บทที่ 103 พ่อแท้ๆของลูก

บทที่ 103 พ่อแท้ๆของลูก

เมื่อวานนี้ คุณแม่โทรหาเวินลั่วฉิง เมื่อเป็นลั่วฉิงบอกว่า เธอได้แต่งงานกับเย่ซือเฉินแล้ว ตอนนั้นเธอตกใจอย่าง เห็นได้จัด

เวินลั่วฉิงแต่งงานกับเย่ซือเฉินได้อย่างไรกัน?

เธอรู้จักเวินลั่วฉิงดี มันเป็นไปไม่ได้เลยที่เธอจะยอม แต่งงานกับผู้ชายอย่างสุ่มสี่สุ่มห้า

ดังนั้น เธอจึงนึกถึงคำอธิบายที่สมเหตุสมผลได้ออก เพียงอย่างเดียว

แต่ว่า…

มู่หรงตัวหยางดูรายงานผลตรวจอีกครั้ง หลังจากนั้นก็ หยิบโทรศัพท์ออกมา และต่อสายหาเงินลั่วฉิง

“สวัสดีค่ะ” ณ ตอนนี้เงินลั่วฉิงยังคงนอนอยู่บนเตียง เมื่อ รับโทรศัพท์ เสียงของเธออ่อนลงเล็กน้อย

“เวินลั่วฉิง คุณอย่าบอกผมนะว่าคุณยังไม่ตื่นน่ะ?” เมื่อ มู่หรงดัวหยางได้ยินเสียงของเธอ เขาก็รู้สึกประหลาดใจมาก เธอยังไม่ตื่นงั้นเหรอ?

ตื่นแล้วยังไม่ลุกออกจากเตียง อย่าบอกนะว่าเพราะอยู่ กับเย่ซือเฉิน?!!

“รายงานผลการตรวจออกแล้วเหรอ?” เมื่อเวินลั่วฉิง ได้ยินคำพูดของเขา ก็รีบได้สติ และเด้งออกจากเตียง ทันที

“ใช่ ผลออกมาแล้ว เธอเอาไปดูผลเองแล้วกัน” มู่หรงฟัง เสียงการเคลื่อนไหวของเธอผ่านทางโทรศัพท์ ใบหน้า เต็มไปด้วยความมืดมิด เขาไม่มีเจตนาที่จะบอกผลกับเธอ โดยตรง

เขาอยากให้เธอมารับเอง เพราะว่าเขายังมีอีกหลาย คําถามที่อยากจะถามเธอ

“แล้วคุณป้ามู่หรงล่ะ?” เงินลั่วฉิงจะไม่เข้าใจความหมาย ของเขาได้อย่างไร เธอรู้ดีว่าการที่เธอบอก คุณป้ามู่หรง เกี่ยวกับการแต่งงานระหว่างเธอกับเย่ซือเฉินเมื่อวานนี้ เป็นเรื่องที่ไม่ง่าย

“ยังไงนะ? ตอนนี้เธอเพิ่งมารู้สึกกลัว แล้วตอนแรกทำไม เธอถึงทำลงไปล่ะ?” โกรธก็โกรธ ขำก็ขำ แท้จริงแล้วเธอ ก็รู้สึกกลัวเป็นด้วยงั้นเหรอ?
“แม่ผมเมื่อวานก็กลับไปแล้ว” อย่างไรก็ตาม มู่หรงตัว หยางได้เพิ่มอีกประโยคข้างหลังเข้าไปเพื่อบอกความจริง กับเธอ

“โอเค เดี๋ยวฉันไปเอา” เป็นลั่วฉิงถอนหายใจ ขอแค่คุณ ป้ามู่หรงไม่อยู่ เธอก็ไม่มีอะไรที่จะต้องกลัวแล้ว

เงินลั่วฉิงงรีบไปที่ศูนย์การตรวจของมู่หรงตัวหยางโดย

เร็วที่สุด

“เอกสารรายงานผลการตรวจล่ะ?” เวินลั่วฉิงตรงเข้าไป ที่ห้องทำงานของมู่หรงตัวหยาง ไม่มีเรื่องไร้สาระมาแทรก และถามเขาถึงผลลตรวจอย่างตรงไปตรงมา

“คุณลองดูเอาเองแล้วกัน” มู่หรงตัวหยางนำเอกสาร รายงานผลการตรวจไปไว้ตรงหน้าของเธอ

เงินลั่วฉิงรีบรับมาอย่างรวดเร็ว ดูแวบหนึ่งแล้วก็ถอน หายใจอย่างโล่งอก

ผลปรากฏว่า เย่ซือเฉินไม่มีความเกี่ยวข้องกับลูกน้อย ของเธอ ดูเหมือนว่า เธอจะคิดมากเกินไป

