ตอนที่90 โลกกลม

ตอนที่90 โลกกลม

ที่สุดแล้วพี่ใหญ่ก็มีความรู้สึกที่แท้จริงต่อเงินลั่วฉิง พี่

ใหญ่สนใจเรื่องของเงินลั่วฉิง “ไม่ต้อง คุณโทรหาฉิงฉิงได้เลย” แต่ว่า ชายที่ปลายสาย

กลับปฏิเสธข้อเสนอของเขา คำพูดนั้นเรียบง่าย และเป็น

ไปโดยธรรมชาติ

“อ๋อ” มู่หรงตัวหยางนิ่งไป ดูเหมือนว่าเขาจะกังวลเกิน ไปอีกแล้ว แต่ว่า พี่ใหญ่แบบนี้ปรกติดีรึเปล่า นั่นเป็นเรื่อง เกี่ยวกับเงินลั่วฉิง เรื่องเกี่ยวกับเจ้าตัวน้อยทั้งสองต้อง เป็นเรื่องใหญ่สิ!

พี่ใหญ่จะทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อย่างนี้ และยิ่งทำเป็นไม่ใส่ใจ อย่างนั้นรี!!

พี่ใหญ่ไม่กลัวว่าคนอื่นจะมาแย่งเงินลั่วฉิงและเจ้าตัว น้อยทั้งสองไปหรืออย่างไร เจ้าคนนั้นก็คือเย่ซือเฉิน!!

แต่ว่าพี่ใหญ่ก็ไม่ได้ร้อนใจ เขาจะห่วงอะไร หลังจากที่ มู่หรงตัวหยางวางสาย เขาก็ทำความเข้าใจกับเรื่องต่างๆ จากนั้นก็ตั้งใจตรวจสอบต่อไป รอให้ผลการตรวจสอบ ออกมาจะได้โทรหาเงินลั่วฉิง
เพราะห่วงกลัวว่าจะถูกเย่ซือเฉินจับได้ สุดท้ายแล้วเธอ ก็ไม่ได้ไปหาเด็กน้อยทั้งสอง จากมู่หรงตัวหยางที่ศูนย์ ตรวจสอบเธอก็ตรงกลับคฤหาสน์เลยทันที

เมื่อคืนเย่ซือเฉินออกไปกลางดึก เธอรู้สึกว่าต้องเป็น เรื่องเกี่ยวกับเธอ แต่ว่าเงินลั่วฉิงก็ไม่กล้าไปตรวจสอบ อะไร เธอกลัวจะถูกเย่ซือเฉินจับได้ จะยิ่งทำให้เรื่อง วุ่นวายยิ่งขึ้น

เมื่อคืนพอเย่อเฉินกลับมาก็เข้าไปนอนในห้องเธอ นั่น ยิ่งทำให้เธอกลัวจนใจสั่น ท่าทีของเย่ซือเฉินที่มีต่อนั้นดู แปลกๆ

เกือบจะสี่โมงแล้ว อยู่ๆโทรศัพท์เวินลั่วฉิงก็ดังขึ้น เวินลั่วฉิงเห็นเป็นสายจากเย่ซือเฉินโทรมา เธอก็เลิกคิ้ว ขึ้นโดยไม่รู้ตัว แต่ก็รีบรับมันโดยไว

“คืนนี้กลับไปบ้านเก่า สี่โมงครึ่งผมจะไปรับคุณ” เสียง เย่ซือเฉินดังเข้ามา เหมือนเช่นเคยที่ฟังไม่ออกว่าอารมณ์ เขาประมาณไหน

“ได้” เงินลั่วฉิงรับคำ ไปบ้านตระกูลเย่ เธอจินตนาการ ถึงภาพนั้น นึกถึงเย่โป๋เหวิน ไปบ้านเก่าเขาจะเจอเย่โป๋เห วินรึเปล่า

เพราะว่าอยู่ๆก็ถูกเย่ซือเฉินบังคับให้แต่งงาน บวกกับที่ผ่านมาช่วงนี้เกิดเรื่องขึ้นมากมาย เธอยังไม่ได้กลับไป ตรวจสอบรูปภาพอีกครั้งเลย คืนนี้ไปบ้านตระกูลเย่ หรือ ว่าอาจจะ…

“ฉันต้องเตรียมตัวอะไรรึเปล่า” เป็นลั่วฉิงคิดถึงว่าไป บ้านตระกูลเย่ครั้งแรก แน่นอนว่าต้องไปพบผู้อาวุโส อย่างน้อยก็ควรจะเตรียมตัวเสียหน่อย

