บทที่340 คุณพ่อมาแล้ว(5)

บทที่340 คุณพ่อมาแล้ว(5)

ทุกคนได้ยินเสียง ต่างก็หันไปมอง เมื่อเห็นผู้ชายที่กำลัง เดินมา ทุกคนต่างก็ตะลึง ….

ผู้ชายคนนี้ดูดีมาก ! นี่เป็นปฏิกิริยาแรกของทุกคน

ผู้ชายคนนี้เผด็จการมาก! นี่เป็นปฏิกิริยาที่สองของทุกคน

ผู้ชายคนนี้น่าเกรงขามมาก นี่เป็นปฏิกิริยาหลังจาก ความกลัวของทุกคน

ใช่ ผู้ชายที่เดินมาดูดีมาก ดูดีมากจริงๆ ดูดีแบบที่ผู้หญิง

มองแล้วไม่อยากละสายตาเลย

บนใบหน้าผู้ชายไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรเลย ไม่รู้ว่า ทำไม มีความรู้สึกเหมือนเผด็จการภายในสู่ภายนอกแบบ อธิบายไม่ถูก

เมื่อกี้เสียงของเขาเบามาก แต่ว่า ตั้งใจฟังแล้ว จะพบว่า เสียงนั้นราวกับมีเจตนาที่อยากจะฆ่าคนเลย

ในเวลานี้ เขาเดินมาช้าๆ แต่ละก้าวที่เดินเข้ามาใกล้ยิ่งเห็นได้ชัดเจนว่าอันตรายมากและอยากจะฆ่าคนเพิ่ม ขึ้น

คนที่มาดูก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่น และต่างก็ถอยออกไป

ผู้หญิงอ้วนกลืนน้ำลายโดยจิตใต้สำนึกของเธอ ขาเริ่ม สั่นไปทั้งสองข้าง

เวิน วฉิงเห็นคนที่เดินมาตะลึงอย่างเห็นได้ชัดเจนมาก รุ่นพี่?

ครั้งก่อนมู่หรงตัวหยางบอกว่ารุ่นพี่ยังอยู่เมือง A แต่ว่า รุ่นพี่ไม่เคยติดต่อเธอเลย เธอคิดว่ารุ่นพี่กลับไปแล้วซะ อีก ไม่คิดเลยว่ารุ่นพี่ยังไม่ได้ไปจากเมือง A

แต่ว่า ทำไมรุ่นพี่จู่ๆถึงมาอยู่ตรงนี้ เห็นได้ชัดว่า รุ่นพี่ มาเพราะเรื่องของวันนี้ แต่ว่าทำไมรุ่นพี่ถึงรู้เรื่องของ โรงเรียนอนุบาล ?

“ใครเป็นคนรังแกลูกรักบ้านผม”ถังไป๋เชียนเดินมา อุ้ม ถังจื่อซีขึ้นมา หอมแก้มของถังจื่อซีเบาๆ

ในเวลานั้น เจตนาความรู้สึกอยากฆ่าคนที่เป็นอันตราย ของผู้ชายนั้นได้หายไป เปลี่ยนเป็นความอ่อนโยนนุ่ม นวล“เขา เขาด่าหนู ด่าพี่ชาย ยังด่าแม่อีก “มือเล็กๆของถัง จ่อ ชี้ไปที่เด็กผู้ชายอ้วน

ถังไป่เขียนยิ้ม แล้วมองไปที่ถังจื่อโม่ พูดช้าๆว่า: “แสดง ว่า ถูกรังแกเหรอ? ”

ถังไป๋เชียนพูดแบบรู้อยู่แก่ใจแล้วยังแกล้งถาม ด้วย ความฉลาดของเขา เป็นไปไม่ได้ที่จะดูไม่ออก

เวินลั่วฉิงรู้สึกแปลกใจ มองไปที่ถังไป่เชียน

“อย่างเขา จะรังแกผมได้เหรอ? ไม่เห็นหรอว่าตอนนี้ เขายังลุกไม่ขึ้นเลย? “ถังจื่อโม่เงยหน้าขึ้น เชิดอก น้ำ เสียงนี้ดูโอ้อวดอย่างไร้ขอบเขต

เป็นไปได้ยังไงที่เขาจะถูกรังแก ?

