บทที่ 387 ฉันกับเธอแค่คนเดียว

“นายควรกลับบ้านแล้ว

หลีจ้านคิดว่าจงจิ่งห้าวจะด่าเขา สุดท้ายแค่บอกว่าให้เขากลับบ้าน

รู้สึกโล่งใจขึ้นมาเป็นอย่างมาก

“ได้ ได้ครับ” หลี่จํานยิ้มออกมาอย่างจริงใจ

เขาไม่ได้กลับบ้านมานานแล้วจริงๆ ควรกลับไปดูหน่อยแล้ว

ไม่ว่ายังไงเหวินซึ่งก็เป็นพ่อของเขา และเขากควรกลับไป เยี่ยมหลี่จิ้งแล้ว

หลี่จ้านมองหลินซินเหยียนไว้ลังเลที่จะพูดหรือไม่พูด อยากจะ

อธิบายคำพูดที่พูดตอนที่อยู่ในลิฟต์ แต่จงจึงห้าวอยู่ เขาก็ไม่ดีที่

จะอธิบาย คิดแล้วก็ช่างเถอะ ต่อไปยังมีโอกาสอยู่

ยังดีที่เขาตกลงจะเป็นพรีเซนเตอร์ให้หลินซินเหยียน และยัง ไม่เอาค่าตัวในการออกงานอีกด้วย ไม่อย่างนั้นจะยิ่งอึดอัด เข้าไปใหญ่

เขาพูดในใจ โลกนี้ช่างเล็กเหลือเกิน

หลินซินเหยียนกับจงจึงห้าว

หลี่จ้านยิ้มแล้วเดินเข้าลิฟต์ บังเอิญแค่ไหนได้พบผู้ชายคนนั้น ที่เขาเจอตอนที่มา
เขาเห็นหลีจ้านตัวคนเดียว ก็เลยถาม “แฟนสาวของนาย

ละ 2 ค

หลี่บ้านจ้องเขาเขม็ง “นายใช้ตาข้างไหนเห็นว่าฉันมีแฟน?

เห็นด้วยตาทั้งสองข้างของฉันนี่แหละ พวกนายยังจับมือกัน เลย ท่าทางเหมือนความสัมพันธ์จะดีมากด้วย” ชายคนนั้นพูด โดยไม่คิด

สีหน้าของหลานยิ่งดุร้ายขึ้นมา “ถ้านายยังพูดมั่ว ฉันก็จะ ควักตาของนายชะ”

ชายคนนั้นตกใจ เขาคิดว่าที่หลีจ้านโกรธคือล้อเล่น แต่ความ โหดร้าย ในตอนนี้ ไม่เหมือนกับว่าแกล้งเลย ทำไมคนคนนี้ถึง เปลี่ยนหน้าเร็วขนาดนี้?

หจ้านกลัวว่าจะเกิดความเข้าใจผิด แล้วคนนี้ก็ไปแพร่ กระจายทั่วในบริษัท

เพราะว่าฐานะของหลินซินเหยียน……..……

ก่อนหน้านี้ที่เขาพูดอะไรตามอำเภอใจเพราะว่าเขาไม่รู้ แต่ ตอนนี้จะพูดเล่นแบบนี้อีกไม่ได้แล้ว

คุณไจแอ้นเห็นหลีจ้านกลับมาคนเดียว กะพริบตา “ทำไมถึงมี แค่คุณคนเดียว?

กุญแจมือเปิดได้ยังไง?

หลี่จ้านไม่ได้อธิบาย เปิดประตูรถแล้วนั่งขึ้นไป กลับบ้าน
คุณไจแอ้นรู้ว่าความสัมพันธ์ของหลี่บ้านและเหวินซึ่งไม่ค่อยดี เท่าไหร่ ไม่รู้ว่าที่เขาพูดว่ากลับบ้านหมายความว่าอะไร เขาก็ เลยถามอย่างระมัดระวังว่า “กลับตระกูลเหวิน? ”

หลี่จานลืมตาขึ้น ใบหน้าที่หล่อเหลาเผยสีหน้าที่ดุร้าย “ฉันมี

บ้าน หือ? ”

คุณไจแอ้นรู้จักนิสัยของเขาดี ก็เลยไม่ได้ว่าหรือเถียงอะไรเขา สตาร์ทรถแล้วขับออกไป

กลับตระกูลเหวิน เขาแค่ขับรถไปทางบ้านเหวินก็พอ

ช่วยเขาแบ่งเบาภาระได้หน่อย เขาจะได้ไม่ต้องกลัวพวกนัก ข่าวปาปารัสซี่แล้ว

ชุมชนที่ตระกูลเหวินอยู่ คนนอกเข้าไม่ได้ ปลอดภัยมากจะ บอกให้

อีกด้านหนึ่ง จงจึงห้าวกับหลินซินเหยียนกลับเข้าไปในห้อง ทำงาน เลขาเอาน้ำเข้ามาเสิรฟ์ให้ หลินซินเหยียนยกแก้วหนึ่งใน นั้นขึ้นมา จิบไปคำหนึ่ง “หลี่บ้านเป็นลูกของเหวินชิง? ”

