บทที่ 418 ยืนยันว่าเธอไม่ได้ฆ่า

กวนจิ้งพูดออกไปด้วยความระมัดระวังที่พวกเขามาก็เพราะ ต้องการจะขู่และบีบบังคับท่านแน่ๆ

พวกเรายังจับตัวเฉินซื้อหานไม่ได้ ถ้าไปเจอกับพวกเขา พวก เราจะยังมีทางออกไหม?

จงจิ่งห้าวไม่ได้อธิบายอะไรออกมา ทว่ากลับพูดออกมาด้วย น้ำเสียงเรียบเฉย”ไปทำงานเถอะ”

กวนจิ้งหยุดแล้วตรงไปยังพื้นที่สำนักงานทันที เห็นได้ชัดเลย ว่าเรื่องนี้เขาไม่สามารถเข้าไปช่วยอะไรได้ ดังนั้นเขาควรจะไปทำ เรื่องที่ตัวจัดการได้ดีกว่า

จงจึงห้าวผลักประตูห้องรับแขกออก และในขณะที่เปิดออก แสงจากหน้าต่างก็สะท้อนเข้ามา เขาในชุดสูทสีดำยืนสง่าอยู่ที่ หน้าประตู

เหวินชิงกับเฉินชิงกำลังนั่งคุยกันอยู่ที่โซฟาหนังสีดำพอได้ยิน เสียงประตูเปิดจึงหันมามองพร้อมกัน เนื่องจากแสงสะท้อนมาที่ จงจิ่งห้าว พวกเขาเลยมองเห็นสีหน้าเขาไม่ชัด แต่พวกเขาก็ดูออ กลางๆว่าชายรูปร่างสูงกำยำผู้นี้คือจงจึงห้าวแน่นอน

ทั้งสองเงียบลงโดยปริยาย
จงจิ่งห้าวเดินนวยนาดเข้ามา

เหวินชิงเอ่ยพูดขึ้นก่อนตัดสินใจได้รึยัง? ”

ที่เขาปรากฏตัวขึ้นที่นี่วันนี้นั่นก็เพราะเฉินชิงไปหาเขาและพูด ว่าในเมื่อลงมือทำเรื่องนี้แล้วก็ต้องรีบแก้ไขให้เร็วที่สุด

ที่จริงเขาเป็นคนเสนอให้เฉินซื้อหานแต่งงานกับจงจึงห้าวก่อน

เฉินซึ่งจึงตอบตกลง ถ้าเกิดเขาพูดแล้วคืนคำ คำว่าเพื่อน ระหว่างทั้งสองก็จะไม่มีอีกต่อไป

อีกอย่างก็เหมือนกับที่เฉินชิงเคยพูดไว้ เรื่องมันมาถึงขนาดนี้ แล้วเขาไม่มีทางหนีไปไหนได้หรอก

เฉินชิงได้รับโทรศัพท์รายงานมาว่าจงจึงห้าวได้ยื่นฟ้องสื่อ ทั้งหมดที่เผยแพร่วิดีโอการฆาตกรรมของหลินซินเหยียนแล้ว เขาจึงไม่กล้าเข้าไปแทรกแซง เพราะกลัวว่าเหวินชิงจะระแคะ ระคาย ดังนั้นจึงทำได้แต่เร่งให้เหวินชิงมาคุยกับจงจึงห้าว

ถึงจะพูดว่าให้มาคุย แต่ที่จริงคือ ให้เหวินชิงมากดดันมากกว่า จงจิ่งห้าวนั่งไขว่ห้างลงบนโซฟาอยู่ในท่วงท่าที่สง่างาม เขา กวาดสายตามองไปที่เหวินชิงอย่างเฉยชา

เมื่อสบตาเข้ากับจงจิ่งห้าว เหวินชิงก็ตะลึงไปพักหนึ่ง สายตาที่ ไร้ซึ่งความรู้สึกแบบนี้ทำให้เขารู้สึกอึดอัดมาก เขาเอ่ยประโยคที่ ฝึกพูดมานับครั้งไม่ถ้วนออกไป นี่ฉันทำเพื่อแกนะ แกก็รู้ว่า หล่อนกับเฉิงซิ่วสมคบคิดทำชั่วอะไรกัน? แกเป็นสามีของ หล่อนแท้ๆ ถ้าหล่อนนึกถึงแกล่ะก็ หล่อนคงไม่ทำให้แกลำบากใจหรอก ใช่ไหมล่ะ?”

