บทที่5 คืนส่งตัวเข้าหอ

เหมือนหลินซินเหยียนจะเดาได้ว่าป้าหยูเป็นอะไร เธอก็ไม่ได้อธิบาย แค่ ยิ้มให้กับป้าหยูเฉยๆ

เธอกับจงจึงห้าวก็แค่ทำข้อตกลงเฉยๆ เธอไม่มีสิทธิ์ไปก้าวก่ายชีวิตส่วน ตัวของเขา

เขาไม่อยู่ หลินซินเหยียนยังรู้สึกอิสระกว่าด้วยซ้ำ

หลินซินเหยียนเข้ามาในห้องนอน ถึงเห็นการตกแต่งของทั้งห้องอย่าง ชัดเจน สไตล์การตกแต่งที่ไม่ซ้ำใคร สไตล์ขาวดำ เรียบง่ายมีระบบ ระเบียบ ทั้งหรูหราและไม่ธรรมดา สวยงามและดูมีเอกลักษณ์

“นี่คือห้องนอนของคุณชายค่ะ” ป้าหนูยิ้มแย้ม ในเมื่อแต่งงานแล้วก็คือ

สามีภรรยากันแล้ว ย่อมต้องอยู่ด้วยกัน

หลินซินเหยียนอ้าปาก กลับพบว่าตัวเองพูดไม่ออก ได้แต่ตอบโดยการ พยักหน้า

เป็นคนแรกที่นอนอยู่ในที่ที่ไม่คุ้นเคย ยากที่จะนอนหลับ เธอจึงพิงอยู่ที่ หัวเตียง เริ่มดู58.com ในมือถือคร่าวๆ เตรียมจะหางาน มีงานถึงจะ สามารถมีชีวิตที่มั่นคง ดูแลแม่ดีๆ และให้อนาคตกับลูกในท้อง

เอ๊ะ—

หลินซินเหยียนเห็นมีงานรับสมัครล่ามแปลภาษา รับสมัครล่ามแปล ภาษามันไม่แปลก ที่แปลกคือจะต้องได้ภาษาของประเทศ

ประเทศ ก็คือประเทศที่เธอถูกหลินกั๋วอันส่งไป ล้าหลังมากๆ อยู่ในเขต ร้อน มีคนไปเรียนภาษาของประเทศไม่มากนัก ภาษาที่ใช้กันส่วนมากบนโลก ล้วนเป็นภาษาของประเทศที่พัฒนาและมีศักยภาพ

สวัสดิการและเงินเดือนล้วนไม่เลว เธอก็เลยทิ้งข้อความส่วนตัวไว้ จาก นั้นถึงวางมือถือแล้วเข้านอน

แสงจันทร์ส่องมาทางหน้าต่าง เหมือนใยไหมที่ร่วงหล่นอย่างละมุนละไม เป็นคําดินที่เงียบสงัด

ผู้หญิงที่อยู่บนเตียง หลับลึกไปอย่างไม่รู้ตัว แสงสีขาวได้สองจากนอก ลานบ้านเข้ามาในลานบ้าน รถมายบัดคันหนึ่งขับเข้ามาจากนอกบ้านแล้ว จอดลง

ประตูรถเปิดออก รูปร่างสูงใหญ่ลงมาจากรถ เขาเดินเข้าไปในบ้าน เสียงฝีเท้าไม่ได้หนักแน่นเหมือนปกติ แต่ค่อนข้างล่องลอย

เขาดึงคอเสื้อ คอแห้งเป็นพิเศษ เข้ามาในห้องนอน เขาได้ในน้ำแก้ว หนึ่ง ลูกกระเดือกที่แข็งแรงของเขาเคลื่อนไหวขึ้นลงอย่างไม่หยุด นัยน์ตา ดำเข้มมีความมึนเมาปกคลุมอยู่ชั้นหนึ่ง ดื่มน้ำจนหมดแก้ว ได้บรรเทา ความแสบร้อน ในลำคอของเขาไปไม่น้อยเลย เขาเข้าสังคมดื่มเหล้าขาวไป ไม่น้อย ไปจเวยฉลองวันเกิด เขาก็ได้ดื่มไวน์ไปอีกหลายแก้ว

