ประกายและลืมความเขินอาย แล้วหลุดปากพูดขึ้น: “โมเดลรถบนฉันหนังสือของคุณยกให้ฉันได้ไหมคะ?”

เมื่อพูดอย่างนั้น น้ำเสียงของเวินลั่วฉิงมีความประหลาด ใจอยู่ไม่น้อย

ลูกชายชอบรถรุ่นนี้มากแต่หาไม่เคยเจอก็เพราะเป็นรุ่น limited ระดับโลก ทั้งโลกมีเพียงแค่สองคันเท่านั้น

มีเงินก็ไม่สามารถจะหาซื้อได้ ตอนนั้นลูกชายยังขอให้ รุ่นพี่และมู่หรงตัวหยางช่วยหาแต่ก็หาไม่เจอ

เพราะเรื่องนี้ลูกชายถึงกับเซ็งไปนาน ลูกชายชอบ โมเดลรถรุ่นนี้มาก มากเป็นพิเศษ

แน่นอนว่าโมเดลรถรุ่นนี้ไม่สามารถคิดเป็นมูลค่าได้

วันนี้เธอเห็นมันในห้องทำงานของเย่ซือเฉิน ก็อยากจะ ลอง ไม่แน่ว่าเย่ซือเฉินจะใจกว้างและยอมยกมันให้เธอก็ได้นะ

“เอ๋?” เย่ซือเฉินอึ้งไป: “คุณชอบโมเดลรถเหรอ?”

เขาชอบโมเดลรถมาตั้งแต่เด็ก แต่ในห้องทำงานของเขา ก็มีโมเดลรถคันนี้เพียงคันเดียวเท่านั้น โมเดลรถคันนั้น เป็นของขวัญวันเกิดที่แม่เขามอบให้เขา

ดังนั้นโมเดลรถคนนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับเขามาก

“อือ” ไม่ใช่เธอที่ชอบเป็นลูกชขยของเธอต่างหากที่ชอบ แต่ว่าเงินลั่วฉิงก็ไม่ได้อธิบายออกไป

“ได้” ถึงแม้ว่าโมเดลรถนั่นจะสำคัญกับเขามาก แต่ใน เมื่อเธออยากได้เขาก็ให้ได้อยู่แล้ว

แล้วมันจะเป็นอะไรไปเธอกับเขาคือครอบครัวเดียวกัน เธอครอบครอง กับเขาครอบครอง มันก็เหมือนกันไม่ใช่ เหรอ?

“ขอบคุณค่ะ” เวินลั่วฉิงยิ้ม เป็นรอยยิ้มที่มีความสุขจาก สิ่งที่เกินคาดหมาย คราวนี้ก็ไม่ต้องเป็นกังวลเรื่องของ ขวัญให้ลูกชายแล้ว

พอดีกับที่ลูกชายเขาโรงพยาบาล เขาจะต้องไปสบายและทุกข์ใจ ถ้าหากว่าเธอได้โมเดลรถนี้ไปให้ลูก ลูกชาย คงจะต้องดีใจมากแน่ และคงจะลืมความเจ็บป่วยและไม่ สบายไปได้แน่

อือ ดีจริง ๆ

เมื่อได้ยินเสียงหัวเราะของเธอ เย่ซือเฉินก็ยกมุมปาก และมีรอยยิ้มในแววตาของเขา

“เจ้านาย” เสี่ยวลิ่วจื่อ เห็นเขาคุยหยอกเย้ากับผู้หญิงไม่ จบไม่สิ้นเสียที ดูแล้วไม่มีทีท่าว่าจะวางสายเลย เขาจึง ทนดูไม่ได้อีกแล้ว และอดไม่ได้ที่จะส่งเสียง

อีกฝ่ายนั้นก็กำลังถือปืน ตอนนี้กำลังล้อมพวกเขาไว้นะ เจ้านายเจ๋งจริง ในเวลาแบบนี้ยังมีแก่ใจป้อสาวได้ตลอด

“คุณทำธุระก่อนเถอะค่ะ” เงินลั่วฉิงได้ยินเสียงคนเรียก จากปลายสายแล้ว เงินลั่วฉิงฟังออกจากน้ำเสียงว่าเขา กำลังเร่ง และยังไม่ความไม่พอใจอยู่ด้วย

