บทที่ 254 คุณชายสามเย่โหดเหี้ยมมาก (1)

บทที่ 254 คุณชายสามเย่โหดเหี้ยมมาก (1)

คนคนนี้ช่างน่าแปลกจริงๆ

แต่ ดูจากปฏิกิริยาของเขาแล้ว เป็นลั่วฉิงแน่ใจแล้วว่า เธอไม่ได้รั่วไหลออกมามากเท่าไรนัก ดังนั้นเมื่อกี้ที่เธอ พูดความจริง เย่ซือเฉินจึงไม่ได้เชื่อเลย

ถ้าอย่างนั้นเขารู้เรื่องของถังจื่อโม่ได้ยังไง?

แน่นอน ว่าตอนนี้เงินลั่วฉิงไม่กล้าถามเยอะ เพราะบางที พูดยิ่งเยอะยิ่งผิดพลาดเยอะ

แต่ มันเป็นเรื่องอะไรกันแน่ที่กระทบกระเทือนเขาให้

กลายเป็นแบบนี้?

น่าจะไม่ใช่เป็นเพราะเรื่องเมื่อคืนที่เธอทำกับเขาหลัง เมาเหล้าทั้งหมดหรอกนะ?

เวลานี้เวินลั่วฉิงกลับหวังว่ายังมีเรื่องอื่นอีก เพราะอย่าง น้อยจะได้เบี่ยงเบนความสนใจของเขาไปที่อื่นได้ หรือ เขาสามารถลืมเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนไปได้

แต่ ความจริงได้ประจักษ์ให้เห็นแล้ว ความคิดของเงินลั่วฉิงสำหรับเรื่องบางเรื่องก็ไร้เดียงสาเกินไปจริงๆ!

สายตาของเย่ซือเฉินหรี่จ้องมองไปทีเธอ เห็นแววตาที่ไร้ เดียงสาของเธอ โมโหจนกัดฟันแน่น และเวลาต่อมา เขา ก้มลงจูบเธออย่างดุเดือดอีกครั้ง

เวลานี้เขาไม่อยากพูดคุยกับเธอ เขาแค่อยากทำสิ่งที่ เขาอยากทําเท่านั้น

ถังจื่อโม่แล้วยังไง? ถังไป๋เชียนแล้วยังไง?

ตอนนี้ คนที่อยู่ข้างกายเธอ เวลานี้ เขาคือสามีที่ถูกต้อง ตามกฎหมายของเธอ คนที่สามารถครอบครองเธอได้ก็มี แค่เขาคนเดียว

แค่จุดนี้ ก็ทำให้ชนะทุกสิ่งอย่างแล้ว ไม่ใช่เหรอ?

เมื่อนึกถึงจุดนี้ สายตาของเย่ซือเฉินที่โกรธก็ค่อยๆ คลายลง จูบของเขาก็เปลี่ยนเป็นอ่อนโยนลง

“หยุด หยุด”เวินลั่วฉิงตัวแข็งเล็กน้อย การจูบแบบนี้ของ เขาทำให้เธอตั้งสติไม่ได้ เรื่องเมื่อคืนเป็นมันอุบัติเหตุ และในเมื่อมันเป็นอุบัติเหตุ ก็ไม่สมควรที่จะเกิดเรื่องแบบ นี้ขึ้นอีก ดังนั้น จำเป็นต้องหยุดเดี๋ยวนี้
ส่วนเย่ซือเฉินก็ยอมเชื่อฟังและหยุดลงทันที แต่เขาไม่ ได้พูดอะไร มีแต่สายตาคู่นั้นจ้องมองไป โดยมองเธอด้วย สายตาแบบมีอะไรก็รีบพูดเพาะเขามีเรื่องด่วนที่ต้องทำ

เมื่อต้องสบตาแบบนี้ของเขา ตอนแรกเวิน วฉิงก็มีความ ละอายใจอยู่แล้ว ตอนนี้ยิ่งทำให้ความมั่นใจหดหายไป อีก

“นี่มันเป็นห้องของฉัน คุณควรกลับไปที่ห้องของ คุณ……”ถึงแม้ว่าจะไม่ค่อยมีความมั่นใจเท่าไหร่ แต่ เงินลั่วฉิงก็แสดงความต้องการของตัวเองออกมาอย่าง ชัดเจน และชัดเจนมากด้วย

เมื่อคืนเป็นเพราะว่าเธอเมา ดังนั้นจึงมีเรื่องที่ควบคุมไม่ ได้เกิดขึ้น แต่ตอนนี้เธอมีสติอยู่

