บทที่ 182 คุณชายสามเย่หึงแล้ว คนบางคนต้อง แย่แน่ (3)

บทที่ 182 คุณชายสามเย่หึงแล้ว คนบางคนต้องแย่แน่ (3)

เย่ อเฉินไม่ตอบคําถามเขา แต่กลับรีบลงไปยังด้านล่าง ทันที คุณชายห้าฉิงเบิกตาโพลง พี่สามลงไปด้านล่างแล้ว มีเรื่องสนุกแล้วล่ะสิ

ด้านล่างตึก เสียงคนซุบซิบนินทาไม่มีท่าทีว่าจะหยุดลง

“ฉันรู้สึกว่าเย่อหยุ่นานน่าจะอยากกลับไปกินน้ำพริก ถ้วยเก่านะ เธอดูเขาสนั่งอยู่ข้างเวินลั่วฉิงตลอดเลย ไม่ สนใจใยดีเวินหรวนหรวนสักนิด”

“ใช่จริงด้วย เวินหรวนหรวนอุตส่าห์ขอร้องเย่อหยู่นาน ขนาดนั้นแล้ว เย่อหยู่นานไม่ไว้หน้าเขาสักนิด เวินหรวนห รวนในตอนนี้ดูเหมือนตัวตลกจริง ๆ เลย”

“ห้าปีก่อน เป็นเพราะเวินหรวนหรวนเลยทำให้เย่อห ยู่นานไม่ได้หมั้นกับคุณหนูใหญ่ตระกูลเวิน แต่นี่ก็ผ่าน ไปห้าปีแล้ว เย่อหยู่นานกลับไม่มีทีท่าว่าจะขอเงินหรวน หรวนแต่งงาน วันนี้ยิ่งทำให้เงินหรวนหรวนเสียหน้า ท่ามกลางคนมากมายแบบนี้ เวินหรวนหรวนช่างน่าขาย หน้าจริง ๆ”
เสียงซุบซิบนินทาของผู้คนนั้นไม่เบา เงินหรวนหรวน ได้ยินชัดทุกคำพูด สีหน้าเงินหรวนหรวนดูไม่ดีอย่างมาก

“ห้าปีก่อนเย่อหยู่นานไม่ได้หมั้นกับคุณหนูใหญ่ตระกูล เวิน ตอนนี้ทั้งสองคนยังมีหวังกลับมาคืนดีกันได้ไหมนะ”

“น่าจะมีโอกาสแหละ คุณหนูใหญ่ตระกูลเวินดูเหมือนจะ ยังชอบเย่อหยู่นานอยู่นะ”

เวินลั่วฉิงได้ยินเสียงที่ทุกคนซุบซิบนินทา เธอก็ยิ้มออก มาเล็กน้อย แล้วเดินไปหาที่นั่งอยู่อีกด้านหนึ่ง เธอไม่ได้ อยากให้ทุกคนเข้าใจผิดไปแบบนั้น

เธอกับเย่อหยู่นานไม่ได้เป็นอะไรกันทั้งนั้น

แน่นอน เธอมีเรื่องที่ยังต้องสะสาง เวินหรวนหรวนวางยา เธอในงานเลี้ยง เรื่องนี้ยังไม่จบหรอกนะ

เพียงแต่ ทันใดนั้นเอง ก็มีการเคลื่อนไหวอยู่ที่หน้าประตู

หลังจากนั้น เย่ซือเฉินกับคุณชายห้าฉิงก็เดินเข้ามา พร้อมกัน
ตอนที่เวินลิ่วฉิงเห็นเย่ซือเฉิน แววตาคู่นั้นของเธอเต็ม ไปด้วยความสงสัย เขามาได้ยังไงกัน

งานเลี้ยงวันนี้เหมือนจะไม่ได้เชิญเขานะ อีกอย่าง ไม่ใช่ เขาไปประเทศ R กับเมิ่งโร่ถึงหรอกเหรอ

สีหน้าเขือเฉินนั้นเย็นชา และไม่ได้มองมายังเธอ เงินลั่วฉิงแอบถอนหายใจ หลังจากที่เขาเข้ามาก็ไม่มอง เธอสักนิด น่าจะไม่ได้มาหาเธอหรอก

“นั่นมันคุณชายสามเย่นี่ ฉันไม่ได้มองผิดไปใช่ไหม คุณ ชายสามเย่มาด้วยเหรอเนี่ย พระเจ้า ฉันจะเป็นลม นี่เป็น ครั้งแรกที่ฉันได้อยู่ใกล้คุณชายสามเย่ขนาดนี้”

“ใช่คุณชายสามเย่จริง ๆ ด้วย คุณชายสามเย่หล่อมาก เลย ฉันจะหลงตายอยู่แล้วเนี่ย”

