บทที่65 ฝีมือสู้คนอื่นไม่ได้

“ฉันไม่เอา!”

เหอรุ่ยหลินส่ายหัวอย่างกับบ้าไปแล้ว ในปากทวนคำเดิม อย่างไม่หยุด ฉันไม่เอา ฉันไม่อยากตัดขาดกับคุณ ฉันจะให้คุณ รักฉัน”

น้ำตาที่หลั่งริน ผมเผ้าที่ยุ่งเหยิง หน้าตาเธอน่าอนาถมาก

ถึงจะอย่างนี้ก็เถอะ จงจึงห้าวก็ไม่ใจอ่อนเลยสักนิด

“กับข้าวเตรียมเสร็จ— “เซียเงินหยูเข้ามา เดิมที่อยากบอก เหอเหวินหวยว่าเตรียมกับข้าวเสร็จแล้ว ทานข้าวได้แล้ว ปรากฏ ก็เห็นภาพที่เหอรุ่ยหลินถือมืดและกำลังแทงจงจิ้งห้าวอยู่

เลือดที่แดงสด คอยกระตุ้นสมองของเธอ

ส่งเสียงร้องด้วยความตกใจออกมา

ทีนี้ทุกคนถึงดึงสติกลับมา จงเฟิงตะโกนเสียงดังรีบเรียกรถ พยาบาลเร็ว”

เหอเหวินหวยที่มึนตึ๊บตะโกนให้เหอรุ่ยเจ๋อที่อยู่ข้างกายพวก เขายังไม่รีบดึงน้องสาวแกออกอีก!”

เดิมทีเรื่องนี้เป็นความผิดของจงจึงห้าว ตอนนี้เขากลับได้รับ บาดเจ็บที่ตระกูลเหอ

นี่ทำให้พวกเขาที่เดิมทีมีข้อได้เปรียบ ได้กลายเป็นผู้เสียเปรียบอีก

เรื่องกลายมาเป็นแบบนี้ ไม่มีผลดีกับเขาเลยสักนิด ในใจลูก เป็นไฟแต่ก็ระบายออกมาไม่ได้ โมโหจนมือจับขอบโต๊ะไว้แน่น เส้นเลือด ที่หลังมือนูนออกมา

แกร๊ง!

เสี้ยววินาทีที่เหอยเจอดึงน้องสาวออก มีดปอกผลไม้ตกหล่น สู่พื้น ส่งเสียงดังก้องออกมา

บนใบมีดมีเลือดสีแดงสดเปื้อนอยู่

“อะ อะห้าวคุณเป็นอะไรมากมั้ยคะ?” เหอรุ่ยหลินอยากยื่นมือ ไปแตะบาดแผลของเขา

จงจิ่งห้าวปัดมือของเธอทิ้ง ในขณะนี้เอง จู่ๆ ในห้องรับแขกมี

โทรศัพท์ดังขึ้น

สายตาของทุกคนต่างก็มองไปทางเสื้อคลุมที่วางอยู่บนโซฟา ของจงจิ่งห้าว เสียงดังมาจากที่นั่น

