บทที่453 จะต้องค่อยคุณสักหมัดแน่

เหวินซึ่งพูดตัดบท “คุณดูแลตัวคุณเองให้ดีก็พอแล้ว”

ไม่นานก็ไปถึงร้านปิ้งย่างริมน้ำ ความน่าสนใจมากที่สุดของ ร้านปิ้งย่างร้านนี้ก็คือ ปิ้งเองได้ เขามีจัดเตรียมส่วนผสมและ เครื่องปรุงทั้งหมดไว้ให้ริมน้ำยังมีป่าไม้ด้วย พูดคุยกันได้อย่าง ร่มเย็น

พวกเขาปิ้งเนื้อและผักบางส่วน แถมยังหยิบเบียร์มาสองสาม กระป๋องแล้วนั่งบนพื้นหญ้าในป่า กินไปด้วยพูดคุยกันไปด้วย

เหวินชิงถอนหายใจเฮ้อ “ต่อไปคงไม่มีชีวิตสบายๆแบบนี้อีก แล้วสิ”

เหวินเสียนนั่งติดกับเขา หรี่ตามองเขาครู่หนึ่ง “ไม่มีอนาคตที่

สดใสขนาดนั้นเลย? พี่จะต้องทำหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่นะ

“เธออยากให้พี่ทำหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่อะไร?” เหวินชิงมองน้อง สาวและถามขึ้น

เหวินตอบอย่างไม่ต้องคิด “แน่นอนว่าก็ต้องเป็นแม่ทัพใหญ่ ปกป้องประเทศชาติและบ้านเมืองสิคะ”

เหวินชิงว่าเธอมีความทะเยอทะยานสูง

ยังจะแม่ทัพใหญ่เลยนะ

เฉินชิงค่อนข้างจะนิ่งเงียบ ส่วนใหญ่เป็นพวกเขาสองคนพี่น้องพูดคุยกัน เขาก็แค่มองเหวินเสียนเวลาที่เธอพูดแค่นั้น

ใบหน้าของเธอมักจะเต็มไปด้วยความสดใสเสมอ บริสุทธิ์ แถมยังมีชีวิตชีวาเป็นพิเศษ

“ฉันไปหยิบเบียร์อีกสองกระป๋องนะ” เหวินชิงลุกขึ้น เฉินชิงถึงมีโอกาสได้คุยกับเหวินเสียน “เธอกับเหวินซึ่งดูสนิท

กันดีนะ”

เหวินเสียนเอามือจับคางตนเอง “เขาเป็นพี่ชายฉันนี่นา” ราวกับคิดอะไรออก เธอพูดอย่างจนใจแต่ก็มีความสุข “ตอนที่ ฉันเข้าเรียนประถม ไม่มีเด็กคนไหนอยากจะเป็นเพื่อนกับฉัน เลย”

เฉินชิงถามอย่างสงสัย “ทำไมล่ะ?”

เหวินเสียนเบ้ปาก “เพราะว่าฉันมีพี่ชายที่ดุร้ายมาก คนหนึ่ง จำได้ว่าตอนฉันอยู่ป.2 ถูกเพื่อนที่นั่งข้างๆไม่ทันระวังขยับเก้าอี้ ออก ก็เลยหกล้ม หัวเข่าถลอก มีเลือดไหลนิดหน่อย พี่ชายฉันรู้ เรื่องเข้า ก็รีบวิ่งมาตีเด็กคนนั้นเลย”

“พี่ชายเธอไปตีเด็ก?” เฉินชิงอ้าปากค้าง

นี่มันหวงน้องสาวชัดๆนี่นา

“ก็ใช่น่ะสิ หลังจากนั้นคนอื่นก็รู้ว่าฉันมีพี่ประถมศึกษาตอน ปลาย แถมยังเป็นพี่ชายที่บ้าพลังด้วย ไม่มีใครอยากยุ่งกับฉัน เลย เพราะกลัวพี่ชายฉัน”
เฉินชิงยิ้มขำ

เหวินเสียนเข้าไปใกล้ๆเฉินซิง พูดเสียงเบาๆว่า “ฉันจะแอบ บอกอะไรคุณให้ว่าทำไมฉันถึงเลือกเรียนโรงเรียนที่ไกลบ้าน ก็ เพราะกลัวเขาจะไปต่อยเพื่อนฉันอีกน่ะสิ ฉันหาเพื่อนคบไม่ได้ เลยสักคน”

“ฮ่าฮ่า— เฉินชิงหัวเราะดัง

“อย่าบอกพี่ชายฉันนะ”

เฉินซิงตั้งใจหยอกเธอ “ฉันไม่ช่วยเธอเก็บความลับหรอก” เหวินเสียนเอามือกุมท้อง รู้สึกเหมือนไม่ค่อยสบาย เฉินซึ่ง มองเธอ “ฉันล้อเธอเล่น ไม่บอกพี่ชายเธอหรอก ไม่ต้องแกล้ง ปวดท้องหรอกน่า

เหวินเสียนยังคงกุมท้องไม่พูดจา ท่าทางทรมาน

“เธอปวดท้องจริงๆหรอ?”