“ผลพิสูจน์ออกมาว่า เด็กทั้งสองไม่ใช่ลูกของเย่ซือเฉิน แล้วคุณวางแผนที่จะแก้ไขเรื่องการแต่งงานกับเย่ซือเฉิ นอย่างไร?” มู่หรงดัวหยางมองไปที่เธอ ขณะนี้ใบหน้าของเขาดูจริงจังมากขึ้น เขาเข้าใจว่าเป็นลั่วฉิงสงสัยว่า เด็กทั้งสองเป็นลูกของเย่ซือเฉิน เธอถึงตัดสินใจแต่งงา นกับเย่ซือเฉิน

“การที่ฉันยอมแต่งงานกับเย่ซือเฉิน มันไม่เกี่ยวอะไร กับเด็กสองคนนั้นเลย” เวินลั่วฉิงหันกลับไปมองมู่หรง ดัวหยางเพื่อที่จะยืนยันกับเขาว่าเธอไม่ได้ปกปิดอะไร เพราะเธอรู้ดีกว่า ถ้าเกิดว่าเธอปกปิดอะไร มู่หรงดัวหยาง ต้องไปสืบหาข้อมูลด้วยตัวเองแน่นอน

“ไม่เกี่ยวกับเด็กทั้งสองงั้นเหรอ? แล้วทําไมเธอถึงยอม แต่งงานกับเขาล่ะ?” มู่หรงตัวหยางตกตะลึง ดวงตาของ เขากระพริบอย่างรวดเร็ว ถ้าไม่ใช่เหตุผลนี้ แล้วจะเป็น เหตุผลอะไร?

“ฉันทําข้อตกลงที่จะแต่งงานกับเย่ซือเฉิน ข้อตกลงนี้ ระยะเวลาหนึ่งปี ทั้งหมดนี้เพื่อที่จะช่วยให้เขาได้รับส่วน แบ่งของตระกูลเย่ และแน่นอนว่า ถ้าเกิดว่าเขาได้รับส่วน แบ่งจากตระกูลเย่ก่อนกำหนด พวกเราก็สามารถที่หย่า ก่อนกําหนดได้เช่นกัน” เวินลั่วฉิงตัดสินใจที่จะบอกเขา เหตุผลนี้ยังไงก็ปกปิดไม่ได้อยู่แล้ว

มู่หรงดัวหยางมองไปที่เธอ ดวงตาคู่นั้นเบิกกว้าง และอ้า ปากโดยไม่รู้ตัว เขาได้แค่จ้องมองไปที่เธออย่างว่างเปล่า เวลาผ่านไปพักหนึ่งสติก็ยังไม่กลับมา
เงินลั่วจึงไม่ได้สนใจเขาอีก เธอฉีกรายงานผลการตรวจ นั้นเป็นชิ้น ๆ หลังจากนั้นก็ถือไปที่ห้องน้ำ และนำเศษไป ล้างลงท่อน้ำทิ้ง

“ฉันไปก่อนนะ” หลังจากที่เวินลั่วฉิงเดินออกมาจาก ห้องน้ำ และตัดสินใจที่จะกลับ

รอบนี้ ในที่สุดสติของมู่หรงตัวหยางก็กลับมาจนได้ ดวงตาคู่นั้นของเขามองไปที่เวินลั่วฉิง “คุณรอแปบหนึ่ง ถ้าตามที่คุณว่า คุณโดนบังคับให้แต่งงานกับเย่ซือเฉินใช่ ไหม?”

เวินลั่วฉิงชะงักฝีเท้า เธอมองไปที่เขาและไม่ได้ตอบ อะไร แต่มันก็คือว่าเป็นการอนุมัติโดยปริยาย

ขณะนั้น มุมปากของ มู่หรงตัวหยางกระตุกอย่างรุนแรง ดังนั้น การแต่งงานนี้เธอถูกเย่ซือเฉินบังคับจริงหรือ? แค่เย่ซือเฉินบังคับเธอ เธอก็ยอมแต่งงั้นเหรอ? เย่ซือเฉินทำได้อย่างไร?!

ไม่สิ เขาควรถามเวินลั่วฉิงว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงยอมตกลงล่ะ?

เธอ เวินลิ่วฉิง เป็นคนประเภทที่ยอมให้ถูกบังคับหรือ?

ถ้าเกิดว่าเปลี่ยนเป็นคุณชายที่บังคับให้เธอแต่งงานด้วย เธอจะยอมไหม?

มู่หรงตัวหยางรู้ว่า ไม่มีทางที่เธอจะตอบตกลง ไม่อย่าง งั้น ในตลอดหลายปีที่ผ่านมาคุณชายคงไม่ต้องมาลำบาก

ที่รอเธอ

ไม่ใช่เพียงแค่คุณชาย ไม่ว่าจะเปลี่ยนเป็นใครก็ตาม เธอจะไม่มีวันที่จะตอบตกลง

แต่ว่า ทำไมถึงเย่ซือเฉินบังคับ “เบา ๆ” แค่นี้ เธอก็ยอม ตกลงแล้วล่ะ?