พวกผู้หญิงเหล่านั้นจะบ้ากันหมดแล้ว

“ทำไมคุณชายสามเย่ถึงมานะ ตระกูลเวินสามารถเชิญ คุณชายสามเย่มาได้เหรอ อีกทั้งเป็นงานเลี้ยงแบบนี้เนี่ย นะ” พวกผู้ชายต่างพากันประหลาดใจ แทบไม่เชื่อสายตา ตัวเอง

แต่คนที่อยู่ตรงหน้าก็คือคุณชายสามเย่จริง ๆ
ถึงแม้จะเป็นตระกูลมหาเศรษฐีกันทั้งนั้น แต่ยังไงก็ยังมี ความแตกต่างอยู่ดี ปกติคนอย่างพวกเขาไม่สามารถที่จะ เข้าไปเทียบชั้นกับคนระดับคุณชายสามเย่ได้หรอก”

งานเลี้ยงในวันนี้ได้พบกับคุณชายสามเย่ ทุกคนจะ จะไม่ ตกตะลึงกันได้ยังไงล่ะ

คุณชายห้าฉิงดึงเย่ซือเฉินไปนั่งฝั่งตรงข้ามกับเวิน วฉิง

เงินลั่วฉิงงุนงง เธอรู้สึกได้ว่าเย่ซือเฉินไม่ได้อยากมานั่ง ตรงนี้ แต่คุณชายห้าฉิงลากเขามานั่ง

และถึงแม้ตอนนี้เย่ซือเฉินจะนั่งตรงข้ามกับเธอ แต่เขา กลับไม่มองเธอแม้แต่น้อย ทำเหมือนเธอเป็นอากาศยังไง ยังงั้น

พวกเขาแอบแต่งงานกันแล้ว แต่ให้คนอื่นรู้ไม่ได้ เย่ซือ เฉินไม่แม้แต่จะมองเธอ เวินลั่วฉิงจึงเล่นตามน้ำแกล้งทำ เป็นคนไม่คุ้นเคยกัน และไม่เอ่ยปากทักทายเขา

สีหน้าเย่ซือเฉินยิ่งเงียบขรึมเย็นชาขึ้นอย่างชัดเจน เธอ ถือโอกาสตอนที่เขาไม่อยู่ในเมือง A มางานเลี้ยงหาคู่ เขา ยังไม่ได้คิดบัญชีนี้กับเธอเล อเลย

แล้วเมื่อกี้เธอยังยิ้มร่าเริงสดใสให้กับเย่อหยู่นาน แต่ตอนนี้เมื่อเห็นเขา กลับไม่คิดทักทายสักนิด ยังแกล้ง ทำเป็นไม่รู้จักเขาอีก

ได้ เธอมันแน่จริง ๆ

ในที่สุดเย่ซือเฉินก็มองไปยังเวินลั่วฉิง สายตาเขาดูเย็น

ชา เย็นชามากจนรู้หนาวไปถึงกระดูก

เป็นลั่วฉิงสะดุ้งเล็กน้อย เขาไม่พอใจเหรอ อืม เขาไม่ พอใจจริง ๆ ด้วย เธอพอมองออก

แต่เหมือนเธอก็ไม่ได้ไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจ

เขากับเมิ่งโร่ถึงบินไปประเทศ R ด้วยกันแถมยังพักด้วย กันอีก สองวันมานี้เธอก็ไม่ได้ทำอะไรผิดเลยสักนิด มิ หนําซ้ำเธอยังช่วยพวกเขาปกปิดเรื่องนี้ไว้อีกต่างหาก

ผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังจะเดินไปข้าง ๆ เป็นลั่วฉิงเมื่อสักครู่ นี้ยืนนิ่งอยู่กับที่ ลังเลไม่กล้าที่จะก้าวเข้าไปใกล้อีก ไม่ว่า คุณชายสามเย่จะตั้งใจมานั่งตรงข้ามกับเงินลั่วฉิง หรือไม่ ได้ตั้งใจก็ตาม แต่นั่นก็ทำให้เขาไตร่ตรองแล้วถอยหลัง ไป

และเมื่อกี้เขาก็รู้สึกเหมือนคุณชายสามเย่ปรายตามอง เขาด้วย สายตานั้นดูเย็นยะเยือกจนทำให้คนตัวสั่นเลยที เดียว
ในงานมีคนมากมายอยากจะเดินเข้าไปทักทาย แต่ก็ ไม่มีใครกล้าบุ่มบ่ามเข้าไป เพราะไม่มีใครรู้ว่าคุณชาย สามเย่มาที่นี่ด้วยเหตุผลใด

แน่นอนว่าการที่คุณชายสามเย่เดินไปนั่งตรงข้า มกับเงินลั่วฉิงนั้น ทุกคนต่างคิดว่าเป็นเพราะคุณชายห้า ฉิงลากคุณชายสามเย่ไปที่นั่น ไม่มีใครเชื่อว่าคุณชาย สามเย่จะเต็มใจไปนั่งตรงนั้นด้วยตัวเอง