เฉินชิงถาม

เหวินเสียนพยักหน้า

“งั้นเราไปหาพี่ชายเธอ กลับบ้านกัน” เฉินซิงเอื้อมมือไปพยุง เธอลุกขึ้น ตอนนี้เองถึงเห็นว่าบนกางเกงของเธอมีเลือดติดอยู่

เขาหยุดพูด ถอดเสื้อยืดแขนยาวบนตัวออก ตอนนั้นเหวินเสีย นตกใจมาก เพราะว่าอากาศร้อน ถอดเสื้อออก ก็เปลือยเปล่า

“คุณ คุณทําอะไรน่ะ?”
เขาเอาเสื้อยื่นให้เธอ ไม่ได้มองไปที่ตัวของเธอ พูดเตือนว่า บนตัวเธอ…”

“บนตัวฉัน?” เหวินเสียนหันหน้าไปอย่างลังเล มองลงไปด้าน ล่าง ถึงจะพบว่าบนกางเกงของตนเองมีเลือดติดอยู่ “เธออันนั้นมาแล้วสินะ?”

ใบหน้าของเหวินเสียนแดงระเรื่อ ในพริบตา ก้มหน้าลง นี่เป็น ครั้งแรกที่พึ่งมาของเธอ

“ที่นี่คนเยอะ ให้คนเห็นจะไม่ดี เธอคาดไว้ที่เอวซะ ยังไง

อากาศก็ไม่ได้หนาว

เหวินเสียนลังเลอยู่สักพัก รับเสื้อมา “ขอบคุณค่ะ”

“ไม่เป็นไร” เฉินซึ่งยิ้ม

เหวินชิงแบกเบียร์มาลังหนึ่ง พอเห็นเฉินชิงเปลือยเปล่า ก็นึก

ว่าเขาทำอะไรกับเหวินเสียน ทิ้งเบียร์แล้วรีบเข้ามาจะต่อยเฉินชิง “พี่คะ อย่าใช้กำลังได้มั้ยคะ?” เหวินเสียนตะโกนหยุดเขา เหวินชิงจับคอเสื้อของเฉินซิง ถามอย่างโมโหว่า “เกิดอะไร ขึ้น?”

เฉินชิงพูดเบาๆที่ข้างหูของเขา “น้องสาวคุณอันนั้นมานะ เลอะ บนตัวแล้ว…

เหวินชิงหันหน้าไปมองน้องสาวที่หน้าแดงแจ๋ เลยปล่อยเฉินชิง แล้วพูดกับน้องสาวว่า “รีบขึ้นรถกลับบ้านกัน
พอถึงบ้านคุณนายเหวินก็ชงน้ำน้ำตาลทรายแดง ให้ลูกสาว แล้วยังให้เธออาบน้ำเปลี่ยนชุดใหม่

เธอจัดการตัวเองเรียบร้อยแล้วก็ลงมา สวมใส่ชุดกระโปรงสี ขาวตัวนั้น ปล่อยผม เธอผิดขาวมาก รูปร่างผอมบาง แค่ยิ้ม ดวงตาก็โค้งเหมือนกับพระจันทร์เสี้ยว ราวกับออร่านั้นจะเอ่อล้น ออกมา

เฉินซึ่งมองจนตะลึง ใจเต้นตุบๆ ราวกับจะระเบิดออกมานอก

อก

เหวินชิงทุบเขาที่หนึ่ง “น้องสาวฉันหน้าตาดี แต่ก็ไม่ควร เอาแต่มองนะ”

เฉินชิงรีบก้มหน้าลง รู้สึกว่าตนเองบ้าไปแล้ว ทำไมถึงใจเต้น ให้กับเด็กผู้หญิงที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ

แต่ว่าสายตามักจะมองเธอโดยไม่รู้ตัวเสมอ

ตอนที่เธอยิ้มนั้นสวยเป็นพิเศษ

คุณนายเหวินบอกว่าเหวินซึ่งจะต้องไปแล้ว ถ่ายรูปเป็นที่ระลึก หน่อย นั่นก็คือรูปที่ถ่ายในสวน

ตอนที่พวกเขาขึ้นรถ เหวินเสียนมาส่งพวกเขา ยืนอยู่ข้างทาง มองพวกเขาขึ้นรถ ทั้งๆที่อายุ15ปี ยืนอยู่ข้างทางราวกับเป็น ทิวทัศน์ภาพหนึ่ง ทำให้ละสายตาไปไม่ได้

ใจของเขาราวกับถูกบางอย่างต่อย มักจะคิดถึงภาพเธออยู่ เสมอ คิดว่าอีกกี่ปีตนเองถึงจะได้ออกจากการเป็นทหาร จะได้ไปตามจีบเธอ แถมยังเคยตั้งใจถามลองเชิงกึ่งล้อเล่นกับเหวินชิงว่า “เหวินชิง ต่อไปแนะนำน้องสาวคุณให้ฉันนะ แบบนี้ความสัมพันธ์ ของเราจะได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น”