“อือ” เย่ซือเฉินรับคำเบา ๆ ด้วยแววตายิ้มแย้มและกลับ เคร่งขรึมลงมาก

แต่ว่าครั้งนี้เขาไม่ได้พูดอะไรและรีบวางสายไป
ในระหว่างที่วางสาย รอยยิ้มของเยซือเฉินก็หายไป ดวงตามีเพียงความเย็นยะเยือก มีแรงอาฆาตที่รุนแรงคุก รุ่นอยู่ทั่วร่างกาย

อีกฝ่ายได้แต่กลัวจนขาสั่น ไม่สามารถควบคุมร่างกาย

ให้ไม่สั่นเทาได้ “ของก็ให้พวกแกแล้ว ฉันต้องการเห็นคนของฉันกลับมา

อย่างไม่บุบสลาย” ดวงตาของเย่ซือเฉินจับจ้องไปที่คนที่ อยู่ด้านหน้า ลมหายใจเย็นราวกับสามารถแช่แข็งคนได้ ในทันที

อันที่จริงแล้วการช่วยคนนั้นไม่ยากเลย แต่ประเทศ C มี ภูเขาและเหมืองมากมาย มีเหมืองทั้งขนาดเล็กและใหญ่ ในสถานการณ์เช่นนี้การจะสืบหาคนกลุ่มหนึ่งนั้นไม่ง่าย เลย และที่สำคัญคือเสียเวลามาก

และอีกฝ่ายก็โหดร้ายเกินไป ถ้าหากพวกเขาผัดวัน ประกันพรุ่งอีกฝ่ายมีแนวโน้มที่จะฆ่าคนของตนทันที

หรวนจื้อคือตัวอย่าง อีกฝ่ายฆ่าหรวนจื้อไปแล้ว จากนั้น ก็ส่งศพของหรวนจื้อกลับมาเพื่อข่มขู่พวกเขา

“ได้ ๆ แกวางใจ พวกเราจะปล่อยคนของแกทันที” อีก ฝ่ายได้ของที่ต้องการแล้ว แน่นอนว่าก็ไม่อยากจะก่อ ปัญหาใหม่ขึ้นมาอีก เพราะพวกเขากลัวเย่ซือเฉิน
ในตอนนี้เอง เสียงโทรศัพท์ของเงินลั่วฉิงก็ดังขึ้นอีก

เป็นลั่วฉิงนิ่งไปเพราะคิดว่าเยซือเฉินโทรเข้ามาอีก เธอ แทบจะไม่ได้คิดอะไรมากและรีบหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่ บนโต๊ะ

เพียงแต่พอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วจึงพบว่าไม่ใช่เย่ซือ เฉินโทรเข้ามาแต่เป็นคุณปู่เย่

เป็นลั่วฉิงไตร่ตรองแล้วรับสาย: “ฮัลโหล”

น้ำเสียงนั้นสุภาพแต่กลับดูห่างเหิน

“เรื่องของผู้หญิงแซ่เมิ่งคนนั้น เธอรู้แล้วก็แล้วกัน แต่เธอ จะบอกใครไม่ได้ รวมถึงคนในตระกูลเงินด้วย” คุณปู่เย่ พูดจาโครม ๆ ใส่จนทำให้เงินลั่วฉิงต้องอึ้งไป

เงินลั่วฉิงขมวดคิ้วเล็กน้อยอเรื่องของผู้หญิงแซ่เมิ่ง? เป็น เรื่องอะไรกัน?

ผู้หญิงแซ่เมิ่ง? ในตอนนี้เป็นลั่วฉิงคิดว่าคนที่เกี่ยวข้อ งกับเย่ซือเฉินก็คือเมิ่งโร่ถึง

แต่ว่าเรื่องที่คุณปู่เย่ถึงมันคือเรื่องอะไร? ที่สุดแล้วมีเรื่อง อะไรที่ทำให้คุณปู่เย่ต้องโทรมากำชับเธอเป็นพิเศษ?

