บทที่92 มีความสัมพันธ์กัน

พอคิดว่าเขาหักหลังตัวเอง เหอรุ่ยหลินก็รู้สึกเกลียดชัง

ความรักที่เขามีต่อเธอนั้นไม่จริงเหรอ?

ทำไม ต้องหักหลังเธอล่ะ?

เหอรุ่ยหลินยืนอยู่หน้าประตู สั่นไปมา พี่

เหอยเจ๋อเดินเข้ามา จึงมองเห็นว่าที่เข่าเธอมีแผล แล้วคิ้วก็ ขมวดเข้าหากันแน่น “คุณไปทะเลาะกับคนอื่นมาเหรอ?

ไม่อย่างนั้นทำไมถึงกลายเป็นสภาพแบบนี้?

เหอรุ่ยหลินส่ายหน้า เธอมองไปที่เรือรุ่ยเจ๋อ พี่ ความรักที่มี ต่อฉันไม่เป็นจริงเหรอ?

“จะเป็นไปได้ไง”เหอรุ่ยเจอรักและโอ๋เธอจริงๆ ตอนนั้นที่เธอ หายตัวไป โดยเกี่ยวข้องกับเขา หลายปีมานี้เขาก็อยู่กับการ ตำหนิตัวเองมาตลอด ไม่ง่ายเลยที่จะหาเธอกลับมาได้

ความละอายใจที่มีต่อเธอ ความรักสุดหัวใจที่มีต่อเธอ

ไม่เคยเจือปน

“เหอะเหอะ”เหอรุ่ยหลินหัวเราะเสียงดัง จากนั้นแป๊บเดียวรอย ยิ้มก็หายไป เหลือเพียงแต่ความควบคุมตัวเองไม่อยู่”ถ้าพี่โอ๋ฉัน รักฉัน ทำไมถึงหักหลังฉันล่ะ หักหลังฉันเพื่อผู้หญิงคนหนึ่งเห รอ? ! ”
“คุณพูดอะไรน่ะ? “เหอยเจ๋อฟังก็รู้สึกสับสนคลุมเครือ รับ เข้าบ้านมา

เขาดึงน้องสาวที่ใกล้จะเสียการควบคุม เพราะว่าเรื่องที่เธอถูก ถอนหมั้น เหอเหวินหวยไม่พอใจเท่าไหร่นัก บรรยากาศในบ้านก็ อืมครีมหดหู่เป็นพิเศษ

ถ้าเหอเหวินหวยได้ยินเธอเสียงดัง ก็จะโกรธได้

เหอรุ่ยหลินแทบจะถูกเหอยเพื่อผลักเข้าไปในบ้านอย่างแรง

“คุณนั่งลงก่อน เดี๋ยวผมไปเอายามาให้คุณ ลดการอักเสบที่ หัวเข่า ไม่อย่างนั้นจะติดเชื้อได้

เหอรุ่ยหลินเหมือนกับไม่เข้าใจ นั่งไม่ขยับ สายตาทั้งคู่ต้อง มองไปอย่างไร้โฟกัส

เธอคิดว่า เธอกลายเป็นลูกสาวของตระกูลเหอแล้ว ก็สามารถ คบกับจงจึงห้าวได้ มีตัวตนที่สูงส่ง คนรักที่ทำให้คนอิจฉา พี่ชาย ที่รักและโอ๋เธอ

ชีวิตของเธอก็จะไม่มีความเสียใจแล้ว

แต่ว่า มันไม่ใช่เลย

ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว เธอมีสถานะที่สูงส่งแล้ว แต่กลับไม่ได้ เป็นเจ้าของจงจิ่งห้าว แม้แต่ความรักและโอ๋ที่เหอรุ่ยเจ๋อมีต่อเธอ ก็ยังถูกผู้หญิงคนนั้นแบ่งไป

