บทที่221 การเข้าใจผิดไปกันใหญ่ ที่ทำให้คุณ ชายสามเย่โมโห

บทที่221 การเข้าใจผิดไปกันใหญ่ ที่ทำให้คุณชายสาม เย่โมโห

“เวินลั่วฉิง ฉันไม่เชื่อคําโกหกของเธอหรอก เธอควรเลิก พูดได้แล้ว” เย่อหยู่เฟิงเชื่อว่านั้นเป็นข้ออ้างของเธอ จึง ไม่คิดจะเชื่อ

“คุณไม่เชื่อก็ช่างเถอะ เพราะที่จริงฉันกับคุณก็ไม่ได้ สนิทกันขนาดนั้น คุณจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็แล้วแต่ละ กัน………….ฉิงเห็นว่าเขาไม่เชื่อ ก็รู้สึกหมดปัญญา เธอ รู้จักเย่อหยู่เฟิงดี ถ้าเขาดื้อรั้นขึ้นมาเอาวัวแปดตัวมาฉุด ลากก็ไม่สามารถดึงกลับมาได้

“เวินมั่วนิ่ง….”เย่อหมู่เฟิงโมโห โมโหเป็นอย่างมาก “เรา ไม่สนิทกันเหรอ นี่เธอพอข้ามแม่น้ำได้ก็จะรื้อสะพานทิ้ง พอได้ประโยชน์ก็ถีบหัวส่งงั้นเหรอ”

“ฉันไม่เคยคิดจะถีบหัวส่งเลยนะ”เวินลั่วฉิงจ้องมองเขา ด้วยท่าทางใสซื่อ

เย่อหยู่เฟิงได้ยินเธอพูดแบบนี้แล้ว สีหน้าก็เริ่มคลาย เครียดเล็กน้อย ยังถือว่าเธอยังมีน้ำใจหน่อย

ในเวลานี้นี่เอง เวินลั่วฉิงได้พูดเสริมอีกประโยคสะพานก็ข้ามมาได้แล้ว ฉันจะเสียแรงไปรื้อมันให้เหนื่อย อีกทำไม”

“เงินลั่วฉิง……” เย่อหยู่เฟิงโมโหจนเกือบจะกระอักเลือด ออกมา ผู้หญิงคนนี้ตั้งใจจะทำเขาโมโหจนตายเลยใช่ ไหม

“เธอบอกเธอแต่งงานแล้ว งั้นเธอบอกฉันมา ว่าเธอ แต่งงานกับใคร”เย่อหยู่เฟิงถอนหายใจอย่างแรง เพื่อ พยายามให้ตัวเองสงบอารมณ์ลง ในเมื่อเธอพูดว่า แต่งงานแล้ว งั้นผู้ชายคนนั้นคือใคร

เขาจะคอยดูว่าเธอจะสามารถพูดออกมาได้เปล่า

“เย่ซือเฉิน”เดิมทีเรื่องแต่งงานระหว่างเธอกับเย่ซือเฉิน นั้น ต้องเก็บเป็นความลับ แต่เป็นลั่วฉิงรู้ดีว่าหากตอนนี้ไม่ พูดออกไป จากนิสัยของเย่อหยู่เฟิงคงไม่จบแน่ๆ

“เวินลั่วฉิง ทำไมเธอไม่ลอยขึ้นฟ้าล่ะเย่อหยู่เฟิงชะงัก

นิ่ง จากนั่นจู่ๆก็หัวเราะออกมา ถึงเธอจะแต่งเรื่องมา หลอกเขา ก็ควรจะแต่งให้มันสมจริง พอเชื่อถือได้หน่อย เธอนี่ดีจริงๆ เธอพูดแบบนี้ออกมาใครมันจะไปเชื่อ