แสงไฟสีขาวปกคลุมลงมาจากเหนือศีรษะของจงจึงห้าว ปกคลุมเขาให้อยู่ในวงแสงไฟทั้งคน

ในความพร่ามัว ถ้าไม่ดูอย่างละเอียด จะดูไม่ออกว่าหน้าผาก เขามีเหงื่อซึมออกมา

เขาหยิบเสื้อคลุมขึ้นมาล้วงมือถือ เห็นกวนจิ้งโทรมา เขาได้รับสาย
ไม่นานเสียงของกวนจิ้งก็ได้ก้องมา”ประธานจงครับ เรื่องที่ ประธานให้ผมตรวจสอบผมตรวจสอบเรียบร้อยแล้วครับ หกปี ก่อนหลินซินเหยียนเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ ถึงได้ผิดสัจจะไม่ กลับมาทําเรื่องหย่าร้าง เหอยเจ๋อพาเธอกับแม่ของเธอมาซ่อน ไว้ที่ประเทศA ตอนแรกพวกเขาอยู่ที่ปานี ต่อมาถึงย้ายมาที่เมือง หลวงของประเทศ ครับ ในระหว่างนี้ ร่องรอยที่พวกเธอเคยใช้ ชีวิต เหอรุ่ยเจ๋อล้วนจงใจลบทิ้ง ไม่ให้ให้คนรู้ครับ”

จงจึงห้าวกุมมือถือไว้ ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมา สายตาหล่นอยู่ที่ บนตัวของเหอรุ่ยหลินกับเหอยเจ๋อ

เขามองเหอยเจ๋อ แต่กลับพูดกับกวนจิ้ง หลายปีมานี้ เขาอยู่ กับเธอตลอด?”

“ใช่ครับ……

ก้อนเมฆดำได้ลอยไปมาอยู่บนใบหน้าดุร้ายของเขาในฐานะ อะไร”

ถึงจะคุยกันทางโทรศัพท์กวนจิ้งก็รู้สึกได้ถึงความกดอากาศ ที่มาจากจงจิ่งห้าว อดกลืนน้ำลายไม่ได้ เขายังพูดไม่จบ อย่าเพิ่ง โกรธขนาดนี้ได้มั้ย?

จงจึงห้าวไม่มีทางได้ยินคำวิจารณ์ของเขาอยู่แล้ว ได้แต่ตอบ อย่างซื่อตรงว่า “ดูเหมือนว่าคุณหลินจะไม่ได้ยอมรับเขา เห็นเขา เป็นแค่พี่ชายเท่านั้นครับ นอกจากเขาแล้ว ข้างกายไม่มีชายอื่น อีกเลย ก็ใช่ว่าไม่มีผู้ชายครับ—เธอได้ให้กำเนิดลูกชายคนนึง ครับ”
“ฉันรู้แล้ว จงจิ้งห้าววางสาย ถลึงตาจ้องมองเหอยเจอทีนึง อย่างไม่เกรงกลัว จากนั้นได้กวาดสายตามองคนของตระกูลเหอ หนึ่ง พวกคุณยังคงสามารถเสนอเงื่อนไขได้อยู่

พูดจบก็ได้ก้าวเท้าเดินออกจากตระกูลเหอไป เขาเหมือนไม่

อยากราวีกับพวกเขาอีก

ในห้องรับแขกเละเทะไปหมด เงียบไปครู่หนึ่ง เหอเหวินหวย ถึงฟื้นฟูกลับมาเหมือนเดิมพร้อมกรอยยิ้ม จึงห้าว เรื่องนี้

จงเฟิงลุกขึ้น ทําท่าพักตามระเบียบ เสียงที่สุขุมลุ่มลึกค่อน ข้างไม่สบอารมณ์”ลูกชายฉันเป็นคนผิดก่อน เพราะเขาไม่ได้ทำ ตามสัญญา พวกนายมีข้อเรียกร้องอะไรก็เสนอมาได้เลย

จงจิ่งห้าวก็ได้รับบาดเจ็บไปแล้ว เขายังพูดแบบนี้อีก เห็นได้

ชัดว่าไม่พอใจแล้ว

“ฟังนายพูดเข้า เรื่องรักๆ ใคร่ๆของเด็กๆ รักๆ เลิกๆเป็นเรื่อง ปกติ ถึงเป็นญาติกันไม่ได้ ก็ยังมีมิตรภาพอยู่ไม่ใช่เหรอ ฉันจะ เสนอข้อเรียกร้องได้ยังไง”เหอเหวินหวยแสร้งยิ้ม

เขาพูดแบบนี้แล้ว จงฉีเฟิงก็ไม่สะดวกที่จะพูดอะไรอีก ได้เรียก คำนึง “ลุงเส็ง เรากลับกันเถอะ”

ลุงเพิ่งรีบเดินมาข้างหน้า “คุณชายไปโรงพยาบาล เราจะไป ด้วยมั้ยครับ?”

