ตอนที่ 133 เซอร์ไพรส์ไม่ขาดสาย (4)

ตอนที่ 133 เซอร์ไพรส์ไม่ขาดสาย (4)

ครั้งนี้เธออยากจะดูว่าเฉียวหยูหนานจะทำอย่างไร ใน สถานการณ์อย่างนี้เฉียวหยูหนานอยากจะปิดปมด้อยยัง ไงก็คงจะยากหน่อย……

ฉู่หลิงเอ๋อมองเฉียวหยูหนาน สีหน้าแสดงความสมน้ำ หน้าอย่างไม่ปิดบัง

ขณะนี้เฉียวหยูหนานเคร่งเครียดจนไม่รู้จะทำอย่างไร แล้ว สี่ปีมานี้เธอใช้ภาพการออกแบบจากเล่มนั้นมา โดยตลอด เวลาผ่านไปตั้งนานเธอกลับไม่มีผลงานการ ออกแบบที่เข้าท่าเลยสักชิ้นเดียว

เธอจมอยู่แต่ในบ้านหลายวันก็ไม่สามารถออกแบบภาพ ที่เข้าท่าได้สักภาพหนึ่ง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตอนนี้?

เฉียวหยูหนานรู้ดีว่าเธอไม่สามารถออกแบบผลงาน ที่ดีได้ในขณะนี้ ถ้าเกิดถึงเวลาแล้วเธอยังไม่สามารถ ออกแบบผลงานที่ดีออกมา จะทำให้คนอื่นสงสัยกับทุกสิ่ง ที่ผ่านมา

เธอไม่มีทางที่จะให้เรื่องอย่างนี้เกิดขึ้นได้
เฉียวหยูหนานได้ไอเดีย จึงหลับตาแล้วเอียงตัวล้มลงไป เห็นได้ชัดว่ากำลังจะแกล้งเป็นลม

แต่ฉู่หลิงเอ๋อก็จับตาดูเธอตลอด เห็นการกระทำของ เฉียวหยูหนาน ฉู่หลิงเอ๋อก็รีบไปหาเฉียวหยูหนาน ประ คองเฉียวหยูหนานไว้และยังหยิกที่เอวของเฉียวหยูหนาน แรงๆอีกด้วย

จากที่เฉียวหยูหนานคิดจะแกล้งเป็นลมก็ต้องร้องด้วย ความเจ็บปวดออกมา จึงจําเป็นต้องลืมตาขึ้น

“ไอ้ชาติชั่วเฉียว….คุณเฉียว คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม ค่ะ? “ฉู่หลิงเอ๋อฝืนปรับน้ำเสียง แสร้งทำเป็นเป็นห่วงจน ตัวเธอก็รู้สึกได้ว่าไม่จริงใจ

“ฉันไม่เป็นอะไรค่ะ ขอบคุณคุณมากค่ะ”ขณะนี้เฉียวหยู หนานเกลียดฉู่หลิงเอ๋อเข้ากระดูก แต่เธอจำเป็นที่จะต้อง ยิ้มขอบคุณเธอ

“ถ้าเคุณเฉียวไม่เป็นอะไร ก็เริ่มออกแบบได้เลยค่ะ”ฉู่ หลิงเอ๋อช่วยเฉียวหยูหนานเอากระดาษกับปากกามา และ บีบให้เธอนั่งลงที่เก้าอี้

อยากจะแกล้งสลบแล้วผ่านไป มีฉู่หลิงเอ๋ออยู่ทั้งคน เฉียวหยูหนานอย่าได้คิดเตลิดไปไกลเชียว
วันนี้มีฉากที่ตื่นเต้นอย่างนี้ มีหรือที่จะให้จบลงอย่าง

ง่ายๆ

เลขาหลิวเห็นก็ทิ้งเลย เมื่อกี้อยู่หน้าประตูเห็นท่าทีที่ไม่ดี ของฉู่หลิงเอ๋อต่อเฉียวหยูหนาน

ตอนนั้นฉู่หลิงเอ๋อยังพูดอยู่เลยว่าจะตีเฉียวหยูหนาน ทำไมตอนนี้เธอถึงได้เป็นห่วงเฉียวหยูหนานขึ้นมา กะทันหันล่ะ?

นี่มันปกติไหม? นี่มันสมเหตุสมผลไหม?

ฉู่หลิงเอ๋อบีบให้เฉียวหยูหนานนั่งลงที่เก้าอี้ก็ไม่ได้เดิน จากไป เธอยืนมองเฉียวหยูหนานอยู่ข้างๆ

ถ้าไม่รู้คนอื่นอาจเข้าใจว่าเป็นกรรมการเฝ้าดูแล

เลขาหลิวมองฉู่หลิงเอ๋อด้วยสีหน้ามึนงง นี่มันเกิดอะไร ขึ้น? เธอยืนอยู่ตรงนั้นทำไม?