เมื่อกี้อยู่ต่อหน้าของเวินลั่วฉิง ถังจื่อโม่ยังปิดบังอยู่เลย แต่ว่าตอนนี้ เขาไม่ปิดบังเลย

“อืม ดีมาก”ถังไป๋เชียนยิ้ม รู้สึกพอใจมาก พอใจวิธีการ ทําของถังจื่อโม่ ยิ่งพอใจคำตอบของถังจื่อไม่

แต่ว่า ถังไป๋เชียนยังพูดไปคำนึงว่า : “แต่ก็ ตีเบาไป หน่อยนะ”
ทุกคนได้ยินการสนทนาของทั้งสองคน ต่างก็ตะลึงไป เลย นี่ นี่เป็นสถานการณ์อะไร ?

มีผู้ปกครองที่สอนเด็กแบบนี้ด้วยเหรอ?

ลูกของตัวเองไปตีลูกของคนอื่น คนที่เป็นผู้ปกครองยัง จะพูดว่าตีเบาเกินไป

“คุณสอนเขาแบบนั้นจะตามใจเด็กจนเสียคน “เป็นลั่วนิ่ง ตะลึง ถึงจะเป็นความผิดของเด็กผู้ชายอ้วนนั้นจริงๆ แต่ ตอนนี้ถังจื่อโม่ไปตีคนอื่นแบบนี้ เธอเห็นแล้วก็รู้สึกสงสาร

เธอรู้สึกว่า รุ่นพี่สอนถังจื่อโม่แบบนี้ไม่ถูกเลย

เธอกลัวรุ่นพี่สอนเด็กแบบนี้จะตามใจเด็กจนเสียคน

“เหรอ? “ถังไป๋เชียนค่อยหันไปที่เวินลั่วฉิง มีรอยยิ้มใน ดวงตาอยู่ลึกๆ: “จื่อโม่ยังไม่เป็นเด็กดีเหรอ? ยังเชื่อฟัง ไม่พอเหรอ?

“ หรือว่าคุณหวังว่าเด็กถูกรังแกแล้วจะไม่ตีคืน? ปล่อย ให้ถูกคนรังแกไปทั่ว? “ตอนถังไป๋เชียนพูดคำนี้ เสียง อ่อนโยนมาก
เงินลั่ว งพูดไม่ออกไปซะพัก: ………….

จื่อโม่บ้านเธอเป็นเด็กดีจริงๆ เชื่อฟังมากแล้ว วันนี้ถ้า ไม่ใช่เด็กผู้ชายอ้วนด่าคนก่อน และยังด่าแรงขนาดนี้ เป็น ไปไม่ได้ ถัง อโม่จะไปตีคนอื่น

และคุณชายสามเย่ในตอนนี้นั่งรอเวินลั่วฉิงอยู่ที่ห้อง ทำงาน รอแล้วรอเล่าก็ยังไม่มา……

คุณชายสามเย่เริ่มหลับตาลงทีละนิด

เธอบอกว่าจะมาหาเขา ทั้งไปที่ตอนนั้นเขาได้ยินเธอ กําลังลงจากรถ โดยปกติ ก็น่าจะถึงตั้งนานแล้ว ทำไม ตอนนี้ก็ยังไม่เจอเธออีก?

เย่ซือเฉิน รู้ว่าเงินลั่วฉิงไม่อยากเปิดเผยเรื่องการ แต่งงานของพวกเธอมาโดยตลอด ดังนั้น เวินลั่วฉิงจะมา หาเขา แน่นอนว่าจะมาทางลิฟต์ส่วนตัวของเขา

เย่ซือเฉินออกมาจากห้องทํางาน เดินตรงไปที่ลิฟต์ส่วน ตัว เห็นว่าลิฟต์ส่วนตัวยังคงอยู่ชั้นที่เขาอยู่

หลังจากนั้นเย่ซือเฉินก็ไปดูคลิปวีดีโอจากกล้องวงจรปิด ทั้งหมด และยังคงไม่เห็นร่องรอยของเวิน วฉิง
ในดวงตาของเยซือเฉินมีความสับสนเล็กน้อย เธอไป ที่ไหนกันแน่ ?

หรือว่าจะอยู่ห้างข้างล่างหรือเปล่า ? ได้ยินมาว่าโดย ธรรมชาติแล้วผู้หญิงจะชอบเดินห้าง และชอบช็อปปิ้ง

แต่ว่า แต่งงานกับเธอมานานขนาดนี้ เขาเหมือนจะไม่ เคยเห็นเธอไปเดินห้างเลย และไม่เคยเห็นเธอซื้อของ อะไรเลย

ไม่ ครั้งก่อน เธอเคยซื้อกระเป๋าสตางค์ ก็คืออันที่เขาใช้ ในตอนนี้ คิดแล้วก็มีความสุข

