บทที่ 517หัวใจของเขาอ่อนยวบ

เป็นห่วงเงินเผยชวนขนาดนี้ ถ้าจะบอกว่าไม่ได้คิดอะไร เขาไม่ เชื่อหรอก ไม่ใช่สิ ที่จริงแล้วพวกเขาทั้งสองคนนั้นมีอะไรบาง อย่างอยู่แล้ว ไม่อย่างนั้นจะจูบกันต่อหน้าคนมากมายได้ยังไง?

จากสีหน้าของซูจ้านแล้ว ซางหมูสามารถเดาได้ว่าเขาคิดอะไร อยู่ เธอรีบอธิบาย “เพราะว่าฉันทำให้หัวหน้าเป็นต้องมาเดือด ร้อนด้วย เรื่องนี้น่าจะส่งผลกระทบต่อเขาเยอะอยู่ใช่ไหมคะ?

“แน่นอน เพราะว่าสถานะเขาค่อนข้างจะพิเศษ”ซูจ้านฉลาด เรื่องของคนอื่นจะตาย แม้ว่ามันจะสามารถแก้ไขได้อย่างทัน ท่วงที แต่ว่าเขาก็อยากพูดให้สถานการณ์ของเสิ่นเผยชวนมันดู รุนแรง แบบนี้จะได้ทำให้ซางหนูรู้สึกผิดต่อเส้นเผยชวนมากยิ่ง ขึ้น จะได้เร่งให้ความสัมพันธ์ของพวกเขาพัฒนาอย่างรวดเร็ว

เขาแอบคิดอยู่เงียบๆ ในใจ เขาน่าจะเป็นคนที่ดีที่สุดในโลก ใบนี้แล้ว ผู้ชายที่จะมาเป็นพี่น้องกับเขาได้ ต้องอาศัยบุญจาก ชาติที่แล้ว ใครจะเป็นเหมือนเขาได้อีก ที่เขาทำงานอย่างหนัก เพื่อเรื่องสำคัญในชีวิตของพี่น้อง

“เฮ้อ ไม่แน่ว่าตอนนี้เสิ่นเผยชวนอาจจะกำลังโดนดูอยู่ก็ได้ ถ้า เกิดว่าเรื่องร้ายแรง มันอาจจะส่งผลต่ออาชีพของเขาได้เลย”ซู จ้านถอนหายใจออกมา พยายามพูดให้เรื่องราวดร้ายแรง

ซางหยูกัดริมฝีปากอย่างอารมณ์เสีย รู้สึกว่ามันเป็นความผิด ของเธอเองที่ทําร้ายเขา
“ฉันเจอเขาได้ไหมคะ? “ถึงยังไงอายุเธอก็ยังน้อย จะไปเป็นคู่ ต่อกลอนกับซูจ้านได้ยังไงกัน แค่พูดไม่กี่คำก็ทําให้เธอตะลึงไป ได้แล้ว ตอนนี้เธอรู้สึกเพียงแค่ตื่นตกใจเท่านั้น

ซูจ้านตอบ “เดี๋ยวฉันพาเธอไปที่นึงก่อนแล้วกัน แล้วจะติดต่อ เขา ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่าเขาจะมีเวลาออกมาเจอพวกเรา หรือเปล่า”

พอออกมาจากมหาลัย ซูจ้านกับเธอก็ยืนรอแท็กซี่อยู่ริมถนน เขามองซางหมู “ถ้าเกิดว่าต้องการความช่วยเหลือจากเธอ ขอ ให้เธอช่วยให้ความร่วมมือด้วยนะ”

“แน่นอนค่ะ ฉันจะให้ความร่วมมืออย่างแน่นอน ขอแค่ สามารถแก้ไขเรื่องเดือดร้อนที่ฉันสร้างขึ้นให้เขาได้”ซางหยูตอบ อย่างรวดเร็ว เหมือนกับเป็นการรับรองปณิธานอันแน่วแน่ให้ จ้านฟัง กลัวว่าท่าทางของตัวเองจะชัดเจนไม่พอ แล้วทำให้เขา รู้สึกสงสัย