ใครจะไปเชื่องั้นเหรอ
แน่นอน เย่อหยู่เฟิงไม่ได้รู้สึกว่าเธอจะไม่เหมาะกับเย่ซือ เฉิน แต่เพราะแน่ใจว่าระหว่างเธอกับเย่ซือเฉินนั้นไม่ สามารถมีอะไรที่เกี่ยวข้องได้ต่างหาก

เงินลั่วฉิงเบะปากเล็กน้อย ทำไมแต่งงานกับเย่ซือเฉิน จําเป็นต้องลอยขึ้นฟ้าด้วย

ที่เธอพูดคือความจริง ทำไมเขาถึงไม่เชื่อนะ

“เวินลั่วฉิง คำปฏิเสธของเธอฉันไม่ยอมรับ”เย่อหยู่เฟิง นั้นดื้อรั้นพอสมควร เขาคิดว่าใช้ไม้อ่อนไม่ได้ก็ใช่ไม้แข็ง ซะเลย เพราะเขารู้ว่าถ้าคุยกับเธอดีๆนั้นไม่ได้ประโยชน์ เหรอ

ตอนเย่อหยู่เฟิงพูด ได้โน้มตัวลงเล็กน้อย เข้าใกล้เธอ ก็เห็นริมฝีปากเอิบอิ่มของเธอ แววตาเขาจึงเกิดประกาย เลศนัย จากนั้นก็ค่อยๆโน้มหน้ามาใกล้เธอ เห็นได้ชัดว่า เขาคิดจะจูบเธอ

เวินลั่วฉิงเห็นการกระทำของเขา ก็หรี่ตาลง หากเย่อหยู่ เฟิงคิดอยากจูบเธอจริงละก็ เธอก็คงจะ……

หากไม่ใช่เพราะว่าตอนนี้เธอแค่ใส่ชุดว่ายน้ำ และเป็น ชุดที่เซ็กซี่มากละก็ เธอคงลุกเดินหนีตั้งนั้นแล้ว

แล้วในตอนนี้ ก็มีคนกลุ่มหนึ่งที่ไม่ไกลมากนักเดินเข้ามา

คนเดินนำหน้าอย่างเย่ซือเฉินจู่ๆก็หยุดก้าวเดิน

“ท่านประธานครับ เหมือนจะเป็น……..เลขาหลิวหัน สายตาไปมองตามท่านประธานของตัวเอง เมื่อเห็น เหตุการณ์ตรงหน้าเข้า ก็สูดหายใจเข้าลึกๆ

นั่น นั่นไม่ใช่คุณหญิงเหรอ

ผู้ชายคนนั้นคือใครกัน

ผู้ชายคนนั้นคิดจะทำอะไร จะจูบคุณหญิงใช่ไหม

คิดไม่ถึงเลยว่ายังมีคนกล้าจูบคุณหญิงต่อหน้าท่าน ประธานอีกเหรอเนี่ย

โอ้พระเจ้า ฆ่าเขาให้ตายเถอะ

เลขาหลิวเห็นสีหน้าน่ากลัวของท่านประธานตัวเอง ที่ เหมือนกำลังจะฆ่าคน ในใจรู้สึกกลัวอย่างมาก หาก ผู้ชายคนนั้นจูบคุณหญิงจริงๆละก็ เขาเชื่อว่าท่าน ประธานคงจะได้ฆ่าคนแล้วจริงๆ

เลขาหลิวนั้นฉลาด เมื่อจำผู้ชายคนนั้นได้ เขาก็รีบตะโกนดังลั่นออกไป “คุณเย่อครับ”

เย่อหยู่เฟิงที่ตอนนี้ถูกคนรบกวน รู้สึกไม่พอใจเป็นอย่าง มาก เขาขมวดคิ้ว แล้วหยุดการกระทำไว้

เป็นลั่วฉิงแอบถอนหายใจ จู่ๆก็รู้สึกเสียงที่ลอยมาเมื่อกี้ นั้นมันฟันดูคุ้นๆ เหมือนเสียงเลขาหลิวยังไงไม่รู้

