ตอนที่ 27 ค้นหาเจอแล้ว

ตอนที่ 27 ค้นหาเจอแล้ว

“เงินลั่วฉิงเติบโตมากับแม่ของเธอ ที่ผ่านมาเธอย้ายที่อยู่มา หลายหน แต่ทว่า ทุกคนที่รู้จักกับเงินลั่วฉิงล้วนพูดเป็นเสียง เดียวกันว่า ผิวหน้าของเธอนั้นเต็มไปด้วยกระ ทั้งขี้เหร่ทั้งโง่ ไม่ว่าจะเรียนที่ไหน ก็จะมีผลการเรียนที่แย่ที่สุด แต่ว่า สมัย ที่เธอเรียนอยู่มัธยมนั้น เธอกลับมีแฟนอยู่คนหนึ่ง เห็นว่ากัน ว่า เขาสองคนรู้จักกันตั้งแต่เด็ก ผูกพันกันมาก ผู้ชายคนนั้น ฐานะดี หน้าตาดี เรียนก็เก่ง ฉันคิดว่า ผู้ชายคนนั้นคงชอบเธอ ในฐานะของคุณหนูใหญ่ตระกูลเวิน ในตอนนั้นเธอก็ได้กลับ เข้ามาในตระกูลเงินแล้ว แต่คุณปู่เงินได้รับรู้เรื่องนี้ในภายหลัง เลยให้เงินลั่วฉิงหมั้นกับคนของตระกูลเย่อ” คุณชายห้าฉิงเซ็ก ข้อมูลอย่างละเอียด

“ตอนนั้นเธอตอบโต้ยังไง?” คุณชายสามเย่ค่อยๆหรี่ตา สิ่งที่ เขาอยากรู้คือ ในตอนนั้นเธอได้ตอบโต้กลับมายังไงบ้าง

“เธอตอบโต้ยังไงงั้นหรอ? ตามที่ฉันค้นเจอ ตอนนั้นเธอก็ไม่ ได้ตอบโต้อะไรมากมายนะ ตั้งแต่ต้นจนจบก็ไม่ได้ปฏิเสธ อะไร เธอทำตามที่คุณปู่เงินต้องการทั้งหมด ราวกับว่า ไม่เคย มีแฟนมาก่อนหน้านั้นด้วยซ้ำ ฉันคิดว่า ประเมินจากสมองอย่าง เธอแล้ว คงไม่สามารถทำเรื่องให้ทุกคนตกตะลึงได้หรอก ฉัน ว่า เธอคงเป็นประเภทที่ไม่เข้าใจความรู้สึกคนด้วยซ้ำ” คุณ ชายห้าฉิ่งนึกถึงการตอบโต้ก่อนหน้านั้นของเธอไปด้วย เขา สายหัวไปมาเล็กน้อย
คุณชายสามเย่หรี่ตาลงแล้วครุ่นคิด การตอบโต้ของเธอนี้? มันปกติจริงๆหรอ?

“พี่สาม ฉันว่า ในตัวคุณหนูใหญ่ตระกูลเงินไม่เห็นมีอะไรที่น่า ขุดค้นเลย พี่จะเสียเวลากับเธอไปทำไมกัน?” คุณชายห้าฉิง ไม่เข้าใจ

เย่ อเฉินไม่ตอบอะไร เพียงแต่แววตาคู่นั้นยิ่งดูมืดมนลงไป อีก บวกกับหลักฐานและข้อมูลที่ค้นเจอมาไม่มีอะไรที่ข้อง เกี่ยวกับเงินลั่วฉิงเลยสักนิด

อีกทั้ง หลักฐานทั้งหมดที่เจอล้วนแต่ยืนยันว่าไม่ใช่เธอ แต่ใน ใจลึกๆ เขาก็ยังคงสงสัยในตัวเธอ

“หัวหน้าครับ ได้ยินมาว่า เมื่อคืน เป็นลั่วฉิงอยู่ๆก็ล้มป่วยลง คุณปู่เงินรีบส่งเธอไปประเทศM ในเช้านี้แล้วครับ” เช้ารุ่งขึ้น ของวันที่สอง เลขาอู๋มารายงาน เพราะหัวหน้าของเขากำชับให้ สังเกตการณ์เคลื่อนไหวของฝั่งนั้นเอาไว้

เย่ซือเฉินหยุดฝีเท้าของเขา ดวงตาคู่นั้นหรี่ลง เขารู้สึก สังหรณ์ขึ้นมาถึงอันตรายบางอย่าง “ล้มป่วยงั้นหรอ?”

เมื่อคืนยังดีดีอยู่เลย ทำไมอยู่ๆวันนี้มาป่วยได้?

เดิมทีเขาอยากจะหาโอกาสไปลองลูบสัมผัสอีกสักครั้ง นึกไม่ ถึงว่า เธอจะรีบออกจากโรงพยาบาลขนาดนี้
“ใช่ครับ สุขภาพจิตของคุณเป็นนั้นมีปัญหาอยู่แล้ว เมื่อคืน อยู่ๆก็ล้มป่วย ควบคุมไม่ได้” เลขาอู่ถ่ายทอดข้อมูลที่ตนได้ รับมาให้เขา “เช้าวันนี้คนของตระกูลเงินเลยรีบส่งคุณเงินออก นอกประเทศ อาการป่วยของคุณเว้นน่าจะหนักหนามากครับ”

“ไปตรวจสอบให้ทีนะ” ริมฝีปากบางๆของเยซือเฉินเปิดออก เล็กน้อย เรื่องราวนี้ทวีความรุนแรงมากขึ้น เขารู้สึกว่าเรื่องราว มันชักจะซับซ้อนขึ้น

หากว่าเธอนั้นล้มป่วยจริง เขาคงต้องยอมวางมือลงจากเรื่อง นี้ แต่หากว่าไม่ใช่ งั้นเรื่องนี้ก็ต้องแฝงไปด้วยอะไรบางอย่าง แน่นอน

“ได้ครับ” เลขาอู่ตะลึงเล็กน้อย ถึงแม้เขาจะยังไม่เข้าใจว่า ทำไมหัวหน้าของเขาถึงต้องให้ทำแบบนี้ แต่เขาก็ตอบตกลง อย่างรวดเร็ว

“หัวหน้าครับ ค้นหาเจอแล้วครับ” สามวันผ่านไป เลขาอู่ได้ แจ้งข่าวสารกลับมา เขารายงานไปด้วยพร้อมกับวางรูปรูป หนึ่งไว้ตรงหน้าของเย่ซือเฉิน