ความรัก ครอบครัวของเธอล้วนแต่ถูกหลินซินเหยียนทำลาย
มือของเธอกเข้าไปในที่นอน ซึ่งแน่นทีละนิดๆ เส้นเลือดที่ หลังมือปูดขึ้นมา จะเห็นได้ว่าเธอโกรธแค่ไหน

เหอยเจ๋อถือกล่องยาเข้ามา คุกเข่าลงตรงหน้าเธอแล้ว ทำความสะอาดแผลที่เขาให้เธอ กลัวเธอจะเจ็บ เบามาก อ่อน โยนมาก

“พี่”เหอรุ่ยหลินก้มตาลงต่ำ”พี่ปฏิบัติต่อหลินซินเหยียนก็อ่อน โยนแบบนี้เช่นกันใช่ไหม? ”

เหอรุ่ยหลิน ในวันนี้ผิดปกติอย่างน่าประหลาด

“คุณอยากพูดอะไรกันแน่? “เหอยเจ๋อวางยาน้ำลดการ อักเสบในมือลง ตัดสินใจคุยกับเธอดีๆ

“หลินหลิน บนโลกนี้ไม่ได้มีแค่ผู้ชายอย่างจงจึงห้าวคนเดียว

คุณไม่จําเป็นเลย ที่จะยึดติดอยู่กับคนๆหนึ่ง จากสถานะสภาพ

ของคุณแล้ว สามารถหาคนที่….”

“บนโลกนี้ไม่ได้มีแค่ผู้หญิงอย่างหลินซินเหยียนคนเดียว แล้ว ทำไมต้องชอบเธอล่ะ? “คำพูดของเขายังไม่ทันพูดจบ ก็ถูกเห อรุ่ยหลินตัดบท

เหอรุ่ยเจ๋อก็ยังหาข้อแก้ตัวที่จะโต้กลับไม่ได้

ใช่ ตอนที่เขาโน้มน้าวน้องสาว กลับลืมความยืนกรานมั่นคง ของตัวเอง

“พี่ พี่สามารถหักหลังน้องสาวของตัวเองได้ เพื่อผู้หญิงคนหนึ่ง ความรักของพี่ยิ่งใหญ่เสียจริง
ประโยคนี้ เหอรุ่ยหลินพูดขึ้นมาอีกครั้ง เขาจำเป็นต้องให้ ความสำคัญแล้ว หลินหลิน คุณเห็นเธอแล้ว?

“ใช่”เหอรุ่ยหลินไม่ปฏิเสธ

เหอยเจ๋อขมวดคิ้ว”คุณเพิ่งบอกว่าผมหักหลังคุณ

หมายความว่าอย่างไรกันแน่?

หรือว่าเกี่ยวข้องกับหลินซินเหยียน

“พี่ถามฉันเหรอ? “เหอรุ่ยหลินหัวเราะอย่างเย้ยหยัน สุดๆ”เรื่องที่พี่ทำเองกับตัว ตัวพี่ไม่รู้หรือไง? ”

“ผมไม่เข้าใจ กับคุณแล้ว ผมไม่เคยทำร้ายแม้แต่นิดเดียว” เขาไม่รู้สึกละอายใจในการตรวจสอบตัวเองต่อน้องสาวคนนี้

ตอนนั้นที่สืบได้ว่าจงจิ่งห้าวคือผู้ชายในคืนนั้น เขาก็เห็นแก่ตัว ไม่อยากให้หลินซินเหยียนรู้ ต่อมารู้ว่าเธอคือน้องสาวของตัวเอง ชอบจงจิ่งห้าว เขาก็ยิ่งเอาความลับนี้เก็บไว้ในก้นบึ้งของหัวใจ อย่างลึกซึ้งมากขึ้น

