ตอนที่ 24 จับตัวคนร้าย

ตอนที่ 24 จับตัวคนร้าย

ทันใดนั้น เงินลั่วฉิงอยู่ๆยื่นมือมาจับแขนของเขาเอาไว้

เย่ซือเฉินรีบหันไปมองที่ใบหน้าของเธอ พบว่าเธอยังคง หลับตาอยู่

“อย่า อย่าทิ้งฉันไป อย่าไปจากฉัน” เธอจับมือของเขาไว้ แล้ว พูดประโยคเดิมซ้ำๆ อารมณ์ของเธอนั้นก็แสดงออกมาเหมือน สีหน้าเมื่อครู่นี้

ตาของเย่ซือเฉินค่อยๆหรี่ลง ในตอนนี้ หากว่าเธอยังคงอยู่ใน ความฝันก็คงต้องยอมแพ้ให้กับเธอ หรือว่าเธอนั้นกำลังแสดง ละครหลอกลวงกัน?

ถ้างั้นการแสดงละครหลอกลวงของเธอนี้ก็ดูสมจริงเหนือคำ บรรยายใดใด!!

และแน่นอน ถ้านี่คือแสดงละครหลอกลวงอยู่ เขาก็มีวิธี เปิดโปงธาตุแท้ของเธอ

ทันใดนั้น โทรศัพท์มือถือของเขาก็สั่นขึ้น

เขารีบเอาขึ้นมาดู แล้วรีบรับสายในทันที
“คุณชายเย่ ผมได้เช็กดูเรียบร้อยแล้ว เมื่อคืน เวิน วฉิงอยู่ ที่ Fairyland Club อย่างแน่นอน เถ้าแก่เนี้ยของที่คลับเขาเป็น คนรักษาเธอเองกับมือ ผมไปเช็กจากกล้องวงจรปิด เมื่อคืน เงินลั่วฉิงได้เข้ามาใน Fairyland Club ตอนประมาณสามทุ่ม ประมาณเที่ยงคืนยี่สิบนาทีถึงออกไปจากคลับ ” เลขาอู่พูด สายอย่างระมัดระวังตัว

เย่ อเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย เมื่อคืนเวลานั้น พวกเขาอยู่ใน โรงแรม าลัง….

ถ้าหากเป็นไปตามที่เลขาอู่ได้พูดไว้ ผู้หญิงเมื่อคืนนั้นก็ดู เหมือนจะไม่เกี่ยวข้องกับเธอที่นอนอยู่ตรงหน้านี้

หลังจากวางสาย เขามองไปที่เวินลั่วฉิงที่นอนอยู่บนเตียง แววตาที่ลึกลงไปนี้เต็มไปด้วยความสับสน

มือของเวินลั่วฉิงยังคงจับแขนของเขาไว้ เปลือกตายังคงปิด อยู่ เพียงตอนนี้ไม่ได้ละเมอพูดอะไรออกมาแล้ว นอนหลับ อย่างไร้กังวล

เย่ซือเฉินเหมือนตกอยู่ในหลุมพรางอันเฉลียวฉลาดของเธอ เขาไม่อาจมองเธอออกว่า แท้จริงแล้วเธอคิดอะไรอยู่

เพียงแต่ เวินลั่วฉิง ผู้ซึ่งนอนอยู่บนเตียงนั้นยังไม่รับรู้อะไร ยังคงนอนหลับสนิท ยังไม่มีแม้พิรุธหรือไม่มีการโต้ตอบใดใด ออกมา หลับตานอนแน่นิ่ง แม้แต่ขนตาก็ไม่ขยับ
เย่ซือเฉินจิบมุมปากขึ้นเล็กน้อย มองไปที่รอบเอวของเธอ อาจเป็นเพราะเธอยื่นมือมาคว้าแขนของเขา เลยทำให้เสื้อผ้า ที่ค่อนข้างหลวมนี้โดนดึงขึ้นมาเล็กน้อย ผิวบริเวณรอบเอว เผยออกมา ตรงกับตำแหน่งรอยสักนั้นพอดี!

เย่ซือเฉินจ้องมองไปจุดจุดนั้น ไม่พบรอยสักที่เขาเคยเห็น

เขาจ้องมองไปบริเวณที่เคยมีรอยสักอย่างตั้งใจ ไม่ว่าจะ พยายามมองให้ชัดเจนเท่าไหร่ก็ไม่พบเจอรอยใดใด เขา พยายามมองหา มือของเขาอีกข้างก็ยื่นไปบริเวณรอบเอวของ เธอ

เงินลั่วฉิงที่แกล้งแสดงละครว่าหลับ เธอยังคงหลับตา เธอ สามารถรับรู้ถึงการกระทําของเขาได้ แอบถอนหายใจเบาๆ ออกมาหนึ่งที

เธอกลัวว่า เมื่อวานเขาจะเห็นเข้ากับรอยสักของเธอ ดังนั้น เช้าวันนี้จึงใช้กลวิธีพิเศษในการปกปิดรอยสักบริเวณเอวเอา ไว้ ถึงแม้ว่าจะทําให้มองไม่เห็นรอยสัก แต่หากว่าพยายาม ลูบไล้ตรงรอย ก็จะสามารถรับรู้ได้

ถึงแม้ว่าเธอจะหลับตาอยู่ตลอด แต่ก็สามารถรับรู้ว่า เขาจ้อง มองมาที่ตัวเธอด้วยแววตาที่รุนแรงแผดเผาตัวเธอได้

หากว่าในตอนนี้โดนเขาลูบตรงบริเวณรอยสัก ความจริง ทั้งหมดก็จะถูกเปิดเผย เขาจะต้องจำเธอได้ เธอโดนจับได้ แน่นอน เพียงแต่หนนี้ เธอกลับไม่กล้าที่จะแสดงท่าทางอะไรออกมา

เธอรู้ดีว่า หากเธอยังคงแสดงอาการที่จะขัดขวางเขาอีก อย่า ว่าแต่แสดงให้เนียนขนาดไหน ก็ไม่อาจตบตาเขาได้อีก

จากเหตุการณ์ที่ผ่านมายืนยันว่า เขาคือคนที่ไม่สามารถ หลอกได้ง่ายๆ

หรือว่า ในตอนนี้เธอแกล้งตื่นขึ้นมาทันที แล้วตะโกนเรียกให้ คนมาช่วยว่า “ช่วยด้วย โรคจิต!!”