จงจิ่งห้าวนั่งฟังเขาพูดด้วยท่าทางนิ่งสงบ

เหวินชิงนึกว่าพูดใจเขาได้แล้วจึงพูดด้วยท่าทางจริงจังขึ้นไป อีกหลายปีมานี้ฉันดีหรือร้ายต่อแก แกก็รู้ เลือดเนื้อเชื้อไขอีก ครึ่งหนึ่งของฉันเป็นของตระกูลเหวินนะ ฉันจะทำร้ายแกลง หรอ? เฉินซื้อหานเด็กกว่าเดี๋ยวนิดเดียว แถมทั้งสาวทั้งสวย ส่วนชาติตระกูลของเธอนั้นคงไม่ต้องให้ฉันแนะนำหรอก แกก็รู้ อยู่ว่าพวกแกทั้งสองฐานะเท่าเทียมเหมาะสมกันอย่างกับกิ่ง ทองใบหยก……..

“หลินซินเหยียน”จู่ๆจงจิ่งห้าวก็พูดขัดเหวิงชิงขึ้น เขาโน้มตัว ลงพร้อมกับเอามือวางลงบนเข่า จากนั้นก็มองลึกเข้าไปในตาเห วินชิง”หลินซินเหยียนภรรยาของผม เธอกำลังท้องอยู่ คุณรู้ ไหม?

เหวินชิงพูดไม่ออก แน่นอนว่าเขารู้

วันนั้นหัวหน้าเฉินโทรมารายงานเขา

แล้ว

ตอนนั้นเขาก็ประหลาดใจอยู่หรอก เพราะนึกไม่ถึงว่าหลินซิน เหยียนจะตั้งท้องในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ เดิมทีเขาก็ลังเลใจ เนื่องจากหัวอกคนเป็นพ่อเป็นแม่นั้นลูกคือสิ่งที่สำคัญที่สุด

ถึงแม้เขากับหลี่จ้านมักจะทะเลาะกันอยู่เสมอ แต่ยังไงในใจ เขาก็รักลูก
เฉินซึ่งเป็นคนเตือนเขาว่าการตั้งท้องของหลินซินเหยียนมัน บังเอิญเกินไป ทำไมเธอถึงได้ท้องในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ล่ะ?

หรือนี่จะเป็นข้ออ้างในการหลบหนีการดำเนินการทาง กฎหมายของเธอ หรือว่าจะเป็นแผนสมรู้ร่วมคิดระหว่างเธอกับ เฉิงซิ่วที่ทำเพื่อรั้งจงจึงห้าวไว้

เนื่องจากหลินซินเหยียนกับเฉิงซิ่วสนิทกันมาก เฉินซึ่งคอย พูดใส่ไฟอยู่ข้างๆ นี่จึงทำให้เขาเชื่อไปถึงแปดสิบเก้าเปอร์เซ็นต์ เพราะรู้สึกว่าการที่หลินซินเหยียนตั้งท้องในเวลานี้มันต้องเป็น แผนแน่ๆ

เหวินชิงเชิดคอตั้งขึ้น”ฉันรู้ แต่แกไม่คิดว่ามันบังเอิญเกินไป หรอ? พอฉันอยากให้แก่แต่งงานกับเฉินซื้อหาน เธอกลับกันมา ท้อง ในช่วงนี้พอดี”

