บทที่ 296 คุณชายสามเย่ต้องตั้งใจแน่ (2)

บทที่ 296 คุณชายสามเย่ต้องตั้งใจแน่ (2)

“อรรถรส? ฉันว่าคุณน่าจะเรียกฉิงโซ่(สัตว์ร้าย)” เงินลั่วฉิงกลอกตาใส่เขาตรงๆ นึกถึงการกระทำที่เขาท่า กับเธอทุกๆคืน เงินลั่วฉิงรู้สึกว่าคำว่าฉิงโซ่(สัตว์ร้าย)คำนี้ เหมาะกับเขาที่สุด

“คุณภรรยาจะพูดแบบนี้ผมก็ไม่มีความคิดเห็น แต่ว่า ผม เป็นฉิง……..กับภรรยาของผมเพียงคนเดียว” คุณชายสาม เย่ไม่ได้รู้สึกโกรธแม้แต่น้อย ยิ้มเปิดเผยออกมามากขึ้น

“เย่ซือเฉินคุณหุบปากได้แล้ว” เวินลั่วฉิงหน้าแดงขึ้นมา ทนฟังต่อไปไม่ได้จริงๆ คนคนนี้ยิ่งพูดก็ยิ่งไม่อยู่กับร่อง กับรอย

คุณชายสามเย่หยุดพูดไปอย่างเชื่อฟังมาก แต่ว่าปาก ของคุณชายสามเย่กลับไม่ได้หยุดเอาไว้ ปากของเขาจูบ เบาๆไปที่ข้างหูของเธอ

“เย่ซือเฉิง คุณอย่าวุ่นวาย ฉันจะอยกจะคุยเรื่องบาง อย่างกับคุณ” เวินลั่วฉิงใช้แรงผลักเขาออกไปเล็กน้อย เดินไปข้างหน้าสองสามก้าว นำเขาออกไปให้พอมีระยะ ห่าง
“สิ่งที่ผมทำก็เป็นเรื่องสำคัญ” เกี่ยวกับการผละออกไป ของเธอ คุณชายสามเย่ไม่พอใจเป็นอย่างมาก มองเธอ ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความ ‘โศกเศร้าเสียใจ

เงินลั่วฉิงจ้องมองเขาครู่หนึ่ง ไม่ได้สนใจเขา แต่หยิบเอา สัญญาฉบับใหม่ที่เพิ่งจะเซ็นขึ้นมาวางไว้ตรงหน้าเย่ซือ เฉิน “สัญญาฉบับนี้เข็นแล้วมีผลไหม?”

“ต้องมีผลแน่นอนอยู่แล้ว” แววตาเย่ซือเฉินเป็นประกาย เล็กน้อย ไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมจู่ๆเธอถึงถามอย่างนี้ หรือ ว่าเธอไปรู้อะไรเข้า?

ความจริงเมื่อเช้านี้ ปฏิกิริยาตอนที่เธอเห็นสัญญาก็ ทำให้เขาประหลาดใจมากอยู่แล้ว ดังนั้นเขาจึงรู้สึกกังวล ในใจตลอด ดังนั้นตอนนี้จู่ๆเธอก็ถามแบบนี้ เขารู้สึก หวาดระแวงกลัวเล็กน้อย

“อืม” เงินลั่วฉิงพยักหน้า เพียงแต่ตอบรับเบาๆ ไม่ได้พูด อะไรอีก บนใบหน้าก็ไม่มีความผิดปกติใดๆ

จากนั้นเธอก็เก็บสัญญาอีกครั้ง แต่ว่าครั้งนี้เธอไม่ได้ เจตนาซ่อนมันอีก แต่เก็บสัญญาไว้ในลิ้นชักหัวเตียงไว้ อย่างนั้น

ในเมื่อมีผล ทุกอย่างก็ง่ายขึ้น ความจริง เดิมทีเธอก็ไม่ เคยคิดจะรอให้ครบกำหนดหนึ่งปีอยู่แล้ว เธอคิดมาตลอดว่าจะแก้ไขปัญหาเรื่องหุ้นของบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ป โดยเร็วผ่านทางคุณปู่เย่ จากนั้นก็พาเป่าเป้ยสองคนจาก

ไปเร็วๆ

ดังนั้น สัญญาฉบับใหม่กับสัญญาฉบับเก่าสำหรับเธอ แล้วไม่มีความแตกต่างกัมมากเท่าไหร่

แน่นอนว่า เธอก็รู้ว่า จะให้คุณปู่เย่ยกสิทธิผู้ถือหุ้นของ

บริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปให้กับเย่ซือเฉินนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

เธอดูออกว่าความจริงแล้วคุณปู่เย่ยังไม่อยากปล่อยมือ ไม่เต็มใจที่จะยกบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปให้กับเย่ซือเฉิน และ เธอยังรู้ดียิ่งกว่าว่าคุณปู่เย่ไม่ชอบเธอเป็นพัน เป็นหมื่นไม่ ชอบ ดังนั้นเรื่องนี้ให้เธอเป็นคนจัดการจึงยากมากยิ่งขึ้น ไปอีก

