บทที่ 236 คุณชายสามเย่มีอาการหึงรุนแรง ผล ที่ได้รับจากการที่คุณชายสามเย่โกรธ (1)

บทที่ 236 คุณชายสามเย่อาการดึงรุนแรง ผลที่ได้รับ จากการทำให้คุณชายสามเย่โกรธ (1)

ช่วงนี้ ไม่มีความคืบหน้าของถังไปเชียนเลยแม้แต่น้อย ต้องยอมรับจริงๆว่าถังไป๋เชียนเป็นปรมาจารย์ด้านการ หลบซ่อนคนหนึ่งเลย ช่วงนี้ ถังไปเชียนก็เหมือนเต่าที่ หลบอยู่ในกระดองของตัวเอง แล้วจมอยู่ใต้น้ำ พร้อมทั้ง ฝังตัวไว้ในโคลน ไม่เคลื่อนไหวใดๆ

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ถึงแม้จะสูบน้ำในคลองให้แห้ง ก็ยากที่จะตามหาตัวเขาเจอได้

แต่ถ้าว่า ณ เวลานี้ถังไปเชียนโทรศัพท์กลับหา

เวิน วฉิง?

ทันใดนั้นเย่ซือเฉินนึกขึ้นได้ว่า เขาขัง ถังไป๋เชียนไว้ที่ เมืองA นั่นหมายความว่าเธอกับถังไป๋เชียนได้อยู่ในเมือง เดียวกันไม่ใช่เหรอ? งั้นก็แสดงว่าเป็นการเปิดโอกาสให้ พวกเขาได้ใกล้ชิดกัน?

เขาโง่หรือเปล่า?

“ฉันเองนะ ฉันปฏิบัติหน้าที่อยู่ข้างนอก พอดีมือถือตก หาย มือถือเครื่องนี้ของเขาอยู่ที่ฉันพอดี ฉะนั้นฉันเลยใช้มือถือเขาโทร ฉันมีปัญหาเล็กน้อย ต้องการความช่วย เหลือจากเธอ เดี๋ยวฉันจะส่งเอกสารให้เธอ เธอช่วยฉัน ดูหน่อยนะ”คนที่พูดโทรศัพท์อยู่ไม่ใช่ถังไปเชียนแต่เป็น เยว่หงหลิง

ถังไป่เชียนมีเบอร์โทรศัพท์อยู่หลายเบอร์ ส่วนใหญ่แล้ว เบอร์โทรที่ใช้ติดต่อกับพวกเขามีอยู่สองเบอร์ด้วยกัน ครั้งนี้ถังไป่เขียนกลับประเทศเขาเอาเบอร์โทรศัพท์กลับ ไปแค่เบอร์เดียวเอง

“อืม ได้ พี่…..” เวินลั่วฉิงตอบรับอยู่ปลายสาย

“อารมณ์ของเธอเมื่อกี้เหมือนไม่ปรกตินะ? เกิดเรื่อง อะไรขึ้นเหรอ? “เวินลั่วฉิงเมื่อกี้อยากเปลี่ยนสรรพนาม เรียก แต่โดนหงหลิงที่อยู่อีกฟากตัดบทเสียก่อน

“แค่นี้เธอก็ฟังออกเหรอ ฉันยังสามารถรักษาความเป็น ส่วนตัวไว้บ้างได้ไหม? “เงินลั่วฉิงตกตะลึงไปสักพัก ริม ฝีปากยกขึ้นเล็กน้อย น้ำเสียงที่พูดออกมามีความออด อ้อนแฝงอยู่

รุ่นพี่ยังไงก็คือรุ่นพี่ เก่งมากจริงๆ แค่คุยโทรศัพท์กัน ก็ สามารถสัมผัสได้ถึงอารมณ์ที่ผิดปรกติของเธอ

ความจริงแล้วเธอคิดว่าเธอได้ปรับอารมณ์ของตัวเองให้ ดีที่สุดแล้ว
เห็นอาการของเธอที่แสดงออกอย่างชัดเจนมีความออด อ้อนเล็กน้อยอยู่ สายตาที่มืดมนของของเย่ซือเฉินหรี่มอง อย่างน่ากลัว

เธอแต่งงานกับเขามานานแล้ว เขายังไม่เคยเห็นเธอ แสดงอาการออดอ้อนต่อหน้าเขามาก่อนเลย

ตอนนี้เธอกลับแสดงอาการออดอ้อนกับผู้ชายคนอื่น?

“เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอ? “น้ำเสียงของหงหลิงมีความ อยากรู้อยากเห็นอยู่ในนั้น แน่นอนมีความห่วงใยเช่น กัน เธอรู้ดีว่าสิ่งที่จะสามารถกระทบต่อความรู้สึกของ เวิน วฉิงได้นั้นมีไม่มากนัก

“ก็ไม่มีเรื่องใหญ่อะไรหรอก ก็คือมีคนคิดไม่ดีกับฉัน มี ผู้ชายเลวคนหนึ่งคิดไม่ดีกับฉัน แต่ได้จัดการเรียบร้อย แล้ว” เวินลั่วฉิงทำท่าเบ้ปาก ไม่ได้ปกปิดอะไร

เธอรู้สึกว่าเวลาที่อยู่ต่อหน้ารุ่นพี่ ตัวเองเหมือนเด็กน้อย ที่ยังไม่รู้จักไม่โตสักที หลายปีมานี้ ถือว่าโชคดีที่มีรุ่นพี่ ผู้หญิงและแฟนของเธอคอยให้ความช่วยเหลือเธอมา ตลอด

ในใจเธอนั้น นับถือพวกเขาเหมือนญาติมานานแล้ว เพราะฉะนั้น ต่อหน้าพวกเขา เธอไม่ต้องจงใจปกปิดความรู้สึกของตัวเอง โดยเฉพาะต่อหน้ารุ่นพี่ผู้หญิง

ปกติแล้ว เธอและรุ่นพี่หงหลิงมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน มาตลอด ใกล้ชิดกันมาก

“คนที่ไหนกันไม่กลัวตาย กล้าคิดไม่ดีกับเธอ? ” เสียง ของเยว่หงหลิงไม่มีความกังวลเลย แต่กลับมีอารมณ์ของ เห็นคนอื่นทุกข์แล้วมีความสุข กล้าคิดไม่ดีกับเงินลั่วฉิง โดนหาที่ตายเหรอ?

“แล้วเธอหล่ะจะกลับมาเมื่อไหร่” ฉันคิดถึงเธอและเด็ก น้อยสองคนแล้ว” หงหลิงพูดเสริมขึ้นมา

“ช่วงนี้ยังกลับไปไม่ได้” เวินลั่วฉิงถอนหายใจออกมา เบาๆ เธอก็อยากรีบกลับไปเหมือนกัน แต่ติดที่ว่าตอนนี้ยัง กลับไปไม่ได้

“เพราะสามีชั่วคราวของเธอคนนั้นเหรอ” เย่วหงหลิง หัวเราะออกมา กึ่งจริงกึ่งล้อเล่นกับเธอ

“ใช่เวินลั่วฉิงเม้มปากเล็กน้อย ริมฝีปากแดงโค้งขึ้นเล็ก น้อย พูดเสริมพร้อมไปกับคำพูดที่กึ่งจริงกึ่งพูดเล่นของ หงหลิงแล้วหัวเราะออกมา: “ถึงแม้จะเป็นสามีชั่วคราว แต่ตอนนี้ก็ยังถือว่าถูกกฎหมายอยู่ รอให้ถึงเวลาที่สัญญา สิ้นสุด ก็ยังมีเวลาอีกนานเลย”
เธอรู้สึกว่าเวลามันช่างผ่านไปช้าเหลือเกิน ช้ามาก เวลา ที่เธอกับเย่ซือเฉินแต่งงานกันแค่เดือนเดียวเอง ทำไมเธอ

รู้สึกเหมือนมันนานมากเหลือเกิน

“คึ เพราะฉะนั้นเธอต้องค่อยๆทน” อีกด้านหนึ่งของ โทรศัพท์ เย่วหงหลิงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

อีกด้านหนึ่งของห้อง สีหน้าของเย่ซือเฉินค่อยๆมืดมนลง สามีชั่วคราว?

ในใจเธอนั้น เขาเป็นแค่สามีชั่วคราวของเธอเหรอ อีก อย่างฟังจากที่เธอพูดแล้วเหมือนเตรียมตัวที่จะสิ้นสุด สัญญานี้ตลอดเวลา?

อีกอย่าง ดูเหมือนว่าเธอ การที่ได้อยู่กับเขาเวลาผ่านไป หนึ่งวันเหมือนหนึ่งปี

ดี ดีมาก เย่ซือเฉินเชื่อว่า ถ้าตอนนี้เงินลั่วฉิงยืนอยู่ตรง หน้าเขานั้น เขาสามารถบีบคอเธอให้ตายคามือของเขา เลย

เมื่อคนอื่นเห็นอาการนี้ของเย่ซือเฉินแล้ว ไม่มีใครกล้า ออกเสียงเลย

ถึงแม้จะรู้ว่าการแต่งงานของพวกเขามีปัญหา แต่คำว่า สามีชั่วคราวคำนี้มันชั่งโหดร้าย……..
เมื่อก่อนพวกเขาคิดว่าเป็นลั่วฉิงไม่เหมาะสมกับเย่ซือ เฉิน แต่ดูจากตอนนี้แล้วตัวเงินลั่วฉิงเองก็ไม่ได้มีเย่ซือเฉิ นอยู่ในสายตาเลย ไม่ได้เก็บเขาไว้ในใจด้วยซ้ำไป

