บทที่ 185 คุณชายสามเย่เอาคืนอย่างสาสม แก้ แค้นแทนภรรยา (1)

บทที่ 185 คุณชายสามเย่เอาคืนอย่างสาสม แก้แค้น แทนภรรยา (1)

คุณชายสามเยยกแก้วเบียร์ตรงหน้าที่เงินลั่วฉิงยื่นมาให้ เขายกแก้วชูขึ้นใส่เย่อหยู่นาน แล้วดื่มทันทีโดยที่ไม่เอ่ย ปากพูดอะไรสักคำ

“คุณชายเย่ ผม…” เย่อหยู่นานดื่มต่อไม่ไหวแล้วจริง ๆ เขาอยากจะขอร้องเย่ซือเฉิน ถึงแม้เขาจะรู้อยู่แก่ใจว่า เย่ซือเฉินเป็นคนที่ไม่รู้จักเห็นใจคนอื่น แต่ตอนนี้เขาดื่ม ไม่ได้จริง ๆ และเขาไม่กล้าดื่มต่ออีกแล้ว

เย่ซือเฉินไม่สนใจเขา และหันไปมองที่เงินลั่วฉิงอีกครั้ง ถึงแม้จะไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่เงินลั่วฉิงก็เข้าใจความ หมายจากสายตาที่เขาแสดงออกมาได้ดี

เวิน วฉิงเป่าปากเล็กน้อย เขาหมายความว่าจะดื่มต่อเห

รอ

เย่ซือเฉินนี่ร้ายจริง ๆ ร้ายยิ่งกว่าการเอาชีวิตเย่อหยู่นาน ซะอีก

เวินลั่วฉิงไม่ได้พูดอะไรออกไป เธอให้ความร่วมมือกับ เย่อซือเฉินเป็นอย่างดี ยื่นแก้วเบียร์อีกหนึ่งแก้วเข้าไปในขณะเดียวกันก็ยื่นให้เย่อหยู่นานอีกแก้วด้วย

เวินลั่วฉิงรู้ดีว่า เบียร์แก้วนี้ของเย่อหยู่นานอยากดื่มก็ ต้องดื่ม ถึงไม่อยากดื่มก็ต้องดื่ม ไม่ว่าเย่ซือเฉินจะดื่มไป เท่าไหร่ เย่อหยู่นานก็ต้องดื่มเท่านั้น จะดื่มน้อยกว่าไม่ได้ เด็ดขาด

เย่ซือเฉินยกเบียร์แก้วที่สามขึ้นมา ชูใส่เย่อหยู่นานอีก ครั้ง และดื่มมันจนหมดในทีเดียวทันทีเหมือนเคย

“ตามใจนะคุณชายเย่” หลังจากเย่ซือเฉินดื่มหมดแก้ว ก็ ปรายตามองเย่อหยู่นาน เอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ แต่ กลับแฝงไปด้วยความเยือกเย็นที่ทำให้คนอื่นหายใจไม่ ทั่วท้อง

ใคร ๆ ต่างก็มองออกว่าเย่ซือเฉินตั้งใจทำแบบนี้ คุณ ชายสามเย่ดื่มไปตั้งสามแก้วแบบนี้ ใครจะกล้าไม่ดื่มด้วย ล่ะ

เย่อหยู่นานกล้าเหรอ

ทุกคนไม่รู้ว่าทำไมเย่ซือเฉินถึงทำแบบนี้ แต่ละคนพากัน ตกตะลึงอึ้งกันไปหมด

คุณชายสามเย่ร้ายกาจมาก
เย่ซือเฉินดื่มติดต่อกันสามแก้ว ถึงแม้จะพูดว่าตามใจเขา ก็เถอะ แต่เขากลับรู้สึกอกสั่นขวัญแขวน เขาไม่กล้าปฏิ เสธ แต่ก็เขาก็ไม่กล้าที่จะดื่มต่อ เขากลัวจริง ๆ ว่าถ้าดื่ม เบียร์แก้วใหญ่สองแก้วนี้เข้าไปจะทำให้เขาอับอายขาย หน้าต่อหน้าทุกคนในที่นี้

เย่หยู่นานลังเล ครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่

เย่ซือเฉินไม่ได้บังคับเขา แต่กลับยืนอยู่ที่เดิมไม่ไปไหน ไม่ได้คิดจะจากไป

“ใช่แล้ว พี่สาม ครั้งก่อนพี่บอกว่าจะกว้านซื้อบริษัท หลายบริษัทนี่ ดำเนินการไปถึงไหนแล้ว” สายตาคุณชาย ห้าฉิงกระพริบไปมา แล้วอยู่ ๆ ก็หันไปพูดกับเย่ซือเฉิน

