บทที่ 514 แกมันคนหน้าเนื้อใจเสือ

เธอล่องลอยเหมือนกับความฝันหรือว่าภาพลวงตา ตอนนี้ไม่ ว่าจะเป็นเรื่องจริงหรือไม่จริงก็ไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้เธอ แค่ตอบสนองต่อความต้องการของหัวใจของตัวเองเท่านั้น วิญญาณของเธอเหมือนถูกกระชากออกไปอย่างกะทันหัน เหลือ เพียงแค่ร่างกายที่ไม่มีสติ

ภูเขาแห่งความกระตือรือร้น ทำให้ร่างกายของเธอจมเข้าไป ในอ้อมแขนของเขาเรื่อยๆ

คล้ายๆ เธอได้ยินเขาพูดว่า “ฉันคิดถึงเธอ” ดวงตาของเธอก็ แดงขึ้นทันทีอย่างไม่มีเหตุผล สติของเธอค่อยๆ เลือนหายไป รู้สึกได้ว่ามีมือหนาลูบที่ท้องของเธอ ทั้งหอมทั้งจูบ

เธอขดตัวอยู่ในอ้อมแขนของเขาแบบนี้ การที่มีเขาอยู่ข้างๆ สามารถไล่ความกลัวทั้งหมดของเธอออกไปได้ ทำให้เธอนอน หลับอย่างสงบสุข

เช้าวันรุ่งขึ้น ตอนที่พระอาทิตย์ขึ้น หลินซินเหยียนพลิกตัวมา จะกอดเขา แต่ว่าสิ่งที่เธอได้กลับมาคือความเย็นและความว่าง เปล่า ไม่มีใครนอนอยู่ข้างๆ เธอ

เธอขยี้ตาหลายครั้งแล้วก็ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา ตรงนี้ไม่มีคนอยู่ ผ้าปูที่นอนก็เรียบเหมือนเดิม เห็นได้ชัดว่าไม่มีคนอยู่ตรงนี้ แต่ว่า ความรู้สึกของเมื่อคืนนั้นกลับเหมือนความจริงและลึกซึ้งเป็น อย่างมาก
เธอรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้ฝันไป แม้แต่กลิ่นและเสียงก็ยังคุ้นเคย ขนาดนั้น เธอรีบลงจากเตียง แล้วก็เปิดประตูห้องน้ำก็พบว่าไม่มี ใครอยู่ในนั้น พอเธอคิดว่าอาจจะไม่ได้อยู่ในนี้ ก็รีบเดินไปที่ห้อง รับแขก ได้ยินเสียงหนึ่งดังออกมาจากห้องครัว ก็เกิดความคิด หนึ่งขึ้นมาในหัวของเธอทันที เขางั้นเหรอ?

เธอจึงเดินกึ่งวิ่งเข้าไป เราก็พูดโพล่งออกมาอย่างมีความหวัง

แต่ว่ายังไม่ทันพูดออกมาก็เห็นคนที่อยู่ด้านในอย่างเต็มตา แต่ว่ากลับไม่ใช่คนที่เธอคิด เพราะว่าคนที่อยู่ในห้องครัวนั้นก็คือ จินยา

ฉินยากลับมาตั้งแต่เช้า รู้สึกหิวนิดหน่อยก็เลยมาทำอะไรกิน ในห้องครัว เพราะเห็นว่าหลินซินเหยียนยังคงใส่ชุดนอนอยู่ก็เลย เอ่ยปากถามว่า “เธอตื่นแล้วเหรอ? ฉันทำชวน เป็นพอดีเลย เธออยากกินไหม?

หลินซินเหยียนดึงสติกลับมา แล้วก็จัดแจงผมเผ้าที่ยุ่งเหยิง ของตัวเอง เธอหลอนไปเองอย่างนั้นเหรอ? เธอกลับไปมองใน ห้อง ก็ไม่มีร่องรอยว่ามีคนอื่นเข้ามาเลย

พอลองคิดดีๆ อีกครั้ง ก็คิดว่าเขาจะโผล่เข้ามากลางดึกได้ยัง ไงกัน?

เธอเอามือกุมขมับ ตัวเองต้องหลอนไปเองอย่างแน่นอน จู่ๆ เขาจะมาปรากฏตัวที่ห้องของเธอได้ยังไงกัน?