เงินลั่วฉิงคิดขึ้นได้ที่คุณปู่เย่พูดก่อนหน้านี้ เรื่องที่เชือ เฉินโอนหุ้นบริษัทบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปในมือให้คนอื่นเมื่อ หลายวันก่อน ตอนนั้นเธอเองก็คิดถึงเมิ่งโร่ถึงเป็นคนแรก จากนั้นเธอก็รู้สึกว่าน่าจะไม่ใช่เมิ่งโร่ถึง

แต่ตอนนี้คุณปู่เย่โทรมาเพื่อกำชับเรื่องผู้หญิงแซ่เมิ่งเป็น พิเศษ? ถ้าอย่างนั้นดูเหมือนจะมีความเป็นไปได้เพียงเมิ่ง โร่ถึงแล้ว

“ค่ะ ฉันทราบแล้ว” เป็นลั่วฉิงรับคำเบา ๆ เรื่องของเมิ่งโร่ ถึงเธอบอกใครไม่ได้แน่นอนอยู่แล้ว อันที่จริงเรื่องส่วนตัว ของเย่ซือเฉินเธอก็ไม่สามารถจะพูดจามั่วซั่วได้ แล้วยิ่ง เรื่องเกี่ยวกับเมิ่งโร่ยิงด้วยแล้วเธอก็รู้อะไรไม่เยอะ

“งั้นก็ดี” คุณปู่เย่ตอบกลับมาแล้ววางสายไป

เวินลั่วฉิงขมวดคิดเล็กน้อย คุณปู่เย่นี่ประหลาดจริง ๆ

เวินลั่วฉิงหยิบโมเดลรถแล้วคิดว่าจะไปแล้ว เพียงแต่ใน เวลานั้นประตูห้องทำงานของเย่ซือเฉินก็ถูกเปิดออก

เวินลั่วฉิงตัวแข็งทื่อ เมื่อครู่เธอปลีกตัวเข้ามาโดยไม่มี ใครเห็น ตอนนี้มีคนเห็นแล้วจะมีปัญหาอะไรหรือเปล่า?
แต่ว่า เมื่อเวินลั่วฉิงเห็นคนที่ผลักประตูเข้ามาก็ถอน หายใจ

“คุณนาย คุณมาได้ยังไงครับ?” เลขาหลิวเข้ามาในห้อง ทำงานแล้วเห็นเป็นลั่วฉิงก็ประหลาดใจ

แต่ว่าเขาคิดว่าท่านประธานโทรหาเขาให้เขารีบกลับมา เรื่องนี้คงจะเป็นเรื่องเร่งด่วน

แต่ไฟล์ทของเขาดีเลย์ ประธานจี้ก็ไม่อยู่ที่บริษัทพอดี เรื่องการเข้ามาในห้องของท่านประธานเปิดตู้เซฟของ ท่านประธาน เรื่องแบบนี้ท่านประธานคงไม่ให้ใครอื่นทํา แน่นอน

ดังนั้นคุณนายมาที่บริษัทก็คงจะเป็นเรื่องเดียวกันกับ เรื่องที่ท่านประธานให้เขารีบกลับมาก่อนหน้านี้

เลขาหลิวค้นพบอย่างละเอียดว่าคอมพิวเตอร์ของท่าน ประธานถูกเปิดใช้งาน ดังนั้นจึงได้มั่นใจเพิ่มขึ้นอีก

ดูแล้ว คุณนายคงจะส่งเอกสารไปเรียบร้อยแล้ว

คงจะเป็นเพราะไฟล์ทของเขาดีเลย์แน่ ๆ ทำให้มาช้าไป ดังนั้นท่านประธานจึงให้คุณนายมาแทน
เป็นลั่วฉิงที่ตอนแรกคิดว่าจะไปแล้ว เพียงแต่เมื่อเธอเห็น เลขาหลิวแล้วก็หยุด เธอคิดถึงสัญญาเรื่องหุ้นบริษัทที่ คุณปู่เย่มอบให้เธอเมื่อครู่

คุณปู่เย่นั้นเป็นคนไม่ค่อยมีความน่าเชื่อถือนัก บางครั้ง ก็ชอบทําอะไรโดยอาศัยความชอบของตัวเอง อันที่จริง เธอกังวลว่าถึงเวลาคุณปู่เย่จะเปลี่ยนใจและจะกลับคำ

ดังนั้นเพื่อเป็นการรับประกัน ทางที่ดีที่สุดคือต้องรีบ ดำเนินการให้เรื่องทั้งหมดจบโดยไว

แน่นอนว่ายังมี…