เฉินชิงไม่ได้ลุกขึ้นยืนพูด เขานั่งอยู่ด้านข้างไม่พูดไม่จาอะไร

ได้แต่แอบสังเกตพวกเขาอยู่เงียบๆ

จงจึงห้าวมองจ้องเหวินชิงอยู่นาน จากนั้นก็เอนตัวพิง โซฟา ด้วยท่าทางผ่อนคลายและทำสีหน้าเหนือกว่า เขาเหลือบมองเฉิน ชิงแวบหนึ่งแล้วหัวเราะออกมา “นายก็เห็นด้วยว่างั้น

เฉินชิงไม่อยากเป็นศัตรูกับเขาจึงยิ้มพูดขึ้น “ช่วยไม่ได้ คุณลุง ของนายเป็นคนเสนอเอง”

ที่จริงเหวินชิงเป็นคนเสนอออกมาก่อน ในตอนแรก จงจิ่งห้าวได้แต่ยิ้มไม่พูดอะไรออกมา ถ้าเกิดว่าเขาไม่มีแผนอยู่ในใจ เขาจะยอมโยนลูกสาวตัวเองเข้ามาเกลือกกลั้วกับเรื่อง พวกนี้หรอ?

เหวินชิงกลัวว่าจงจิ่งห้าวจะรู้สึกแค้นเฉินซึ่งจึงพูดอธิบาย ขึ้น”ฉันเป็นคนเสนอเรื่องนี้ขึ้นมาเอง เขาเห็นแก่หน้าฉันก็เลย ตอบตกลงน่ะ”

จงจึงห้าวเงยหน้าขึ้นพิงกับโซฟาพร้อมกับใช้ลิ้นดุนเล่นกับ กระพุ้งแก้ม”น้ำใจจากพวกคุณ ผมจะไม่รับไว้ได้ยังไง ใครไม่เอา ก็โง่แล้วส่งมาให้ถึงที่ขนาดนี้

สีหน้าเฉินชิงแย่ลงทันที

สีหน้าของเหวินซึ่งก็เปลี่ยนนิดหน่อย เห็นได้ชัดเลยว่าที่จงจึง ห้าวพูดมันไม่น่าฟังเอาซะเลย เขาจงใจพูดแซะเป็นนัยว่าส่ง เฉินซื้อหานมาให้ถึงหน้าบ้าน ถ้าไม่เอาก็คงเสียของ

เหวินชิงพูดเสียงขรึม “เฉินซื้อหานเป็นคนของตระกูลเฉินฉัน เห็นเธอมาตั้งแต่เด็กจนโต ทั้งการเลี้ยงดูและการอบรมสั่งสอน นั้นแต่งต่างกับผู้หญิงทั่วไปโดยสิ้นเชิง…….

จงจิ่งห้าวไม่อยากฟังเรื่องพวกนี้ เขาทำหน้าขรึม ผมตกลง แต่งงานกับเฉินซือหาน แต่ว่า…….

เขาทำหน้าจริงจังมากขึ้นอีกแล้วจ้องเขม็งไปที่เหวินชิง จากนั้น ก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแข็งทื่อและเย็นชา ผมอยากให้เรื่องนี้มันจบ ลงแบบใสสะอาดราวกับว่าไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน”

เหวินชิงนึกไม่ถึงเลยว่าจงจึงห้าวจะตอบตกลง เขาเอาแต่คิดอยู่ในใจว่าจะพูดให้จงจึงห้าวยอมยังไงดี แต่นี่ยังไม่ทันไรมันก็ สําเร็จแล้ว เขาจึงยิ้มพูดขึ้นขอเพียงแค่แกกับเงินซื้อหาน แต่งงานกันเสร็จ ทางด้านตำรวจก็จะประกาศเองว่าเรื่องนี้ไม่ เกี่ยวข้องกับหลินซินเหยียน และแนบหลักฐานเพื่อพิสูจน์ด้วยว่า เธอไม่ได้เป็นคนฆ่า