บทที่307 คุณชายสามเย่ เรายังร้ายกว่านี้อีกได้ไหม (3)

บทที่307 คุณชายสามเย่ เรายังร้ายกว่านี้อีกได้ไหม (3)

เย่ซือเฉินตกตะลึง และก็ยิ้มออกมา นั่นคือรอยยิ้มที่แท้ จริงจากใจ และสำหรับตอนนี้ เธอตอบแบบนี้ ก็ทำให้เขา พอใจมากแล้ว

สิ่งที่เธอพูดฟังดูเหมือนดุเขา แต่ก็เพียงพอที่จะอธิบาย ว่าเธอไม่อยากให้เขาตาย ไม่อยากให้เขาเกิดอุบัติเหตุ อะไร

“ผมแค่อยากร้ายกับคุณแบบนี้ ตลอดชีวิตนี้ “เขากอด เธอกลับไปในอ้อมแขน พิงหูของเธอ กระซิบเบาๆ ตอนนี้ มีรอยยิ้มในน้ำเสียงของเขา รอยยิ้มที่น่าพอใจมาก

มีการบอกรักอย่างหนึ่งที่เรียกว่าการบอกรักของคุณ ชายสามเย่

แต่น่าเสียดาย ที่เวินลั่วฉิงไม่เข้าใจ อย่างน้อยก็ไม่ เข้าใจตอนนี้

เงินลั่วฉิงเงิบ ดวงตาประกาย มีสิทธิ์อะไร ?ทำไมเขาถึง ร้ายกับเธอตลอดชีวิต เธอมีความแค้นอะไรกับเขาหรือ?
เธอขุดหลุมฝังศพบรรพบุรุษของเขาในชาติที่แล้วหรือ

ไง?

3 เขาอยากทําร้ายเธอตลอดชีวิตนี้ ก็ต้องมีโอกาสนั้น ก่อน

รอให้พวกเขาหย่ากันตามข้อตกลง เธอก็จะจากไป พร้อมกับลูกน้อยสองคน ห่างไกลจากเขา ถึงเวลา เขาจะ ทำร้ายใครก็ไปทำร้าย ยังไงก็ตามมาทำร้ายไม่ถึงเธออีก

ครั้งที่แล้ว เธอโดนเขาหลอก ถูกเขาบังคับจดทะเบียน สมรส เธอสัญญาว่าจะไม่มีครั้งต่อไปอีก

เวินลั่วฉิงห่อผ้าห่มไว้บนร่างกายของเธออีกครั้ง พร้อมที่ จะไม่สนใจเขาอีก ตอนนี้เธอแค่อยากจะนอนหลับสบาย

เย่อเฉินไม่ได้ทําอะไรต่ออีก เพียงแต่มือที่กอดรอบเอว ของเธอ ไม่เคยปล่อยเลย

ตอนแรก เวินลั่วฉิงรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย เธอพยายาม ขยับถอยสองสามครั้ง จากนั้นก็พบว่าเขายิ่งกอดแน่นขึ้น สุดท้าย เธอจึงเลือกที่จะยอมแพ้ เขาชอบที่จะกอดอยู่ เคียงข้างก็กอดไป แค่เขาไม่ทำอะไรเกินเลยก็พอ
ในคืนนี้ เวินลั่วฉิงนอนหลับสบายมาก

ในคืนที่สอง โทรศัพท์ของเย่ อเฉินที่วางอยู่ข้างเตียง ก็สั่นสะเทือน เขาลืมตาขึ้น ลองมองไปที่เวินลั่วฉิง เห็น เวินลั่วฉิงยังไม่ตื่น เขารีบหยิบโทรศัพท์ และเขาอยากจะ วางสายทันที แต่เมื่อเบอร์โทรศัพท์ คิดแล้ว ก็เลือกที่จะ รับ

ตอนนี้ เขาไม่อยากได้บริษัทเย่แล้ว แล้วจะไม่เอาบริษัท เยอีกต่อไป บริษัท ของเขาต้องได้รับการจัดการที่ดี ไม่ อย่างนั้น เขาจะเอาอะไรเลี้ยงภรรยา?

