บทที่ 157 นายก็อย่าคิดที่จะได้

เสิ่นเผยชวนและเหอรุ่ยหลิน แทบจะมองไปทางประตูพร้อมกัน

จงจึงห้าวยืนอยู่หน้าประตู แสงไฟส่องจากข้างบนลงมาบัง สีหน้าของเขาแทบหมด นิ้วมือที่ข้อกระดูกแบ่งกันอย่างชัดเจน กระดุมข้อมือที่ติดไว้ แขนที่แข็งแรงเผยออกมาจากการม้วนแขน เสื้อ

สีหน้าของเขานิ่งเกินไป ใจของเหอรุ่ยหลินเย็นไปหมด เธอรู้ดี ว่า จงจิ้งห้าวจะทำอะไร

หัวใจสั่นแรงมาก “นายทำฉันให้ตาย นายก็อย่าที่จะรู้ว่ามัน

อยู่ไหนเลย”

จงจิ้งห้าวแสยะยิ้ม “เผยชวน นายออกไป”

เส้นเผยซวนไม่กล้าขยับ ถ้าเขาวามแล้วทำให้คนตาย เรื่องนี้ ก็ยุ่งเข้าไปอีก

“คือว่า……

“ออกไป! ”

“ฉันขอพบทนายของฉัน! “เหอรุ่ยหลินรนแล้ว

อยากจะหนีไปจากที่นี่ แต่ว่ามือทั้งสองของเธอถูกล่ามไว้ คนก็ ถูกมัดไว้กับเก้าอีก ขยับไปไหนไม่ได้เลย

“นายไม่มีหลักฐาน ฉันเป็นคนจับหลินซินเหยียนเอง นายดิฉันก็คือทำผิดกฎ! “เหอรุ่ยหลินร้องอย่างตะลีตะลาน “เส้นเผยชวน นายรีบมาลากตัวเขาออกไป

เสิ่นเผยชวนยักไหล่พร้อมแบมือทั้งสอง “ขอโทษนะ ฉันเองก็ ทําอะไรไม่ได้”

พูดจบก็เดินออกจากห้องสอบปากคำ เห็นได้ชัดว่าถ้าไม่ทำ อะไรสักอย่างก็ยากที่จะทําให้เธอเปิดปากพูดได้

เส้นเผยชวนเดินออกมาจากห้องสอบปากคําแล้วปิดประตู

“จิ่งห้าว นาย ใจเย็นก่อนนะ”เหอรุ่ยหลินรนอย่างเห็นได้ชัด

กลัวว่าเขาจะทำให้เธอตายได้จริงๆ

จงจึงห้าวยืนอยู่ตรงหน้าของเธอแล้วมองเธอจากด้านบน ยื่น มือจับคางของเธอแล้วตั้งใจมองอย่างละเอียด สายตายิ่งอยู่ยิ่ง เย็นชา “คืนนั้นเธอบอกว่าเป็นเธอ

หัวใจของเหอรุ่ยหลินรนหนักมาก “นาย นายพูดอะไร ฉันไม่รู้ เรื่อง”

เขา เขาไม่มีทางรู้ความจริงของคืนนั้น คนที่รู้ตายหมดแล้ว ถึง แม้จะไม่ตาย ก็ต้องช่วยเธอเก็บเป็นความลับ

เขาไม่รู้หรอก ไม่มีทางรู้

“ไม่รู้เรื่อง? “จงจึงหัวหัวเราะเยาะแล้วพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นฉัน จะบอกให้ ฉันไม่เคยเตะต้องตัวเธอ”

เห็นแก่ที่เธอเคยช่วยเขาไว้ เขาก็เลยเลือกที่จะเชื่อคำพูดของเธอ ในตอนนั้น ก็เลยไม่ได้ไปสืบเรื่องของคืนนั้น แต่ก็เพราะอย่างนี้ เขาก็เลยพลาดกับหลินซินเหยียนไปเลย การพลาดครั้งนี้ก็เป็นเวลา 6 ปี นิ้วมือของจงจิ้งห้าวมีแรงมาก เหอรุ่ยหลินทนไม่ไหว เจ็บจนตัว

เขามองเธออย่างชั่วร้าย นิ้วยิ่งอยู่ยิ่งบีบแน่นขึ้น เหอรุ่ยหลิน เรียกชื่อของเขาด้วยน้ำเสียงที่ร้องไห้ ซึ่งเรียกไปตัวเดียว เขาก็ ออกแรงทั้งหมดในการบีบ ทันทีนั้นปากที่เปิดก็ถูกปิดลง

“เธอปลอมตัวเป็นใคร? ”

ตาที่กลมๆของเหอรุ่ยหลินเบิกโต เขารู้แล้ว?

รู้ได้ยังไง?

ทำไมเขาถึงรู้?