เขาที่เป็นคนคอแข็งก็เริ่มจะมีอาการเมาแล้ว

เขาถอดเสื้อคลุมแล้วโยนไปที่โซฟา ไม่ได้ไปห้องน้ำแต่ได้เข้าห้องนอน โดยตรง

ในห้องไม่ได้เปิดไฟไว้ ห้องมืดสลัวมาก เขาคุ้นเคยตำแหน่งของเตียง จึงได้นอนลงไปโดยตรง

หลินซินเหยียนที่หลับสนิทรู้สึกได้ถึงความเคลื่อนไหว แต่ไม่นานก็กลับ คืนสู่ความเงียบสงบ เธองอตัวแล้วหลับต่อ

ตอนเช้า
แสงแดดยามเช้า เปล่งประกายดั่งเหมือนด้วยทอง ส่องแสงสว่างไปทั่ว

ห้อง

ทั้งคู่หลับสบาย

เหมือนคู่รักหวานแหววคู่หนึ่ง

ขนตาของผู้ชายสั่นคลอนเล็กน้อย เขาค่อยๆลืมตาขึ้น เมาค้างจนหลับ ไปทั้งคืน พอตื่นขึ้นมาก็รู้สึกมึนหัว ต้องการอาบน้ำให้ร่างกายสดชื่น ตอน ที่เขายกแขนอยากจะลุกขึ้น กลับพบว่าแขนถูกของอะไรสักอย่างทับไว้

เขาหันไปมอง ก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งซบอยู่ในอ้อมกอดเขา

ผมของผู้หญิงตกดำเหมือนดั่งน้ำตก ทิ้งตัวอยู่ที่แขนของเขา แก้มขาว เนียน ขนตางอนยาวเหมือนปีกผีเสื้อ ริมฝีปากชมพูอ้าเล็กน้อย ส่งเสียง หายใจที่สม่ำเสมอออกมา

สายตาของเขาเคลื่อนย้ายลงไปข้างล่างอย่างช้าๆ คอที่เรียวสวย ไหปลาร้าที่เซ็กซี่

ลมหายใจของเธอขึ้นๆลงๆ ไม่คิดเลยว่าจะมีรสชาติของความยั่วยวน อยู่หลายส่วน

ลูกกระเดือกของเขาเคลื่อนไหวขึ้นลงอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ เกิด

อารมณ์ที่แม้แต่กับไปจเวยก็ไม่เคยจะมีเลย

เขาขมวดคิ้วแน่น เหมือนไม่สบอารมณ์กับปฏิกิริยาร่างกายที่เหนือการ ควบคุมมาก แต่ก็เคลื่อนย้ายสายตาไม่ได้

ในความฝัน หลินซินเหยียนฝันว่าตัวเองกำลังอยู่ในทุ่งหญ้าแอฟริกา มี สิงโตตุร้ายตัวหนึ่งกำลังจ้องมองเธออยู่เหมือนจะเขมือบเธอยังไงอย่างงั้น

เธอสะดุ้งตื่นจากความฝัน

แต่แล้ว นาทีที่ลืมตาขึ้น สิ่งที่เห็นกลับเป็นสายตาคมลึกที่แสร้งทำเป็นเงียบสงบ

สมองว่างเปล่าไปในชั่วขณะ

ทันใดนั้นเธอเบิกตากว้าง กุมหน้าอกไว้ และพูดสะเปะสะปะ “คุณ คุณ

มาอยู่นี่ได้ยังไง?”

ผู้ชายดึงสายตากลับอย่างใจเย็น และดึงผ้าห่มออกอย่างเรื่อยเปื่อย “นี่ เป็นทีของผม”

หลินซินเหยียนอยากเปิดปากหักล้าง แต่พอสัมผัสถึงสิ่งแวดล้อมในห้อง ค่าพูดที่มาถึงปากก็ได้กลืนลงไปอีก

“คุณไปฉลองวันเกิดให้แฟนของคุณไม่ใช่เหรอคะ? ทำไมถึงกลับมาได้ ล่ะ?” หลินซินเหยียนลงมาจากเตียงและยืนอยู่ข้างๆ

น้ำเสียงแฝงด้วยการเค้นถาม

เมื่อวานฟังป้าหยูพูดว่าเมื่อคืนเขาจะไม่กลับมา ต่อมาก็เลยลดการระ แวดระวัง เลยหลับค่อนข้างลึก ไม่คิดเลยว่าเขาเข้ามาในห้องเมื่อไหร่ก็ยัง