มันช่างไร้เหตุผลเกินไปแล้ว ต่อให้เขาหาที่นี่เจอ ก็ไม่มีทางเข้ามาในห้องของเธออย่างเงียบได้หรอก

จินยาถือชวนล่าเป็นที่ตัวเองเพิ่งทำเสร็จออกมา อากาศเต็มไป ด้วยกลิ่นเปรี้ยวและเผ็ดเต็มไปหมด เธอขมวดคิ้วพร้อมกับมอง ฉินยา “เช้าขนาดนี้เธอกินอันนี้เนี่ยนะ? จะปวดท้องหรือเปล่า? ”

ฉันยาวางชวนค่าเผื่นลงบนโต๊ะ ดึงเก้าอี้ออกแล้วก็นั่งลงไป “จู่ๆ ก็เกิดอยากกินขึ้นมา มื้อเดียวไม่เป็นไรหรอก

หลินซินเหยียนหันหลังกลับเข้าห้องไป ทันใดนั้นก็เหมือนคิด อะไรขึ้นมาได้แล้วก็หันหน้ากลับมาหาเธอ เธอได้เจอใครหรือ เปล่า? ”

“ไม่นะ”ฉินยาก้มหน้า เธอเตรียมใจไว้ตั้งแต่แรกแล้ว ดังนั้น พอเจอคำถามนี้ของหลินซินเหยียนเธอก็สามารถตอบได้อย่าง คล่องแคล่วในทันที แต่ว่าเธอไม่กล้าสบตาเธอ

เพราะว่ารู้สึกผิด

USB ที่ชาวหยุนมอบให้หลินซินเหยียน เธอก็ไม่เห็นจงจึงห้าว ในนั้น ตอนนั้นพวกเขาทั้งสามคนไม่ค่อยได้สนใจ แถมคนก็เยอะ และพวกเขาก็นั่งอยู่ในมุม ดังนั้นก็เลยไม่ได้ถ่ายโดนพวกเขา

ดูเหมือนว่าจงจิ่งห้าวจะไม่รู้เรื่องนี้ ดังนั้นการที่จงจึงห้าวจะ ปรากฏตัวขึ้นนั้นมันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย

เธอก้มหน้าเพื่อปิดบังความรู้สึกในสายตาของตัวเอง

“ทำไมเธอถึงถามแบบนั้นล่ะ? “ฉินยามองเธอ เราก็ถามอย่าง ลองใจ “อยากเจอใครงั้นเหรอ? ”
ขณะที่พูดนั้นสายตาก็ก้มลงมองเท้าเปล่าของเธอ

หลินซินเหยียนเองก็ก้มหน้าตามเธอเหมือนกัน ถึงได้พบว่าตัว เองเดินเท้าเปล่าออกมา แม้แต่รองเท้าแตะก็ลืมที่จะใส่ เธอรีบ อธิบายว่า “เปล่า ฉันก็แค่ถามเฉยๆ ฉันหิวน้ำก็เลยรีบออกมา

เพื่อที่จะพิสูจน์ว่าตัวเองพูดจริง เธอเดินไปที่โต๊ะแล้วก็เทน้ำดื่ม จนหมดแก้ว “ฉันไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ”

เขาพูดจบเธอก็รีบร้อนเดินกลับห้องไป พยายามที่จะหลีกเลี่ยง การคุยหัวข้อนี้ ภายในห้องยังเหมือนกลับก่อนที่เธอจะนอนเมื่อ วานนี้ ไม่มีข้าวของถูกแตะต้อง และก็ไม่มีร่องรอยของอะไรเลย เธอนั่งลงข้างเตียง ใส่รองเท้าแตะและหัวเราะอย่างข่มขืน น่าจะ เพราะว่าช่วงนี้ตัวเองเหนื่อยเกินไปหน่อย ถึงได้เป็นแบบนี้

เธอเอาศอกเท้า โต๊ะ แล้วก็นวดขมับของตัวเอง

จงเหยียนเฉินผลักประตูเข้ามา มองไปรอบๆ ห้อง ในห้องนั้น ไม่มีเงาของจงจึงห้าวอยู่แล้ว ก็รู้ว่าเขาต้องกลับไปแล้วแน่ๆ เมื่อ เช้าตอนที่กำลังสะลึมสะลืออยู่นั้น เขารู้สึกได้ว่ามีคนเดินผ่านห้อง ของเขาไป แต่เพราะว่าง่วงมากเขาก็เลยไม่ได้ลืมตาขึ้นมา

เขาพุ่งเข้าไปในอ้อมแขนของหลินซินเหยียน เงยหน้าขึ้นและ ถามอยากลองเชิง “หม่าม เมื่อคืนหลับสบายไหมครับ?

หลินซินเหยียนลืมตาขึ้นมองลูกชายของตัวเอง แล้วก็ยื่นมือไป ลูบใบหน้าเล็กๆ ของเขา “แม่หลับสบายมาก แล้วลูกล่ะ? ”

กลางดึกเธอต้องพัวพันกับฝันร้าย แต่ว่าสุดท้ายพอฝันเห็นเขาก็เลยได้หลับไปอย่างสงบ

ถึงแม้ว่ามันจะเป็นแค่ความฝัน แต่ว่าเธอก็รู้สึกอบอุ่น

จงเหยียนเฉินพยักหน้า พร้อมกับตอบเธอว่าเขาหลับสบาย มาก หลังจากนั้นก็สังเกตสีหน้าของเธอ ท่าทางเหมือนเธอจะไม่รู้ ว่ามีคนเข้ามา เขาสบายใจแล้ว แล้วก็ถามว่า “วันนี้เป็นวันหยุด หม่านี้จะอยู่บ้านเป็นเพื่อนพวกเราไหมครับ?