หลังจากที่มู่หรงดัวหยางตกอยู่ในความงุนงง จู่ ๆ เขาก็

หัวเราะออกมา

บางครั้งเรื่องบางเรื่องในโลกใบนี้ก็ยากเกินกว่าที่จะ อธิบายได้ สิ่งที่คนอื่นไม่สามารถทำได้ แต่เขาเย่ซือเฉิน สามารถทำได้สำเร็จ

หรือว่าบางสิ่งบางอย่าง มันถูกลิขิตไว้แล้ว
แต่เดิมเขาคิดว่า มันต้องมีสักวันที่คุณชายจะสามารถที่ จะทําได้สําเร็จตามความฝันที่วาดไป แต่ตอนนี้มองดูแล้ว เกรงว่าน่าจะยาก

แต่ถึงอย่างงั้น เขาจะอยู่เคียงข้างเธอตลอดไป

“ฉิงฉิง ก่อนที่เย่ซือเฉินจะหลงรักแก ได้โปรดอย่า หวั่นไหวให้กับเย่ซือเฉิน” เขาไม่รู้ว่าเหตุผลที่เย่ซือเฉิน แต่งงานกับเธอคืออะไร แต่เขารู้ว่ามันเป็นข้อสรุปที่เกิด ขึ้นก่อนหน้านี้ มันเป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถแก้ไขและยุติมัน ลง

แต่ว่า เขาไม่สามารถปล่อยให้เธอเป็นทุกข์ เขารู้ดีว่า ใน เรื่องของความรู้สึก ใครที่หวั่นไหวก่อน คนนั้นก็จะมีแนว โน้มที่จะได้รับเจ็บปวดมากกว่า

เขารู้ว่าเยซือเฉินเป็นคนเจ้าเหล่ ร้ายลึก แต่ฉิงฉิงของ พวกเขาเป็นนักจิตวิทยา ดังนั้นในแง่อื่น ๆ เขาก็ไม่จำเป็น ที่จะต้องเห็นห่วง เขากังวัลแค่ฉิงฉิงจะได้รับเจ็บปวดทาง อารมณ์

“นี่คุณโง่หรือเปล่า? พวกเราแค่ทำข้อตกลงที่จะแต่งงาน ต่างคนต่างได้สิ่งที่ตัวเองต้องการ และไม่พูดถึงความ รู้สึก” เวินลั่วฉิงหันศีรษะและมองไปที่เขา

มู่หรงดัวหยางตะลึง แล้วก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาเขาลืมไปได้ยังไง ว่าฉิงฉิงของพวกเขาโง่เรื่องความรู้สึก

คนที่ถือว่าผู้เชี่ยวชาญด้านจิตวิทยาอาชญากรรม และ เป็นถึงนักออกแบบที่มีความสามารถสูง แต่เป็นคนโง่เรื่อง ความรู้สึก!!

หรือว่ามันจะจริงตามคำพูดเก่า ๆที่ว่าไม่มีใครสมบูรณ์

แบบ

หลายปีที่ผ่านมาคุณชายทำแบบนั้นกับเธอ เธอไม่เคย สังเกตเห็นอะไรเลยสักนิด และไม่เคยรู้เลยว่าคุณชาย ชอบเธอ

ตอนนี้ เธอมีข้อสัญญาแต่งงานกับเย่ซือเฉิน และด้วยสติ ปัญญาเหล่านี้ เธอก็ยิ่งไม่สามารถที่จะสร้างความรู้สึกต่อ เย่ซือเฉิน

เดิมทีแล้วเธอเป็นคนโง่เรื่องความรู้สึก และยังคงเตือน ตัวเองอย่างสมเหตุสมผล…

ดูเหมือนว่า หัวใจของเขาจะไร้ประโยชน์จริงๆ!!

จู่ ๆ เขาก็เริ่มรู้สึกเห็นอกเห็นใจเย่ซือเฉิน ถ้าเกิดว่าเย่ซือ เฉินไม่ได้ชอบเธอก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าเกิดว่าวันหนึ่งเย่ซือ เฉินชอบเธอขึ้นมาจริง ๆ มันก็…
“ฉิงฉิง ถ้าเกิดว่าเด็กสองคนนี้เป็นลูกแท้ๆของเย่ซือเฉิน เธอจะทำอย่างไร?” มู่หรงตัวหยางนึกถึงเรื่องผลการตรวจ พิสูจน์ความเป็นบิดา ก็อดที่จะถามไม่ได้

ที่จริงแล้ว ก่อนที่เธอจะมาที่นี่ เขานึกถึงความเป็นไปได้ มากมาย และเขายังมีแผนอื่น ๆ…