เมียลึกลับของประธานเป

บทที่ 238 คุณชายสามเย่มีอาการหึงรุนแรง ผล ที่ได้รับจากการที่คุณชายสามเย่โกรธ (3)



บทที่ 238 คุณชายสามเย่มีอาการหึงรุนแรง ผล ที่ได้รับจากการที่คุณชายสามเย่โกรธ (3)

บทที่ 238 คุณชายสามเย่มีอาการดึงรุนแรง ผลที่ได้รับ จากการที่คุณชายสามเปโกรธ (3)

เย่ซือเฉินถอนหายใจออกมาเบาๆ โดยปรกติแล้ว ทุก ครั้ง น้ำเสียงของเธอก็จะประมาณนี้อยู่แล้ว เขาคุ้นเคย มันดี แต่เวลานี้ฟังแล้วรู้สึกมีความเคืองหูเล็กน้อย

“อยู่ที่ไหน” เย่ซือเฉินปรับอารมณ์ของตัวเองให้ปรกติ ที่สุด พยายามให้น้ำเสียงของตัวเองฟังแล้วเหมือนปรกติ ที่สุด

“อืม? อยู่หมิงเจ๋” แต่ว่า เวินลั่วนึงก็ฟังออกเหมือนกันว่า อารมณ์ของเขาไม่ปรกติเท่าไหร่ แต่ว่า เธอก็ก็ไม่ได้คิด อะไรมาก เพราะว่าปรกติแล้วอารมณ์ของเขาก็แปรปรวน ไม่คงที่อยู่แล้ว

“ทำอะไรอยู่เหรอ? “เย่ซือเฉินตอนนี้คือทั้งที่รู้คำตอบแต่ ก็ยังจงใจถามออกมา เขาก็อยากรู้เหมือนกัน ว่าเธอจะเล่า เรื่องของตัวเองให้เขาฟังหรือเปล่า

เมื่อเสี่ยวชีได้ยินคำพูดของเย่ซือเฉิน เบ้ปากขึ้นเล็กน้อย พี่สามร้ายกาจจริงๆ ทำแบบนี้เหมือนจะล่อซ้อสามให้พูด ความจริงออกมา
“กำลังคุยสัญญากับเพื่อนร่วมงานอยู่ ก่อนหน้านั้นเคย เอ่ยกับคุณไปแล้ว” เป็นลั่วฉิงงงเล็กน้อย ก่อนหน้านั้นโทร มาสายแล้วสายเล่า อย่างกับจะไล่ล่าชีวิต เธอนึกว่ามี เรื่องสำคัญอะไร นึกไม่ถึงว่าเมื่อรับโทรศัพท์ขึ้นมา สิ่งที่ เขาถามมีแต่ปัญหาเหล่านี้

“ราบรื่นไหม? “สายตาของเย่ซือเฉินกะพริบเล็กน้อย เธอเคยเอ่ยกับเขาอยู่ว่าจะเรื่องคุยสัญญากับเพื่อนร่วม งาน

ใช่ พูดเรื่องงานจริงๆ จะเห็นได้ชัดว่างานเลี้ยงกินข้าว คืนนี้จะไม่ธรรมดา ฉลาดอย่างเธอ เป็นไปไม่ได้ว่าจะไม่รู้ เรื่องนี้มาก่อน

ส่วนเธอทั้งๆที่รู้ล่วงหน้ามาก่อนแล้วก็ไม่ยอมบอกเขา

“อืม สัญญาเซ็นเรียบร้อยแล้ว” เงินลั่วฉิงเม้มปากเล็ก น้อย หลีกเลี่ยงการตอบเพื่อไม่อยากให้มีปัญหา

เรื่องสัญญาเซ็นเสร็จเรียบร้อยแล้วจริง ดังนั้น เธอไม่ได้ พูดโกหก

เรื่องวันนี้เธอไม่อยากให้เย่ซือเฉินรู้แต่แรกอยู่แล้ว ดัง นั้นเรื่องอื่นเธอก็ไม่บอกเขารู้อยู่แล้ว

มือของเย่ซือเฉินที่กำมือถืออยู่กำแน่นขึ้นอีก เธอไม่คิดจะบอกอะไรให้เขารู้เลยเหรอ

“ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยเหรอ ? ” เยซือเฉินกดเสียงให้ต่ำ ลง กดทับความโกรธในใจไว้ พยายามให้เสียงของตัวเอง ฟังปรกติที่สุด

เมื่อเวินลั่วฉิงได้ยินคำพูดนี้ของเขา สายตาคู่นั้นหรี่ลง เล็กน้อย เธอสัมผัสได้ถึงความผิดปรกติของเขือเฉิน

“ก็ไม่มีเรื่องอะไรเป็นพิเศษหรอก” เงินลั่วฉิงตอบแบบ คลุมเครือ

เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ สำหรับเธอนั้นก็ไม่ใช่เรื่องพิเศษอะไร อยู่แล้ว

เมื่อได้ยินคำพูดของเธอความโกรธเพิ่มทวีคูณขึ้นมา เขาถามออกมาอย่างชัดเจนขนาดนี้แล้ว เธอยังคิดปกปิด เขาอีกเหรอ?