เธอรีบหันไปมอง ก็เห็นคนกลุ่มหนึ่งกำลังเดินมาทาง ที่เธออยู่ หนึ่งในนั้นมีเลขาหลิวอยู่ด้วย และคนที่มากับ เลขาหลิวด้วยนั้นยังมีเย่ซือเฉิน

เงินลั่วฉิงกะพริบตาปริๆ แล้วกะพริบตาปริๆ เพื่อแน่ใจว่า ตัวเองไม่ได้มองผิด เป็นเย่ซือเฉินจริงๆด้วย

เพียงแต่เย่ซือเฉินอยู่ตรงนี้ได้ไง

ไหนบอกว่าวันนี้ทางโรงแรมหยุดกิจกรรมชั่วคราวไง แล้วทำไมจู่ๆถึงมีคนมากมายปรากฏอยู่ที่นี้ได้นะ

เย่อหยู่เฟิงหันหลัง ไปมองคนกลุ่มหนึ่งที่อยู่ข้างหลัง แล้ว สีหน้าก็เกิดความขุ่นหมองอย่างเห็นได้ชัด ปฏิกิริยา อย่างแรกของเย่อหยู่เฟิงคือรีบถอดเสื้อคลุมมาบังร่า งกายเวินลั่วฉิงไว้
เพราะเมื่อกี้เงินลั่วฉิงเพิ่งว่ายน้ำเสร็จ ยังใส่ชุดว่ายน้ำ อยู่บนร่าง แม้เงินลั่วฉิงจะหยิบเช็ดตัวผืนหนึ่งมาคลุมไว้ แล้วก็ตาม แต่เย่อหยู่เฟิงก็ยังรู้สึกว่าไม่พอ การตอบสนอง อย่างแรกของเขาคือไม่อยากให้ผู้ชายคนไหนเห็นเวินลั่ง ฉิงที่เป็นแบบนี้ในตอนนี้ เพราะฉะนั้นเขาถึงเอาเสื้อคลุม ของเขาบังร่างกายเวินลั่วฉิงไว้

พูดไม่ได้เลยว่าการกระทำนี้ของเย่อหยู่เฟิงนั้นเป็นการ เอาใจใส่อย่ามาก แต่ตอนนี้เย่ซือเฉินที่อยู่ตรงนี้…..….…..

เงินลั่วฉิงมองเสื้อเย่อหยู่เฟิงที่บังร่างกายเธอแล้ว ก็ยก มุมปากขึ้น

ตอนนี้นอกจากเย่ซือเฉินแล้วยังมีผู้ชายคนอื่นๆอยู่ด้วย เธอในขณะนี้ได้ใส่เพียงแค่ชุดว่ายน้ำ หากเธอดึงเสื้อเย่อ หยู่เฟิงออก ไม่แน่อาจดึงโดนผ้าเช็ดตัวที่คลุมอยู่บนตัว เธอก่อนหน้านี้หลุดไปด้วยก็เป็นไปได้

เธอจะใส่เพียงแค่ชุดว่ายน้ำปรากฏต่อหน้าผู้ชายพวกนี้ ก็ไม่ได้ใช่ไหมล่ะ และวันนี้ชุดว่ายน้ำที่เธอใส่นั้นยังเป็น แบบที่เซ็กซี่สุดๆไปเลย

ดังนั้นเวินลั่วฉิงจึงลังเลแล้วครู่หนึ่ง ซึ่งเลือกไม่กระทำ จะดีกว่า เธอยังคงซ่อนอยู่บนเก้าอีกชายหาดต่อ ไม่ขยับ และไม่ดึงเสื้อเย่อหยู่เฟิงของออกด้วย
แววตาที่เย่อเฉินจ้องมองเวินลิ่วฉิงนั้น เพียงชั่วพริบตา เดียวก็เยือกเย็นถึงสุดขั้ว

