บทที่99 รู้สึกถึงความไม่ปลอดภัย

เธอจับ จับไว้ บิดลง แล้วผลักประตูห้องเบาๆ ก็มองเห็นจวง จื่อจีนนั่งที่ข้างเตียง สะอื้นเบาๆ

หลินซินเหยียนเดินเข้ามาปิดประตูห้อง ได้ยินเสียงเคลื่อนไหว จวงจื่อจิ่นรีบเช็ดหน้า ลูกไม่ดูพวกเขาสองคนข้างนอกล่ะ เข้ามา ทำอะไร? ”

“ฉันมาดูแม่”หลินซินเหยียนยื่นมือไปกอดเธอ แม่ เรื่องเมื่อ ก่อน พวกเราไม่ต้องคิดแล้วโอเคไหม? ”

หน้าของเธอหนุนไปที่ไหล่ของจวงจื่อจิ้น “แม่แก่แล้วฉันจะเลี้ยง แม่ รอฉันแก่แล้ว ให้หลินซีเงินเลี้ยงฉัน……..

“พูดอะไรน่ะ? “จวงจื่อจีนตบหลังของหลินซินเหยียนลูกยัง

สาวอยู่ หมอเหอนั้นดีมากจริงๆ หลินซินเหยียนจับผมไว้ กลัวว่าจวงจื่อจีนจะพูดคำแบบนี้

“เหยียนเหยียน……..

หลินซินเหยียนรู้ว่าจวงจื่อจีนจะพูดอะไร เดิมทีเธอก็จะยอมรับ เหอรุ่ยเจ๋อ แต่ว่า ตอนนี้กลัวว่าจะไม่ได้แล้ว

ถ้าเธอไปสืบหาความจริงของอุบัติเหตุเมื่อปีนั้น กับเหอรุ่ยเจ๋อ ก็คงเป็นไปไม่ได้แล้ว
“แม่ แม่ของเทอริยเจอมาหา

“อะไรนะ? “จวงจื่อจีนตกใจมาก จับไหล่ของลูกสาวไว้ แล้ว มองเธอ เธอมาหาลูกทำไม? ”

หลินซินเหยียนเม้มปาก อยากให้เธอหยุดความคิดลง แล้วพูด ไปตามความจริง ก็หกปีก่อนแหละ เธอเห็นฉันอยู่กับเหอยเจ๋อ คิดว่าพวกเราคบกัน เลยมาหาฉัน โดยเฉพาะ บอกว่าฉันไม่ เหมาะกับเขา จากภูมิหลังของเขาแล้วนั้น ต้องหาคนที่มีภูมิหลังที่ เหมาะสมกัน

จวงจื่อจิ่นอ้าปาก ไม่พูดออกมาอยู่นาน

สุดท้าย น้ำตาก็ไหลลงมาอีก

“แม่ ทำไมแม่ร้องไห้อีกแล้ว”หลินซินเหยียนยื่นมือไปเช็ด น้ำตาให้เธอ

ไม่ง่ายเลยที่จะเปลี่ยนความสนใจของเธอ

ทําไมร้องไห้อีกแล้ว

“จะไม่เสียใจได้ไงล่ะ? “พอจวงจื่อจีนคิดว่าลูกสาวถูกเขาหา

ในใจก็เสียใจ ถ้าหาก ตอนนั้นลูกไม่ทำเพื่อแม่

“แม่ เรื่องเมื่อก่อน พวกเราไม่ต้องพูดแล้วโอเคไหม? “หลิน นเหยียนรู้ว่าเธอห่วงอะไร อธิบายกับเธออย่างอดทน”ฉันไม่ชอบ เหอรุ่ยเจ๋อ ถึงฉันคบกับเขา ฉันก็ไม่มีความสุข แม่ …..”

หลินซินเหยียนจับมือของเธอ “แม่หวังว่าฉันจะมีความสุขใช่ไหม? ”

“แน่นอนสิ จวงจื่อจีนฝันก็ยังอยากให้ลูกสาวมีความสุข เธอยังสาวขนาดนี้ น่าจะมีผู้ชายดีๆสักคนมารักเธอ

“แม่เชื่อฉันไหม? ”

“เชื่อสิ”จวงจื่อจิ่นมองลูกสาว ลูกสุดยอดที่สุดแล้ว ในใจแม่ เธอมองลูกสาว ที่ค่อยๆเดินมาจนถึงวันนี้ ข้างในเธอเคย ลำบาก เคยได้รับความทุกข์ทรมาน ตอนนี้มีธุรกิจของตัวเองแล้ว

