บทที่ 82 บอกว่า ใครสอนนาย

ห้องนอนที่ใช้สีฟ้าอ่อน ไม่สูญเสียความไร้เดียงสาของเด็ก และดูอบอุ่นเป็นพิเศษ แค่ดูก็รู้ว่าตั้งใจตกแต่ง

หลินซีเฉินนั่งอยู่ข้างเตียง หันหน้าไปทางหน้าต่าง ก้มหน้า

กำลังดูอะไร ดูอย่างจดจ่อ ไม่รู้สึกว่ามีคนเข้ามา

หลินซินเหยียนเดินเข้ามาเงียบๆ ดูจากด้านหลังว่าหลินเฉิ นกำลังดูอะไร หลังจากที่เห็นสิ่งที่เขากำลังดูบนจอแท็บเล็ต อก ของหลินซินเหยียนแทบจะแตกแล้ว

“หลินซีเฉิน ลูกกำลังทำอะไร?!

หลิน เฉินตกใจกับเสียงที่ดังขึ้นมาอย่างกะทันหัน แต่สติที่ เหลือบอกให้เขารีบปิดหน้าจอ มิฉะนั้นหากหม่ามีเห็น เขาก็จบ แล้ว

เขาร้อนรนเกินไป ไม่ได้จับแท็บเล็ตดีๆ ตกลงบนพื้น หน้าที่ แสดงด้านบนยังคงเป็นหน้าที่เขาดู หลินซีเฉินเดินไปยืนข้างๆ เพื่อกันสายตาของหลินชินเหยียน

“หม่ามี้”

หลินซินเหยียนจับไหล่ของลูกชาย ดึกเขาออก ก้มตัวลงเก็บ แท็บเล็ต หน้าแรกของ Baidu ยังแสดงคำค้นหาว่า ; Durex มี ประโยชน์อย่างไร?
ผลการค้นหาเต็มหน้าจอ นอกจากนี้ยังมีภาพโฆษณาบางภาพ ที่ยากที่จะมองระหว่างชายและหญิงกอดกัน

เขาอายุแค่ห้าขวบ!

หลินซินเหยียนโมโหจนสั่นไปทั้งตัว

“หลินเฉิน นายบอกฉันมาดีๆ ทำไมนายถึงดูอะไรแบบนี้? ใครสอนนา?!” ครั้งนี้หลินซินเหยียนโกรธจริงๆ

หลินเฉินก้มหน้ารู้ว่าตัวเองมีความผิด รีบขอโทษ “หม่ามี ผมผิดไปแล้ว”

ผิดแล้ว?

ยอมรับผิดเธอก็จะไม่ถามไถ่แล้ว

หลินซินเหยียนปิดหน้าจอแท็บเล็ต นั่งลงข้างเตียง เรื่องของ วันนี้เธอจะไม่ปล่อยผ่านไปแบบนี้

“บอกแม่ ทำไมลูกถึงดูอะไรแบบนี้ แล้วก็ เรื่องแบบนี้ใครสอน นาย?”

หลินซีเฉันคิด เรื่องนี้เขาห้ามพูดชื่อครูออกมา พูดออกมา อนาคตครูจะไม่ช่วยเขาแล้ว

อนาคตเขาจะล้างแค้นผู้ชายที่ล้อเล่นกับความรู้สึกผู้หญิงคน นั้น ยังต้องการความช่วยเหลือจากครู

เขาก้มหน้าประสานมือ “ผมกำลังเล่นเกม จู่ๆ ก็มีโฆษณาเด้ง ออกมา ชื่อDurex ผมก็เลยค้นหาในBaiduว่านั่นคืออะไร มีประโยชน์อย่างไร”

“ใช่เหรอ?” เห็นได้ชัดว่าหลินซินเหยียนไม่เชื่อ

“งั้นลูกบอกแม่ว่านี้เกิดอะไรขึ้น” หลินซินเหยียนหาข่าวนั้น แล้วยื่นให้เขา “พูดมาสิ ทำไมถึงทำแบบนี้ แล้วก็ ใครสอนนาย ให้ทําแบบนี้”

หลินซินเหยียนไม่เชื่อว่าเขาสามารถทำเรื่องแบบนี้ได้คนเดียว หลินซีเงินปฏิเสธอย่างแรกว่ามีคนช่วยตัวเอง “ในนี้คือผมถูก แล้ว แต่ว่า ไม่มีใครสอนผม เป็นผมเองที่จะทำแบบนั้น

หลินซินเหยียนยิ้มเย็น “งั้นลูกก็พูด ทำไมลูกถึงทำแบบนี้?”