สามารถบอกให้รุ่นพี่ผู้ชายฟังได้ แต่กลับไม่ยอมบอก เขา? พูดกับรุ่นพี่ผู้ชายทุกรายละเอียดไม่มีอะไรปิดบัง แต่กับเขาไม่มีความจริงเลยสักคำ ในใจของเธอ เขา เทียบอะไรไม่ได้กับรุ่นพี่ผู้ชายห่วยคนนั้นเลย?

นับตั้งแต่แต่งงานกันมาถึงตอนนี้ เธอมีเรื่องปิดบังเขา ตลอด สิ่งที่เขาเห็นล้วนแต่เป็นความจอมปลอมทั้งนั้น
เมื่อนึกถึงข้อนี้ เยซือเฉินมีอารมณ์อยากบีบคอเธอให้ ตายคามือไปเลย

ยังดี ที่ตอนนี้เธอไม่ได้อยู่ข้างกายเขา…..

“ที่รัก มีเรื่องอะไรไหม? “เป็นลั่วนิ่งเห็นเขาไม่พูดอะไร อดไม่ได้ที่จะถามขึ้นมา เธอรู้สึกว่าการโทรมาของเขาครั้ง นี้ยิ่งอยู่ยิ่งแปลก

เธอถึงกับสัมผัสได้ว่าเหมือนเวินลั่วฉิงจะรู้อะไรแล้ว

เงินลั่วฉิงรีบเงยหน้าขึ้น มองไปรอบๆห้องทั้งสี่ด้าน

“ไหวพริบการสังเกตสูงจริงๆ” ถังหลินที่ยืนอยู่ไม่ไกลนัก มองพฤติกรรมของเวินลั่วฉิงแล้ว พูดเสียงต่ำออกมา

“สูงเกินไปแล้วมั้ง เมื่อกี้คำพูดของพี่สามก็ไม่มีปัญหา อะไรเลย ก็เหมือนการพูดคุยปรกติไม่มีอะไรแปลกออก ไป ทำไมเธอถึงไหวพริบสูงขนาดนี้” คุณชายห้าฉิงจาก ที่มีอคติกับเวินลั่วฉิงตอนนี้หายไปโดยสิ้นเชิง ดังนั้นน้ำ เสียงที่พูดออกมาจึงเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง

เย่ซือเฉินก็มองเห็นพฤติกรรมของเวินลั่วฉิง สายตา กะพริบเล็กน้อย จากนั้นพูดขึ้นว่า : “ผมก็อยู่หมิงเจ๋ คุณ มาหาผมที่นี่”
จากนั้นเขาบอกเบอร์ห้องที่เขาอยู่ให้เธอรู้ ไม่ให้เธอ ปฏิเสธได้เด็ดขาด

“ไม่ต้องหรอก ฉันเรียกรถกลับเองได้ ที่นี่เรียกรถสะดวก อยู่” ฟังจากคำพูดของเขาแล้ว เป็นลั่วฉิงตกตะลึงเล็ก น้อย เก็บสายตาที่มองไปรอบด้านกลับ

เขาให้เธอไปหา? เพราะอะไรเหรอ? ในใจของ เงินลั่วฉิงนั้นได้ปฏิเสธไปแล้ว เธอไม่อยากไป เขาอยู่ที่ นี่ต้องมีนัดกินข้าวกับใครเป็นแน่ เธอไม่อยากเข้าไปยุ่ง เกี่ยวกับสังคมของเขาเลย

อีกอย่างงานกินเลี้ยงคนประเภทไหนก็มี เธอไม่ชอบงาน เลี้ยงแบบนี้เลย

“ต้องมา” เย่ซือเฉินเอ่ยปากอีกครั้ง น้ำเสียงแฝงไว้ด้วย

โทนเสียงที่ห้ามปฏิเสธใดๆเด็ดขาด

เพราะว่า เขารู้ว่าถ้าพูดดีๆกับเธอ เธอไม่ยอมตอบตกลง แน่นอน อีกอย่างมันก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไปจับตัวเธอ เพื่อให้มาหาเขา

ถ้าเขาไปจับตัวเธอมาตอนนี้ ก็เหมือนเป็นการบอกเธอว่า เมื่อกี้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นพวกเขารับรู้หมดทุกอย่างแล้ว
เขารู้ว่าเธอไม่อยากให้เขารู้ ฉะนั้นตอนนี้เขาจำเป็นต้อง แกล้งทำเป็นไม่รู้อะไรเลยก่อน

“ที่รัก ไม่ต้องจริงๆ คุณต้องคุยธุระสำคัญอยู่แน่นอนเลย ถ้าฉันไปกลัวว่าจะไปรบกวนคุณเปล่าๆ” เป็นลั่วฉิงรู้สึกได้ ว่าน้ำเสียงของเขาไม่ปรกติ ฉะนั้นเธอจึงพยายามปฏิเสธ อย่างอ้อมค้อม