“ไม่ไปได้ยังไงล่ะ ฉันมีแค่ลูกชายคนเดียวเท่านั้น”ก็ไม่รู้ว่าเขา พูดให้ใครฟัง สีหน้าของเหอเหวินหวยเปลี่ยนไป เห็นได้ชัดว่าคำพูดของเขามีนัยยะแอบแฝง หรือว่าจงใจพูดให้เขาฟัง

เหอเหวินหวยอัดอั้นตันใจ จงจิ่งห้าวมีความกล้าหาญ ไม่ ยอมรับไม่ได้ว่าเขามีห้าวหาญมาก ได้พลิกสถานการณ์ที่มีผล เสียต่อเขาอย่างรวดเร็ว

“รุ่ยสิง แกไปส่งหน่อยเหอรุ่ยสิ่งที่ยืนอยู่หน้าประตูได้ยินคำ พูดของพ่อแล้ว รีบเดินตามไป คุณลุงจงผมส่งคุณลุงครับ”

จงฉีเฟิงไม่ได้ตอบ ลุงเพิ่งเปิดประตูรถ เขาโน้มตัวนั่งเข้าไปใน รถ มองเหอรุ่ยสิ่งที่ยืนอยู่ข้างๆที่นึง “ฝากไปบอกพ่อของนายที นะ เรื่องนี้ลุงไม่ได้เอามาใส่ใจ

แตกคอกัน มันไม่มีผลดีกับฝ่ายไหนเลย

“ได้ครับ ผมจะบอกกับคุณพ่อครับ” เหอรุ่ยสิ่งปิดประตูเบาๆ พร้อมกำชับคนขับรถ “ขับช้าๆหน่อยนะ”

พอรถจากไป เหอรุ่ยสิงถึงหันหลังเข้าไปในบ้าน เหอเหวินหวย นั่งอยู่ตรงนั้น มองหน้าลูกชายและลูกสาวด้วยสีหน้าบูดบึง อยาก ต่อว่าสักคำสองคำก็สรรหาคำพูดไม่ได้

สุดท้ายได้หัวเราะเยาะวิธีการของจงจึงห้าวนี่ยอดเยี่ยม จริงๆ”

เหอรุ่ยสิงกลับมาได้ยินคำพูดนี้พอดี เขาอดมองหน้าน้องชาย ไม่ได้ จากนั้นได้ถอนหายใจลึกๆ “ฝีมือสู้คนอื่นไม่ได้ เราไม่มี ความสามารถเหมือนเขาจริงๆ เดิมที่ยังคิดอยู่ว่าถ้าน้องสาวแต่งงานกับเขาแล้วจะได้กลายเป็นญาติกัน ไม่คิดเลยว่าจะทำให้ เรื่องกลายเป็นแบบนี้

“พวกพี่พูดพอหรือยัง! เหอรุ่ยหลินตะคอกเสียงดัง ถูกถอน

หมั้นคนที่จะต้องเสียใจที่สุดคือเธอไม่ใช่เหรอ?

“ถ้าแกมีปัญญา เขาจะถอนหมั้นกับแกเหรอ? เหอเหวินหวย ตบโต๊ะแล้วลุกขึ้น

เพราะเรื่องของเธอ ทำให้บ้านวุ่นวายไปหมด เธอยังมีหน้ามา ใส่อารมณ์อีก?