เลขาหลิวอยากจะเตือนฉู่หลิงเอ๋อว่า หลังจากสองชั่วโมง ผ่านไปเธอก็ต้องส่งผลงานด้วย เธอเป็นตัวแทนของบริ ษัทเวินชื่อกรุ๊ปนะ

แต่เย่ซือเฉินกลับส่งแววตาให้เลขาหลิวว่าให้เลขาหลิวเฝ้ามองดูสถานการณ์ไปก่อน

มุมปากของเย่ซือเฉินยกขึ้นเล็กน้อย นักออกแบบที่ เป็นตัวแทนของบริษัทเป็นชื่อกรุ๊ปไม่สนใจงานในมือของ ตนเอง แต่กลับตั้งใจคุมคนอื่น นี้เป็นที่ตั้งอยู่ยิ่งน่าสนใจ ขึ้น!!

คนอื่นก็มองฉู่หลิงเอ๋ออย่างมึนงง แต่คนของบริษัท พระ กูลเบ่กรุ๊ปไม่ได้สนใจ พวกเขาจึงไม่ได้พูดอะไร

ตอนนี้ฉู่หลิงเอ๋อไม่ได้เริ่มทำอะไร พวกเขาก็จะมีคู่แข่ง น้อยลงไปอีกหนึ่งคน มันเป็นเรื่องที่ดีสำหรับพวกเขา

“พี่ซือเฉิน ฉันรู้สึกไม่สบายกะทันหัน เวียนหัวมากเลย ค่ะ”ตอนแรกเฉียวหยูหนานก็ออกแบบไม่ได้อยู่แล้ว ตอน นี้มีฉู่หลิงเอ๋อมาจ้องมองอยู่ก็ยิ่งไม่สามารถลงมือทำได้

เฉียวหยูหนานรู้ว่าตอนนี้ต้องหาข้ออ้างออกไป ถึงแม้ จะเสียโอกาสร่วมทำงานกับบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปของครั้ง นี้ไป แต่เธอก็ต้องรักษาชื่อเสียงของเธอ และความสวย ภูมิใจเอาไว้

“เวียนหัวเหรอค่ะ? มาค่ะ ฉันช่วยคุณนวดค่ะ เป็นฝีมือ ถ่ายทอดมาจากพรรบุรุษเลยนะคะ รับรองว่าพอนวดแล้ว จะหายเป็นปริดทิ้งแน่นอนค่ะ แต่เฉียวหยูหนานเพิ่งพูดเสร็จ คนที่ยืนอยู่ข้างๆอย่างฉู่หลิงเอ๋อก็ยื่นมือเข้ามา ช่วยเธอนวดขมับ

กิริยาท่าทีที่ขยันขันแข็งก็ไม่มีใครอื่นแล้ว

ฉู่หลิงเอ๋อมองเฉียวหยูหนานหัวเราะด้วยความชอบใจ อยากจะหาเหตุผลหลบหนีต่อหน้าฉู่หลิงเอ๋อ ไม่มี ทาง! !

ทุกคนกลับตกตะลึงตาค้าง นี่มันเกิดอะไรขึ้น นัก ออกแบบของบริษัทเวินชื่อกรุ๊ปกำลังจะทำอะไรกันแน่?

“ร่างกายของฉันไม่แข็งแรงมาตั้งแต่เด็ก ฉันมีโรคใจสั่น หลิงเอ๋อ คุณอย่าแตะต้องตัวฉันเลย ฉันกลัวว่าอาการ ของฉันกำเริบขึ้นมาจะทำให้คุณเดือดร้อนได้”เวลานี้ เฉียวหยูหนานถูกฉู่หลิงเอ๋อเล่นงานจนจะบ้าคลั่งไปแล้ว เธอแค่อยากออกไป เธอสละสิทธิ์ก็มีผลดีต่อบริษัทเวิน ชื่อกรุ๊ป

ฉู่หลิงเอ๋อทำไมถึงมารั้งเธอเอาไว้อีกนะ?

หรือเป็นเพราะมู่หรงดัวหยางได้พูดอะไรกับฉู่หลิงเอ๋อ แล้ว? หรือฉู่หลิงเอ๋อรู้เรื่องนั่นแล้ว?

เฉียวหยูหนานยิ่งคิดก็ยิ่งตกใจกลัวจนเกือบจะเป็นลมจริงๆแล้ว

ฉู่หลิงเอ๋อได้ยินคำพูดของเฉียวหยูหนาน ก็ยิ้มอย่าง สดใส จะขู่ใคร? ฉู่หลิงเอ๋ออย่างเธอมีหรือจะกลัว?

