บทที่ 85 เพราะความโลภจึงถูกปิดปาก

หลินซินเหยียนหลุบตาลง เห็นเมมโมรี่การ์ดในมือของเขา ขมวดคิ้ว “นี่คืออะไร?”

สีหน้าของหยูโต้วโต้วหมองลง “พี่ชายของฉันไม่ได้ฆ่าตัวตาย แต่ถูกฆ่าตาย”

ประโยคนี้ หลินซินเหยียนไม่สนใจ

“ขอโทษ ฉันยังมีธุระ ต้องไปแล้ว” เธอจ่ายเงินแล้วหยิบการ์ด เดินไปทางทางเข้า ในสถานการณ์ที่รีบร้อน หยูโวโอ้ววิ่งตามไปแล้วจับแขน

ของเธอ “หกปีก่อน พี่ฉันได้รับเงินก้อนหนึ่ง คนที่ให้เงินก้อนนั้น

เป็นผู้หญิง ให้เขาไปชนผู้หญิงคนหนึ่ง

โครม!

เหมือนมีฟ้าผ่ากระทบลงบนศีรษะของหลินซินเหยียน หกปีก่อน มีคนจะทําร้ายเธอ?

“เธอก็คือผู้หญิงที่พี่ฉันต้องชน สุดท้ายเธอโชคดีที่ไม่ตายใช่ ไหม?” หยูโต้วโต้วพูดความคาดเดาของตัวเอง

และหลังจากที่พบเสียงบันทึกนั้น หยู โต้วโต้วถึงจะเข้าใจ

ทําไมเมื่อพบเขาหลินซินเหยียนจะทำสีหน้ารังเกียจ หลินซินเหยียนจับเมมโมรี่การ์ดในมือของเขา ดูดีๆ น่าจะเป็นเมมโมรีการ์ดของโทรศัพท์มือถือ ใช้ได้กับโทรศัพท์รุ่นเก่า เท่านั้น สมาร์ทโฟนตอนนี้ หน่วยความจำในตัวสูงมากแล้ว แทบ จะไม่ต้องใช้ของแบบนี้ เธอคืนเมมโมรี่การ์ดให้เขา “ในนี้มีหลัก ฐาน?”

“ถ้าเธอมีเวลา เราสามารถหาที่คุยกันได้” หยูโต้วโต้วรู้ว่า

หลินซินเหยียนจะตกลง

จริงๆ หลินซินเหยียนตกลงแล้ว เธอก็อยากรู้ว่าตอนนั้นใครจะ ทําร้ายเธอ

ต้องรู้ว่า อุบัติเหตุครั้งนั้นทำให้เธอเกือบจะเสียลูกไป “ฉันรู้ว่าแถวนี้มีร้านกาแฟ ไปที่นั่นเถอะ” หลินซินเหยียนเดิน

นําหน้า

หยูโต้วโต้วตามเธอ

ร้านกาแฟอยู่ใกล้หมู่บ้าน เธอเห็นเมื่อคืน

ไม่นานก็ถึงร้านกาแฟ หลินซินเหยียนพบมุมที่เงียบสงบแล้ว นั่งลง

“นายจะดื่มอะไรไหม?” แม้ว่าหลินซินเหยียนอยากรู้ความจริง เร็วๆ แต่ว่ามองท่าทางของหยูโต้วโต้ว เหมือนจะกระหายน้ำมาก

“ฉันเอาน้ำ” เขากระหายน้ำจริงๆ

หลินซินเหยียนยื่นเมนูให้พนักงาน “ฉันขอน้ำเปล่าสองแก้ว ก่อน ต้องการอะไรเพิ่มค่อยเรียกคุณ
น้ำเปล่ามาเสิร์ฟ รอพนักงานเดินไปไกล หลังจากที่หยุโต้วโต้ วดื่มน้ำ หลินซินเหยียนพูด “พูดมาเถอะ ตกลงเกิดอะไรขึ้นกัน แน่”

“เธอฟังก่อน” หยูโต้วโต้วหยิบโทรศัพท์มือถือที่สามารถใส่ เมมโมรี่การ์ดออกมา เปิดออก ใส่เมมโมรี่การ์ดเข้าไป จากนั้น เปิดเครื่อง ค้นหาเสียงบันทึก ในเมมโมรี่การ์ดแล้วเปิด

มีเพียงท่อนเดียว น่าจะบันทึกจากตรงกลาง “ถ้าฉันทำตามที่เธอบอก ขับรถชนผู้หญิงคนนั้นตาย ฉันก็ต้อง เข้าคุกสิ?”