เงินลั่วฉิงถือว่าเรื่องแต่งงานของพวกเขาเป็นแค่การ แต่งงานตามสัญญาแต่งงานเท่านั้นเอง ไม่มีความคิด อย่างอื่นเลย

เย่ซือเฉินหยิบมือถือขึ้นมาอีกครั้ง ทำการโทรออก แน่นอนว่าสายไม่ว่าง แต่ว่า ฝั่งด้านของเงินลั่วฉิงนั้นก็มี การแจ้งเตือนว่ามีคนโทรเข้ามา

เงินลั่วฉิงหยิบมือถือมาดู เมื่อดูแล้ว คิ้วขมวดแน่นเข้าหา กัน เหลือบมองดู แต่ก็ไม่รับโทรศัพท์ของเย่ซือเฉิน ยังคง คุยโทรศัพท์กับรุ่นพี่อยู่

เวินลั่วเฉินคิดในใจว่า ในเมื่อเธอกำลังพูดสายอยู่ ไม่รับ โทรศัพท์เขาคงไม่มีปัญหาอะไรมั้ง?

เย่ซือเฉินจ้องมองเงินลั่วเฉินในกล้องวงจรปิด สายตาคู่ นั้นหรี่ลงอย่างดุร้าย ดุร้ายเหมือนจะกลืนกินเงินลั่วฉิงทั้ง ตัวเป็นๆเลย

ทั้งๆที่เธอเห็นเบอร์โทรศัพท์แล้ว รู้ว่าเป็นเขาโทรไป แต่ เธอก็แกล้งทำเป็นไม่รู้ พูดคุยกับรุ่นพี่ผู้ชายต่อ ทั้งอ่อน หวานและอ่อนโยน
ดี ดีมากจริงๆ!

คนรอบข้างของเย่ซือเฉินต่างตกใจและไม่อยากเชื่อ

เหตุการณ์ตอนนี้ ทุกคนที่เห็น ต่างอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง ผู้หญิงคนนี้ช่างกล้าหาญเหลือเกิน

แน่นอน ถ้าพวกเขาในเวลานี้ไม่ได้มองภาพทั้งหมด ผ่านกล้องวงปิด ก็ไม่มีอะไร เพราะเวลานี้เธอกำลังคุย

โทรศัพท์อยู่ ไม่รับโทรศัพท์ก็ถือเป็นเรื่องปรกติ

แต่ปัญหาหลักๆมันอยู่ที่ว่า ตอนนี้พวกเขา รวมถึงเย่ซือ เฉิน ล้วนกำลังดูเธออยู่ ดูนางทั้งๆที่รู้ว่าคนที่โทรมาคือ เย่อเฉินก็ไม่ยอมรับโทรศัพท์

เรื่องนี้จึงกลายเป็นเรื่องใหญ่

เย่ซือเฉินสูดลมหายใจลึกๆเข้าไปในปอด โทรออกอีก รอบ ซึ่งครั้งนี้ เวินลั่วฉิงก็ดูแค่แวปเดียว จากนั้นก็ไม่ได้ สนใจ พูดคุยกับรุ่นพี่ผู้ชายต่อ พูดคุยกันอย่างมีความสุข

ตอนนี้ ไม่เพียงแต่สีหน้าของเย่ซือฉิงไม่ดี ทุกคนในห้อง นั้นสีหน้าก็เปลี่ยนไปเหมือนกัน
เย่ซือเฉินโทรศัพท์ไปครั้งแล้วครั้งเล่า เงินลั่วฉิงทั้งๆที่ เห็น แต่ก็แกล้งทำเป็นไม่เห็น อีกอย่างยังพูดคุยกับผู้ชาย คนอื่นอย่างมีความสุขด้วย!!

เหตุการณ์นี้ แม่ง มันช่างน่าตื่นเต้นมาก!

แน่นอน เวลานี้ทุกคนที่อยู่ในห้องนี้นั้น ไม่เพียงแค่ตื่น เต้นเท่านั้น ยังมีความกลัวอีกด้วย

เย่ซือเฉินโทรศัพท์ไปครั้งที่สาม

ครั้งนี้ เวินลั่วฉิงไม่ได้ดูมันด้วยซ้ำ แกล้งทำเป็นไม่รู้ไป

เสี่ยวชีที่ยืนอยู่ข้างๆเย่ซือเฉินกลืนน้ำลายลงคอ จากนั้น ค่อยๆถอยห่างไปหนึ่งก้าว เขารู้สึกว่าเวลานี้ถ้าใกล้ชิด สามมากเกินไปอาจมีอันตรายถึงชีวิตได้

แต่ว่า ซ้อสามก็เก่งกาจเหลือเกิน รู้ทั้งรู้ว่าพี่สามโทรหา แต่แกล้งทำเป็นมองไม่เห็น ไม่รับโทรศัพท์

คนที่กล้าทำอย่างนี้กับพี่สาม ที่เขาเคยเห็นมาก็มีแต่ ซ้อ สามคนเดียวนี่แหละ