บทที่451 ความลุ่มหลงที่งอกเงยแตกหน่อเติบโต

จงจิ่งห้าวที่ไม่พูดอะไรมาตลอด ในที่สุดก็เปิดปากพูดออกมา เหวินซึ่งหันหน้าไปมองเขา “นายหมายความว่ายังไง?” สีหน้าและน้ำเสียงของเขานิ่งมาก “ผมก็แค่อยากรู้

“เห็นทีวันนี้ฉันคงต้องไปตระกูลเฉินสักรอบแล้ว ฉันเป็นคน เสนอให้เงินซื้อหานแต่งงานกับนายเอง ตอนนี้ที่ตัดสินใจแบบนี้ ฉันยังไม่ได้บอกเขา ครั้งนี้เกรงว่าคงจะวุ่นวายน่าดู

เฉินชิงออกแรง และยกลูกสาวให้อีกครั้ง แต่เขากลับทำตามที่ สาบานกันไว้ไม่ได้เขาละอายต่อสหายเก่าคนนี้

“ได้ฟังคุณพูดแบบนี้แล้ว เฉินซึ่งเป็นคนออกความคิดนั้น

หรือ?” แม้ว่ากำลังถามอยู่ แต่ในใจก็พอจะมีคำตอบอยู่

เรียบร้อยแล้ว

“ใช่ ฉันอยากแยกนายกับหลินซินเหยียนออกจากกันไวๆ เขา เป็นคนคิดแผนให้ฉัน ตอนนั้นเฉินชิงพูดกับฉันว่า ที่เหอรุ่ยเจ๋อ ต้องเข้าไปนั่นเป็นเพราะหลินซินเหยียน ตระกูลเหอเองก็มีความ แค้นต่อหลินซินเหยียน เลยยินดีช่วยฉัน” เหวินชิงพูดความจริง อย่างจริงใจ

ได้ยินคำตอบแบบนี้แล้ว จงจึงห้าวกลับไม่ได้รู้สึกแปลกใจ อะไร “ผมคิดว่าเขาน่าจะยังมีอีกหลายเรื่องที่ไม่ได้บอกคุณ
“เรื่องอะไร?” เหวินชิงเสียงดังขึ้นเล็กน้อย

เขาเชื่อใจเฉินชิงมาก พอได้ยินอย่างกะทันหัน บอกว่าเฉินซิง มีเรื่องปิดบังตนอยู่ ก็เลยเผลอขึ้นเสียงโดยไม่รู้ตัว

“เมื่อไม่กี่วันก่อนมีคนจะจับตัวหลินซินเหยียนไป อีกทั้งยัง แน่วแน่มาก พาคนมาไม่น้อยจะบุกเข้าไปในโรงพยาบาล…

“มีเรื่องแบบนี้ด้วย?” เหวินซึ่งเข้าใจอย่างรวดเร็ว “นายหมาย ถึงเฉินซิง?”

“ไม่ใช่เขาที่ลงมือเอง หลอก ใช้ตระกูลเหอ ลูกสาวของตระกูล เธอคนนั้นตายลง ในคุก เขาคือผู้อยู่เบื้องหลัง ผมหาข้อมูลมา ชัดเจนแล้ว ไม่มีหลักฐาน ผมไม่มีทางมาพูดกับคุณหรอก” จงจิ่ง ห้าวบอกเรื่องพวกนี้แก่เขา ก็แค่อยากให้เขาตาสว่าง เฉินซึ่ง ไม่ใช่เพราะว่าเขาถึงยกลูกสาวให้ เกรงว่าเฉินซึ่งน่าจะมีจุด ประสงค์ของตัวเขาเอง

จุดประสงค์อะไรนั้น เขาก็คิดไม่ค่อยออก จากความสัมพันธ์ ของเขากับเหวินชิง ไม่จำเป็นต้องถึงขั้นแต่งงานเพื่อปรองดองกัน เลย?

แต่ว่า ทำไมถึงอยากให้ตัวเองมาแต่งงานกับเขาล่ะ?

เขาคิดจะทำอะไร?

จุดประสงค์คืออะไร?

พยายามทำทุกวิถีทาง มากมายซะยิ่งกว่าที่เหวินชิงเสียอีก
“เพราะเขาเห็นว่าฉันป่วยรึเปล่า กลัวฉันจะกลับค่า ถึงทำไป โดยปิดบังฉัน?” เหวินซึ่งรู้สึกคาดเดาไม่ออก ตกลงว่าเฉินซึ่งทำ แบบนี้ไปทำไม

ตามความสัมพันธ์ของพวกเขา ก็ควรจะปรึกษากับเขา ไม่ใช่ ตัดสินใจเอาเองแบบนี้ถึงจะถูก

“จงใจปิดบังคุณหรือไม่ คุณลองหยั่งเชิงดูถึงจะรู้” จงจึงห้าว หยิบซองเอกสารบนโต๊ะขึ้นมา แต่ไม่ได้ถือขึ้นมาอ่าน

เหวินซึ่งเป็นยังไงเขาพอจะเข้าใจอยู่บ้าง เมื่อเขาตัดสินใจ

ปล่อยหลินซินเหยียนไป ก็มั่นใจได้ว่าจะไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับเธออีก

เขายืนขึ้น “สำหรับเฉินชิงผมไม่ชอบเป็นอย่างมาก

ไม่รู้ว่าคนๆนี้มีวัตถุประสงค์อะไร เก็บเอาไว้ก็เป็นภัย เหวินชิงขมวดคิ้ว “นายหมายความว่าไง?”