เย่ซือเฉินสัมผัสกระเป๋าสตางค์ แล้วโค้งมุมปากขึ้น หรือ ว่าเธอจะชอบของอะไรบางอย่าง กำลังซื้อของอยู่ ก็เลย เสียเวลาไปหน่อย รออีกหน่อยละกัน

คุณชายสามเย่บอกตัวเองว่าให้อดทนอีกนิด

ณ โรงเรียนอนุบาล

“เรื่องนี้คุณไม่ต้องยุ่ง ให้ผมมาจัดการ “ตอนถังไปเชีย นมองเวินลั่วฉิง มีรอยยิ้มบนใบหน้าด้วย เสียงนุ่มนวล และอ่อนโยนมาก
แต่ว่า ความอ่อนโยนของเขาจะมีกับเงินลั่วถึงแค่คน เดียว

เงินลั่วฉิงรู้ว่าในหลายๆด้านนั้น วิธีการจัดการแต่ละเรื่อง ของรุ่นพี่จะแตกต่างกับเธอมาก ตอนนี้รุ่นพี่มาแล้ว เรื่อง นี้คงจะไม่จบได้ง่ายแน่นอน …..

ดังนั้น เรื่องของวันนี้เป็นลั่วฉิงไม่ค่อยอยากให้รุ่นพี่มา จัดการเลย เพราะเธอไม่อยากให้เรื่องมันใหญ่โต

เวินลั่วฉิงกำลังจะพูด จู่ๆผู้หญิงอ้วนก็พูดออกมาคำนึง : หมายความว่ายังไง ? พวกคุณหมายความว่ายัง ไง ? ”

ผู้หญิงอ้วนไม่ค่อยเชื่อคำพูดเมื่อกี้ของถังจื่อโม่ หมายความว่ายังไง ? พวกเขาหมายความว่าได้ตีจ้างจ้วง ของบ้านเธอจริงๆหรอ ?

ไม่ เป็นไปไม่ได้ ? เมื่อกี้เธอได้ตรวจสอบแล้วนี่ ร่างกาย ของ จ้างจ้วงไม่ได้มีแผลอะไรเลย แม้แต่ร่องรอยนิด หน่อยก็ไม่มี แต่ร่างกายของถังจื่อโม่นี่สิที่กลับมีแผล ชัดเจนมากกว่าอีก

ผู้หญิงอ้วนรู้สึกว่าพวกเขาก็แค่สร้างสถานการณ์ข่มขู่ กำลังหลอกเธออยู่แน่นอน ดังนั้นเธอก็เลยไม่ไปสนใจ เด็กผู้ชายอ้วนที่นอนอยู่บนพื้นเลย
แม่ของเด็กผู้ชายอ้วนยังปล่อยให้เด็กผู้ชายอ้วนนอน ร้องไห้อยู่บนพื้น แม้แต่ถังจื่อโม่ก็ทนดูไม่ไหวแล้ว: “ขอ เตือนด้วยความหวังดีนะ เขาเจ็บจริง ไม่ได้แกล้งเจ็บ ”

ทุกคนได้ยินคำพูดของเขา ก็มองไปที่เด็กผู้ชายอ้วน ที่นอนร้องไห้อยู่บนพื้นอย่างน่าสงสาร สังเกตเห็นว่า สีหน้าของเด็กผู้ชายมีเจ็บปวดทรมานมาก มันเป็นอาการ เจ็บจริง ไม่ได้แกล้ง

ผู้หญิงอ้วนก็เลยรีบนั่งลงไปตรงหน้าของเด็กผู้ชายอ้วน แต่ก็ยังคงสงสัยอยู่ ถามเบาๆว่า : “จ้างจ้วง ลูกเจ็บจริงๆ เหรอ? ”

“เจ็บ เจ็บจริงๆ เจ็บมาก แต่ละทีที่เขาตีนั้นเจ็บชนิดต้อง ร้องขอชีวิตเลย ” เด็กผู้ชายยิ่งร้องไห้หนักเข้าไปอีก

“แกตีลูกชายฉัน แค้น….” ผู้หญิงอ้วนเพิ่งจะรู้ว่า ลูกชายตนได้ถูกตีจริงๆ ปฏิกิริยาแรกของเธอคือจะเอา เรื่องถังจื่อโม่เพื่อล้างแค้น แต่พอเห็นสายตาของถังไป เชียน คำพูดเธอก็ถูกค้างคาไว้แบบนั้น

ฐานะบ้านเธอก็นับว่ารวยนะ เธอเคยเห็นคนใหญ่คนโต เพราะฉะนั้น เธอดูออกว่าผู้ชายคนนี้ไม่ธรรมดาแน่ๆ เธอ คงจะทําอะไรเขาไม่ได้