ลูกตาของหลินซีเฉินหมุนไปมา พูดเสียงเบา “ผมเล่นเกม เห็น โฆษณานี้ รู้จากBaiduว่าทำอะไรได้ ตอนที่กำลังกินข้าว ผมเห็น ไอ้ชั่วนั่น ก็ไปซื้อที่ร้านสะดวกซื้อ ตั้งใจพูดว่าเขาทำตก ให้เขา ขายหน้า”

จริงๆ แล้วเขาดูจากBaiduเมื่อกี้ เพิ่งรู้ว่านั่นคืออะไร ใช้ทำ อะไร

หลินซีเฉินอธิบายโดยไม่มีช่องโหว่ ไม่มีคนสอนเขา เขาทําเอง ทั้งนั้น

หลินซินเหยียนโกรธกว่าเดิม เขาเป็นเด็กห้าขวบ ทำเรื่องแบบ นี้ออกมาได้ยังไง?

“ลูก ทำไมลูกถึงเกลียดเขาขนาดนี้? ครั้งก่อนลูกเคยทำไปหนึ่งครั้งแล้ว”

“ผมเกลียดเขา!” จู่ๆ หลินเฉินก็เงยหน้ามองเธอ “เขารังแก

หม่ามี ผมก็จะให้เขาขายหน้า หลินซินเหยียนขมวดคิ้ว เมื่อก่อนเขาไม่ได้เป็นแบบนี้ เรื่องจง

จึงห้าว เหมือนว่าเขาจะจำไว้ในใจ

แบบนี้ไม่ดี

“วันหลังห้ามทำแบบนี้

“ผมไม่ เขาเป็นคนชั่ว ทำไมผมจะแก้แค้นเขาไม่ได้?” หลินซี เฉินไม่ยอม ผู้ชายที่ชอบล้อเล่นกับความรู้สึกของผู้หญิงทิ้งพวก เขา จะให้เขาเคารพเหรอ?

ไม่มีทาง!

หลินซินเหยียนคิดไม่ถึงว่าเขาจะมีปฏิกิริยาใหญ่โตขนาดนี้ ขมวดคิ้ว พูดกับเขาอย่างใจเย็น “เสี่ยว ลูกทำแบบนี้ไม่ถูก

“ใครบอกไม่ถูก!” หลินซีเฉินระบุไว้แล้วว่าจงจึงห้าวคือผู้ชายที่ ล้อเล่นกับความรู้สึกของผู้หญิงทอดทิ้งเขาและหม่าม

กลับมาครั้งนี้ ก็เพื่อแก้แค้นเขา อะไรก็ไม่ทำ เขากลับมามีความหมายอะไร? หลินซินเหยียนก็โกรธแล้ว “พูด ลูกผิดไปแล้ว”

“ไม่ผิด”
ในความโกรธหลินซินเหยียนยกมือขึ้น จะตีเขา แต่มอง ใบหน้านุ่มนิ่มของลูกชาย สุดท้ายเธอก็ไม่ลงมือ

หลินซินเหยียนโกรธและเก็บแท็บเล็ต นาฬิกาโทรศัพท์และ ผลิตภัณฑ์อิเล็กทรอนิกส์ทั้งหมด “วันนี้ห้ามกินข้าว คิดพิจารณา รู้ว่าผิดเมื่อไร ค่อยกินข้าวเมื่อนั้น

หลินซีเงินไม่ต่อต้าน ยังไงเขาก็ไม่สนใจคำพูดของหม่ามีไม่ หาเรื่องจงจิ่งห้าว

ไม่กินก็ไม่กิน ไม่กินอาหารสองมื้อก็ไม่ตาย

เพียงแต่ว่าหม่ามีเก็บนาฬิกาโทรศัพท์ของเขา อนาคตเขาไม่ สามารถติดต่อครูแล้ว “เธอเป็นอะไร โกรธขนาดนี้?” จวงจื่อจีนเห็นลูกสาวออกมา

กาม

เธอพูดเสียงดังกับหลินเฉินน้อยมาก นี่ยังเป็นครั้งแรก

“คุณแม่ หลังจากนี้ท่านอยู่บ้านดูแลพวกเขา ห้ามให้เขาออก ไป” หลินซินเหยียนนำของที่ยึดมาเก็บไว้ในลิ้นชักแล้วล็อกไว้

จากนั้นช่วยจวงจื่อจิ่นเก็บบ้าน

ในบ้านมีทุกอย่าง เพียงแค่เอาของที่พวกเขานำมาไปเก็บให้

เป็นที

“เขาเป็นเด็ก มีอะไรให้เธอโกรธได้ขนาดนี้ อีกอย่างเกี่ยว เป็นเด็กดีมากแล้ว เขาเป็นผู้ใหญ่มากกว่าเด็กในวัยของเขาแล้ว“ก็เพราะเขาเป็นผู้ใหญ่มากเกินไป ตอนนี้จึงไม่เชื่อฟัง เด็กก็ ต้องมีนิสัยของเด็ก” หลินซินเหยียนนึกถึงเรื่องที่หลินซีเดินดูของ พวกนั้น ก็โกรธมาก