ถึงจะเป็นประโยคคำถาม แต่กลับเป็นน้ำเสียงที่ยืนยัน จงจิ่งห้าวตอบอื้มเบาๆ

หลินซินเหยียน นี่มันจะบังเอิญเกินไปแล้ว

“คิดไม่ถึงจริงๆ ครูของเสี่ยวเฉินจะมีความสัมพันธ์แบบนี้กับ นาย” หลินซินเหยียนรู้สึกว่าโลกนี้ช่างเล็กเหลือเกิน
ไปๆ มาๆ ก็เป็นคนในกลุ่มเดียวกัน

จงจิ่งห้าวกอดเธอแล้วพูดว่า “มันบอกอะไรกับเธอ? ดุจากท่าทางของหลี่บ้านแล้วร้อนตัวแน่ ตอนที่ไม่รู้ตัวตนของ หลินซินเหยียน ต้องพูดอะไรไปแน่ๆ

หลินซินเหยียนหันไปมองเขา จงจึงห้าวอยู่ใกล้เธอมาก ตอนที่ เธอหันหน้าไปขนตาของเธอขุดโดนหน้าของเขา รู้สึกคันเล็กน้อย

เขาแนบข้างหูของเธอแล้วพูดว่า “ว่าอะไรฉัน? ”

หลินซินเหยียนคิดสักพัก ตั้งใจพูดว่า “เขาบอกว่านายหลาย ใจมาก”

“พูดเหลวไหล”

หลินซินเหยียนยิ้ม เพราะเรื่องของจวงจื่อจนทำให้อารมณ์ดีขึ้น ไม่น้อย “เขาพูดผิดหรอ?

เขาค้องเอวของเธอไว้ ตัวของหลินซินเหยียนกระแทกเข้าอก ของเขา เธอถูกกระแทกจนปวดหน้าอก ผลักเขาแต่เสียดายที่เขา แรงเยอะเกินไป ร่างกายแข็งดั่งภูเขาที่ไม่สั่นคลอน

สายตาของเขาเร้าร้อน รักใคร่พัวพันกันอย่างแยกออกมาไม่ ได้ “ฉันอยากนอนเธอแค่คนเดียว”

หลินซินเหยียน ”

หน้าของเธอร้อนขึ้นมา คนนี้…………

จงจึงห้าวยิ้ม ก้มหน้าลงไปจูบปากของเธอ “รู้ไหม เห็นเธอหน้าแดง จิตใจของฉันมันก็ฟุ้งซ่านไปหมด

หลินซินเหยียน “

“ไม่เชื่อ เธอจับดู” จงจึงห้าวจับมือของเธอไว้ แล้วเอาไปวาง บนจุดอ่อนไหวของตัวเอง

หลินซินเหยียนวุ่นวายไปหมด คนนี้ไร้ยางอายโดยไม่แยกแยะ สถานที่เลย

หลีจ้านบอกว่าอะไร บอกว่าเขาไม่ชอบผู้หญิง

เหลวไหลสิ้นดี

นี่ก็จะกลายเป็นโรคจิตแล้ว

หลินซินเหยียนดันหน้าของเขา “นายยังมีหน้าอยู่ไหมเนี่ย? ”

จงจึงห้าวยิ้มเบายิ่งกว่าเดิม ปนกับเสียงที่แหบ “ชีวิตของฉันก็ ให้เธอไปแล้ว ยังจะเอาหน้าอีกทำไม?”

หัวใจของหลินซินเหยียนเต้นเร็วขึ้น หน้าและหูแดงไปหมด จงจิ่งห้าวจูบคอของเธอ “พวกเรามาลองทำกันในห้องทำงาน สักครั้งไหม?