เซี่ยเจินหยูมาลูบหลังให้เหอเหวินหวย พร้อมพูด ปลอบโยน”เด็กไม่รู้เรื่อง คุณอย่าโกรธเลยนะ”

“ลูกชายของผมสู้คนอื่นไม่ได้ ผมยังจะว่าอะไรได้อีก?” เหอเห

วินหวยสลัดแขนเสื้อแล้วหันหลังเข้าไปในห้อง

เซี่ยเจินหยูเดินเข้าไปเกลี้ยกล่อมสามี

กลัวเขาจะงอนอยู่ในใจ

เหอรุ่ยสิงเองก็รู้สึกผิดหวังกับน้องชายคนนี้ เขาเรียกแม่บ้าน มาเก็บกวาดห้องรับแขก จากนั้นก็ได้กลับห้องนอนตัวเองเลย

ที่ห้องรับแขกเหลือแค่เหอยเจ๋อคอยโอบกอดน้องสาวที่ตัว

สั่น

“พี่ส่งเธอเข้าห้อง เขาคอยประคองหลินซินเหยียน

“เพราะอะไร?”จนถึงตอนนี้เหอรุ่ยหลินยังก็ยังยอมรับความจริงที่จงจึงห้าวจะถอนหมั้นไม่ได้ เธอไม่เข้าใจ เรื่องมันมาถึงจุดนี้ได้ยังไง? ทําไมต้องมาปรากฏตัวด้วย?

ผู้หญิงคนนั้นหายสาบสูญไปหกปีแล้วแท้ๆ

เธอจับคอเสื้อของเหอยเจ๋อไว้ พี่ นี่ก็หลายปีแล้วนะ ทำไมพี่ ยังไม่ทำให้เธอเป็นผู้หญิงของพี่อีก?”

ถ้าหลินซินเหยียนคบกับเหอรุ่ยหลิน ถึงจงจิ้งห้าวเห็นหลินซิน เหยียน ก็คงจะไม่มีใจให้เธอแล้วมั้ง? “เธอเหนื่อยแล้ว ต้องพักผ่อนดีๆ เหอยเจอประคองเธอไปที่

เตียง

เหอรุ่ยหลินกลับไม่ยอมปล่อยเหอยเจ๋อ”พี่คะ”เธอมองหน้า เขาทำไมตอนนั้นพี่ต้องช่วยมันด้วย ทำไมไม่ปล่อยให้มันตายๆ ไปซะ? มันตายไป ก็จะไม่มีคนมาแย่งอะห้าวกับฉันแล้ว…….

เหอรุ่ยเจ๋อขมวดคิ้ว”นี่เธอกำลังพูดจาเหลวไหลอะไรอยู่?

“ฉันไม่ได้พูดจาเหลวไหล!”เหอรุ่ยหลินลุกขึ้นมาทันที จ้องเขา ไว้และพูดอย่างโหดเหี้ยม “เพื่อให้อะห้าวรู้สึกละอายใจต่อฉัน แต่งงานกับฉัน ฉันแกล้งทำเป็นเกิดอุบัติเหตุ เพื่อให้สมจริง ฉัน ถูกรถชนจริงๆ เจ็บ มันเจ็บมากจริงๆ เพราะฉะนั้นฉันก็จะให้มัน ได้ลิ้มลองรสชาติของการถูกรถชนบ้าง”
เหอรุ่ยหลินหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

เหอยเจ๋อกลับยืนอยู่ที่นั่นอย่างแข็งทื่อ ไม่รู้ควรจะมีปฏิกิริยา ยังไง จะปฏิบัติต่อน้องสาวคนนี้ยังไง

เธอ ทำไมเธอถึงได้จิตใจโหดเหี้ยมขนาดนี้?

ทั้งๆที่สมัยเด็กๆ เธอน่ารักไร้เดียงสามากเลย

“หลินหลิน”เหอยเจ๋อมองหน้าเธอ”งั้นตอนนี้ เธอให้หลินซิน เหยียนมาแทนที่เธอคือเพราะอะไร?”

นี่เป็นเรื่องที่เขาไม่เข้าใจมาโดยตลอด