“ประธาน คุณมาดีกว่า ทีแรกบริษัท มีหลายสิ่งหลาย อย่างให้คุณจัดการอยู่แล้ว ตอนนี้รองประธานสีได้ โอนหุ้นส่วนทั้งหมดของเขาแล้ว และรองประธานสีก็ ไม่ปรากฏตัวซะที ถ้าคุณไม่มา ผมคงรับมือไม่ไหวแล้ว ล่ะ”เลขาหลีร้อนใจจนจะร้องไห้แล้ว สถานการณ์เช่นนี้ไม่ เคยเกิดขึ้นมาก่อน นี่ยังใช่ประธานบ้านเขามั้ยเนี่ย?

“อืม ผมรู้แล้ว “เย่ซือเฉินตอบด้วยเสียงต่ำ เพื่อเลี้ยง ภรรยา เขาต้องทำงานดีๆถึงจะได้

ดังนั้น เขาตัดสินใจที่จะจัดการเรื่องของบริษัท แต่ว่า เขาตัดสินใจพาเธอไปกับเขาด้วย กลัวเมื่อเขาไม่อยู่ เธอ จะไปแอบทําอะไร
ข้อตกลงใหม่ลงนามด้วยปากกาพิเศษที่เขาเตรียมไว้ และตัวหนังสือเหล่านั้นต้องใช้เวลาหนึ่งเดือนกว่าจะหาย ไป ดังนั้นเขาต้องมั่นใจว่าจะไม่เกิดอุบัติเหตุอะไรภายใน เดือนนี้

คุณชายสามเย่รู้สึกว่า วิธีที่ดีที่สุดในตอนนี้คือให้เธอ อยู่เคียงข้างเขาตลอดเวลา ตราบเท่าที่เธอยังคงอยู่ใน สายตาของเขา เธอก็จะไม่มีโอกาสทำเรื่องอย่างอื่น

ริมฝีปากของคุณชายสามเย่ค่อยๆโค้งขึ้นมา จากนั้น เบี่ยงตัวไปด้านข้างเล็กน้อย แล้วจูบ เป็นลั่วฉิงที่อยู่ใน อ้อมแขนของเขาในขณะนี้

“อืม ” เวินลั่วฉิงกำลังหลับสบาย ถูกเขารบกวน ขมวด คิ้วโดยไม่รู้ตัว ยังไม่ลืมตา แต่กลับยกมือขึ้นโดย สัญชาตญาณ แล้วตบเขาแรง ๆ

คุณชายสามเย่คาดไม่ถึงเลยว่า เวินลั่วฉิงจะตีคนอื่น โดยสัญชาตญาณในสภาพครึ่งหลับครึ่งตื่น ดังนั้นเขาจึง ไม่มีการระวังตัวอะไรเลยทั้งนั้น

จากนั้นมือของ เวินลั่วฉิงตบไปที่ ท้ายทอยของคุณชาย สามเย่โดยตรง ชั่วขณะนั้น คุณชายสามเย่รู้สึกเพียงแค่ สมองของเขาเบลอไปหมด เขาคิดว่าเขาถูกเธอตบจน สมองกระทบกระเทือนสั่นไปหมด
คุณชายสามเย่คาดไม่ถึง เขาแค่แอบจูบ ถึงถูกตบให้ กระทบกระเทือน!!

ช่วงเวลาต่อมา เวินลั่วฉิงลืมตาขึ้นอย่างรวดเร็ว มองไป ที่ด้านหลังศีรษะของเขา จ้องมองไปที่คุณชายสามเห กำลังจ้องมองเธอด้วยความโกรธ แล้วแอบถอนหายใจ อย่าง

เมื่อกี้เธอตบเขาเหรอนี่?

แต่ก็โทษเธอไม่ได้ ใครขอให้เขาแอบจูบเธอในขณะที่ เธอหลับล่ะ?

ทันใดนั้นเธอก็สังเกตเห็น ปฏิกิริยาการตอบสนองของ เธอลดต่ำลง เมื่อกี้เธอควรจะตื่นไม่ใช่เหรอ?

ทําไมเธอไม่ตื่นขึ้นตอนแรก?

แต่ว่า ดูเหมือนว่าปฏิกิริยาตามสัญชาตญาณของเธอ ยังคงมีอยู่ เพียงแต่ว่า ดูท่าทางแล้ว เธอก็เหมือนจะลงมือ หนักไปหน่อย

“คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?”มองไปที่เขาที่กำลังจ้องมองเธอ อยู่ แล้วก็ไม่ได้พูดไร เงินลั่วฉิงเริ่มกังวล เป็นเพราะเธอ ตบเขาจนบ้าไปแล้วหรือเปล่า?
ถึงแม้เธอจะเป็นผู้หญิง แต่ทักษะการโจมตีเหล่านี้เคยได้ รับการฝึกฝนมาแล้ว เธอรู้ถึงแรงของฝ่ามือนั้น

“คุณว่าล่ะ ?” เย่ซือเฉินจ้องมองเธออย่างแรง เธอ พยายามฆ่าสามีของเธองั้นเหรอ?