เวินลั่วฉิงในตอนนี้ทำอะไรมากไม่ได้นัก ดังนั้นจึงทำได้ เพียงไม่สนใจสายตาของเขือเฉิน แกล้งทำเป็นไม่เห็น เธอไม่หันมองเย่ซือเฉิน และยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะเข้าไป ทักทายเย่ อเฉินในสถานการณ์แบบนี้

เลขาหลิวตกใจจนขาทั้งคู่สั่นไปชั่วขณะ โอ้พระเจ้า นี่ มันสถานการณ์อะไรเนี่ย

เย่ซือเฉินจ้องมองเงินลั่วฉิงด้วยสายตาเยือกเย็นเพียง ชั่วแวบเดียว จากนั้นก็หันหลังเดินจากไป

“เวินลั่วฉิง เธอบอกไม่ใช่เหรอว่าเธอกับเย่ซือเฉิน แต่งงานกันแล้ว สามีของเธอทําท่าทีแบบนี้กับเธอเหรอ พูดโกหกไม่คิดก่อนเลยนะ ยัยจอมหลอกลวง”เย่อหยุ่ เฟิงเหมือนไม่รับรู้ถึงความอันตรายและความน่ากลัวของ เย่ซือเฉินในเมื่อกี้เลย

เขากลับแน่ใจว่าเงินลั่วฉิงกับเย่ซือเฉินนั้นไม่มีความ

เกี่ยวข้องอะไรกันเลย

เวินลั่วฉิงจ้องเขาไปหนึ่งที เธอจะถูกเย่อหยู่เฟิงทำซวย ตายแน่น
แม้เมื่อกี้เบ่อเฉินจะเดินออกไปแล้ว แต่เรื่องนี้ไม่จบ อย่างแน่นอน ดังนั้น เธอต้องรีบเตรียมตัวไว้ เงินลั่วฉิ งกลัวเย่ซือเฉินจะโทรหาเธอ ให้เธอรีบไปหา เรื่องแบ บนี้เย่ซือเฉินเคยทำมากครั้งหนึ่งด้วยซ้ำ

จู่ๆเงินลั่วฉิงก็ยื่นมือไปผลักเย่อหยู่เฟิงทีหนึ่ง จนทำให้ เย่อหยู่เฟิงกระเด็นตกเข้าไปในสระว่ายน้ำ ทีแรกเธอคิด ว่าหากเย่อหยู่เฟิงจะจูบเธอจริง เธอจะถีบเย่อหยู่เฟิงลง สระไปทันที

หลังจากผลักเย่อหยู่เฟิงตกสระว่ายน้ำแล้ว เวินลั่วฉิงก็ รีบลุกขึ้น เอาผ้าเช็ดตัวที่คลุมไว้บนตัวตั้งแต่แรกมาพัน ตัวไว้ จากนั้นก็รีบไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อ “เวินลั่วฉิง เธอทำ อะไรอ่ะ”ตอนเย่อหยู่เฟิงลอยขึ้นมาอยู่บนน้ำ ก็ไม่เห็นตัว เวินลั่วฉิงแล้ว

หลังจากคนกลุ่มที่มาด้วยกับเย่ซือเฉินนั้นเดินออกห่าง เป็นระยะหนึ่งแล้ว หลายคนที่อยู่ข้างหลังก็เริ่มซุบซิบ นินทาขึ้นมา การเม้าท์มอยไม่ใช่เพียงผู้หญิงเท่านั้นที่ชื่น ชอบ แต่บางครั้งผู้ชายก็เป็นเหมือนกัน

“เมื่อกี้ไม่ใช่คุณชายสองตระกูลเย่อกับคุณหนูใหญ่ตระ กูลเวินเหรอ ทำไมสองคนนั้นอยู่ด้วยกันล่ะ และดูเหมือน ความสัมพันธ์ทั้งสองจะไม่ธรรมดานะ”