“ผมต้องไปแล้ว” อะไรที่ควรเตือนเขาก็พูดไปหมดแล้ว ทั้งสอง ฝ่ายก็ไม่มีอะไรต้องคุยกันอีกแล้ว

เขาก้าวลงบันไดเดินออกจากศาลาเดินผ่านธารน้ำใสไหลซ่าๆ ต้นพุดตานยังคงออกดอกงดงาม เหวินซึ่งมองดูแผ่นหลังของเขา ถอนหายใจออกมา มีระยะห่างต่อกันมาโดยตลอด

กลัวว่าจะกลับไปเป็นแบบเมื่อก่อนไม่ได้แล้ว

“ฉันก็อยากปล่อยวางเหมือนกัน แต่มันวางไม่ลง

ความลุ่มหลงที่งอกเงยแตกหน่อเติบโต คิดอยากจะถอนรากถอนโคน นอกเสียจากเขาจะตาย

เหงิน งออกจากสวนพุดตาน ก็ตรงไปยังตระกูลเฉิน

เงินซื้อหานอยู่บ้านจนเบื่อจะตายแล้ว ทนใช้ชีวิตอยู่แต่บ้าน เฉยๆตลอดแบบนี้ไม่ไหวแล้ว

“พ่อ ตอนนี้หนูใช้ชีวิตอย่างกับติดคุก หนูจะออกไปได้เมื่อไหร่

คะ?”

เงินซือหานบ่นออกมา

ขณะนั้นก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น คุณนายเฉินไปเปิดประตู

เฉินชื่อทานยังคงพูดต่อไป “หนูไม่ไหวแล้วนะ หนูอยากออกไป ขึ้นอยู่ต่อไปหนูจะเป็นบ้าแล้ว “ทนต่อไป…” เห็นว่าคนที่เข้ามาเป็นเหวินชิง เฉินซิงเลย

เปลี่ยนคำพูด “ลูกกลับเข้าห้องไปก่อน สายๆหน่อยพอจะเข้าไป

คุยด้วย”

เฉินซื้อหานยังอยากจะพูดอะไรต่อ เฉินชิงจ้องเขม็งเป็นการ เตือน ถึงเธอจะไม่เต็มใจแต่ก็ลุกขึ้นยืนแล้วกลับเข้าห้องไป

“คุณมาแล้ว” เฉินชิงลุกขึ้นจากโซฟา

“ป่วยอยู่แต่บ้านจนเบื่อแล้ว” เหวินซึ่งยังคงทำตัวเหมือนเดิม ปกติ เฉินชิงยิ้ม “ป่วยเล็กน้อย พักสัก2วันก็หาย ฉันว่าคุณสีหน้า ดูดีขึ้นเยอะเลยนะ”

เหวินชิงถอนหายใจ “แก่แล้ว เวลาเป็นเหมือนม้าพยศ พอวิ่งแล้วก็ไม่ยอมหยุด”

เฉินชิงยิ้ม “เข้ามาคุยในบ้านสิ

คุณนายเฉันเดินเข้ามา ถามว่า “พวกคุณจะดื่มอะไรกันดีคะ?

“ไม่ดื่ม” พอนึกได้ว่าเหวินชิงอยู่ ก็พูดขึ้นว่า “ชาละกัน เหวินชิง ชอบดื่มชา แบบโบราณหนึ่งที่

“คุณที่เข้าใจฉันจริงๆ” เหวินชิงยิ้มและเดินตามเขาไปห้อง หนังสือ

“วันที่ฉันป่วย คุณไม่รีบร้อนใช่มั้ย?” เหวินชิงถามอย่างไม่ เจตนา

“นั่งสิ” เฉินซิงแบมือทำท่าเชิญนั่ง เหวินซิงเลยนั่งลง

“ฉันรีบอะไร เรื่องนี้มันขึ้นอยู่กับคุณ” เฉินซิงนั่งลง เหอเหวิน หวยทำงานไม่ได้เรื่อง ทำไม่สำเร็จ เขารีบร้อนมาก “ตอนนี้คุณ หายดีแล้ว ครั้งที่แล้วจึงห้าวตอบตกลง…