เหวินซิงคิดว่าเขาพูดล้อเล่น เลยตอบแบบขำๆไป “ได้สิ รอ คุณทำหน้าที่สำเร็จแล้ว และทำตัวให้เป็นผู้ชายที่คู่ควรกับเธอ ได้”

ถึงแม้จะมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเฉินซิง แต่ว่าหน้าตาของเฉิน ชิงเขาไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ รู้สึกว่าไม่คู่ควรกับน้องสาวของ ตนเอง

ที่จริงแล้วในสายตาของเขา ใครก็ไม่คู่ควรกับน้องสาวเขาทั้ง

เฉินชิงกลับไปนึกถึงตอนนั้น เหวินซิงเองก็นึกถึงเรื่องราวที่เกิด

ขึ้นในวันนั้น

ขมวดคิ้วแน่น “ตอนนั้นเธอพึ่งจะอายุ15ปี… เหวินชิงไม่พอใจมาก เหมือนกับน้องสาวกำลังถูกคนดูหมิ่น เฉินชิงยืนอยู่โดยไม่ยอมหันหน้ามา

“พ่อ พ่อทำให้หนูผิดหวังมาก!” เฉินซื้อหานรับไม่ได้ พ่อของ ตนเองวางแผนเพื่อเธอ เพื่อชื่อเสียงในอนาคตของตระกูล ที่แท้ แล้วก็แค่อยากเติมเต็มหัวใจช่วงเวลาที่แอบรักอย่างไม่มีใครรู้ นั้นของตัวเอง

ภาพลักษณ์บิดาผู้ยิ่งใหญ่ในใจของเธอแตกสลายในพริบตา
เธอร้องไห้วิ่งออกไป

คุณนายเฉินมองดูสามี “แม้จะรู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้งในหัวใจ อาลัยมากมายขนาดไหน อายุขนาดนี้แล้ว ก็ควรจะปล่อยวางได้ แล้ว”

พูดจบก็เดินออกไป ขณะที่เดินผ่านเหวินชิง “สุภาษิตกล่าวไว้ ว่า ยอมรื้อถอนวัดสิบวัด ดีกว่าทำลายงานแต่งงาน ฉันว่าพวก คุณคงบ้าไปแล้ว”

เหวินชิงหันหน้ามาแม้ว่าจะปล่อยหลินซินเหยียนไป แต่ก็ยัง วาง ใจความสัมพันธ์ของเธอกับเฉิงซิ่วไม่ได้อยู่ดี ในสายตาเขา เฉิงซิ่วเป็นคนทำลายงานแต่งงานของน้องสาวเขา

ห้องหนังสือค่อยๆเงียบลง เหวินชิงคิดไม่ถึงเลยว่าสหาย ตลอด10กว่าปีคนนี้ ที่แท้ในใจก็คิดถึงแต่น้องสาวของตนเอง

เขาบอกไม่ถูกว่าตนเองรู้สึกอย่างไร โดยรวมก็คือรู้สึกไม่ค่อย

“พวกคุณปากบอกว่ารักเธอ แล้วให้อะไรกับเธอล่ะ? ไม่ใช่ เพราะผลประโยชน์หรือไง ให้เธอแต่งงานกับคนที่เธอไม่ได้ ชอบ?” เฉินชิงเหน็บแนม

“พวกเราหวังดีกับเธอ” จนถึงตอนนี้เหวินซึ่งก็ยังรู้สึกว่าที่พวก เขาทำมันถูกต้องแล้ว “เด็กหนุ่มตระกูลจวงคนนั้น เป็นลูกนอก สมรส แถมยังเป็นลูกนอกสมรสของสาวคนหนึ่ง จะคู่ควรกับเห วินเสียนได้อย่างไร?”
“จงฉีเฟิงมีดีกว่าคนตระกูลจวงคนนั้นตั้งหมื่นเท่า!” ถึงแม้ว่าจะ เพิ่งจะหักหลังน้องสาวเขา แต่ว่าเขาไม่คิดว่าเป็นความผิดของ จงเฟิง ต้องเป็นเพราะเพิ่งยวยั่วยวนเขาแน่ๆ

สำหรับผู้ชาย จงฉีเฟิงตรงตามคุณสมบัติทุกอย่างที่เป็นสามี ในฝันของน้องสาวเขา รูปร่างสูงโปร่งหน้าตาหล่อเหลา มีความ สามารถ เขาดูออกว่าตอนนั้นจงเฟิงชอบเหวินเสียน

ทั้งสองคนอยู่ด้วยกันราวกับกิ่งทองใบหยก

เหมาะสมกันอย่างมาก

เฉินชิงสบถอย่างเย็นชา “เพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง พูดซะดู ดีเชียว”

“ถ้าหากย้อนกลับไป20ปี ฉันรู้ความคิดนี้ของคุณ จะต้องต่อย คุณสักหมัดแน่!” เหวินชิงพูดอย่างดุร้าย