“อย่าให้ผมต้องพูดเป็นครั้งที่สาม” เย่ซือเฉินพูดจบก็วาง สายโทรศัพท์ลงทันที

เพราะว่า ตอนนี้เขาโมโหโกรธมาก

เรื่องที่เธอปิดบังเขา ที่เธอกับรุ่นพี่ผู้ชาย พูดจากันอ่อน หวานและอ่อนโยน เธอกับรุ่นพี่ผู้ชาย มีอะไรก็คุยเปิดอก ทุกอย่างแต่กับเขามีอะไรก็ไม่พูด……

เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นนี้ ทำให้ความโกรธของเขามาถึง ขีดสูงสุด เวลานี้เขามีความคิดอยากฆ่าคนเลยทีเดียว

เพราะฉะนั้น เมื่อได้ยินเธอปฏิเสธแล้วปฏิเสธอีก ทำให้ เย่ซือเฉินควบคุมอารมณ์ไว้ไม่อยู่อีกต่อไป

ปกติเขาถือว่าเป็นคนใจเย็นที่สุด แต่ครั้งนี้เขากลับไม่ สามารถควบคุมอารมณ์ตัวเองได้เลย
เป็นลั่วฉิงจ้องไปที่โทรศัพท์ที่วางสายแล้ว ขมวดคิ้วเล็ก น้อย “คุยกันอยู่ดีๆ ทำไมอยู่ๆก็โมโหขึ้นมา? ”

“โมโห? คำอธิบายนี้ดีมาก”คุณชายห้าฉิงที่ยืนอยู่ข้างๆ ยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์

สายตาของเงินลั่วฉิงกะพริบเล็กน้อย รู้สึกถึงความผิด ปรกติขึ้นมาทันที เพราะปรกติถึงแม้เขาจะโกรธ แต่ก็ยัง สามารถควบคุมอารมณ์ได้ ไม่เคยเหมือนวันนี้มาก่อน วัน นี้ไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไร? ใครเหรอเก่งขนาดนั้น สามารถยั่ว ให้เขาโมโหได้?

ตอนนี้เขากำลังโมโหอยู่ ถ้าเธอไปก็เท่ากับไปเป็นที่ ระบายอารมณ์ของเขา? เธอไม่ได้โง่สักหน่อย

ปรกติเวินลั่วฉิงก็ไม่ได้ชอบงานเลี้ยงแบบนั้นอยู่แล้ว

ตอนนี้ยิ่งไม่อยากไปอีก และก็จะไม่ไปด้วย

เงินลั่วฉิงหยิบกระเป๋าตัวเองขึ้นมา รีบห้องจากห้อง และ เก้าออกไปอย่างรวดเร็ว

“ทำไมผมรู้สึกว่าอาการนี้ของซ้อสามไม่ใช่เป็นอาการ ของคนที่จะมาหาพี่สามเลย ดูจากสถานการณ์แล้ว เหมือนกำลังจะวิ่งหนี” จี้หซีพูดขึ้นทันทีเหมือนอยากให้ เรื่องใหญ่บานปลายขึ้นไปอีก
แน่นอน ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ล้วนแล้วแต่เป็นคน ฉลาด มองออกได้ว่าเป็นลั่วฉิงจะทำอะไร

และแน่นอนว่าเยซือเฉินก็ดูออก

“นายไปรับเธอมาที่นี่” เย่ซือเฉินสั่งเลขาหลิวด้วยน้ำ

เสียงที่เย็นชาออกมา

เขารู้อยู่แล้วว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ยอมเชื่อฟังง่ายๆอยู่แล้ว ต้องหลบหนีแน่นอน

เวลานี้เธอยังกล้าหลบหนีอีก! ใจกล้าจริงๆ!

“รับทราบ” เลขาหลิวตกใจแม้แต่เสียงหายใจก็ไม่กล้า ให้ได้ยิน เมื่อได้ยินคำสั่งจากท่านประธานก็รีบวิ่งออกไป

ทันที

“นายคงไม่อยากให้เธอรู้ว่าพวกเราได้เห็นเหตุการณ์ที่ เกิดขึ้นเมื่อกี้ทั้งหมดหรอกมั้ง? “ถังหลินมองไปที่เย่ซือ เฉิน ใบหน้าของเขาแฝงไว้ด้วยรอยยิ้มที่เดาออกยาก

สายตาของเย่ซือเฉินกะพริบเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้พูด อะไรออกมา

“งั้นฉันไปจัดการก่อน” คุณชายห้าฉิงมีปฏิกิริยาตอบสนองขึ้นมาทันที รีบไปจัดการวางแผนใหม่ ตอนแรกใน ห้องมีแค่พวกเขาพี่น้อง ตอนนี้คุณชายห้างรีบเรียกสาว นั่งดื่มเข้ามานั่งดื่มด้วยสองสามคน

จากนั้นก็รอเวนลั่วนิ่งเข้ามา!!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