บทที่ 109 เธอมีความเฉียบคม (4)

บทที่ 108 เธอมีความเฉียบคม (4)

“อันนี้คืออะไรเหรอครับ?” นายตำรวจผู้น้อยก็งงเหมือน กัน และรับมาดู ดูมีความเคารพในท่าทางของเขา

แม้ว่าในขณะนี้หัวหน้าของพวกเขาพูดกับนางสาวเห วินด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างก้าวร้าว แต่มันสามารถทำให้ หัวหน้าของพวกเขา ‘ซาบซึ้ง’ ได้ ผู้หญิงคนนี้เป็นคนแรก ดังนั้น เขารู้สึกได้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างผู้หญิงคนนี้กับผู้ กํากับต้องไม่ธรรมดาแน่ ๆ

“ฉันเป็นคนโง่ หากคุณกลัวว่าฉันจะถูกรังแกแต่ตัวเอง ไม่สามารถพูดได้เต็มปาก ดังนั้นฉันก็จะร่วมมือโดยการ ส่งกล้องจิ๋วตัวนี้ให้ วันนี้ฉันไม่ได้ติดเข็มกลัดมา ก็เลยเอา มันไปติดไว้บนกระเป๋า ฉันคิดว่า มันสามารถอธิบายได้ ว่าทำไมสร้อยเส้นนี้ถึงอยู่ในกระเป๋าของฉัน” มุมปากของ เวินลั่วฉิงยกขึ้น แล้วก็กลับไปทำหน้าชิล ๆ สบาย ๆ

“…” สายตาของคุณชายห้าฉิงรีบหันไปมองเงินลั่วฉิง ดวงตาเบิกกว้าง อ้าปากค้าง ในตอนนั้นเขาไม่รู้จะพูด อะไร

มีของแบบนี้ แต่ทำไมเธอถึงไม่พูดแต่แรก ทำให้เขาเป็น ห่วงฟรีไปตั้งนาน
อย่างนี้นี่เอง!! เย่ซือเฉินกระตุกเล็กน้อย

“ไปเอาแล็ปท็อปมา” เมื่อสติของคุณชายห้าฉิงกลับมา วิญญาณก็มาทันที

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตอบกลับอย่างรวดเร็ว และไปหยิบคอมพิวเตอร์มาให้ทันที

สีหน้าของเปลี่ยนซุนหรูไป ในตอนนี้ไม่มีทั้งความหยิ่ง และความภาคภูมิใจอีกต่อไป ใบหน้าตกใจจนซีดเซียว

หลี่หยู่ซินก็ไม่ต่างกันมาก ขาทั้งสองข้างเริ่มสั่น ไม่ สามารถคิดจะหนีได้แล้ว แต่ตอนนี้สายตาของทุกคนต่าง จ้องมองอย่างเต็มที่ เธอเลยไม่กล้าหนี

เวินหรวนหรวนก็เริ่มรู้สึกเครียดและกลัว

พนักงานรักษาความปลอดภัยรวดเร็วมาก และในไม่ช้า เขาก็นําคอมพิวเตอร์มาให้

“เอาของส่งมาให้ผม” คุณชายห้าฉิงหยิบมา จากนั้นเขา ก็หยิบ “กล้องจิ๋ว” จากมือตำรวจหนุ่ม

หัวใจของซุนหรูและ หยู่ซินจุกอยู่ที่ลำคอของพวกเขา เงินหรวนหรวนก็กลัวมากยิ่งขึ้น
เพียงแค่ว่า คุณชายห้าฉิงหยิบกล้องจิ๋วและมองไปที่มัน ขมวดคิ้วเล็กน้อย…

“หัวหน้าสำนักงานฉิง ถ้าเกิดว่ามีคนจงใจเอาสร้อยคอมา ใส่ในกระเป๋าเพื่อใส่ร้ายฉัน จะถูกดำเนินคดีอย่างไรคะ?” เงินลั่วฉิงแสร้งทำเป็นเหลือบมอง “กล้องวงจรปิดขนาด เล็ก” ที่อยู่ในมือของคุณชายห้าฉิง เป็นการถามอย่างไม่ เป็นทางการ เสียงนั้นนุ่มนวลและไม่มีอะไรแปลก

“เรื่องนี้สามารถเป็นได้ทั้งเรื่องเล็กและเรื่องใหญ่ ถ้าฝ่าย หนึ่งยืนยันที่จะฟ้องร้อง เรื่องนี้ค่อนข้างหนัก สามารถ ทำให้คนเข้าคุกได้” คุณชายห้าฉิงหยุดการกระทำ ทั้งหมด หันไปหาเธอ เป็นคำตอบที่ให้ความร่วมมือดีมาก