น้อยมากที่หลินซินเหยียนจะโกรธขนาดนี้ บางทีหลินซีเฉันคง

ทําอะไรผิดจริงๆ

จวงจื่อจีนตั้งใจเปลี่ยนเรื่อง “เดี๋ยวฉันจะไปซูเปอร์มาร์เก็ต ซื้อ ของเล็กน้อย แล้วก็แวะซื้อดอกไม้สด ในบ้านก็จะมีบรรยากาศ

เธอวางถ้วยรางวัลที่หลินซินเหยียนได้รับดีๆ หันมามอง

ลูกสาว “เธอมีอะไรที่จะซื้อไหม? ฉันซื้อกลับมาให้ เพิ่งกลับมา ยังมีของมากมายที่ต้องซื้อ หลินซินเหยียนเขียน

เป็นโน้ตให้จวงจื่อจั่น “ฉันเอาพวกนี้

จวงจื่อจิ่นรับมาดูแล้วเก็บ “เขียนไว้ก็ดี จะได้ไม่ลืม

“ตั้งแต่กลับมาเธอก็ไม่ได้พัก เหนื่อยแล้วใช่ไหม? เดี่ยวออก ไปฉันพาพวกเขาสองคนไปด้วย เธอนอนพักผ่อนที่บ้าน” จวงจื่อ จิ่นนำรถเข็นของหลินลุยซีออกมา เดี๋ยวออกไปแล้วเข็นเธอจะได้ สะดวก

หลินซินเหยียนเหนื่อยจริงๆ แต่ก็เป็นห่วงจวงจื่อจิ่นพาเด็กไป ไม่สะดวก อยู่บ้านให้ฉันดูแลเถอะค่ะ”

“ไม่ใช่ว่าฉันไม่เคยพาพวกเขาสองคนออกไปนี่นา”
อยู่ที่ประเทศAจวงจื่อจีนก็เป็นคนดูแลพวกเขาสองคน หลินซิน เหยียนพยักหน้า “ไม่ต้องพาเสียวไป ให้เขาคิดไตร่ตรองที่ บ้าน”

จวงจื่อจิ๋นหมุนตัว “ฉันรู้แล้ว เธอไปนอนเถอะ”

จวงจื่อจีนเก็บกวาดเสร็จ นำหลินลุยซีที่หลับอยู่วางไว้ในรถ เข็น จากนั้นไปเรียกหลินซีเฉิน ขณะนี้ หลินซีเฉันยังยืนอยู่ข้าง เตียง เหมือนท่ายืนตอนที่หลินซินเหยียนเดินออกไป ไม่เปลี่ยน

จวงจื่อจิ๋นเดินมาหยีผมของเขา ทำให้แม่นายโกรธแล้ว?

หลินซีเฉินก้มหน้าไม่พูด

จวงจื่อจิ่นถอนหายใจ “ไม่เป็นไร เธอไม่โกรธนายจริงๆ หรอก ออกไปกับฉัน ฉันพานายไปดูข้างนอก ดูว่าซูเปอร์มาร์เก็ตของใน ประเทศไม่เหมือนกับของประเทศA”

“หม่ามี้ของผม—”

“เธอไปนอนแล้ว อีกอย่าง ฉันพาหลานของฉันออกไป เธอจะ พูดอะไรได้?” จวงจื่อจิ่นพูดอย่างชอบธรรม “เธอเป็นแม่ของนาย จัดการนายได้ แต่ฉันเป็นแม่ของหม่ามีของนาย เธอไม่ฟังฉันได้ เหรอ?”

หลินซีเฉินยิ้ม พยักหน้าแรงๆ เขาอยากออกไปดูเมืองนี้พอดี เลือกที่อยู่ได้ดีจริงๆ ไม่ใช่แค่ใกล้กับร้าน แถมยังใกล้ลิฟวิ่ง มอลล์ขนาดใหญ่อีกด้วย
ระหว่างทางหลินลุยตื่นแล้วรู้ว่าจะออกไป ดีใจมากๆ

พวกเขาไปชั้นหนึ่งก่อน ที่นี่เป็นส่วนขายผัก จวงจื่อจีนตัดสิน ใจจะซื้อผักและเนื้อ

“ผมจะกินอันนี้” หลินซีเฉินที่กุ้งแล้วพูด

ป้าหยูก็มาซื้อผักที่นี่ ได้ยินเสียงคมชัดและอ่อนโยนนี้ เงยหน้า ก็มองเห็นเด็กผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า หน้าตาดูดีมาก โดยเฉพาะ ดวงตาคู่นั้นเหมือนของคุณชายตอนเด็กๆ เลย