น้ำตาไหลออกมาจากตาของเหอรุ่ยหลิน เธอหัวเราะอย่างคลั่ง ไคล้ทีหนึ่ง “ในเมื่อนายรู้แล้ว ฉันก็ไม่ปิดบังนายล่ะ ใช้ คืนนั้น ไม่ใช่ฉัน เป็นผู้หญิงที่ฉันหามา

เธอมองจงจิ่งห้าวอย่างเกลียดชัง “ฉันรู้จักนายก่อน ตอนเด็กก็ เคยช่วยชีวิตนายไว้ ต่อมานายก็เอาฉันไว้ข้างกาย แต่กลับไม่ เคยให้ฐานะอะไรฉันเลย นายรู้ไหม ฉันก็เป็นผู้หญิงที่ปกติ ฉัน ต้องการคนที่รักฉัน เป็นห่วงฉัน แต่นาย ไม่เคยให้ฉันเลย”

“หลังจากนั้น นายโดนวางยา ฉันก็รู้แล้วว่าโอกาสฉันมาแล้วแต่ว่าตอนนั้น ฉันไม่ใช่ผู้หญิงบริสุทธิ์ฉันก็เลยยอมเสียเงินก้อน หนึ่ง หาผู้หญิง ในพื้นที่ที่ยังไม่เสียตัว ส่งไปในห้องนั้น รอให้มัน ออกมา ฉันค่อยเข้าไปทำเป็นว่าก็คือฉัน ตั้งใจทำให้นายคิดว่า นายได้พรากครั้งแรกของฉันไป แล้วรับผิดชอบต่อฉัน

เธอยิ้มแล้วพูดต่อว่า “ความจริงก็คือ ฉันเดิมพันถูก นายรู้สึก ผิดต่อฉัน มีความรับผิดชอบ ดีต่อฉันมาก จนสัญญาว่าจะ แต่งงานกับฉัน”

สีหน้าของเธอเศร้า “ฉันคิดยังไงก็คิดไม่ถึงว่า ผู้หญิงคนนั้น ไม่ใช่คนประเทศA แต่กลับเป็นคนในประเทศ และยิ่งทำให้ฉัน คาดไม่ถึงคือ เธอยังเป็นผู้หญิงที่มีสัญญางานแต่งกับนาย เพราะ ฉะนั้นฉันก็เลยรน ฉันกลัวว่านายจะรู้ถึงตัวตนของเธอ ก็เลยแกล้ง บอกว่าฉันท้อง สร้างเหตุการณ์อุบัติเหตุรถยนต์ แล้วบอกว่าตัว เองแท้งเป้าหมายก็คือให้นายหย่ากับเธอ”

เธอมองผู้ชายไว้แล้วยิ้มอย่างหลงใหล “นายรู้ไหม? เพื่อให้ มันหายไปจากโลกของนายอย่างสมบูรณ์ ฉันก็จัดฉากอุบัติเหตุ รถ ให้มันเหมือนกัน ความเจ็บปวดที่ฉันเคยโดน มันก็ต้องลอง ความจริงฉันอยากให้มันตายไปในอุบัติเหตุครั้งนั้นเลย แต่ว่ามัน โชคดี เลยหนีมาได้ แต่ว่า……”

เธอหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “ครั้งนี้ มันไม่มีทางโชคดีขนาดนั้น แล้ว”

เพี้ยะ!

เร็วจนตั้งตัวไม่ทัน เร็วเหมือนกับสายฟ้าตบลงไปที่หน้าของเธอ หน้าของเธอบวมขึ้นมาแทบจะในทันที

เหอรุ่ยหลินเอียงหัวไว้ เจ็บเหมือนกับถูกไฟช็อต

จงจิ่งห้าวจับคางของเธอไว้อีกครั้ง แทบจะถอดกรามของเธอ บอกมา เธออยู่ไหน? ”

“ฉันไม่รู้! “เหอรุ่ยหลินกัดฟันแน่น “ในเมื่อฉันไม่ได้ มันเองก็ อย่าคิดที่จะได้! ”

เธอแสยะยิ้ม บนฟันติดเต็มไปด้วยเลือด “นายเองก็อย่าคิดที่ จะได้

พูดจบ เธอก็หัวเราะฮ่าฮ่าขึ้นมา

บ้าคลั่งจนทำให้คนไม่รู้จะทำยังไงต่อ

ตอนนี้เอง ประตูห้องสอบสวนถูกเปิดออก เส้นเผยชวนรีบเดิน เข้ามา “มีเบาะแสแล้ว”

“ลูกน้องของฉันหาร่องรอยของเธอเจอที่บริเวณSoulmate bar และหาโทรศัพท์ของคุณหลินเจอ

จงจิ่งห้าวปล่อยเหอรุ่ยหลิน เสิ่นเผยชวนรู้ตัวว่าต้องส่งทิชชู่ให้ เขา เพราะว่าบนมือของเขามีคราบเลือดติด

จงจิ่งห้าวเช็ดนิ้วมือ แล้วมองไปทางเหอรุ่ยหลินด้วยสายตาที่ มครึม “ถ้าเขามีอันตรายอะไรละก็ แกเองก็อย่าคิดที่จะมีชีวิตต่อ เลย”

พูดเสร็จเขาก็หันหลังเดินจากไป
เสิ่นเผยชวนมองเหอรุ่ยหลินแล้วถอนหายใจ “เพื่ออะไร?

