ตอนที่ 41 ฉันต้องการภรรยา

ตอนที่ 41 ฉันต้องการภรรยา

เขาเป็นอะไรจู่ ๆ จะเข้าใกล้เธอขนาดนี้ทำไม?

เพียงแต่ว่าในตอนนี้มีสิ่งหนึ่งที่เป็นลั่วฉิงสามารถมั่นใจได้ก็คือ ผู้ชายคนนี้ตั้งใจยืนขวางเธออยู่ตรงนี้จริง ๆ

แต่ว่าทําไมเขาถึงทำแบบนี้? เรื่องนี้เงินลั่วฉิงคิดยังไงก็คิดไม่ออก

“อืม มีธุระ” เย่ซือเฉินยักคิ้วเล็กน้อย เสียงทุ้มนั้นค่อย ๆ เปล่ง ออกมา ตอบคําถามอย่างตรงไปตรงมา และเด็ดขาดมาก

เวินลั่วฉิงเมื่อได้ยินเขาพูดว่ามีธุระ จึงรอให้เขาพูดต่อไป น่าเสียดายที่คำพูดสองคำสั้น ๆ นั้นไม่มีประโยคต่อไปแล้ว

เวินลั่วฉิงรออยู่นาน แต่ก็ยังไม่ได้ยินเขาเอ่ยปากพูด

“ไม่ทราบว่าคุณผู้ชายคนนี้ มีธุระอะไรเหรอคะ?” ในที่สุดก็ เป็นเวินลั่วฉิงที่ทำลายความเงียบนั้น ใบหน้าของเธอเฉยชา แต่ในใจกลับรู้สึกหงุดหงิด มีธุระนายก็รีบ ๆ หน่อยสิ อย่าเสีย เวลาได้ไหม?
“ฉันต้องการภรรยา” เขามองไปที่เธอ มุมปากขยับนิดหน่อย คำแต่ละคำที่พูดออกมาอย่างกระทันหันแต่ลอยเข้าหูเธอ อย่างชัดเจน

..” เวินลิ่วฉิงตะลึงงัน แม้ว่าโดยปกติเธอจะเป็นคนใจเย็น ขนาดไหน แต่เวลานี้ไม่มีทางที่จะไม่ตกตะลึง เมื่อกี้หูของเธอ เกิดมีปัญหา หูแว่วไปเหรอ?

เมื่อกี้เขาพูดว่าอะไรนะ?

เขาต้องการภรรยา? แต่นี่มันธุระกงการอะไรของเธอ? เขา ต้องการภรรยา งั้นเขาก็ไปตามหาภรรยาก็จบเรื่อง จำเป็นต้อง บอกเธอไหม?

“คุณคะ ฉันไม่ค่อยเข้าใจความหมายของคุณค่ะ” เป็นลั่วฉิงดู ออกว่า ผู้ชายคนนี้ถนอมคำพูดดุจดั่งทองคำ ดังนั้น เธอไม่กล้า คาดหวังว่าเขาจะเป็นฝ่ายอธิบาย จึงทำให้เธอต้องเป็นคนถาม

เวินลั่วฉิงรู้สึกว่าปัญหานี้จำเป็นต้องพูดให้ชัดเจน

“ฉันต้องการภรรยา และเธอเหมาะสมพอดี” เย่ซือเฉินมอง ไปที่เธอ ยิ้มมุมปากเล็กน้อย แต่ก็กลับอธิบายให้เธอฟังอย่าง ใจเย็นมาก

ครั้งแรกก็พูดได้ค่อนข้างชัดเจนแล้ว
“ทำไม? ฉันเหมาะสมตรงไหนเหรอ?” เป็นลั่วฉิงอึ้งนิดหน่อย กระทบตาอย่างรวดเร็ว เธอเหมาะสม? เธอเหมาะสมตรง ไหน? เธอจะเปลี่ยน เปลี่ยนให้ไม่เหมาะสม ตกลงไหม?

“ฉันไม่ค่อยชอบคนที่สวยเกินไป แล้วก็ไม่ชอบคนที่ฉลาด เกินไป” เยซือเฉินมุมปากยกขึ้นอย่างเห็นได้ชัด สายตาที่มอง มาเธอราวกับยิ้มเยาะเล็กน้อย

เมื่อได้ฟังสิ่งที่เขาพูด เป็นลั่วฉิงที่ใจเย็นมาตลอดในตอนนี้ รู้สึกโมโหเล็กน้อยแล้ว มีใครที่ไหนเขาพูดแบบนี้กัน? เขาไม่ พูดตรง ๆ เลยว่าเป็นเพราะเธอโง่พอ ขี้เหร่พอ ดังนั้นเขารู้สึกว่า เหมาะสม

คนคนนี้แปลกประหลาดซะจริง มีใครเขาเลือกภรรยาแบบนี้

กัน?

เพียงแต่ว่า ในใจของเงินลั่วฉิงพูดแอบบอกตัวเองให้ใจเย็น ๆ เธอเป็นกุลสตรี อืม ใช่ เธอเป็นกุลสตรี ดังนั้นจะต้องรักษา ความสง่างาม ความสุภาพของกุลสตรีไว้

“คุณผู้ชายคนนี้อยากจะเกี่ยวดองกับตระกูลเวินเหรอคะ? ถ้า หากเป็นเช่นนั้น คุณสามารถไปคุยกับคุณปู่ได้ วันนี้ดูเหมือน ว่ามีคนไม่น้อยไปคุยกับคุณปู่ถึงเรื่องนี้นะคะ”

ในเมื่อเขาต้องการจะเกี่ยวดองกับตระกูลเวิน งั้นก็ส่งเขาไป ให้คุณปู่ ให้คุณปู่เป็นคนจัดการ
“ใช่ วันนี้คนที่มาสู่ขอไม่น้อยจริง ๆ ดังนั้นจึงไม่ขาดแคลน ตระกูลเย่อ” เปซือเฉินมีหรือจะดูไม่ออกความคิดของเธอ ผู้ หญิงคนนี้ความสามารถในการเสแสร้งของเธอร้ายกาจมาก จริง ๆ เมื่อสักครู่เขาตั้งใจพูดแบบนั้น สีหน้าของเธอกลับไม่ เผยให้เห็นถึงความโมโหแม้แต่น้อย

ดี ดีมาก เขาอยากจะรู้ว่าเธอจะเสเสร้งได้ถึงเมื่อไหร่

ตระกูลเย่อ? เป็นลั่วฉิงแอบตกใจ เมือง A ตระกูลเย่อมีไม่ค่อย เยอะ ที่เธอรู้จักมีเพียงตระกูลเดียว หรือว่าเขาคือ?

ไม่ เป็นไปไม่ได้หรอก?! การมีอยู่ของบริษัทเย่อชื่อกรุ๊ปที่ เมือง A นั่นราวกับเรื่องเทพนิยาย อยากจะเกี่ยวดองกับตระกูล เงิน?

ไม่ เป็นไปไม่ได้แน่นอน! ไม่ใช่ว่าเขาสวมรอยตระกูลเย่อเพื่อ มาหลอกหลวงกันหรอกนะ?

“พรุ่งนี้สิบเอ็ดโมง เจอกันที่อำเภอ” เวินลั่วฉิงกำลังแอบ ครุ่นคิด จู่ ๆ เสียงของเย่ซือเฉินก็ดังขึ้นในหัวของเธอ