ถึงแม้ต้องเห็นลูกทั้งสองคนของหลินซินเหยียนไม่มีพ่อ เขาก็

ไม่พูด

ตอนนี้เธอกล่าวหาว่าเขา หักหลังเธอ

เหอรุ่ยเจ๋อรู้สึกผิดหวัง เสียใจ

คำพูดของเหอรุ่ยหลินทำร้ายเขามากไปแล้ว

“ไม่เคยทำร้ายเลยสักนิด พี่บอกมาสหลินซินเหยียนรู้ได้อย่างไร อุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อหกปีก่อนนั่นว่าฉันเป็นคน ทำ? “เหอรุ่ยหลินไม่เชื่อเขา

“เธอ เธอรู้ว่าอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อหกปีก่อนเป็นคุณทำเห รอ? “เหอยเจอไม่อยากจะเชื่อ หลินซินเหยียนรู้เรื่องนี้แล้วที่เขา ไม่อยากให้เธอรู้

ยังไงคนนั้นทำร้ายเธอก็คือน้องสาวของเขา

ถ้าเธอรู้จะต้องส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ของเขากับเธอ

แน่

เหอรุ่ยหลินหัวเราะอย่างเยือกเย็น ไม่ต้องแสร้งทำท่าทางไม่ อยากจะเชื่อหรอก เรื่องนี้ หกปีแล้ว ตอนนั้นคนที่รู้เรื่องนี้ตายแล้ว มีแค่พี่กับฉันที่รู้ หรือว่าต้องเป็นฉันเองหรือไงที่ไปบอกเธอนะ?

เหอยเจ๋อนิ่งไปสักพัก แล้วพึมพำไปว่า “ผมไม่ได้บอกเธอ

จริงๆ”

ที่เขาตื่นตระหนกก็คือหลินซินเหยียนรู้แล้ว

จะโกรธเขาหรือไม่?

เขาล้มลงนั่งที่โซฟา

เธอเพิ่งจะแสดงให้เห็นว่ายอมรับเขา แต่ในเวลาสำคัญนี้กลับ

รู้เรื่องอุบัติเหตุรถ

เขาไม่กล้าจะคิดต่อไป

เหอรุ่ยหลินเห็นท่าทางหมดสภาพของเขา ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย”ไม่ใช่พี่บอกจริงๆเหรอ? ”

เหอรุ่ยเจ๋อหัวเราะด้วยเสียงขมขื่น”ทำไมผมต้องหลอกคุณ

“งั้นเธอรู้ได้อย่างไร? “เหอรุ่ยหลินคิดไม่ออก ยังไงคนที่รู้เรื่อง นี้ก็ไม่เยอะ คนที่รู้เพียงคนเดียวก็ตายแล้ว

ตอนนี้คนที่รู้ก็มีเธอกับเหอยเจ๋อ ไม่ใช่เหอรุ่ยเจ๋อ เธอเองก็ไม่ ได้พูด งั้นหลินซินเหยียนรู้เรื่องอุบัติเหตุรถยนต์ได้อย่างไรล่ะ?

“คุณพักผ่อนเยอะๆเถอะ”เหอยเจ๋อยืนขึ้นมา เขาต้องการอยู่ เงียบๆ ถ้าเจอหลินซินเหยียนเขาจะทำอย่างไร

จะไปอธิบายเรื่องนี้อย่างไร

“พี่”เหอรุ่ยหลินกอดเขาจากด้านหลัง หน้าแนบไปที่แผ่นหลัง ของเขา”พี่ พี่อายุไม่ใช่น้อยๆแล้ว ฉันก็ไม่ใช่เด็กสาวสิบเจ็ดสิบ แปดแล้ว พวกเราต่างโตกันแล้ว พี่ช่วยฉัน ก็เพื่อ…

เธอชอบจงจิ่งห้าว ส่วนเขาขอบหลินซินเหยียน แค่เขาแต่งงาน

กับหลินซินเหยียน เธอก็สามารถคบกับจงจึงห้าวได้แล้ว

“พี่ช่วยเธออย่างไร? “เหอยเจ๋อหัวเราะอย่างขมขื่น เขาเอง ยังเอาตัวเองไม่รอด จะไปช่วยเธออย่างไร?