“ทำไมฉันได้ยินมาว่าตอนที่ฉันป่วย มีคนบุกเข้าไปในโรง พยาบาล? เรื่องนี้คุณรู้รึเปล่า?” เหวินชิงขัดจังหวะเขา

เฉินชิง ใน ใจเต้นตุบตับ แต่บนใบหน้าไม่แสดงสีหน้าใดๆออก มา “ฉันได้ยินแล้วล่ะ เหมือนว่าจะเป็นเหอเหวินหวยส่งคนไปทำ ลูกสาวของเขาตายอยู่ข้างในนั้น ตอนแรกที่เข้าไปก็มีส่วน เกี่ยวข้องกับหลินซินเหยียนอย่างมาก ได้ยินว่าโดนคดีเกี่ยวกับ ชีวิตคนสองคนติดตัว
เหวินชิงหลับตาลง หากว่าจงจิ้งห้าวไม่ได้เตือนเขาไว้ เขาก็จะ เชื่อทุกอย่างที่เฉินชิงพูดมาอย่างแน่นอน

ตอนนี้เขาเหลือเพียงแค่ความสงสัย

“เฉินซึ่งพวกเรารู้จักกันมา10กว่าปีแล้วสินะ?”

เฉินซึ่งพยักหน้า “ไม่ใช่หรือไง เข้าเป็นทหารด้วยกันเดินมาถึง วันนี้ด้วยกัน แถมยังทำงานเป็นคู่หูกันอีก”

เหวินชิงรู้สึกหงุดหงิดในใจ ใช่น่ะสิ สหายกันมาตั้งหลายปี เขาก็ยังหลอกตนได้ลงคอ

“ฉันได้ยินมาว่าคุณใช้คนไปทำร้ายลูกสาวตระกูลเหอจนตาย หลอกใช้เหอเหวินหวยมาบีบบังคับจิ้งห้าว?”

เฉินชิงตกตะลึงไปสักพัก เขา เขารู้ได้ยังไง?

คุณนายเฉินกำลังจะเคาะประตูเพื่อนำชาเข้าไปให้ได้ยินเสียง

ของเหวินชิง เลยเก็บมือลง

ยืนแอบฟังอยู่หน้าประตู

เป็นชื่อทานอยากฟังว่าเฉินชิงและเหวินชิงพูดคุยเรื่องงาน แต่งงานของตนกับจงจึงห้าวหรือไม่ เลยเดินจากชั้นบนลงมา ก็ เห็นคุณนายเฉินกำลังแอบฟังอยู่ ขมวดคิ้วและถามว่า “แม่ ทำ อะไรน่ะ?”

“ชูว! ”

“มานี่” คุณนายเฉินเรียกลูกสาวเบาๆ
เงินซือหานเดินเข้ามา “พวกเขาคุยอะไรกัน?

คุณนายเฉิน ให้เธอฟัง

เงินซือหานเต็มไปด้วยความสงสัย เลยเอาตัวแนบช่องว่าง ระหว่างประตูตามคุณนายเฉิน

“คุณไปได้ยินมาจากที่ไหน?” เฉินซึ่งพยายามสงบนิ่ง

สมองกลับหมุนวนอย่างรวดเร็ว กำลังคิดว่าจะหลอกเหวินซึ่ง ยังไงดี

“ถ้าฉันไม่มีหลักฐานชัดเจน จะมาถามคุณพุ่มบ่ามรึไง? หาก คุณรีบร้อนให้ซื้อหานแต่งงานมาก คุณบอกฉันมา เราเป็นอะไร กัน? ฉันจะไม่ถามไม่สนใจงั้นหรอ? ฉันเป็นคนต้นคิดเรื่องนี้ ฉัน ทำไม่ได้ ฉันก็ขอโทษคุณ คุณทำแบบนี้ลับหลังฉัน มันไม่ค่อยดี เปล่า?”

เฉินชิงรู้สึกกระวนกระวายเล็กน้อย “คุณมีหลักฐาน?”

นี่มันถึงแก่ชีวิตเชียวนะ

“สหายกันมาตั้งหลายปีแล้ว บอกความจริงกับฉัน คุณลงทุน ลงแรงไปขนาดนี้ ทำไมถึงอยากให้ซื้อหานแต่งงานกับจึงห้าวถึง ขนาดนั้น?”

เฉินชิงไม่พูด

ทันใดนั้นประตูห้องหนังสือถูกผลักเปิดออก คุณนายเฉินยืน อยู่หน้าประตู “ฉันรู้ว่าทำไมเขาถึงพยายามทำทุกอย่างให้ชื่อหานแต่งงานกับจงจึงห้าว

สายตาของทุกคนจดจ้องไปยังเธอ แม้แต่เงินซื้อหานที่ยืนอยู่ข้างเธอก็ตกตะลึงไปด้วยเช่นกัน