“อืม งั้นฉันก็สบายใจแล้วล่ะค่ะ ฉันจะไม่มีทางปล่อยคน ที่ตั้งใจจะใส่ความฉัน หัวหน้าสำนักงานฉิงต้องตรวจสอบ เรื่องนี้ให้ชัดเจนนะคะ จะได้ให้ทุกคนเห็นชัด ๆ สิ่งที่ฉัน เจ็บใจที่สุดคือคนที่ใส่ร้ายฉันยังไม่ยอมที่จะยอมรับความ ผิด ช่างไม่สำนึกผิดเสียเลย” ในขณะที่เวินลั่วฉิงกำลังพูด อยู่ สายตาของเธอก็กวาดมองไปที่ซุนหรูและหลี่หยี่ซินอ ย่างไม่สะทกสะท้าน

แต่ดูเหมือนเธอต้องการจะสื่ออะไร
นอกจากเงิน วฉิงแล้ว ไม่มีใครรู้ว่า “จิ๋ว” ที่คุณ ชายห้าฉิงถือในขณะนี้เป็นเพียงของประดับเล็ก ๆ บน กระเป๋าของเธอ

“คุณเวิน ฉันผิดไปแล้วค่ะ ตัวแทนของฉันเอาสร้อยเส้น นั้นไปใส่ไว้ในกระเป๋าของคุณเอง เธอก็โดนผีเขาค่ะ” หลี่ หยู่ชิ้นถือว่าเป็นคนที่ค่อนข้างฉลาด ฟังเข้าใจ “ความ หมายโดยใน” ของคำพูดที่เป็นลั่วฉิงต้องการจะสื่อ

แต่ตัวเธอเองไม่ยอมรับผิด แถมยังปัดความผิดไปไว้ที่ ซุนหรู เดิมทีสร้อยคอเส้นนั้นถูกใส่โดยซุนหรู แต่ว่าเธอก็ ยืนอยู่ข้าง ๆ เขากลัวว่ากล้องวงจรปิดจะจับภาพของเธอ เข้าไปด้วย เธอเลยเหมือนจะยอมรับผิด

ซุนหรูสะดุ้งเล็กน้อย ริมฝีปากขยับ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ พูดอะไร ที่จริงแล้วตอนนี้ถึงหลี่หยู่ซินจะพูดไม่พูดมันก็ ไม่เป็นไร แต่สุดท้ายยังไงก็มีกล้องวิดิโอ ดังนั้นมันก็ไม่ สามารถซ่อนทุกอย่างได้

เวินลั่วฉิงมองไปที่หลี่หยู่ซินแวบหนึ่ง ไม่มีอารมณ์มาก บนใบหน้า แลดูขัดแย้ง

“คุณเวิน ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นคนในแวดวง หลังจากนี้จะ มองหน้ากันไม่ติด ยังไงก็ขอให้คุณเวินยกมือขึ้น และ วางมือแสดงความเมตตาเถอะนะ” หลังจากหลี่หยี่ซินสารภาพแล้ว เมื่อเห็นเป็นลั่วนิ่งไม่มีปฏิกิริยา ก็นึกว่า เงินลั่วฉิงคุยได้

ดังนั้นจึงรู้สึกว่ามีโชคอยู่ในใจ

“ขอโทษด้วยนะ หลังจากนี้จะเงยหน้าหรือก้มหน้า ก็คง ไม่มองไม่เห็นพวกคุณหรอกค่ะ”

“สิ่งที่เธอต้องการไม่ใช่ ‘ความจริง’ อันนี้ สิ่งที่ถือต้องการ คือความจริงที่แท้จริง

พวกเธอตอนนี้ไม่ยอมพูดความจริง แล้วยังจะให้เธอ วางมือ มีเมตตา? น่าขำสิ้นดี

“พุฟ…” เมื่อได้ยินคำพูดนี้ของเธอ ก็มีคนบางส่วนที่เผลอ หัวเราะออกมา จะว่าไปผู้หญิงคนนั้นก็เป็นแค่นางแบบตัว เล็ก ๆ เงินลั่วฉิงจะว่ายังไงก็เป็นลูกสาวคนโตของตระกูล เวิน ช่องว่างนี้ต่างกันลิบลับ

ในความเป็นจริงไม่มีใครในห้องที่ชอบนางแบบตัวเล็กที่ เอาแต่หวังพึ่งตำแหน่งของผู้ชายแบบนี้

แต่ก็คงไม่เหมือนเวินลั่วฉิงที่จะกล้าพูดออกมาโผงผาง แบบนี้
หลี่หยี่ซินไม่คิดว่าเงินลั่วฉิงจะจไม่ไว้หน้าแบบนี้ ในขณะ เดียวกันสีหน้าตอนนี้ดูแย่มาก

เมื่อหลี่หยู่ซินเห็นท่าทางของเวินลั่วฉิง ภายในใจของ กำลังตัดสินใจว่าจะเปิดโปงเวินหรวนหรวนดีไหม