“นายวางใจได้ ฉันไม่ให้นายขึ้นศาล ยิ่งไม่ให้นายเข้าคุก เรา ทําเบรกของรถให้มีปัญหาไว้ล่วงหน้า ถึงเวลาก็ทำเป็นว่าเบรก รถเสีย ทําเป็นอุบัติเหตุ นายไม่ต้องรับผิดชอบอะไร และนายมี โรค ฉันก็จะช่วยนาย นายต้องรู้ หลังจากสำเร็จแล้วนายจะได้เงิน ก้อนใหญ่ เงินก้อนนี้ใช้เวลาทั้งชีวิตนายยังหามาไม่ได้ นี่เป็นการ ซื้อขายที่คุ้มมาก”

“นายวางใจได้ ต่อให้เข้าคุก ฉันก็จะประกันตัวนายออกมา” ดู เหมือนว่าผู้หญิงพยายามโน้มน้าวเขามาก

เหอรุ่ยหลินไม่เพียงต้องการให้หลินซินเหยียนได้ลิ้มรสความ เจ็บปวดจากอุบัติเหตุทางรถยนต์เท่านั้น แต่ยังต้องการชีวิตของ เธอมากกว่า
เมื่อจงจิ่งห้าวหย่ากับเธอ ให้เธอไปจากโลกนี้อย่างสมบูรณ์ แบบนี้ก็จะไม่มีใครสามารถข่มขู่หล่อนได้ จงจึงห้าวก็จะเป็นของ หล่อน

เพียงแต่หล่อนคิดไม่ถึง มีคนช่วยเธอ

และยังพาเธอออกจากเมือง จากไปก็หกปี และยังคลอดลูก

“ตามเสียงบันทึกนี้ ฉันเดาว่าผู้หญิงคนนี้รู้ว่าพี่ฉันต้องการเงิน และรู้ว่าเขาเป็นคนขับรถบรรทุก จึงไปหาเขา วางแผนอุบัติเหตุ รถยนต์” หยูโต้วโต้วเก็บโทรศัพท์มือถือแล้วพูด

หลินซินเหยียนเท้าคาง นึกถึงเสียงของผู้หญิงในเสียงบันทึก ชัดเจนมาก และคุ้นเคยมาก เหมือนเธอจะรู้ว่าเสียงนั้นเป็นของ ใคร

ไปจวเวยในอดีต เหอรุ่ยหลิน ในปัจจุบัน

หล่อนทำให้จวงจื่อจีนป่วยทางจิต ต่อมาเหอรุ่ยเจ๋อเป็นคน ควบคุมไว้ ตอนนี้ไม่ต่างจากคนทั่วไป เธอไปอยากไปตามอีก

เหตุผลที่ไม่สืบหา ก็เพราะหล่อนเป็นน้องสาวของเหอรุ่ยเจ๋อ ตอนนี้…

เธอคิดมาตลอดว่านั่นเป็นอุบัติเหตุเบรกรถเสีย กลับคิดไม่ถึง “เธอรู้ใช่ไหมว่าผู้หญิงในเสียงบันทึกคือใคร?” หยูโต้วโต้ว ลองถาม

หลินซินเหยียนเงยหน้า หมุนแก้วน้ำอย่างไม่ปกติ ไม่ได้ตอบเขา แต่กลับถาม “ฉันสงสัย นายได้เสียงบันทึกนี้มายังไง

ใบหน้าของหยูโว โต้วนิ่ง จากนั้นก็ก้มหน้า

“ไม่อยากพูด?” หลินซินเหยียนปล่อยมือ ยืนขึ้น “ขอบคุณมาก ที่นายบอกเรื่องพวกนี้กับฉัน”

หยูโต้วโต้วเงยหน้าอย่างแรง มองเธอ ถามอย่างไม่อยากเชื่อ “เธอไม่อยากสืบหาเหรอ? มีคนจะทำร้ายเธอ

หลินซินเหยียนมองท่าทางกระวนกระวายของเขานิ่งๆ “สืบหา

หรือไม่ เป็นเรื่องของฉัน

“แต่ เธอไม่รู้สึกว่าเราสองคนร่วมมือกัน อัตราความสำเร็จสูง กว่าเหรอ?” ร่วมมือกัน เขาสามารถทำให้คนที่ฆ่าพี่ชายถูก ลงโทษตามกฎหมายได้ เธอยังสามารถแก้แค้นเรื่องเมื่อตอนนั้น นี่ไม่ใช่เรื่องที่ได้ผลดีด้วยกันทั้งสองฝ่ายเหรอ?

ทำไมหลังจากที่เธอฟังสิ่งนี้แล้วยังนิ่งขนาดนี้?

“แต่นายยังสงวนกับฉัน ไม่ใช่เหรอ?” เรื่องนี้ทำให้เธอตกใจ จริงๆ แต่ไม่ถึงขั้นทำให้เธอเสียสติ ในนี้ยังมีเรื่องที่เขายังไม่ได้ สารภาพ

หยูโต้วโต้วก้มหน้า มือที่ตึงเครียดถูไปมา

“รอนายสารภาพ ฉันค่อยพิจารณาว่าจะร่วมมือกับนายหรือ ไม่” หลินซินเหยียนมองนอกหน้าต่าง น้ำเสียงเอาแน่เอานอนไม่ ได้ “คนคนนั้น ไม่ใช่นายมีหลักฐาน ก็สามารถจับได้”
ถ้าเป็นเมื่อก่อนยังพูดง่าย