แต่ว่า ถึงแม้จะยาก เธอก็ยังจำเป็นต้องทำ เพราะว่านี่ เป็นทางเดียวสำหรับเธอในตอนนี้

และเธอก็มีวิธีของเธออยู่แล้ว แต่ว่า วิธีนี้ต้องค่อยเป็น ค่อยไป

ตอนนี้ยิ่งเวินลั่วฉิงสงบเงียบ คุณชายสามเย่ก็ยิ่งกังวล เขารู้สึกว่าสัญญาฉบับนี้อาจไม่พอ เขารู้สึกว่า เขายัง จำเป็นต้องหาทางป้องกันที่สมบูรณ์แบบให้มากกว่านี้
ดังนั้น ตอนนี้คือช่วงเวลาที่ต้องแข่งกับเวลาทุกเสี้ยว วินาที……

ความจริง เมื่อกี้ตอนอยู่ในห้องหนังสือ เย่ซือเฉินก็ คําเนินเรื่องไปไม่น้อยแล้ว

อย่างเช่นเขาย้ายเลขาหลิวไปเมือง R เลขาหลิวไม่ สามารถกลับมาได้สักพักหนึ่ง ดังนั้น ข้อที่เธออยากจะไป หาเลขาหลิวเพื่อดำเนินเรื่องหย่าทางนี้ใช้การไม่ได้แล้ว

ทางด้านคุณปู่เย่เขาก็เตรียมการเอาไว้แล้ว เขาโอนหุ้น สิบเปอร์เซ็นต์ที่อยู่ในมือเขาตอนนี้ให้แม่ของเขาแล้ว

เขารู้จักคุณปู่เย่อย่างดี ดังนั้นจึงรู้ชัดเจนว่าคุณปู่เย่กลัว อะไรมากที่สุด เกลียดสิ่งใดมากที่สุด คัดค้านสิ่งใดมาก ที่สุด

ดังนั้น เขารู้ว่า เมื่อเป็นแบบนี้ คุณปู่ไม่มีทางยกหุ้นของ บริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปให้เขาเด็ดขาด

แน่นอน ถึงแม้จะแบบนั้น เขาก็ยังต้องระมัดระวังป้องกัน เอาไว้ เพราะเขารู้ดีว่า ผู้หญิงที่เขาแต่งงานด้วยคนนี้ ฉลาดมากจริงๆ

เกี่ยวกับเรื่องสัญญาฉบับใหม่เวินลั่วฉิงไม่ได้พูดอะไรมากอีก และไม่มีความเห็นอะไร เพียงแต่เรื่องทางด้านเป่า เปียสองคนกลับทำให้เธอเป็นกังวลเล็กน้อย

เป็นลั่วฉิงยังไม่ได้รับโทรศัพท์จากเห่อถงถงเลย ก็รู้ได้ เลยว่าจี้หยียังไม่จากไปอย่างแน่นอน

เงินลั่วฉิงอดไม่ได้ที่จะเหลือบมองเย่ซือเฉิน ผู้ชายพวกนี้ แต่ละคนล้วนแต่เป็นอะไรไปกันหมด?

ล้วนแต่ไม่ต้องทำงานทำธุระกันหรืออย่างไร?

“ทำไมใช้สายตาแบบนั้นมองผม?” เย่ซือเฉินสบตา เข้ากับสายตาที่เธอชำเลืองมองมา เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย สายตาแบบนั้นของเธอคืออะไร?

ทำไมเขาถึงรู้สึกเหมือนแฝงไปด้วยความรังเกียจเล็ก น้อย?

“คุณไม่ต้องทำงานหาเงินหรือไง?” เงินลั่วฉิงเพราะว่า ช่วงนี้คนบางคนอยู่บ้านทุกวัน ทำให้เธอไม่มีอิสระเลย แม้แต่น้อย ในใจรู้สึกไม่พอใจอย่างมาก

“ทำไม? กลัวว่าผมจะไม่มีเงินเลี้ยงคุณ?” เย่ซือเฉินเห็น ท่าทางของเธอตอนนี้ ยิ้มมุมปากเบาๆ “วางใจเถอะ ผมจะ เลี้ยงคุณเอง เลี้ยงตลอดชีวิต”
เลี้ยงเธอ? เลี้ยงเธอตลอดชีวิต?

เวินลั่วฉิงได้ยินคำนี้ของเขา หัวใจก็เต้นขึ้นมาทันใด ครั้งหนึ่ง สัญญาฉบับใหม่ที่เธอกับเขาเพิ่งเซ็นระบุไว้ ชัดเจน ขอเพียงเขาได้รับหุ้นของบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ป พวกเขาสองคนก็จะหย่ากัน และ ในสัญญาฉบับใหม่ระบุ ไว้ชัดเจน ถ้าตอนนั้นเขาไม่อยู่เมือง A หรือว่าไม่สะดวก สามารถให้เลขาหลิวดำเนินเรื่องการหย่าแทนเขาได้

ดังนั้น คำว่าตลอดชีวิตมีที่ไหนกัน?