“ครั้งที่แล้วฉันบอกไปแล้ว พี่คิดดีๆหน่อย”

กลัวเขาจะปฏิเสธ เหอรุ่ยหลินจึงรีบพูด “พี่อย่าเพิ่งรีบปฏิเสธ ฉัน คิดดูดีๆก่อน ที่อยากให้หลินซินเหยียนรักพี่อย่างหมดจดเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว ตัวพี่เองก็น่าจะรู้ หนทางเดียวก็คือพี่ต้องมีอะไร กับเธอ ให้เธอต้องคบกับพี่ ผู้หญิงเป็นสัตว์ที่ใช้อารมณ์ พอ ร่างกายเป็นของพี่แล้ว ในใจก็จะต้องมีความรู้สึกกับพี่แน่นอน ถึงตอนนั้นพี่แต่งงานกับเธอ ฉันก็จะได้คบกับจงจิ่งห้าว ฉัน แต่งงานกับจงจึงห้าว ก็เท่ากับว่าสองตระกูลได้เชื่อม สัมพันธไมตรีกัน พ่อก็จะมีความสุข พวกเราก็จะยิงปืนนัดเดียวได้ นกสามตัวเลย ดีแบบนี้แล้วทำไมเราถึงไม่ลองทำดูล่ะ?”

เหอยเจ๋อยังไม่อ่อนข้อ เขาชอบหลินซินเหยียนจริงๆ

รู้จักเธอ ไม่ใช่แค่ปีสองปี แต่เป็นมิตรภาพที่เกือบสิบปี จะไป ใช้วิธีสกปรกอย่างนี้ทำให้เธอเป็นมลทิน ทำความรู้สึกหลายสิบ ปีที่ผ่านมานี้ให้แปดเปื้อนได้อย่างไร

“สถานการณ์ที่บ้านพี่ก็เห็นแล้วนี่ พี่กับพี่ใหญ่ทำธุรกิจไม่ได้ เป็นมากนัก อายุพ่อก็มากแล้ว ครั้งนี้พ่ออยากให้ฉันแต่งงานกับ จงจิ่งห้าวมากขนาดนี้ ไม่ใช่คิดเพื่อตระกูลเหอในอนาคตเหรอ? พี่อยากให้ตระกูลเหอค่อยๆล้มตายไปจริงๆเหรอ? “เหอรุ่ยหลิน พูดโน้มน้าวต่อ

“นั่นก็ไม่ได้”เขายังคงไม่รับปาก

ถึงแม้เขาจะอายุมากกว่าหลินซินเหยียนหน่อย แต่ว่าหลินซิน เหยียนคือผู้หญิงคนแรกที่เขาชอบ

เขาไม่อยากทำลายความทรงจำที่สวยงามนี้ไป

เหอรุ่ยหลินปล่อยเขา ถอยหลังไปหนึ่งก้าว แสดงออกว่าผิด หวังต่อเขา
“ความสุขของฉัน อนาคตของตระกูล เทียบกับความสำคัญที่ผู้ หญิงคนนั้นมีต่อพี่ไม่ได้เหรอ? “น้ำเสียงของเธอมาพร้อมกับการ ถามเค้น “พี่เพลิดเพลินกับเกียรติยศที่ตระกูลเอามาให้ แต่ว่าพี่ก็ ไม่เคยทําอะไรเลย หลายปีมานี้ พี่ใช้ชีวิตอยู่แต่ต่างประเทศ ทำ เรื่องที่ตัวเองอยากทำ พ่อแม่ก็ตามใจแต่พี่ แล้วพี่ล่ะเคยทำอะไร ให้พวกเขาบ้าง?

ร่างกายของเรือรุ่ยเจอนิ่งไป เธอพูดถูกทุกอย่าง เขาไม่เคยทำ อะไรเลย

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