บทที่ 86 ความรู้สึกเก่าๆ หวนกลับมา

“มีธุระทำให้ล่าช้า” หลินซินเหยียนอธิบาย “ติดต่อทางโทรศัพท์” หยูโต้วโต้วทำท่าโทรศัพท์ให้หลินซิน เหยียน “ต้องการใช้รถ ก็โทรศัพท์หาฉันได้

อาจจะเพราะมีศัตรูเดียวกัน ความสัมพันธ์จึงใกล้ชิดอย่าง ประหลาด

หลินซินเหยียนพยักหน้า

“ได้ งั้นเธอทำงาน ฉันก็ต้องไปวิ่งรถแล้ว” หยูโต้วโต้วโบกมือ แล้วขับรถออกไป

ไม่ขับรถเขาก็ไม่มีรายได้

“พี่หลิน เขาคือใครเหรอ?” ฉินยาถามด้วยความอยากรู้อยาก

เห็น

แปลกใจที่เธอนั่งแท็กซี่ก็สามารถมีเพื่อนได้? หลินซินเหยียนไม่อยากพูดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพียงแค่ยิ้ม บางๆ “ดูเธอรีบขนาดนี้ ใครหาฉันเหรอ?”

ฉินยาตบหน้าผาก “ฉันลืมเรื่องสำคัญเลย” เธอดึงหลินซินเห ยียน “ฉันจัดให้อยู่ในห้องทำงานแล้ว ที่นี่ยังไปหมด ห้องทำงาน ยังดีหน่อย”

ห้องทํางานเป็นของหลินซินเหยียน เธอเก็บกวาดล่วงหน้าแล้ว
มิฉะนั้นที่นี่ไม่มีที่รับแขก

หลินซินเหยียนสงสัยว่าใครหาเธอ

“ใครเหรอ ผู้ชายหรือผู้หญิง” นอกจากเรือรุ่ยเจอเธอไม่มี เพื่อนในประเทศ

“เป็นคุณหญิงที่เรียกตัวเองว่าคุณนายจง หน้าตาสวย และมี ออร่ามาก” ฉินยาแอบมองท่าทางของหลินซินเหยียน

สามีเก่าเธอคือจงจิ่งห้าว

คุณนายจงคนนี้ก็คือแม่สามีเก่าของเธอใช่หรือไม่?

หลินซินเหยียนขมวดคิ้ว คุณนายจง?

การแต่งงานของเธอและจงจึงห้าว ไม่มีงานแต่ง ไม่มีพิธี เธอ ยิ่งไม่เคยพบครอบครัวของจงจึงห้าว

คุณนายจง?

เท่าที่เธอรู้ คุณนายจงไม่อยู่ตั้งนานแล้ว หรือว่าเหมือนว่าหลิน ซินเหยียนจะเดาออก

เมื่อก่อนป้าหยูเคยพูด พ่อของจงจึงห้าวแต่งงานใหม่ หลังจาก ที่แม่ของจงจิ่งห้าวเสียชีวิตได้ไม่นาน

เธอจึงสามารถเรียกว่าคุณนายจงได้

แต่ว่าเธอมาหาตัวเองทำไม?

หลินซินเหยียนเต็มไปด้วยความสงสัย
“คนอยู่ข้างใน มีอะไรก็เรียกฉัน” ฉินยาพาหลินซินเหยียนไป ถึงหน้าห้องทำงาน ไม่ได้มีความหมายว่าจะเข้าไป หลินซินเหยียนพยักหน้า รอฉินยาจากไป เธอถึงจะยื่นมือไป

เปิดประตู

ห้องทํางานเคยเก็บกวาด ก็แค่วางโต๊ะทำงาน มุมคุยงานก็วาง โซฟา โต๊ะ เคยกวาดพื้น ห้องทำงานทั้งห้องว่างมาก ไม่มีน้ำชา

ผู้หญิงแต่งตัวหรูหรายืนอยู่ข้างหน้าหน้าต่าง หลินซินเหยียน ไม่เห็นใบหน้าของเธอ เห็นว่าหุ่นเธอได้รับการดูแลอย่างดี ผม ยาวปล่อยลง

เธอน่าจะได้ยินเสียง หมุนตัวมาก็พบหลินซินเหยียนยืนอยู่หน้า ประตู ลองถาม “เธอคือหลินซินเหยียนใช่ไหม?