เธอรู้สึกว่าช่วงนี้คุณชายสามเย่ยิ่งอยู่ก็ยิ่งไม่น่าเชื่อถือ สัญญาฉบับเดิมก็ดีๆอยู่ เขากลับจะแก้ และยังจะแก้ไปแก้ มา ก็ไม่มีข้อแตกต่างอะไรมาก ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไร อยู่

ดังนั้น สำหรับคำพูดนี้ของคุณชายสามเย่ในตอนนี้ เวินลั่วฉิงไม่ได้เก็บมาใส่ใจเลย

และในตอนนี้ จู่ๆโทรศัพท์ของคุณชายสามเย่ก็ดังขึ้นมา

คุณชายสามเย่เห็นหมายเลขที่โทรเข้ามา เขาเลิกคิ้วขึ้น เล็กน้อย เร็วมากพอจริงๆ
“เจ้าคนระย้า แกหมายความว่าอย่างไร? แกอยากให้ฉัน อกแตกตายใช่ไหม? แกรีบกลับมาให้เร็วเลยนะ” ทันทีที่ โทรศัพท์เชื่อมต่อ เสียงของคุณปู่ตระกูลเย่ก็ดังออกมา

เป็นเพราะเสียงของคุณปู่เย่ดังมาก เวินลั่วฉิงก็อยู่ใกล้ กับคุณชายสามเย่พอดี ดังนั้นเลยได้ยินคำพูดของคุณปู่ ตระกูลเย่ชัดเจน

ดวงตาของเงินลั่วฉิงหรี่ลงเล็กน้อยอย่างไม่ได้ตั้งใจ อารมณ์ของคุณปู่เย่คนนี้ยิ่งอยู่ก็ยิ่งร้ายขึ้นเรื่อยๆ

แต่ว่า ถึงแม้ปกติแล้วนิสัยของคุณปู่เย่จะไม่ค่อยดีเท่า ไหร่ แต่ก็น้อยครั้งมากที่จะระเบิดอารมณ์แบบนี้ เย่ซือ เฉินไปทำเรื่องอะไรที่เป็นการยั่วให้คุณปู่เย่โกรธแบบนี้ นะ?

“ผมต้องกลับบ้านตระกูลเย่ คุณ…….” เย่ซือเฉินรู้ตั้งนาน แล้วว่าคุณปู่จะโทรหาเขา และก็หาวิธีรับมือเอาไว้นาน แล้ว

หากจะบอกว่าเป็นมาตรการรับมือ น่าจะบอกว่าเป็น แผนการขั้นต่อไปของเขาดีกว่า

ต้องบอกว่า เพื่อสัญญาฉบับใหม่ที่เพิ่งเซ็นฉบับนี้ คุณ ชายสามเย่ก็สู้ถวายหัวจริงๆ
เย่ซือเฉินรู้ว่ากลับไปครั้งนี้ คุณปู่จะต้องไม่มีสีหน้า ดีๆ(แสดงการตำหนิ ไม่พอใจ)แน่ๆ ดังนั้น เขาคิดอยากจะ ให้เป็นลั่วนิ่งอยู่ที่บ้าน

“ฉันกลับไปพร้อมกับคุณ” เพียงแต่ว่า ยังไม่ทันที่เขาจะ

พูดจบ เงินลั่วฉิงก็ขัดจังหวะคำพูดของเขาก่อน คำพูดนี้ของเวินลั่วฉิงดูเหมือนจะพูดออกมาโดยไม่ได้ตั้ง

คิด

” เย่ซือเฉินมองเธอ แววตาเป็นประกายเล็กน้อย น้อยมากที่จะมีเวลาที่เธอจะทำแบบนี้ด้วยตัวเอง

นี่เธอเป็นห่วงเขาหรือ?

เมื่อกี้ดูเหมือนว่าเขาจะเห็นถึงความเป็นห่วงเล็กน้อยบน ใบหน้าของเธอ

การค้นพบแบบนี้ทำให้คุณชายสามเย่รู้สึกเซอร์ไพรส์ เป็นพิเศษ

“เกิดอะไรขึ้น?” เวินลั่วฉิงเห็นเขามองเธอแล้วไม่พูดไม่ จาตลอด รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย

“ไปเถอะ” เย่ซือเฉินยิ้มเบาๆ จู่ๆก็เปลี่ยนความตั้งใจ มีเขาอยู่ ใครยังจะสามารถทำอะไรกับผู้หญิงของเขาได้

ถึงแม้จะเป็นคุณปู่เย่ก็ไม่สามารถทำอะไรภรรยาของ เขาได้