ถึงแม้ทุกคนจะรู้ดีว่าเป็นลั่วฉิงไม่โง่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว แต่ก็ไม่มีทางที่จะเข้าตาคุณชายสามเย่อย่างแน่นอน

เงินหรวนหรวนแววตาเป็นประกาย สีหน้าดูตื่นเต้นอย่าง เห็นได้ชัด วันนี้เป็นงานเลี้ยงตระกูลเวิน คุณชายสาม เย่มาถึงนี่เป็นเพราะเธอหรือเปล่านะ ถ้าหากได้เป็นที่ โปรดปรานของคุณชายสามเย่ สามารถกลายเป็นภรรยา ของคุณชายสามเ…

เวินหรวนหรวนยิ่งคิดยิ่งตื่นเต้นดีใจ

“วันนี้คุณชายสามเย่อุตส่าห์มา เป็นเกียรติกับพวกเรา จริง ๆ ฉันนำแก้วเหล้ามาให้ค่ะ” เวินหรวนหรวนเดินเข้ามา ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม แล้วนำแก้วเหล้าในมือวางไปที่ ด้านหน้าของคุณชายสามเย่ โน้มตัวไปด้านหน้าเล็กน้อย เสแสร้งทำเป็นโชว์เนินอกยั่วยวนคุณชายสามเย่
ยั่วยวนอย่างเห็นได้ชัดมาก

มุมปากเว้นลั่วฉิงยกขึ้นเล็กน้อย หลังจากที่เย่อเฉินเข้า มา เขาก็ไม่ได้พูดอะไรกับเธอ และดูเหมือนจะไม่พอใจ เธออย่างมาก

หรือไม่ นอกจากเย่ซือเฉินจะไม่พอใจเธอแล้ว ก็คงจะ รักษาระยะห่างกับเธอ เพื่อไม่ให้คนอื่นรู้เรื่องการแต่งงาน ของพวกเขา

ดังนั้น เธอรู้สึกว่าในสถานการณ์แบบนี้ เธอควรจะหลบ ไปดีกว่า

เวินลั่วฉิงยกแก้วน้ำ แล้วลุกขึ้นยืนเพื่อออกจากตรงนั้น

คุณชายหาฉิงสับสนงงงวย นี่.. นี่มันอะไรกัน

คนสําคัญไปแล้ว เหลือแต่ยัยบ้าที่ทำตัวยั่วยวนจนน่า ขยะแขยงไว้ที่นี่เนี่ยนะ

ยัยบ้าชอบยั่วนี่คิดว่าตัวเองหุ่นดีนักหรือไง กล้าดียังไง มาโชว์น้นโชว์นี่ต่อหน้าพี่สาม แม่งเอ้ย ทุเรศจริง ๆ

ดวงตาที่นําเข้มของเย่ซือเฉินหรี่ลงอย่างรวดเร็ว สายตา เย็นยะเยือกนั่นแฝงไปด้วยอันตรายที่ทำให้คนเห็นกลัวตัวสั่นได้

เธอแกล้งทำเป็นไม่รู้จักเขาก่อน ไม่ทักทายเขาสักคํา ตอนนี้ยังจะกล้าไปจากที่นี่อีก

ดี ดีจริง ๆ!!

“คุณหนูใหญ่ตระกูลเวิน คุณชายเย่เชิญคุณไปพบครับ” หลังจากที่เงินลั่วฉิงเดินออกไปได้ไม่กี่ก้าว ผู้จัดการลี่ที่ เดินสวนเธอมาพอดี ได้เอ่ยปากพูดกับเธอ

เงินลั่วฉิงขมวดคิ้วเล็กน้อย เย่อหยู่นานตอนนี้ขยับตัวไม่ ได้ ไม่ว่ายังไงเรื่องนี้ก็เป็นเพราะเธอ

อีกทั้ง เรื่องที่เธอกับเย่ซือเฉินแอบแต่งงานกัน เย่ซือเฉิน ไม่ได้สนใจเธอ แน่นอนว่าเธอก็ต้องปลีกตัวออกไปเพื่อไม่ ให้คนอื่นสงสัยเรื่องของทั้งคู่

ดังนั้น เวินลั่วฉิงจึงเดินเข้าไปข้าง ๆ เย่อหยู่นาน

ดวงตาของเยซือเฉินยิ่ง เมืดลงทันที เธอหลบเขา เพื่อ ไปหาเย่อหยู่นานงั้นเหรอ

เธอตายแน่ เขาไปทํางานนอกสถานที่แค่สองวัน เธอช่างกล้าขนาดนี้เลยเหรอเธอมันกล้ามาก