ขณะที่เธอหมุนตัว หลินซินเหยียนเห็นหน้าตาของเธอชัดเจน แม้จะเคยผ่านการชำระล้างของกาลเวลา แต่ยังสามารถเห็น ความสวยที่โดดเด่นของเธอ

เธอกุมมือไว้เหนือท้อง สวมนาฬิกาโอเมก้าที่ข้อมือ แขนขวามี กระเป๋าสีดำแขวนอยู่ เดรสลายสก๊อต สวมรองเท้าส้นสูงสีดำ

ไม่มีเครื่องประดับเสริม ง่ายมาก แต่ทั้งร่างก็เปล่งความงาม ทางปัญญา

“ฉันเองค่ะ” หลินซินเหยียนเดินมา “คุณหาฉันมีธุระอะไรเหรอ

คะ? ฉันไม่รู้จักคุณ” ยู่ชั่วยิ้มบางๆ “ตอนที่เธอเข้าตระกูลจง พวกเราควรพบกัน แต่ว่า… เพราะความสัมพันธ์ระหว่างจงจึงห้าวกับพวกเขาไม่ดี ไม่

ยอมพาหลินซินเหยียนกลับไป หลังจากที่พวกเขาจดทะเบียนสมรสกัน จงเพิ่งเคยโทรศัพท์ หาจงจึงห้าว ให้เขาพาหลินซินเหยียนกลับไป แต่ถูกจงจิ่งห้าว

ปฏิเสธ

หลังจากหย่ากัน ก็เป็นจงจึงห้าวที่ตัดสินใจเอง พวกเขาเพิ่งรู้ หลังจากหย่ากันแล้ว

หลินซินเหยียนยิ้มอย่างเข้าใจ “ฉันรู้”

อย่างไรก็ตามจงจิ่งห้าวเป็นแต่งงานเพื่อธุรกิจ เขาไม่แนะนำ ตัวเองให้คนในครอบครัวก็ปกติมาก

“เชิญนั่งค่ะ” หลินซินเหยียนทำท่าเชิญให้ชั่ว

ซิ่วพยักหน้าเบาๆ นั่งลงบนโซฟา หลินซินเหยียนนั่งตรงข้ามเธอ ไม่พูด เพียงแค่รอให้เธอพูด เธอมาหาตัวเอง เธอน่าจะมีธุระ

ยู่ซิ่วสํารวจหลินซินเหยียน ดูอ่อนเยาว์มาก สวยมาก “ตอนที่ แต่งงานกับจงจิ่งห้าว ได้ยินมาว่าเธอเพิ่ง18?

หลินซินเหยียนพยักหน้า “ใช่ค่ะ”

เงียบไปสองวินาที

“เธอรู้ไหมว่าเดิมทีจงจิ่งห้าวหมั้นแล้ว?” ยู่ซิ่วถาม
ขณะพูด สายตาของเธอกลับจ้องใบหน้าของหลินซินเหยียน

เห็นสีหน้าของเธอเปลี่ยนไป

หลินซินเหยียนตอบตามความจริง “รู้ค่ะ”

“ต่อมา ก็ยกเลิก เธอก็รู้ใช่ไหม?”

“รู้ค่ะ” หลินซินเหยียนหลุบตาลงเล็กน้อย คิดในใจ เหตุผลที่ เธอมาหาตัวเองคืออะไร

ฟังน้ำเสียงของเขา น่าจะเกี่ยวกับจงจึงห้าว

“งั้นเธอก็รู้ว่าเขาถอนหมั้นเพราะอะไร?”

เรื่องนี้หลินซินเหยียนไม่รู้

เธอเงยหน้ามองจิ๋ว “ฉันไม่รู้

เธอห้องทำงาน “คุณเห็นแล้ว ฉันเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ เรื่องในประเทศ ฉันไม่รู้ ฉันหย่ากับเขาแล้ว จึงยิ่งไม่รู้

แม้จะไม่มีใบรับรอง แต่จิตใต้สำนึกของหลินซินเหยียน คิดว่า

พวกเขาหย่ากันแล้ว เธอจําได้ว่าตอนนั้นจงจึงห้าวพูดว่า เราหย่ากันเถอะ

หลังจากที่เขาพูดประโยคนั้นจบ การแต่งงานของพวกเขาจบ ลงแล้ว

ยู่ซิ่วตกใจ “เธอไม่รู้?” เห็นได้ชัดว่าเธอไม่เชื่อว่าหลินซินเหยี ยนไม่รู้ “เขาถอนหมั้นเพื่อเธอ เธอไม่รู้?”
ครั้งนี้ถึงตาหลินซินเหยียนตกใจแล้ว

ถอนหมั้นเพราะเธอ?