ตอนที่เวินลั่วฉิงพูดประโยคนี้นั้น สายตาจ้องมองไปที่ เย่ซือเฉินตลอด สังเกตความเปลี่ยนแปลงของสีหน้าเขา เธอค้นพบว่า เมื่อเธอพูดประโยคนี้จบสีหน้าของเย่ซือเฉิ นก็เปลี่ยนไปทันที……

แต่สีหน้าของเย่ซือเฉินไม่ได้เปลี่ยนเป็นเย็นชา ไม่ได้ โกรธ แค่สีหน้าที่มองเธอแปลกประหลาดเล็กน้อย มัน เป็นการมองที่แปลกทำให้รู้สึกใจไม่ดีเลย ริมฝีปากของ เขาค่อยๆขยับ ค่อยๆพูดออกมา : “เหตุผล”
“อ๋า? “เมื่อเวินลั่วฉิงได้ยินคำพูดของเขา ทำให้ตั้งสติตัว เองไม่ได้ไปสักพัก

เหตุผล?

เหตุผลอะไร?

“ให้เหตุผลผมข้อหนึ่ง”เย่ซือเฉินมีความอดทนมากใน ขณะนี้ จึงพูดซ้ำอีกครั้งสำหรับความหมายที่เขาต้องการ สื่อ

สายตาของเวินลั่วฉิงกะพริบเล็กน้อย มีความรู้สึกว่าปฏิ กิริยาของเย่ซือเฉินมีความแปลกประหลาดเล็กน้อย ไม่ ค่อยปรกติเท่าไร

เรื่องแบบนี้ทําไมต้องมีเหตุผลด้วย?

แต่ ท่าทีของเย่ซือเฉินแน่วแน่มากตอนนี้ ทำให้เวินลั่วฉิง รู้ดีว่าถ้าตัวเองไม่พูดเหตุผลออกมาเขาจะไม่ยอมหยุด แน่ๆ

“เราได้ตกลงกันแล้วไม่ใช่เหรอ ฉันหมายถึงฉันได้ระบุ ไว้ในสัญญาแต่งงานแล้ว ในสัญญาไม่รวมถึงหน้าที่ฉันท์ สามีภรรยา ไม่สามารถบังคับฝ่ายได้ฝ่ายหนึ่งทำหน้าที่ ฉันท์สามีภรรยากัน”เหตุผลที่เงินลั่วฉิงให้ได้ในตอนนี้ก็ มีแค่ข้อนี้ข้อเดียว แต่เมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อขึ้นทำให้เธอมี ความละอายใจไม่น้อย ดังนั้นน้ำเสียงที่พูดออกมาจึงเบา เล็กน้อย
เงิน วฉิงมองไปที่เย่ซือเฉิน ในใจหวั่นไหวเล็กน้อย เนื่องจากมีเรื่องเมื่อคืนเกิดขึ้น ทำให้เวลานี้เงินลั่วฉิงพูด อะไรก็ไม่ค่อยมั่นใจเท่าไร

อีกอย่าง ถึงตอนนี้เธอก็ยังไม่รู้สถานการณ์เมื่อคืนเป็น ยังไงกันแน่

เพราะเธอจำอะไรไม่ได้จริงๆ แต่เธอก็รู้ว่าได้มีเรื่องบาง

เรื่องเกิดขึ้นแล้ว

แต่ เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นกับเย่ซือเฉิน เธอดื่มเหล้าเมา แต่ เย่ซือเฉินไม่ได้เมา เย่ซือเฉินมีสติอยู่

ดังนั้นเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

เย่ซือเฉินแอบกลืนน้ำลายลงคอ แอบสังเกตดูเย่ซือเฉิน

“อืม ดีมาก”เย่ซือเฉินพยักหน้าช้าๆ สีหน้าไม่ได้มีอาการ ไม่พอใจ เสมือนเห็นด้วยกับคำพูดของเธอ

เวินลั่วฉิงแอบสูดลมหายใจเข้าลึกๆ คาดไม่ถึง ว่าครั้งนี้ เขาจะพูดง่ายขนาดนี้

แค่นี้ก็ดีแล้ว แค่นี้ก็ดีมากแล้ว!!
แค่ ในเวลาต่อมา เย่ซือเฉินก้มลงจูบเธออีกครั้ง

“เย่ซือเฉิน คุณทำอะไร? “สีหน้าของเวินลั่วฉิงเปลี่ยน

ไปทันที และถามออกมาอย่างตกใจ

เมื่อกี้เขายังพูดกันดีๆอยู่เลยไม่ใช่เหรอ?

แล้วตอนนี้เขาจะทำอะไร?