ไม่รู้เรื่องเลย

ไม่นึกเลยว่าเมื่อคืนเธอจะนอนห้องเดียวกันกับผู้ชายคนนี้ พอนึกถึงเมื่อคืนตัวเองหลับคาอกเขา ใบหน้าก็ร้อนผ่าวอย่างรุนแรง เธอคอตกด้วยความเสียใจ

จงจึงห้าวปลดกระดุมเสื้อออก เมื่อคืนเขาไม่ได้ถอดเสื้อ เสื้อผ้ายังมีกลิ่น เหล้าติดอยู่ เสื้อผ้ายับยู่ยี่ติดอยู่บนตัวแล้วรู้สึกไม่สบายเลย เขาเหลือบมอง ผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างเตียงอย่างทำอะไรไม่ถูก มุมปากมีรอยยิ้มที่ขี้เล่น “แฟน ฉลองวันเกิด จะสำคัญเท่าคืนส่งตัวเข้าหอเหรอ?”

หลินซินเหยียน “
นี่คือข้อตกลง พวกเขาไม่ใช่สามีภรรยากันจริงๆ มาคืนส่งตัวเข้าหอ

อะไร?

จงจิ่งห้าวถอดเสื้อออก

หลินซินเหยียนรีบหันหน้าไปอีกทาง คิดไม่ถึงเลยว่าผู้ชายคนนี้จะแก้ผ้า

ต่อหน้าเธอ ตั้งแต่คืนนั้นเป็นต้นมา เธอก็ต่อต้านเพศชายมาก โดยเฉพาะสัมผัสใกล้

ชิดกับผู้ชาย

เธอตกใจจนทําอะไรไม่ถูก “ฉัน ฉันออกไปก่อนค่ะ

พอพูดจบก็วิ่งออกจากห้องนอนไปเลย

จงจึงห้าวก็ไม่ได้ไปสนใจ เขาถอดเข็มขัดแล้วเข้าไปในห้องน้ำ

เขาจะต้องอาบน้ำอาบท่าให้ร่างกายสดชื่นหน่อย

เสียงซูซ่าของน้ำดังออกมาจากห้องน้ำ ผ่านไปประมาณหนึ่งชั่วโมง หมอกที่มีกลิ่นหอมของครีมอาบน้ำลอยขึ้นไปในอากาศ เขาที่อาบน้ำเสร็จ ผมสั้นดกดำที่เปียกชุ่มเล็กน้อยและยุ่งเหยิง ผ้าคลุมอาบน้ำสีขาวห่อหุ้มรูป ร่างที่สูงใหญ่ไว้ คอเสื้อเปิดออกเล็กน้อย ผิวสีน้ำผึ้งเผยออกมาให้เห็น ลางๆ มีเสน่ห์ที่ไม่อาจต่อต้านของผู้ชายฟุ้งกระจายอยู่

เขาก้าวเท้าเดินมาที่หน้าตู้เสื้อผ้า ตอนที่เปิดตู้เสื้อผ้าออกเตรียมตัวหยิบ เสื้อผ้า กลับเห็นกระเป๋าลายดอกทานตะวันที่ไม่คุ้นเคยวางอยู่

เขาได้หยุดนิ่งไว้ เป็นของของผู้หญิงคนนั้น? แถมยังมีลายดอกไม้ด้วย ทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงได้ปัญญาอ่อนขนาดนี้?

อีกอย่างได้เอาของของเธอมาวางไว้ที่ตู้เสื้อผ้าของเขาอย่างไม่มีความ

ไม่เกรงใจเลย

เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วหยิบเสื้อผ้ามาใส่ ตอนที่เอาไม้แขวนเสื้อใส่ได้ทํากระเป๋าของเธอตก โดยที่ไม่ระวัง

กระเป๋าของเธอไม่ได้รูดซิปไว้ พอทำตก บ ของที่อยู่ด้านในก็ร่วงออก มาหมด เสื้อผ้าที่เรียบง่าย และของใช้ในชีวิตประจำวัน

ตอนที่เขานั่งลงมาอยากจะเก็บของขึ้นมา กลับพบว่าเป็นรูปอัลตร้า

ซาวด์ใบหนึ่ง

หลินซินเหยียน เพศหญิง อายุครรภ์หกสัปดาห์

ผู้หญิงคนนั้นท้อง?