นี่ไม่ใช่เรื่องไร้สาระเหรอ?

“ฉันคิดว่า น่าอาจจะเป็นการเข้าใจผิด คุณรู้ เราหย่ากันหลาย ปีแล้ว จะเป็นเพราะฉันได้อย่างไร

ซิ่วส่ายหน้า ไม่เข้าใจผิดแน่ๆ ข้อมูลที่ลุงเพิ่งสืบได้ ก็คือหลัง จากที่จงจิ่งห้าวพบเธอที่ประเทศA ก็ถอนหมั้นกับเหอรุ่ยหลิน

อาจจะเพราะพวกเขาเคยแต่งงานกัน มีความสัมพันธ์ หลังจาก ที่พบเธออีก จงจิ่งห้าวรู้สึกว่าตัวเองรักเธอ ความรู้สึกเก่าๆ หวน กลับมา ถึงถอนหมั้นกับเหอรุ่ยหลิน

“ตระกูลจง ตระกูลเหอ เธอก็น่าจะเคยได้ยิน อยู่ที่เมืองBเป็น ตระกูลใหญ่ หากพวกเขาสองคนแต่งงานกัน ก็คือผู้ร่วมมือตัว ฉกาจ มีผลประโยชน์ต่อตระกูลเหอ และตระกูลจง” น้ำเสียงของ ยวอ่อนโยนมาก เธอมองหลินซินเหยียน “ก่อนที่เขาไม่ออก ประเทศแล้วพบเธอ เขายอมแต่งงานกับคุณหญิงตระกูลเหอ พวกเขาสองคนมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ง เราสองครอบครัวต่างก็ เห็นคุณค่าของการแต่งงานครั้งนี้มาก

“ดังนั้นคุณมาเพื่อให้ฉันไปจากจงจึงห้าวเหรอคะ?” หลินซินเห ยียนพูดไม่ออกบอกไม่ถูกเล็กน้อย “ฉันคิดว่าคุณเข้าใจผิดแล้ว พวกเราไม่ได้คบกัน

ไม่เคยดีต่อกันเลยต่างหาก
มาหาเธอคือหาผิดคนจริงๆ

ยู่ซิ่วขมวดคิ้วเล็กน้อย “พวกเธอไม่ได้คบกัน?”

หลินซินเหยียนพยักหน้า พูดอย่างหนักแน่น “ไม่ค่ะ “เพื่อถอนหมั้น เขาทำร้ายตัวเอง ฉันไม่เห็น ฉันฟังจงจึงห้าว พูด เขาใช้มีดแทงหน้าอกตัวเอง เพื่อถอนหมั้น

“อะไรนะ?” หลินซินเหยียนยืนขึ้นทันที

นี่คือที่มาของแผลบนหน้าอกของเขา?

ทําร้ายตัวเอง เขาเป็นบ้าเหรอ?

ยวมองปฏิกิริยาของหลินซินเหยียนเงียบๆ มองจากท่าทาง ของเธอ เหมือนจะไม่รู้จริงๆ

“ทำไมเขาทำแบบนี้?” หลินซินเหยียนไม่เข้าใจ

“การหมั้นของเขาและคุณเหอ เคยออกข่าว นอกจากนี้ยัง หมายความว่าทั้งสองตระกูลจะมีข้อตกลงทางธุรกิจ เขาผิด สัญญาก่อน เขาต้องรับผิดชอบ และสมัยเด็กคุณเหอเคยช่วยเขา โดยไม่ไตร่ตรองให้รอบคอบล่วงหน้า และตามเขามานาน เขาจะ ถอนหมั้น ไม่เพียงแต่มี ผลกระทบอย่างมากต่อคุณเหอ ยังรู้สึก ผิดต่อเธอ” นั่นเป็นเหตุผลที่เหอรุ่ยหลินบอกว่า ต้องการชีวิตเขา เขาก็ลงมือกับตัวเองจริงๆ

จุดประสงค์เพื่อไม่เป็นหนี้เธอ

พูดไปด้วยยู่ซิ่วก็ถอนหายใจ “เหมือนว่าความสัมพันธ์ที่คุณเหอมต่อจงจิ่งห้าวจะลึกซึ้งมาก ได้ยินว่าจะถอนหมั้นอารมณ์แทบจะระเบิด”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