ถ้าเกิดว่าเธอเปิดโปงเวินหรวนหรวน เวินลั่วฉิงต้องไม่จับ เธอแบบไม่ปล่อยแบบนี้แน่ ๆ แต่ว่า…

“หยู่ซินเป็นถึงผู้หญิงของคุณชายเล้งถ้าเธอจะ…” ซุน หรูพูดถึงคุณชายเล้งอีกรอบ เธอคิดว่าไม่ว่าจะยังไง เวินลั่วฉิงก็ต้องไว้หน้าคุณชายเล้งแน่นอน

“เธอเป็นผู้หญิงของผมงั้นเหรอ? ทำไมถึงผมไม่เห็นรู้ เรื่อง” จู่ ๆคุณชายเล้งที่อยู่อย่างเงียบ ๆมาโดยตลอดก็พูด ขึ้น ขัดจังหวะคำพูดของซุนหรูคำพูดของเขาฟังดูเบา แต่ ทุกคำพูดแฝงไปด้วยแรงอาฆาต

ซุนหรูยืนตัวแข็ง ตาคู่นั้นกระพริบปลิบๆ มองไปที่หลี่หมู่ ซินอย่างรู้สึกสงสัย

หลี่หยู่ซินตัวสั่นอย่างกะทันหัน เธอรู้เรื่องนี้ดีที่สุด ใน ความเป็นจริงเธอไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับ คุณชายเล้งเลย แต่ว่า…

แต่ตอนที่เธอถ่ายโฆษณาในวันนั้น คุณชายเล้งมาถึงพอดี เธอเลยใช้โอกาสนี้พูดกับ คุณชายเล้งสองสามคำ

หลังจากนั้นเธอก็ได้รับดอกไม้ช่อหนึ่ง เธอเข้าว่าใจ คุณชายเล้งเป็นคนส่งมาให้ คนอื่น ๆก็เข้าใจว่าเป็น คุณชายเล้งเหมือนกัน แต่ว่าหลังจากนั้นเธอก็รู้ว่าดอกไม้ ไม่ได้ถูกส่งมาจากคุณชายเล้งแต่เมื่อเห็นว่าคนจำนวน มากอิจฉา เธอเลยไม่ได้อธิบายอะไร

เธอรู้ว่าคุณชายเล้งเป็นคนยังไง เธอก็ยังต้องการพัฒนา ความสัมพันธ์กับ คุณชายเล้ง

หลังจากนั้นเรื่องนี้ก็ถูกแพร่ไปทั่ว แต่คุณชายเล้งก็ไม่ เคยพูดอะไร เธอเลยยิ่งไม่ออกไปอธิบาย

เธอไม่คิดว่าตอนนี้คุณชายเล้งจะมาปฎิเสธต่อหน้าหมู่ คน แบบนี้เหมือนกำลังตบหน้าเธออย่างจัง

“สร้างปัญหาในสถานที่ของผม พวกคุณก็น่าจะรู้ดีนะว่า ผลจะเป็นยังไง พูดมา นี่มันเกิดเรื่องอะไรกันแน่?” สายตา ของ คุณชายเล้งมองไปที่เวินลั่วฉิงโดยไม่ได้ตั้งใจ สิ่งที่ เขาพูดเห็นได้ชัดว่ามีความสงสัยว่าจะช่วยเงินลั่วฉิง

ดวงตาของเย่ซือเฉินจมลง อะไรกัน ผู้หญิงของเขา ต้องการให้ผู้ชายคนอื่นปกป้อง?
“คุณเวิน ฉันไม่ได้ตั้งใจจะใส่ร้ายคุณ คนที่ตั้งใจคือเงินห รวนหรวนต่างหาก เธอเป็นคนบอกให้ฉันทำแบบนี้ เวินห รวนหรวนบอกว่า ถ้าเกิดฉันช่วยเธอ เธอจะให้ฉันไปเป็น โมเดลที่บริษัทเวินชื่อกรุ๊ป ตอนนั้นฉันก็โดนผีเข้าเหมือน กัน”

ร่างกายของหลี่หยี่ซินสั่นไปหมด เธอรู้ถึงความเลวร้าย ของ คุณชายเล้งตอนนี้ยังกล้าเสี่ยงโชคน้อยที่สุด คำพูด ของ คุณชายเล้งที่พูดออกมา เธอก็ทำตามหมดแล้ว

“คุณเวิน คำพูดที่ฉันพูดออกไปล้วนเป็นความจริง ทั้งหมด เดิมทีฉันไม่รู้จักคุณเลยด้วยซ้ำ ไม่มีเหตุผลใด ๆ ที่จะต้องทำร้ายคุณ เวินหรวนหรวนเป็นคนให้ฉันทำจริง ๆ เรื่องนั้นหมดเป็นเจตตาของเงินหรวนหรวน” หลี่หยี่ซินก ลัวว่าเงินลั่วฉิงจะไม่เชื่อ เลยค่อย ๆอธิบายทั้งหมด