“คุณผู้หญิงเย่ สัญญาของเราได้เขียนไว้ระบุอย่าง ชัดเจน แต่เมื่อคืนได้มีการฝ่าฝืนกฎแล้ว และคนที่ฝ่ากฎ คนแรกก็คือคุณ ไม่ใช่ผม ดังนั้น ตอนนี้คุณไม่มีสิทธิ์พูด อะไร” เย่ซือเฉินพูดออกมาอย่างตรงไปตรงมา ไม่ได้มี ความละอายใจเลยแม้แต่น้อย

เขากำลังหลอกล่อเธอทีละขั้นๆเพื่อให้เธอก้าวเข้าไป กับดักที่เขาวางไว้ ดังนั้นเวลานี้เป็นไปได้ยังไงที่เขาจะมี ความละอายใจ

เวินลั่วฉิง:

“เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นเหรอ? ฉันเมาแล้ว จำอะไรไม่ ได้เลย”สายตาของเงินลั่วฉิงกะพริบเล็กน้อย คิ้วขมวด เข้าหากัน สีหน้าที่แสดงออกมีความไร้เดียงสาและความ กลัดกลุ้มปะปนอยู่
เวลานี้เวินลั่วฉิงต้องการผลัดความรับผิดชอบ ไม่ยอมรับ

มัน!

“ต้องการให้ผมช่วยฟื้นความทรงจําให้คุณไหม? “ทําไม เย่ซือเฉินจะเดาความคิดของเธอไม่ออก ดูท่าทีของเธอ แล้วตลกเล็กน้อย เขาเคยคิดปฏิกิริยาของเธอไว้หลาย แบบ แต่สิ่งที่ไม่เคยคาดคิดเลยก็คือเธอจะไม่ยอมรับ

เดิมทีเขาคิดว่าด้วยนิสัยใจคอของเธอแล้ว เขาต้องใช้ วิธีที่แข็งกระด้าง และรุนแรง

แต่ ถึงแม้ว่าเธอจะเก่งขนาดนั้น ก็เป็นเพียงแค่เด็กสาว อายุยี่สิบห้าปีคนหนึ่งเท่านั้นเอง ดังนั้นสำหรับเรื่องนี้ เธอ จึงเลือกวิธีที่เด็กผู้หญิงทั่วไปจะทำกัน

เขาชอบท่าทีตอนนี้ของเธอ และชอบวิธีแบบนี้ของเธอ

มาก

เขาคิด ถ้าเป็นแบบนี้ มันจะยิ่งมีความหมายมากขึ้น!!

“ฉันรู้สึกว่า เรื่องแบบนี้ ส่วนใหญ่จะเป็นผู้ชายบังคับผู้ หญิงมากกว่า ผู้หญิงจะไปบังคับผู้ชายได้อย่างไรกัน คุณ ว่าไหม คุณชายเย่? “ถึงแม้เงินลั่วฉิงจะรู้ว่าสภาพของเธอ ไม่เหมือนคนอื่น แต่เธอรู้ตัวดีด้วยฝีมือของเธอแล้วไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้

ความจริงแล้วก่อนหน้านี้ เธอยังคิดมาตลอดว่าตัวเธอ เองที่เป็นคนขืนใจเย่ซือเฉิน

แต่เวลานี้เขาตัดสินใจแล้วไม่ว่าเป็นตายร้ายดียังไงเธอ ก็จะไม่ยอมรับผิดชอบเด็ดขาด ถึงแม้ว่าเธอจะทำจริง เธอ ก็จะไม่ยอมรับมัน เพราะว่าเธอรู้ดีว่าถ้าตอนนี้เธอยอมรับ ความจริงแล้ว จะไม่เป็นผลดีสำหรับเธอ

ตอนที่เวินลั่วฉิงพูดอยู่นั้น ยังจงใจแสดงความอ่อนแอ ออกมา ยกแขนขึ้นและส่ายไปมาต่อหน้าเขา: “คุณดู ทั้งแขนและขาของฉันผอมแห้งอย่างนี้? ไม่มีแรงอะไร แม้แต่แมลงสาบยังตีไม่ตายเลย ไม่เหมือนคุณแข็งแกร่ง ขนาดนี้”

ความหมายของเงินลั่วฉิงแสดงให้เห็นอย่างกระจ่างแล้ว ว่า เธออ่อนแอไม่มีแรง เขาแข็งแกร่งและมีแรง ดังนั้นเป็น ไปไม่ได้ที่เป็นเธอขืนใจเขา นี่คือความจริงพื้นฐานที่สุด แล้ว

ขณะนี้ เธอเหมือนต้องการจะโยนความผิดออกไป

เย่ซือเฉินมองไปที่แขนของเธอ มันผอมเรียวจริง

แต่ อ่อนแอ? แม้แต่แมลงสาบก็ตีไม่ตาย? คำพูดของเธอขณะ บางขัดกับความจริงเหลือเกิน?