เมื่อคุณชายห้าฉิงพูดออกมา ทุกคนในที่นี้ต่างพากัน ตกใจกลัว คุณชายสามเย่จะกว้านซื้อบริษัทอื่นเหรอ จะ เข้าซื้อกิจการของบริษัทไหนกันล่ะ

แน่นอนว่าเรื่องนี้ขึ้นอยู่กับอารมณ์ของคุณชายสามเย่ ล้วน ๆ คุณชายสามเย่อยากจะซื้อกิจการของบริษัทไหน บริษัทนั้นไม่มีทางขัดขืนได้แน่นอน

ประโยคที่คุณชายห้าฉิงพูดขึ้นเมื่อสักครู่นี้ เห็นได้ชัดว่า จงใจพูดใส่เย่อหยู่นาน
เย่อหยู่นานนิ่งอึ้งไปเลย หน้าถอดสีทันที เขารู้ดีว่าถ้า หากเขาทําให้เย่ซือเฉินอารมณ์เสียแล้วล่ะก็ เย่ซือเฉินแค่ เอ่ยปากคำเดียวก็สามารถทำให้ตระกูลเย่อของเขาล่ม สลายได้ทันที

เป็นลั่วนิ่งเบิกตาขึ้น สองคนนี้นี่ร้ายกาจมาก คนหนึ่งโหด เหี้ยม คนหนึ่งมีพิษ เข้ากันได้ดีจริง ๆ

เย่อหยู่นานถอนหายใจเฮือกใหญ่ จากนั้นก็ยกแก้วเบียร์ ตรงหน้าขึ้นมา หลับตาแล้วกระดกเข้าปากไป ยกดื่มจน หมดแก้ว เย่อหยู่นานรู้สึกได้ว่าบางอย่างเสียการควบคุม รู้สึกเหมือนมีน้ำอะไรไหลออกมา จนกางเกงเขาเปียกชื้น แล้ว

แต่โชคดีที่เขายังฝืนกลั้นเอาไว้ได้ ทำให้ไหลออกมาไม่ เยอะเท่าไหร่ ตอนนี้เขากำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ อีกทั้งสวมชุด สูท ดังนั้นจึงสังเกตได้ยากว่ามีอะไรผิดปกติ

เย่อหยู่นานมองไปยังเบียร์แก้วใหญ่อีกแก้วที่วางอยู่ตรง หน้าเขา สีหน้าเขาดูแย่มาก เขารู้ดีว่าตัวเองกลั้นไว้จนถึง ที่สุดแล้ว ถ้าหากดื่มแก้วนี้ลงไปอีก กลัวว่า…จะไหลออก มาจริง ๆ

เย่อหยู่นานอดไม่ได้ที่จะมองไปยังเย่ซือเฉิน ได้แต่หวัง ว่าเย่ซือเฉินจะปล่อยเขาไป แต่เย่ซือเฉินกลับไม่ชายตา มองเขาสักนิด
ความร้ายกาจของคุณชายสามเย่ไม่ได้เป็นเพียงคำร่ำ ลือเท่านั้น

เย่อหยู่นานรู้ดีว่าเขาไม่มีทางเลือก ถึงแม้ว่าจะต้อง อับอายต่อหน้าคนอื่นแบบนี้ แต่เขาก็จำเป็นต้องดื่มมัน เข้าไป

เย่อหยู่นานบิดตัวเล็กน้อย หนีบขาสองข้างไว้แน่น กัดฟัน หลับตา เขาฝืนดื่มเบียร์แก้วนั้นเข้าไป ท่าทาง ราวกับอยู่ในลานประหารนักโทษยังไงยังงั้น

เบียร์แก้วใหญ่แก้วสุดท้ายนี้ไหลลงท้อง เย่อหยู่นานรู้ เจ็บปวดตรงที่กลั้นฉี่เอาไว้ ถึงแม้ว่าเขาจะออกแรงอั้นไว้ แค่ไหน แต่ก็รู้สึกว่ายิ่งมีของเหลวไหลออกมามากขึ้น

แต่ว่า เหมือนจะพออั้นไว้ได้อยู่บ้าง เขายังคงฝืนกลั้นไว้ ต่อไป อั้นไว้ อย่างน้อยก็ไม่ได้ทำให้กางเกงเปียกไปทั้งตัว และไม่ได้ไหลลงพื้น

เย่ซือเฉินปรายตาไปมองเขา สายตานั้นดูเย็นชามาก เย็นชามากจริง ๆ ดูออกว่าคุณชายสามเย่ไม่ค่อยพอใจ เท่าไหร่

“ได้ยินมาว่า ผู้ชายที่อั้นไว้มาก ๆ จะทำให้ต่อมลูกหมาก มีปัญหา” คุณชายห้าฉิงพูดพลางยิ้มออกมา : “คุณชายเย่ ฉันช่วยนายเอาไหม”
เย่อหยู่นานสะดุ้ง คุณชายห้าฉิงจะช่วยเขาเหรอ จะช่วย เขายังไง