เธอออกแรงมือหนักกว่านี้อีกไหมล่ะ?

ถ้าเธอโหดกว่านี้ ก็อาจตบให้เยซือเฉินตายไปเลย

เวิน วฉิงมองไปที่เขา แล้ว ม แม้ว่าจะอายกับการก ระทําของตนเล็กน้อย แต่เธอก็ยังอยากยิ้มให้เขาอย่าง สุภาพ แต่ว่า สายตาที่เธอมองเขา เธอพบว่าไม่สามารถ แสร้งทำให้ดูสุภาพตามมารยาทได้ ในที่สุดก็เหลือแต่ ความอาย

“งั้น ฉันให้คุณตบคืนก็ได้?”เป็นลั่วฉิงเห็นเขาท่าทีเขา คงจะไม่ยอมปล่อยแน่ๆ เธอตบก็ตบไปแล้ว ไม่สามารถ หวนคืนได้แล้ว ถ้าเขาไม่ยอมหยุด เธอก็ทำได้เพียงให้ เขาตบคืน

ได้ยินคำพูดเธอ คุณชายสามเย่ทั้งโกรธ ทั้งขำ ผู้หญิง คนนี้คิดอะไรในสมองตลอดทั้งวันกันแน่?

ให้เขาตบเธอคืน? มีแต่เธอที่คิดได้แบบนี้
สิ่งที่เธอคิด เขายังลังเล

แต่ว่า ดวงตาคุณชายสามเย่กะพริบ ทันใดนั้นก็กล่าว ด้วยใบหน้าที่จริงจัง “อืม ตอนนั้นผมจูบคุณ แล้วคุณตบ ผม ตอนนี้ก็ให้คุณจูบผม แล้วผมจะตบคืน

“อย่าเคร่งครัดมากก็ได้ งั้น เราข้ามจูบก่อนหน้านี้ พวก เราเอากันตรงๆเลย เริ่มจากตอนหลังจากจูบเลย……ดวง ตาของเวินลั่วฉิงเปิดกว้าง รู้สึกว่าเรื่องนี้ การจูบไม่ใช่ ประเด็นเลย สามารถเว้นข้ามได้ทั้งหมด

“ข้ามจูบ เริ่มจากหลังจากจูบแล้ว?”เย่ซือเฉินมองไปที่ เธออย่างสงบ มุมของริมฝีปากมีความโค้งแปลกๆ เธอจะ รู้ไหม ในคำพูดเธอง่ายมากที่จะทำให้คนคิดอะไรฟุ้งซ่าน ไปหมด?

“อืม ก็ได้ ”เวินลั่วฉิงไม่รู้ว่ามีอะไรที่แปลกไป ในด้านนี้ เวินลั่วฉิงไร้เดียงสาเกินไป และคิดอะไรง่ายเกินไปแล้ว

“นี่คุณพูดเองนะ “เย่ซือเฉิน ยิ้ม ทันใดนั้นก็พลิกตัวและ กดทับตัวเธอ ไม่เปิดโอกาสให้เธอคัดค้าน แล้วจูบเธอ ทันที การเชิญชวนแบบนี้เขาจะปฏิเสธได้อย่างไรกัน

“เย่ซือเฉิน นาย นาย?”แม้ว่าเป็นลั่วฉิงจะไร้เดียงสาในแง่ นี้ แต่เธอไม่ได้โง่ทั้งหมด เย่ซือเฉินทำขนาดนี้แล้ว ถ้าเธอ ยังไม่เข้าใจอีก นั้นก็โง่แล้วล่ะ
ทําไมพูดไปพูดไป เค้าโครงเรื่องมันก็เปลี่ยนไป จริงที่ว่า ผู้ชายมักใช้ส่วนล่างของร่างกายในการคิดไตร่ตรอง

เพราะฉะนั้น เธอตบคุณชายสามเปทีนึง จากนั้นคุณชาย สามเป ทําสิ่งที่เขาอยากทำแต่ไม่ได้ทำเมื่อคืนนี้ ตอนนี้ คุณชายสามเย่ยิ่งอยู่ก็ยิ่ง…….