แต่งหน้าให้ดูสง่าและงดงามอย่างน้อยต้องใช้เวลา หลายชั่วโมง แต่เธอก็ไม่ค่อยชอบเรื่องพวกนี้เท่าไหร่ ก่อนหน้านี้เย่อเฉินก็ไม่ได้บอก คิดแล้วก็ขี้เกียจ

เขาเพิ่งจะโทรมาบอกเอาตอนนี้ เธอคิดว่าตัวเองคงไม่มี เวลาเตรียมอะไรแล้ว

“ไม่ต้อง” เย่ซือเฉินตอบเร็วมาก ผู้หญิงของเขาไม่เคย คิดจะแต่งตัวให้เขาดูสักนิด แล้วทำไมต้องไปแต่งให้คน อื่นดูด้วย

เขาขอเธอแต่งงานไม่ใช่เพื่อที่จะไปให้คนอื่นมอง

อีกอย่างเขารู้ว่าเธอก็ไม่ชอบเรื่องพวกนี้ แต่งสบายๆก็

พอ

นัยน์ตาเวินลั่วฉิงเป็นประกาย ไม่ต้องงั้น ไม่ต้องเตรียม อะไรเลยรึ มุมปากเธอยกขึ้นอย่างแปลกประหลาดทั้งที่เขาบอกว่าไม่ต้อง แต่ทำไมเธอกลับรู้สึกสุขใจนัก อย่างไรเสียตอนนี้เธอแต่งเนื้อแต่งตัวก็ไม่ได้ดูน่าเกลียด อะไร เธอจะได้ไม่ต้องพยายามทำอะไรให้ใครพอใจ

เย่ซือเฉินมีเป็นคนตรงต่อเวลามาก เขาบอกเธอว่าจะมา รับสี่โมงครึ่งเขาก็มาสี่โมงครึ่งตรงเป๊ะ เรื่องนี้เขาและเธอ เหมือนกันมาก

เย่ซ๊อเฉินเห็นว่าเธอเหมือนกับตอนก่อนที่เขาออกไป อย่างไรอย่างนั้น ไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าใดๆทั้งสิ้น เขามอง เธอ แล้วก็ยิ้มขึ้นมา

เชื่อฟังดีเสียจริง! แต่ว่าทําไมเวลาปกติไม่เห็นเชื่อฟังเขา แบบนี้บ้าง

“ว่าไง” เวินลั่วฉิงเห็นว่าอยู่ๆเขาก็ยิ้มขึ้นมา เธอก็งงไป เล็กน้อย

“เปล่า ก็ดี” เห็นเธอแบบนี้ มุมปากเย่ซือเฉินก็ยกขึ้น เรื่อยๆ รอยยิ้มบนใบหน้าเขายิ่งชัดเจนยิ่งขึ้น

เวินลั่วฉิงตกใจจนตัวสั่น ก็ดีอย่างนั้น ถามหน่อยมันก็ดี ตรงไหนคะ
ทั้งที่เขาบอกว่าไม่ต้อง แต่ทำไมเธอกลับรู้สึกสุขใจนัก อย่างไรเสียตอนนี้เธอแต่งเนื้อแต่งตัวก็ไม่ได้ดูน่าเกลียด อะไร เธอจะได้ไม่ต้องพยายามทำอะไรให้ใครพอใจ

เย่ซือเฉินมีเป็นคนตรงต่อเวลามาก เขาบอกเธอว่าจะมา รับสี่โมงครึ่งเขาก็มาสี่โมงครึ่งตรงเป๊ะ เรื่องนี้เขาและเธอ เหมือนกันมาก

เย่ซ๊อเฉินเห็นว่าเธอเหมือนกับตอนก่อนที่เขาออกไป อย่างไรอย่างนั้น ไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าใดๆทั้งสิ้น เขามอง เธอ แล้วก็ยิ้มขึ้นมา

เชื่อฟังดีเสียจริง! แต่ว่าทําไมเวลาปกติไม่เห็นเชื่อฟังเขา แบบนี้บ้าง

“ว่าไง” เวินลั่วฉิงเห็นว่าอยู่ๆเขาก็ยิ้มขึ้นมา เธอก็งงไป เล็กน้อย

“เปล่า ก็ดี” เห็นเธอแบบนี้ มุมปากเย่ซือเฉินก็ยกขึ้น เรื่อยๆ รอยยิ้มบนใบหน้าเขายิ่งชัดเจนยิ่งขึ้น

เวินลั่วฉิงตกใจจนตัวสั่น ก็ดีอย่างนั้น ถามหน่อยมันก็ดี ตรงไหนคะรับการต้อนรับ จะว่าให้ชัดก็คือมีคนต้องการทําให้เธอ รู้สึกขายหน้า