ทำไมใจถึงบิดเบี้ยวได้ขนาดนี้?

เหอรุ่ยหลินร้องไห้ กลิ่นน้ำลายที่ผสมเลือดไปที่หนึ่ง “เขาเป็น คนทําให้ฉันผิดหวังก่อนเอง”

เสิ่นเผยซวนไม่รู้ว่าควรอธิบายให้เธอยังไง

จงจึงห้าวเอาเธอไว้ข้างกาย แค่รู้สึกว่าเธอเคยช่วยเขา อยาก ให้งานเธอทํา เพื่อตอบแทน

แต่ทำไมเธอถึงเข้าใจผิดว่าเป็นรักไปได้นะ?

เฮ้อ

เงินเผยชวนถอนหายใจ ให้คนขังตัวเธอไว้ก่อน เขารีบตามจง จึงห้าวไปขึ้นรถข้างนอก

เห็นท่าทางที่บ้าคลั่งของเหอรุ่ยหลิน เสิ่นเผยชวนเตรียมพร้อม สำหรับเรื่องเลวร้ายที่สุดในใจ อยากจะเปิดปากหลายครั้ง แต่ กลับไม่กล้าถาม

“แค่หาเบาะแสเจอ ไม่ใช่หาคนเจอเสิ่นเผยชวนบอกเขาไว้

ก่อน

สายตาที่จงจิ่งห้าวมองมา เหมือนกับมีดที่คมมาก

“คุณหลินต้องไม่เป็นอะไรแน่ คนดีพระคุ้มครอง พวกเรา ต้องหาตัวเธอเจอแน่ๆ และต้องปลอดภัย”

เสิ่นเผยชวนรีบเปลี่ยนคำพูด
เห็นได้ชัดว่าหลินซินเหยียนเป็นข้อห้ามที่เขาเตะต้องไม่ได้

ไม่กล้าพูดอะไรที่ไม่ดีต่อหน้าของเขา

ยังมีอีกระยะ ก็เห็นลูกน้องของตัวเองแล้ว เขาจอดรถแล้วเปิด ประตูลงมา

ทางนั้นเห็นว่าพวกเขามา ลูกน้องที่เป็นผู้นำก็วิ่งเข้ามา “ประธานจง หัวหน้าเงิน นี่เป็นโทรศัพท์ที่พวกเราหาเจอตรงมุม

พูดไปด้วยยื่นโทรศัพท์ไปด้วย แล้วก็หันหน้าจอคอมที่อยู่บน มือไปทางพวกเขา “นี่เป็นภาพกล้องวงจรปิดที่ผมไปเอามาจาก แถวนี้ มีแค่อันนี้ที่ถ่ายโดน

คนนั้น ไปตรงกล้องวงจรปิดที่ติดไว้ตรงทางเลี้ยว “ข้างบนนี้ แสดงว่าเธอได้ขึ้นรถตู้คันหนึ่ง เกรงว่าจะสืบหารถตู้คันนี้ยาก หน่อย กว้างเกินไป แล้วก็….…….

“ยังไงก็ต้องสืบ รีบไปเสิ่นเผยชวนขัดคำพูดของลูกน้อง คนนั้นเองก็ทำอะไรไม่ได้ “ครับ ผมไปเดี๋ยวนี้ จะเพิ่มกำลัง คน ในการหาครับ”

ท้องฟ้าเริ่มสว่าง

หนึ่งคืนแล้ว ยังหาร่องรอยของหลินซินเหยียนไม่เจอเลย จงจึงห้าวพิงไว้ที่รถ ก้มหน้ามองโทรศัพท์ในมือ นี่เป็น

โทรศัพท์ของหลินซินเหยียนไม่ผิดแน่

เขาใช้นิ้วเลื่อนเบาๆ หน้าจอสว่างขึ้นมา เธอไม่ได้ตั้งรหัสผ่านเพราะฉะนั้นจงจึงห้าวก็เลยเข้าสู่หน้าหลักได้ง่ายมาก เขาตรวจสอบวีแชท Mis QQ ไม่มีจุดที่น่าสงสัยเลย จนเขาเปิดกล่องข้อความของเธอ……….