“ไม่ต้องตื่นเต้นหรอก พวกเราจะช่วยเขาได้”ซูจ้านยิ้ม รู้สึกว่า ตัวเองน่าจะกดดันเธอมากเกินไป ตอนนี้หน้าเธอซีดจนไม่มีเลือด ฝาดแล้ว

ตอนนี้เองมีแท็กซี่ผ่านมาคันนึง ซูจ้านยื่นมือออกไปโบก และ แท็กซี่คันนั้นก็จอดลงอย่างรวดเร็ว ซูจ้านเปิดประตูหลังและให้ ซางหยูเข้าไปนั่งก่อนอย่างเป็นสุภาพบุรุษ พอซางหมูเข้าไปนั่ง เรียบร้อยแล้วเขาถึงจะขึ้นไปนั่งบ้าง ตอนปิดประตูนั้นเขาก็มอง ไปด้านหน้า “ไปว่านเยว่กรุ๊ปครับ”
“ได้ครับ”คนขับแท็กซี่สตาร์ทรถแล้วออกตัวอย่างรวดเร็ว

ระหว่างทางไปว่านเยวนั้น ซูจ้านก็แนะนำตัวกับซางหยู “ฉัน กับเผยชวนเป็นพี่น้องกัน เธอก็น่าจะรู้อยู่

ซางหนูพยักหน้า มือของเธอกุมกันไว้ รู้สึกไม่สบายใจ เธอ รู้สึกเป็นห่วงเสิ่นเผยชวน

“ฉันจะแนะนำตัวหน่อยแล้วกัน ฉันชื่อบ้าน เธอเรียกฉันว่า จ้านเหมือนที่เผยชวนเรียกก็ได้ ฉันเป็นทนาย มีสำนักงาน กฎหมายเป็นของตัวเอง แต่ว่าฉันไม่ได้ทำคดีด้วยตัวเองมานาน แล้ว”

ซางหยูเม้มปาก เธอไม่ได้พูดอะไร แต่ว่าเธอฟังคำพูดของซู จ้าน วันนั้นที่ร้านอาหารเช้า เธอก็รู้อยู่แล้วว่าพวกเขาทั้งสามคน ไม่ใช่คนธรรมดา

“แล้วเธอล่ะ จะไม่แนะนำตัวเองหน่อยเหรอ? “ซูจ้านยิ้มพร้อม

กับถาม

ซางหยูก้มหน้าต่ำกว่าเดิม ต่อหน้าของพวกเขา เธอรู้สึกได้ อย่างชัดเจนว่า ตัวเธอกับพวกเขาไม่ได้อยู่ในโลกใบเดียวกัน สัญชาตญาณของเธอรู้สึกเขินอายเล็กน้อย เธอพูดเสียงเบาว่า “ฉันไม่มีญาติคนไหน พ่อก็เสียไปแล้ว แม่ก็ต้องโทษจำคุก”

ซูจ้านยังไม่เคยถามเสิ่นเผยชวนเกี่ยวกับเรื่องของซางหยู อย่างละเอียด แต่ว่าเขาก็ไม่สนใจเกี่ยวกับภูมิหลังของครอบครัว หรอก ใครกันที่ไม่อยากให้พ่อแม่มีชีวิตอยู่ ใครกันที่ไม่อยากโต มาในครอบครัวที่มีความสุข
แต่ว่าการที่เกิดมาครอบครัวแบบนั้น ใช่เขาสามารถเลือกได้ อย่างเช่นเขา ในสายตาของคนนอก เขาเป็นคนประสบความสำเร็จ ประสบตราบสามารถหาผู้หญิงแต่งงานแล้วมีลูกได้

แต่ว่า เขาเองมีความ

เขาตบไหล่ของซางหยูเบาๆ แล้วก็บอกเธอ ไม่ต้องคิดว่าอะไรที่จริงอื่นก็เหมือนกันหมดนั่นแหละ เสน่ห์ ต่างๆ ของใครมีทั้งนั้นแหละ

ไม่เกี่ยวกับเรื่องของจินยา ความคิดของจ้านชัดเจน จะ พูดหรือทำอะไรกฎระเบียบอย่างมาก ทำให้คนอื่นรู้สึกมั่นคง หนักแน่น