ความร้อนแผดเผาจากหน้าไหลลงไปบนคอ เธอพูดกดเสียงว่า “ถ้านายยังเล่น ฉันจะโกรธจริงๆ นะ”

หัวใจของเธอสั่นระรัว แต่ว่าสติที่เหลือของเธอทำให้เธอรับไม่ ได้ กลางวันแสกๆ ทําเรื่องแบบนั้น และยังอยู่ในห้องทำงานของ เขาอีก
“แม่ฉันไม่สบาย เดี๋ยวฉันจะไปเยี่ยมท่าน” เธอตั้งใจพูดเรื่อง อื่น เพื่อขัดจังหวะบรรยากาศที่มีเสน่ห์

ถ้าปล่อยให้ดำเนินต่อไป ไม่แน่ว่าอาจจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นมา

ก็ได้ อย่างที่คิดเลย หลังจากคำพูดเดียวของหลินซินเหยียน ทำให้

บรรยากาศลดลงไปหลายองศาทันที

จงจึงห้าวขยี้ผมของเธอ “เมื่อกี้อารมณ์ไม่ดีเพราะเรื่องนี้? ” หลินซินเหยียนพยักหน้า

จงจิ่งห้าวกอดเธอไว้แล้วปลอบ “ไม่ต้องห่วง มีฉันอยู่ทั้งคน ฉันจะหาหมอที่ดีที่สุด ให้ท่านเอง”

หลินซินเหยียนพิงอยู่ในอ้อมกอดของเขา

อยากจะร้องไห้ โตขนาดนี้ ไม่ว่าจะลำบากแค่ไหน ก็ไม่เคยมี ใครเคยบอกกับเธอว่า “ยังมีฉันอยู่ทั้งคน

จริงด้วย ยังมีเขาอยู่ ความอ่อนโยนที่เขามีให้เธอได้ทำให้ เธอจมหรือติดนานแล้ว

เธอชอบผู้ชายคนนี้จังเลย

ครือ ครือ……..

โทรศัพท์ของหลินซินเหยียนที่อยู่ในกระเป๋าสั่น เธอยื่นมือไปเอาโทรศัพท์ออกมา เห็นเบอร์ที่โทรมาเป็นเบอร์ ของเสิ่นเผยชวน
ทั้งสองคนสบตากัน รู้เลยว่าที่เขาโทรมาเวลานี้ต้องเป็นเพราะ ว่าจัดเตรียมเรื่องของจวงจื่อจีนเรียบร้อยหมดแล้ว

หลินซินเหยียนรับสาย ตามคาด “ผมได้เตรียมเสร็จหมดแล้ว คุณมาได้เลย” หลินซินเหยียนบอกว่าได้

วางสาย เธอยังไม่ทันพูดอะไร จงจึงห้าวก็พูดขึ้นมาก่อนแล้ว

“ฉันส่งเธอไป”

หลินซินเหยียนพยักหน้า

จงจึงห้าวช่วยเธอจัดคอเสื้อที่ถูกเขากอดจนยับ ไม่มีอะไรที่ไม่ ดี จงจิ่งห้าว โอบเธอเดินออกมาจากห้องทํางาน

หลังจากจงจึงห้าวประกาศฐานะของหลินซินเหยียน นี่เป็นครั้ง แรกที่เธอปรากฏตัวในบริษัท

เมื่อก่อนที่ไม่รู้ตัวตนของเธอ ก็เลยสงสัยในตัวของเธอ

มากกว่า

ตอนนี้ยิ่งสงสัยเข้าไปใหญ่ นี่เป็นผู้หญิงแบบไหนกันแน่ ถึงได้ ให้จงจิ่งห้าวชอบขนาดนั้น?

ผู้หญิงที่สามารถปรับจงจึงห้าวได้ไม่ธรรมดาแน่นอน

ตอนที่ทุกคนเห็นจงจึงห้าวกอดเธอออกมา ในขณะที่เคารพ สํารวจไปตามด้วย

“คุณผู้หญิง” รู้ตัวตนของเธอแล้ว จะเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้แล้ว
จะแสดงความเคารพก็ต้องทักทาย หลินซินเหยียนยิ้มกลับให้ไม่ถ่อมตัวหรือเสแสร้ง ใจกว้าง

มีคนพูดขึ้นมาอย่างใจกล้าว่า “ประธานจง งกจังเลยครับ ไม่ ให้ขนมแต่งงานพวกผมกินเลย”

จงจิ่งห้าวยิ้มแล้วพูด “ครั้งหน้านะ เขากอดหลินซินเหยียนเดินเข้าลิฟต์

เดินออกจากลิฟต์ จงจึงห้าวขับรถ หลินซินเหยียนนั่งข้างคน ซับ เธอพิงเก้าอี้ไว้ จับสร้อยบนคอที่จวงจื่อจีนให้จงจึงห้าวใส่ให้ เธอ

จงจิ่งห้าวใช้มือเดียวในการจับพวงมาลัย เว้นมืออีกข้างออก มาจับมือของเธอไว้

หลินซินเหยียนหันหน้ามองมา

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