“ได้เลย วันนี้แม่จะไม่ออกไปไหนทั้งนั้น จะอยู่เป็นเพื่อนลูกๆ ทั้งสองคน ถึงแม้ว่าต่อจากนี้ไปจะมีเรื่องราวอีกมากมาย แต่ว่าก็ ควรที่จะพักผ่อนหน่อย เธอไม่ได้อยู่เป็นเพื่อนลูกทั้งสองคนมา นานแล้ว

จงเหยียนเฉินยื่นมือไปลูบท้องของเธอ แล้วก็พูดอย่างเราคอย “น้องจะได้คลอดออกมาเมื่อไหร่เหรอครับ?

“อีก 5 เดือน”หลินซินเหยียนตอบอย่างเรียบเฉย

การตั้งครรภ์ 10 เดือนไม่ได้หมายความว่าตั้งครรภ์ 10 เดือน แล้วก็จะคลอดได้เลย สิบเดือนนี้นับจากเดือนที่เริ่มตั้งครรภ์ จนถึงเดือนที่คลอด ระยะเวลานั้นก็ประมาณ 10 เดือนพอดี แต่ว่า ถ้านับทั้งเดือน ก็จะประมาณ 9 เดือน

“หม่ามี้ วันนี้พาผมกับน้องไปดูหนังที่โรงหนังเถอะครับ” จงเห ยียนเฉินดึงมือหลินซินเหยียน และออดอ้อน “ได้ไหมครับหม่า

เขาไม่ได้ออดอ้อนหลินซินเหยียนง่ายๆ เลย พออ้อนแล้วก็เลยยากจะปฏิเสธ

หลินซินเหยียนยิ้มด้วยความโอลูก และตอบได้

“อยากซื้อป๊อปคอร์นแล้วโค้กด้วย…….

หลินซินเหยียนจังหวะเขาอย่างไร้อารมณ์ ไปเปลี่ยน เสื้อผ้า แปรงล้างหน้าก่อนไหมหลังจากกินข้าวเช้าเสร็จแล้ว ค่อยคิดเรื่องพวก

“ก็ได้”เหยียนเฉินปากมั้ย แล้วผละออกมาจากอ้อม แขนของกลับไปห้องของหลินซินเหยียนจัดการ อารมณ์ของเสร็จแล้ว ก็ลุกขึ้นแล้วเดินไปหาเสื้อผ้าที่จะในนี้

เมืองB

ชวนกลับบ้านเพิ่งกลับจากประเทศข่าวที่เห็น

วันนั้นเสิ่นเผยชวนกับซางหน้าประตูมหาลัย มีเด็ก มหาลัยคนหนึ่งถ่ายรูปไปได้ แล้วก็โพสต์ลงอินเทอร์เน็ต

มันสามารถสร้างความปั่นป่วนได้เครื่องแบบ ธรรมดาก็ อะไรหรอก แต่ว่าเส้นเผยซวนไม่แบบนั้น เพ ว่าข้าราชการมีพิเศษ แค่ขยับนิดหน่อยถูกคนจ้อง การเกิดเป็นธรรมดา
จะถูกคนพูดเกี่ยวกับพฤติกรรมส่วนตัว

ตอนที่ซูจ้านเห็นข่าวนี้ ก็แทบไม่อยากจะเชื่อสายตาของตัวเอง

เขาก็นึกว่าเงินเผยชวนเป็นคนซื่อบื้อซะอีก แต่ว่าพอเห็นข่าวนี้ ก็ได้ปรับมุมมองของเขาที่มีต่อผู้ชายคนนี้ ซะใหม่

เขาเคาะปากของตัวเอง “ที่แท้ แกมันก็คนหน้าเนื้อใจเสือ อีก ฝ่ายยังเด็กขนาดนั้น นายจะลงมือก็ลงมือเลยอย่างนั้นเหรอ แถม ยังทําอย่างครึกโครมขนาดนั้นอีก แสดงทักษะการจูบของตัวเอง ต่อหน้าคนมากมายขนาดนี้มันเจ๋งมากไหม? ”

ดูจากในรูปนั้น ด้านหลังมีคนมองอยู่ไม่น้อยเลย และยิ่งไปกว่านั้นภาพนั้นถูกถ่ายจากด้านข้าง ใบหน้าของทั้ง สองคนถูกเปิดเผยและเห็นอย่างชัดเจน

เงินเผยชวนไม่ได้สนใจเขา ตัวตนของเขากับซางหยูถูกเปิด เผยออกมาทั้งคู่ ข่าวแบบนี้ส่งผลกระทบต่อเขามาก แต่ว่าเขา เป็นผู้ชาย เรื่องแบบนี้เขาสามารถรับได้อย่างมากก็แค่ถูกตรวจ สอบ แต่ว่ามันส่งผลกระทบต่อซางหมูมากกว่าอีก

เรื่องแบบนี้ผู้หญิงมักจะได้รับความเดือดร้อนมากกว่า แถม เธอก็ยังเป็นแค่นักศึกษาปี 1 เท่านั้น