ตอนนี้เธอเป็นคนของตระกูลเหอ

มีเงินมีอานาจ

อยากทําให้เธอล้มนั้นไม่ง่าย

“เดี๋ยวก่อน” ขณะที่หลินซินเหยียนเดินถึงหน้าประตู หยู โต้ว โต้วลุกขึ้น มองแผ่นหลังของเธอ “เธอนั่งลง

หลินซินเหยียนหันกลับมามองเขา “คิดดีจะพูดแล้ว?” หยูโวโต้วเม้มปากแน่น พยักหน้า หลินซินเหยียนกลับมานั่งลงที่เดิม “อยากร่วมมือ โปรดบอกฉันในสิ่งที่นายรู้ทั้งหมด

หยูโต้วโต้วสูดหายใจเข้าลึกๆ มองหลินซินเหยียนแล้วพูด “ฉันสืบเรื่องของพี่ฉันมาตลอด แต่ไม่เคยพบเบาะแสอะไรเลย จนถึงฉันได้รับโทรศัพท์สายหนึ่ง

“โทรศัพท์อะไร?”

“ขณะที่พี่ฉันยังมีชีวิตได้เก็บของไว้ที่บริษัทประกันภัยฝั่งอัน ถึง เวลาแล้วยังไม่มีคนไปรับ พนักงานโทรศัพท์หาฉัน” หยูโต้วโต้ว พูดความจริง “ฉันเป็นเบอร์สํารอง ติดต่อของพี่ฉันไม่ได้ ถึงจะ ติดต่อฉัน”

หลินซินเหยียนไม่พูดต่อ ฟังเขาพูดเงียบๆ
“ฉัน เหมือนว่าพี่ฉันตั้งใจเก็บไว้” หยู โต้วโต้วก้มหน้า

“ทำไมเขาถึงทำแบบนี้?” หลินซินเหยียนมองเขาแล้วถาม ผู้ตายเป็นใหญ่ เขาไม่อยากเปิดเผยพฤติกรรมไม่ดีของพี่แม่ เดียวกัน

ก้มหน้าไม่พูด

หลินซินเหยียนรอเขาสองสามนาที เขายังคงไม่พูด

“นายไม่พูดความจริงกับฉัน ฉันไม่รู้ที่ไปที่มา จะร่วมมือยังไง? ในเมื่อนายไม่เชื่อใจฉัน แล้วจะเรียกฉันไว้ทำไม?”

“ฉันไม่ได้ไม่เชื่อใจเธอ” หยูโต้วโต้วปฏิเสธทันที

“เสียงบันทึกนี้อาจจะเป็นขณะที่ผู้หญิงคนนั้นพูดอยู่แล้วพี่ฉัน แอบบันทึก ตั้งใจบันทึกไว้ หลังเรื่องสำเร็จ พี่ฉันได้รับเงิน อาจจะ ใช้เสียงบันทึกนี้ไปขอเงินหล่อน ข่มขู่หล่อน จึงโดนปิดปาก”

พูดไปพูดมา พี่ชายเขาตาย เพราะความโลภ

หลินซินเหยียนก็เข้าใจเรื่องทั้งหมดแล้ว พี่ชายของเขาคือคน ขับรถคนนั้น ถูกเหอรุ่ยหลินซื้อ ให้ชนเธอตาย หลังจากที่เกิด เรื่อง เธอไปต่างประเทศ ส่วนพี่ชายของเขาโลภเกินไป หลังจาก ที่ได้เงิน ก็ไปแบล็กเมล์เหอรุ่ยหลินจึงโดนปิดปาก

“เธอจะทำยังไง เธอไม่มีทางปล่อยคนที่ทำร้ายเธอใช่ไหม?” ห ยูโต้วโต้วถามอย่างรีบร้อน

“แม้ว่าเรื่องจะชัดเจนแล้ว แต่อยากย้อนคดี เรื่องเก่านี้ไม่ง่ายหลินซินเหยียนลุกขึ้น “วันนี้ฉันยังมีธุระ

“ฉันส่งเธอ” หยู โต้วโต้วลุกขึ้นตาม “ฉันมีรถ

หลินซินเหยียนมองเขาแล้วพยักหน้า

หลังจากขึ้นรถ หยู โต้วโต้วเขียนเบอร์โทรศัพท์ของตัวเองให้ เธอ “นี่คือเบอร์โทรศัพท์ของฉัน เธอติดต่อฉันได้ตลอดเวลา ฉัน แนะนำตัวอีกครั้ง ฉันซื่อหยู โต้วโต้ว”

หลินซินเหยียนรับมา “ฉันจะจำไว้ นายเรียกฉันว่าหลินซินเหยี

ยนก็พอ”

“อืม” หยู โต้วโต้วตั้งใจขับรถ ไม่นานรถก็หยุดลงหน้าร้านที่ กําลังตกแต่ง

ฉินยารออยู่หน้าประตูอย่างรีบร้อน เห็นหลินซินเหยียนก็วิ่งมา

“ทำไมเธอเพิ่งมา?”