ในใจของเธอนั้น ลูกสาวของเธอคือคนที่สุดยอดที่สุด

“ถ้าแม่เชื่อฉัน ก็ไม่ต้องห่วงเรื่องแต่งงานของฉัน ปัญหาทุก อย่างมีทางออก”หลินซินเหยียนถือโอกาสพูดโน้มน้าวจวงจื่อจีน

เธอไม่อยากให้จวงจื่อจีนเอาเรื่องแต่งงานของตัวเองมาไว้ใน

ใจ คิดถึงทุกวัน

เธอมีความกดดัน จวงจื่อจีนก็มีความกดดัน มักจะรู้สึกว่าตอนนี้ตัวเองเป็นแบบนี้เพราะว่าเธอ

“แม่ ดูสิฉันเพิ่ง24ปี ยังสาวอยู่มาก หนทางต่อไปยังอีกยาว ไกล บางทีฉันอาจจะเจอ ผู้ชายที่ไม่สนว่าฉันเคยมีลูก ยอมดูแล เสี่ยวซีกับเสี่ยวลุยกับฉัน

จวงจื่อจีนไม่แน่ใจจะได้เจอจริงๆไหม? “

เรื่องในอนาคต ใครจะไปพูดได้ล่ะ?
“ไม่แน่นี่? แม่เอาแต่คิด ในใจฉันก็มีความกดดัน ฉันไม่มีทาง หาใครสักคนไปงั้นๆ คนๆนั้นจะต้องเกี่ยวกับเสี่ยวลุ่ยได้ ไม่งั้น ฉันก็ไม่พิจารณาแน่”วันนี้หลินซินเหยียนก็อยากพูดความในใจ ออกมาจากก้นบึงหัวใจให้จวงจื่อจีน

จวงจื่อจีนรู้ความสำคัญของเด็กสองคนนี้ที่มีต่อเธอ ตอนนั้น เธอไม่สนชีวิตของตัวเอง ต้องการแค่ลูก จะเห็นถึงความสำคัญ ของสองคนนี้ที่มีต่อเธอ

“โอเค ต่อไปแม่ไม่พูดแล้ว พรหมลิขิตมาแล้ว ก็คงจะมาเอง” จวงจื่อนลูบหัวของลูกสาวแม่ไม่กดดันลูก” ผ่านเรื่องเหอรุ่ยเจ๋อนี้ไป เธอก็คิดดีแล้ว

สถานการณ์อย่างหลินซินเหยียนนี้ ถึงมีผู้ชายชอบเธอ แต่ ครอบครัวฝ่ายตรงข้ามก็สำคัญ

ใครจะยอมให้ลูกชายของตัวเองแต่งงานกับผู้หญิงที่มีลูกติด สองคนล่ะ?

เธอเข้าใจว่าทำไมแม่ของเทอริยเจ๋อไม่เห็นด้วย ตระกูลอย่าง พวกเขานั้น แน่นอนว่าต้องหาครอบครัวที่คู่ควร

ก็แค่ลูกสาวของเธอ ไร้เดียงสาเหลือเกิน

จวงจื่อจีนรับปากได้ หลินซินเหยียนก็รู้สึกโล่งอกไปเยอะ ทั้ง วันถูกจวงจื่อจีนเอาแต่จับจ้องเรื่องนั้น เธอหดหูจริงๆ ไม่กล้าคุย กับเธอ กลัวเธอพูดถึงเรื่องนี้

ตอนนี้ดีแล้ว
เวลานี้กริ่งที่ประตูก็ดัง หลินซินเหยียนลุกขึ้น”พิซซ่าที่ฉันซื้อน่า จะมาแล้ว”

เปิดประตูห้องออก ก็เป็นพนักงานส่งของที่สวมชุดสีเหลือง

“ใช่หลินซินเหยียนไหม?

“ใช่ค่ะ”

“กรุณาเซ็นรับหน่อยครับ”

หลินซินเหยียนลงชื่อไปที่ใบเสร็จ เอาพิซซ่าสองถาดเข้ามาใน บ้าน วางไว้ที่โต๊ะอาหาร เสี่ยวซี เสี่ยวลุ่ยพวกลูกไปเรียกยายมา กินข้าว แม่จะเทนมให้ลูกๆ

“โอเค”หลินซีเฉินตอบไป แล้วจูงมือของน้องสาวไปห้องของ จวงจื่อจิ่น

หลินซินเหยียนหันไปมองลูกชาย แล้วหัวเราะ

วันนี้อารมณ์ของจวงจื่อจีนไม่ดี เธอไปเรียก จวงจื่อจีนอาจจะ ไม่ออกมากินข้าว ให้สองคนไปเรียก เธอไม่ปฏิเสธเด็กสองคนนี้ แน่