แต่ได้เจอกับเรื่องยา เขากลายเป็นคนมาก

จ้านพวกเขาคุยกันไปคุยมารถแล่นมาถึงใหญ่ของว่านกรุ๊ป จ้านจ่ายเงินแล้วก็จากรถ

เขาไม่ได้ไปทันที แต่ก็เปิดประตูให้ซางหมูลงมาด้วย

ซางถนนหน้าขึ้นใหญ่ระฟ้า มันสูงทะลุก้อนเมฆเลย กลายเป็นอาคารแลนด์ มาร์คบนถนนสารเศรษฐกิจของเมืองB

สถานที่แบบเธอเคยเห็นเคยอยู่ใกล้ขนาดมาก่อน

แม้แต่ไม่เคยคิดเลยว่า วันหนึ่งตัวเองจะได้เข้ามาในที่แบบนี้

ซูจ้านยิ้มพร้อมกับพูดว่า “ไม่ต้องเขินนะ ในนี้ก็ไม่ใช่คนนอก อะไร เหมือนฉันกลับเส้นเผยชวนนั่นแหละ วันนี้ต้องมาขอความ ช่วยเหลือจากเขา ดังนั้นก็เลยต้องพาเธอมาด้วย”

ชางหยูตอบรับ “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ขอแค่สามารถแก้ไขปัญหา นี้ได้เร็วที่สุด ให้ฉันทำอะไรก็ได้

เธอแสดงให้เห็นจุดยืนของตัวเองอีกครั้ง

ในใจของซูจ้านรู้สึกดีใจแทนเงินเผยชวน เด็กสาวคนนี้ดู เหมือนยังเด็ก แต่ว่าเธอมีความรับผิดชอบมาก ครอบครัวไม่ดี แต่ว่าเสิ่นเผยชวนก็ไม่ได้จะแต่งงานกับครอบครัวของเธอสัก หน่อย ขอแค่เธอเป็นคนดีก็พอแล้ว

เขาตบหัวของตัวเองเบาๆ คิดเยอะเกินไปแล้ว ตอนนี้ไม่ใช่ เวลาที่จะมาคิดเรื่องนี้ “พวกเราเข้าไปกันเถอะ”

เขาคุ้นเคยกับที่นี่ดี พนักงานต้อนรับก็ไม่ห้ามเขา เขาพาซางห ยูขึ้นไปชั้นบนสุดอย่างรวดเร็ว กวนจึงกำลังออกมาจากห้องของ ประธานพอดี เขาเรียกกวนจิ้งถามว่าจงจึงห้าวอยู่ไหม

“เพิ่งจะกลับมาครับ อยู่ด้านในตอนที่กวนจิ้งพูดอยู่นั้น สายตามองผ่านเขาไป มองซางหมูที่อยู่ด้านหลังของเขา เขายิ้ม และพูดว่า “เสิ่นเผยชวนซ่อนไว้ลึกมาก

เขาไม่รู้เลยว่าเสิ่นเผยชวนมีผู้หญิงแล้ว แถมยังเป็นวัยรุ่นขนาดนี้ ได้ยินมาว่าเป็นนักศึกษาปี 1 ถ้าเกิดว่าชายแก่คนนี้ไม่ ริเริ่ม หรือว่าพอเริ่มก็หาว่า “ล่อลวง’ ถ้าเกิดว่าไม่เห็นในข่าว เขา คงจะคิดว่าเสิ่นเผยชวนชอบผู้ชายจริงๆ

ซูจ้านมองกวนจิ้งอย่างจริงจัง แล้วเอ่ยปาก “เก็บสีหน้าหน่อย เขายังไม่ทันจะได้คบกันเลย เดี๋ยวเธอก็ตกใจจนหนีไปหรอก

กวนจิ้งกระแอมเบาๆ คิดว่าเมื่อสายตาของตัวเองน่าจะเปิด เผยเกินไปหน่อย “เข้าไปเถอะครับ” เขาถอนหายใจออกมา “ผม ต้องไปถูกขูดรีดต่อ”

เขาต้องยุ่งวุ่นวายเหมือนหมาทุกวัน

“ให้เขาขึ้นเงินเดือนให้สิ”ซูจ้านแกล้งเขา

กวนจิ้งหน้าตึง ในทันที “ไม่พูดจาเรื่อยเปื่อยกับคุณแล้วพอ พูดจบเขาก็เดินออกไป เงินเดือนของเขายังเยอะกว่าเงินเดือน ของหัวหน้าบริษัทเล็กๆ เยอะ