ช่างตลกเสียจริง!!

“ไม่เป็นไรค่ะ ถ้าขึ้นขนาดคุณตายฉันจะไปเป็นเพื่อน ฉันยินดีค่ะ”ฉู่หลิงเอ๋อตบหลังเฉียวหยูหนานด้วยท่าที่มาด เข้ม หลังจากที่ฉู่หลิงเอ๋อถูกตบที่หลังก็ไอออกมา

ลงมือหนักมาก!!

คนอื่นได้ยินคำพูดของฉู่หลิงเอ๋อ รู้สึกว่ามีความวุ่นวาย เกิดขึ้นแน่ๆ นี่มันเป็นเรื่องอะไรกัน?

ชั่วขณะนั้นทุกคนต่างลืมหน้าที่หลักของตนเอง จ้องดู ฉากที่น่าสนใจระหว่างฉู่หลิงเอ๋อกับเฉียวหยูหนาน

“เคุณเฉียว ยังเวียนหัวอยู่ไหมค่ะ? “ฉู่หลิงเอ๋อถามด้วย น้ำเสียงที่เป็นห่วงและอ่อนโยน มือที่กดบนศีรษะของ เฉียวหยูหนานแอบนวดแรงๆ

“ดีขึ้นมากเลยค่ะ ขอบคุณค่ะ”เฉียวหยูหนานรู้สึกปวด จนหน้าบูดหน้าเบี้ยว เวลานี้เธออยากจะคว้าตับไตไส้พุงของฉู่หลิงเอ๋อออกมา แต่เธอจำเป็นจะต้องทนไว้

ฉู่หลิงเอ๋อพยักหน้าด้วยความพอใจ หยุดการนวดลง แล้วยืนกลับไปที่เดิม แน่นอนว่าเธอยืนอยู่ที่ข้างๆตัวของ เฉียวหยูหนานเหมือนเดิม ราวกับไม่มีวี่แววว่าจะจากไป

ต่อมาเฉียวหยูหนานล้มตัวไว้อยู่บนโต๊ะ ร่างกายกระตุก ปากพ่นฟอกขาวๆออกมา

ฉู่หลิงเอ๋อมองเฉียวหยูหนานกระพริบตารั่วๆ

ให้มันได้อย่างนี้สิ! !

อย่างนี้ก็ได้เหรอ? เล่นเสียสมจริงเชียว!!

คนนี้ไม่ไปเล่นละคร ไอ้สัตว์เอ้อเสียดายว่ะ!!

ท่าทีครั้งนี้ของเฉียวหยูหนานเร็วมา และเหตุการณ์อย่าง นี้มันน่ากลัวมาก ฉู่หลิงเอ๋อกำลังคิดจะทำอย่างไรให้ เฉียวหยูหนานกลับสู่สภาพเดิมอยู่นั่น

“เร็วค่ะ เร็ว ส่งเคุณเฉียวไปที่โรงพยาบาลเลยค่ะ”เลขา หลิวพุ่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว ประคองเฉียวหยูหนานออก ไป จากนั้นก็ให้คนไปส่งเฉียวหยูหนานที่โรงพยาบาล
สีหน้าของดูหลิงเอ๋อเครงขรึมอย่างเห็นได้ชัดเจน รู้สึก หดหูใจ คิดไม่ถึงว่าจะให้เฉียวหยูหนานหนีรอบไปได้ อารมณ์เสียจริงๆ!!

“คุณ อย่าเพิ่งตกใจคะ รีบวาดภาพออกแบบเร็วๆเถอะ ค่ะ เดี๋ยวก็ต้องส่งแล้ว หลังจากที่เลขาหลิวกลับมาเห็น สีหน้าของฉู่หลิงเอ๋อเหมือนกำลังปวดใจอย่างมาก เธอ หยุดชะงักแล้วเตือนด้วยความหวังดี

“อ๋? “ฉู่หลิงเอ๋อจึงได้รู้สึกตัว วันนี้เธอไม่ใช่ผู้เข้าชมที่ ไม่เกี่ยวข้องอะไร แต่เป็นคนที่อยู่ในสถานการณ์ เวลานี้มี บางสิ่งบางอย่างที่เธอจะต้องเผชิญหน้า!!

เธอก็ต้องออกแบบผลงานมาหนึ่งภาพในระยะเวลาสอง

ชั่วโมงนี้! !

มันเหมือนจะเอาชีวิตเธอให้ได้เลย!!

วิธีนี้ของเย่ชื่อเฉินมันโหดจริงๆ!

ตอนนี้ใครจะมาช่วยเธอได้นะ?