หลินซินเหยียนเทนม แล้วเสิร์ฟไปที่โต๊ะวางจานของพวกเขา

ให้เรียบร้อย

เปิดถาดพิซซ่าออก

หลินซีเฉินกับหลินลุยซี จูงมือของจวงจื่อจีนคนละข้างเดินออกมา
หลินซินเหยียนช่วยพวกเขาจึงเก้าอี้ออก เธอรู้ว่า ให้เด็กสอง คนไป จวงจื่อจิ่นจะออกมากินข้าวแน่

“วันนี้เสี่ยวลุ่ยจะกินพิซซ่า ฉันไม่ได้หุงข้าว

จวงจื่อจีนมองไปที่โต๊ะ พิซซ่าสองถาดใหญ่ขนาดนี้ก็ พอแล้ว”เสี่ยวลุ่ยของพวกเราเป็นเด็กชอบกิน

หลินลุยไม่รู้ว่านี่คือคำพูดที่ดีหรือไม่ดี กะพริบตา แล้ว ถาม “เด็กชอบกินคืออะไร?

“ก็คือน้องกินได้หมด กินได้เยอะ นอกจากกินแล้วก็ทำอะไรไม่ เป็น”หลินซีเฉินอธิบายให้เธอฟัง

หลินลุยซึกะพริบตา”นั่นใช่คำชมฉันไหม?

หลินเฉินมองน้องสาว แล้วถอนหายใจข้างในใจ

เด็กคนนี้ ชอบให้คนอื่นชมทั้งวัน

“ว้าว”หลินลุยซีร้องออกมาอย่างดีใจ”งั้นพี่ก็เป็นพี่ที่ชอบกิน นอกจากกินแล้วก็ทำอะไรไม่เป็น

หลินซีเฉิน”……”

จวงจื่อจิ่นตลกเด็กสองคนนี้ อารมณ์หดหูก็หายไปบ้าง

“ยายบอกว่าน้องเป็นคนชอบกิน”หลินซีเฉินหยิบพิซซ่ารส ทุเรียนหนึ่งชิ้นให้ในจานของน้องสาว
“ใช่ พี่ก็เป็นคนชอบกิน ฉันกำลังชมพู่”หลินลุยซีหยิบพิซซ่าที่พี่ ชายยื่นมาให้อ้าปากกัดไปคำหนึ่ง พูดอย่างดีใจ”อร่อย”

หลินซีเฉิน มองน้องสาวอย่างทำอะไรไม่ได้ ถามหลินซินเห ยียน”หม่าม น้องสาวเหมือนใคร? ”

ทันใดนั้นบรรยากาศก็เงียบไปสามวินาที

“พวกลูกนั้นแม่คลอดเอง แน่นอนว่าต้องเหมือนแม่สิ”หลินซิน เหยียนเอานมวัวไว้ตรงหน้าลูกชาย”ตอนกินข้าวห้ามพูด

หลิน เฉินเบะปาก

กินข้าวเสร็จหลินซินเหยียนก็เก็บอาหารที่โต๊ะ หลินลุยซีก็ยุ่ง กับจวงจื่อจิ๋นให้พาเธอไปเดินเล่น ส่วนหลินซีเฉันแอบเข้ามาใน ครัว กอดขาของหลินซินเหยียน แล้วออดอ้อน หม่ามี หม่ามีเอา แท็บเล็ตกับนาฬิกาโทรศัพท์ให้ผมได้ไหม? ”

“งั้นลูกบอกแม่ ลูกผิดไหม? “หลินซินเหยียนก้มหน้าลงมอง ลูกชาย

หลินซีเฉินท้อแท้”ไม่ให้ก็ช่างแล้ว

ให้เขาละทิ้งความคิดที่จะแก้แค้นผู้ชายที่ชอบหักอกผู้หญิงคน นั้นเป็นไปไม่ได้

อีกอย่างเทียบกับที่เขาทิ้งพวกเขาแล้ว เขาก็แค่ให้เขาเสียหน้า นิดหน่อยเท่านั้น

เสียเปรียบก็จะเป็นพวกเขา
หลินซีเฉินปล่อยหลินซินเหยียนแล้ววิ่งกลับห้อง

นิสัยของเด็กคนนี้ไม่รู้ว่าได้มาจากใคร

หลินซินเหยียนถอนหายใจ วางแก้วน้ำในมือ เช็ดมือให้ สะอาด อยากจะไปคุยกับหลินซีเฉิน ปมในใจที่เขามีต่อจงจึงห้าว นั้นฝังลึกเกินไป

ทําให้เธอไม่สบายใจหน่อยๆ

เธอเดินไปที่หน้าห้องของลูกชาย จู่ๆ โทรศัพท์ในกระเป๋าก็ตั้ง ขึ้น เธอหยิบโทรศัพท์ออกมา มองชื่อที่โชว์ด้านบน ก็สูดหายใจลึกๆ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