คุณชายห้าฉิงเป็นพวกเดียวกับคุณชายสามเย่ คุณชาย ห้าฉิงคิดจะช่วยเขาเหรอ

เย่อหยู่นานกำลังคิดอยู่ คุณชายห้าฉิงอยู่ ๆ ก็ผิวปากขึ้น มา เสียงผิวปากของคุณชายห้าฉิงดังกว่าตอนที่เป็นลั่วฉิง ผิวปากเยอะเลย

อีกทั้งเมื่อสักครู่ที่เย่อหยู่นานดื่มเบียร์สามแก้วใหญ่ไป เขาก็กลั้นไม่อยู่แล้ว

ได้ยินเสียงผิวปากที่ทั้งดังและยาวนานของคุณชาย ห้าฉิง กางเกงของเย่อหยู่นานค่อย ๆ เปียกแฉะ ปลาย กางเกงเริ่มมีของเหลวไหลออกมา แน่นอนว่ามีกลิ่นโชย ออกมาไม่น้อยเลยทีเดียว

ผู้คนในห้องโถงเริ่มหัวเราะเยาะออกมา เสียงแซ่ซ้องไป ทั่ว ผู้หญิงบางคนก็อายจนหน้าแดง

เย่อหยู่นานในตอนนี้อยากจะมุดแผ่นดินหนีไปเลยจริง ๆ

“คุณชายเย่ ดูนายสิ โตป่านนี้แล้วทำไมยังฉี่ใส่ผ้าอยู่อีก ล่ะ ไม่อายคนหรือไง” คุณชายห้าฉิงเอ่ยพูดตอกย้ำขึ้นมา

ไม่ว่ายังไงก็ตาม เป็นลั่วฉิงก็คือภรรยาที่ถูกต้องตาม กฎหมายของพี่สาม เย่อหยู่นานรังแกเงินลั่วฉิงต่อหน้าพี่ สาม เท่ากับหาเรื่องตายเองแท้ ๆ

ที่จริง นี่ถือว่าโดนน้อยแล้วนะ

“ผมอยากถามอะไรหน่อย ผมไปทำผิดอะไรต่อคุณชาย สามเย่กับคุณชายห้าฉิงงั้นเหรอ” เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว เย่อหยู่นานอับอายขายหน้าไปแล้ว เสียหน้าไปแล้ว แต่ ว่าเย่อหยู่นานก็อยากรู้ว่าทำไมเย่ซือเฉินถึงต้องทำแบบนี้ กับเขา

เขาไปทำอะไรให้คุณชายสามเย่ไม่พอใจงั้นเหรอ

ทุกคนต่างได้ยินในสิ่งที่เย่อหยู่นานพูด ต่างพากันจ้อง มองไปยังเย่ซือเฉิน พวกเขาเองก็อยากรู้ว่าทำไมคุณชาย สามเย่ถึงต้องทำแบบนี้

อันที่จริงปกติเย่อหยู่นานกับคุณชายสามเย่ก็แทบจะ ไม่มีโอกาสได้พบเจอกัน จะไปทำอะไรล่วงเกินคุณชาย สามเย่ได้ยังไงกัน

เย่อหยู่นานยังฉี่ออกมาไม่หมด ยังคงออกแรงอั้นที่เหลือ ไว้อยู่ เขายิ่งงั้นก็ยิ่งทรมาน ความรู้สึกทรมานนี้มีเพียงเขาถึงรับรู้มัน เย่อหยู่นานมองไปยังเว็นล้วนึงอีกครั้ง แววตาเต็มไปด้วยความโกรธแค้น เป็นเพราะเงินลั่วนึงแท้ ๆ ที่ทำให้เขาอับอายอย่างนี้ แค้นครั้งนี้เขาต้องเอาคืนแน่

เย่ซือเฉินเหลือบมองเล็กน้อย สายตาจับจ้องไปที่เย่อห ยู่นานที่กำลังมองเวินมั่วนิ่งอย่างอาฆาตมาดร้าย แววตา ของเย่ซือเฉินดุดันขึ้นมาทันที เขาเอ่ยปากพูดขึ้นมาอย่าง ช้า ๆ ชัด ๆ : “ล่วงเกินฉันเหรอ คนอย่างนายมีสิทธิ์เหรอ”

ไม่พูดไม่ได้ ว่าคำพูดของคุณชายสามเย่เมื่อสักครู่นี้ ทั้ง ไร้เยื่อใย ทั้งบ้าบิ่น และดุดันมาก และนิสัยนี้มันเหมาะสม กับคนแบบเขา

เมื่อเย่ซือเฉินพูดจบ สายตาคู่นั้นของเขาก็มองไปทางเวินลั่วฉิง