เขาเองก็มีเงินเหมือนกัน ไม่ได้น้อยไปกว่าซูจ้านเลย อาจจะมี เงินเยอะกว่าจ้านซะด้วยซ้ำ

ซูจ้านเองก็ไม่ได้ไปพูดคุยเรื่อยเปื่อยกับเขาต่อ พาซางหยูเคาะ ประตูห้องทำงาน จงจึงห้าวกำลังอ่านข่าวอยู่พอดีเราก็ตอบรับ ด้วยน้ำเสียงที่นิ่งเรียบ “เข้ามา

เขาผลักประตูแล้วก็พาซางหยูเดินเข้าไปข้างใน จงจึงห้าวไม่ ได้เงยหน้าขึ้นมา เขากำลังอ่านข่าวของเสิ่นเผยชวนอยู่ เสื้อผ้า ของเขายังเป็นชุดเดิม เสื้อผ้าหลุดลุ่ยดูไม่ได้ สีหน้าที่ดูเหน็ดเหนื่อย 2 วันมานี้เขายังไม่ค่อยได้พักผ่อนเท่าไหร่นะ พอก ลับมาจากเมืองC ก็ตรงมาที่บริษัทเลย

“เรื่องนี้มันจัดการยากมาก ตอนนี้เป็นกระแสอย่างรุนแรง ค่อนข้างจะกระทบกับเผยชวน”ซูจ้านมองผู้ชายที่นั่งอยู่หน้าคอม คิ้วของเขาก็เลิกขึ้น เขาไม่ค่อยเห็นจงจึงห้าวในสภาพนี้ หนวด เคราตรงคางก็เริ่มขึ้นมาอย่างชัดเจน ท่าทางที่ดูหยาบของเขา เผยให้เห็นความเป็นผู้ชาย

เพราะมีความคิดนี้ออกมา ซูจ้านก็เกือบจะตบหน้าตัวเอง เขา เป็นผู้ชาย รสนิยมทางเพศของเขาก็ปกติดี การยอมรับว่าจงวิ่ง ห้าวหล่อ สมองเขาผิดปกติไปแล้วหรือเปล่า?

เขาคิดในใจเงียบๆ หรือว่านี่มันคือเสน่ห์ที่ “น่าเกลียด ของ ผู้ชายในตำนานหรือเปล่า?

จงจึงห้าวละสายตาจากหน้าจอคอม เขาเงยหน้าขึ้นมามอง หน้าเขา เราก็เห็นซางหยูที่อยู่เงียบๆ อยู่ด้านหลังของซูจ้าน แต่ ว่าเขามองเธอไม่ถึง 1 วินาทีด้วยซ้ำ ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วก็ โทรให้เลขาต่อสายให้แผนกประชาสัมพันธ์ “ต่อสายหัวหน้า แผนกประชาสัมพันธ์ให้ผมหน่อย

มือของเขาถือโทรศัพท์ แต่ว่าสายตาของเขายังคงจับจ้องไปที่ หน้าจอโทรศัพท์

หน้าจอโทรศัพท์ของเขานั้นมีรูปภาพอยู่รูปหนึ่ง เป็นภาพที่เขา จับมือของหลินซินเหยียนอยู่

ตอนที่เขาตื่นขึ้นมาหลินซินเหยียนยังคงหลับสนิท ตอนที่เขานั่งอยู่ข้างเตียงแล้วมองเธอนั้น ก็จับมือเธอไว้แล้วก็ถ่ายรูปมา มือของเธอนั้นช่างเล็กจริงๆ เขาจับมือเธอไว้ในฝ่ามือของเขา นิ้ว ของเธอนั้นเรียวยาว ข้อต่อชัดเจน เล็บไม่ได้เสริมเติมแต่งตาม แฟชั่น มันถูกตัดแต่งอยากสะอาดเรียบร้อย ดูดีเป็นอย่างมาก

พอมองแบบนี้ เขาก็ยังรู้สึกได้ว่าความรู้สึกตอนที่เขากุมมือ ของเธอเอาไว้นั้น มันทำให้หัวใจของเขาอ่อนยวบ