เงินลั่วฉิงรู้ว่าในบ้านตระกูลเย่ คุณปู่เย่ยังคงเป็นเสา หลักอยู่ทุกวันนี้ ดังนั้น ไม่ต้องเดาเวินลั่วฉิงก็รู้ว่านี่เป็น ความประสงค์ของคุณปู่เย่

เวินลั่วฉิงไม่ได้เก็บเรื่องนี้มาใส่ใจ หรือจะพูดให้ชัด เธอ ยิ่งรู้สึกสบายใจ ในเมื่อเธอและเย่ซือเฉินแค่ทำสัญญา แต่งงานกัน มันก็เหมือนเป็นการหลอกลวงคุณปู่เย่

ถ้าหากว่าคุณปู่เย่ดีกับเธอเกินไป ละครเรื่องนี้ก็จะแสดง ยากแล้ว

นัยน์ตาเย่ซือเฉินเคร่งขรึม เขาก็ไม่ได้พูดอะไร แต่พอลง จากรถ เขาก็เปิดประตูรถให้เธอ จากนั้นมือเขาก็โอบรอบ เอวเธอ พาเธอเข้าไปข้างใน

เวินลั่วฉิงให้ความร่วมมือเป็นอย่างมาก ไม่ว่าจะอย่างไร ละครฉากนี้ต้องร่วมมือกับเขาเล่นให้สมจริง

ประตูบ้านเปิดออก ทุกคนในห้องโถงล้วนเบนสายตามา มอง

เวินลั่งฉิงไม่รู้ว่าสายตาที่จดจ้องจากในห้องนั้นมีทั้งหมด คู่

ตอนนี้ คนในห้องโถงมีเพียงไม่กี่คน มีแค่คุณปู่เย่ คุณย่า เย่และมีหนุ่มน้อยอายุราวยี่สิบกว่าอีกคน

เวินลั่งฉิงรู้ว่าเด็กหนุ่มคนนั้นก็คือน้องชายต่างมารดา ของเย่ซือเฉิน

แต่เงินลั่วฉิงก็ไม่เห็นเย่โป๋เหวิน แม้ว่าเย่โป่เหวินจะ พิการขาทั้งสองข้าง ไม่ค่อยได้ออกไปไหน แต่ว่าใน สถานการณ์เช่นนี้ก็น่าจะมาปรากฏตัวไม่ใช่

เธอยังคิดว่าวันนี้จะได้เจอกับเย่โป๋เหวินแน่

คุณปู่เย่ตอนนี้นั่งอยู่ที่กลางห้องโถง ตอนที่เขาเห็น เวิน วฉิง สายตาเขาไม่สะทกสะท้าน

แต่เมื่อสายตาคุณปู่เย่มองไปยังเย่ซือเฉิน เห็นได้ชัดว่า เต็มไปด้วยความโกรธเคือง

เวินลั่วฉิงนิ่งไป ดูถูกเธอ ดูถูกเธอ โกรธเย่ซือเฉิน ดูเหมือนว่าคุณ ปู่เย่จะไม่พอใจเธอเอามากๆ

ที่จริงแล้ว ที่คุณปู่เย่เป็นเช่นนี้เธอก็ไม่ได้แปลกใจ ที่สุด แล้วชื่อเสียงเธอก็เกริกไกร และยังจ้องหน้าตาอัปลักษณ์เช่นนี้ของเธออีก คู่กับเย่ซือเฉิน ช่าง ‘ไม่คู่ควร’ กับเขา ช่าง ‘ไม่คู่ควร’ กับตระกูลเย่

ถึงแม้ว่าในเมืองจิ๋นตระกูลเวินจะพอมีฐานะอยู่บ้าง แต่ว่า แน่นอนย่อมไม่อาจเปรียบกับสถานะของตระกูลเย่ได้

ดังนั้น เธอจึงคิดไม่ตกจริงๆว่าทำไมเยซือเฉินถึงได้เลือก เธอ

ขณะที่เวินลั่วเฉิงคิดอยู่นั้น ผู้หญิงทรงเสน่ห์คนหนึ่งก็ เดินออกมาจากในครัว

เวินลั่วฉิงเห็นรูปร่างลักษณะของผู้หญิงคนนั้น คิ้วเธอก็ เลิกสูงขึ้น โอ้โห ยังจะมาบังเอิญเจอ ‘คนคุ้นเคย’ ที่นี่อีก เรื่องนี้ชักสนุกแล้วสิ!!