บทที่ 48 วิธีการลงโทษ

ใบหน้าของเขาอยู่ใกล้เพียงไม่กี่นาที “ต่อไปถ้ายังกล้าที่จะ สงสัยฉันอย่างไร้สาระอย่างนี้อีกฉันจะ……. ดวงตาคมลึกของเขา จ้องมองที่ริมฝีปากของเธอ ก้มหัวและกัดลงไป

มีอาการปวดอย่างกะทันหัน และมีกลิ่นเลือดกระจายอยู่ใน ปาก

เธอขมวดคิ้ว เจ็บ เจ็บจริงๆ ผู้ชายคนนี้กัดเธอจริงๆ

“คราวหน้า ถ้าเข้าใจฉันผิดหนึ่งครั้ง ฉันจะลงโทษด้วยวิธีนี้

ยุติธรรมไหม?” หลินเซียนเหยียนนิ่งอึ้งและจ้องไปที่ชายตรงหน้า เธอไม่เข้าใจ

และไม่เข้าใจพฤติกรรมแปลกๆแบบนี้ของเขา

“คุณรู้มั้ยว่ากำลังทําอะไรอยู่?

จงจึงห้าวถูกถามจนไม่มีอะไรจะพูด ผู้หญิงคนนี้ เรื่องทุกอย่าง ที่เกิดขึ้นหลังจากที่พบเจอเธอแล้ว มันกะทันหันจนทำให้เขาตั้ง ตัวไม่ทัน ควบคุมตัวเองไม่ได้ กลายเป็นคนไม่เป็นตัวของตัวเอง

ในใจชัดเจนว่า ผู้หญิงคนนี้ไม่ดี เธอไม่บริสุทธิ์ ไม่รู้จักรักตัว เอง

แต่เป็นผู้หญิงที่เลวเช่นนี้ ทำให้เขาสนใจ และทำให้เขารู้สึก เหมือนเป็นลูกผู้ชายตัวจริง
จะมีปฏิกิริยาทางสรีรวิทยาสำหรับผู้ชายกับผู้หญิง อารมณ์ของเขาถูกซ่อนไว้ลึก ท่าทางเหมือนไม่แคร์อะไร อมยิ้มและถามว่า “แล้วคุณล่ะ? ไม่ห่วงชีวิตตัวเองพุ่งไปข้าง หน้า รับมีดแทนฉัน หรือ………

เวลาที่เขาพูดใบหน้าของเขาก็โน้มตัวลงมา หลินเซียนเหยีย นก้าวถอยหลังเล็กน้อย และเขาก็เดินหน้าต่อ ทั้งสองอยู่ใกล้แค่ เอื้อม รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาเงียบ นุ่มนวล ละเอียดอ่อน และ อดไม่ได้ที่จะไม่มอง “ตกหลุมรักฉันแล้วหรือ?”

ดังนั้นเมื่อถึงคราวอันตรายมาถึง จึงพุ่งเข้ามาข้างหน้าโดยไม่ สนใจอะไร?

อันที่จริงตอนที่เขาหันกลับมา เห็นเธอพุ่งเข้ามา ก็ตกใจมาก

หลินเซียนเหยียนหันหัวมา และไม่มองเขา “คุณจง พูดเล่นเก่ง

จริงๆนะ ฉันเพิ่งรู้จักคุณไม่กี่วัน จะตกหลุมรักคุณได้ยังไง?”

ถ้าไม่ใช่เพราะสงสัยว่าเขาอาจเป็นพ่อของลูกในท้องของเธอ ในตอนนั้นเธอคงไม่หุนหันพลันแล่นอย่างแน่นอน

เธอหวงแหนชีวิตของเธอ เธอต้องอยู่เพื่อแม่และลูกของเธอ

จงจิ่งห้าวก็ไม่โกรธเช่นกัน เขาถอยออกมาเอนหลังพิงโซฟา แล้วยิ้ม “ถ้างั้น รักฉันตั้งแต่แรกพบ? เรื่องของความรัก ไม่มีใคร เข้าใจซัดเจน?”

คำพูดนี้ดูเหมือนจะพูดให้หลินเซียนเหยียนฟัง แต่ก็เหมือนพูดตัวเองด้วย

ทันใดนั้นมือของหลินเซียนเหยียนที่วางไว้บนต้นขา กำแน่น แต่พูดอย่างใจเย็นว่า “ฉันไม่เชื่อในรักแรกพบ พูดเสร็จก็ลุกไปเทน้ำ ตั้งใจจะเมินเฉยต่อประเด็นนี้ เดิมทีเป็น

คนแปลกหน้าสองคน แต่ทั้งคู่ต้องมาอาศัยอยู่ใต้หลังคาเดียวกัน

มีสองค่าบนโลกนี้ที่เข้าใจยาก “ความรัก” ช่างน่าขำ และตลก?

ขณะที่ดื่มน้ำหลินเซียนเหยียนมองทะลุผ่านแก้วน้ำ มองดูเปีย โนที่วางอยู่บนพื้นตรงหน้าต่าง สีหน้าดูมืดมน

เช้าวันรุ่งขึ้น

หลินเซียนเหยียนไปเยี่ยมจวนจื่อจีนที่โรงพยาบาล แต่คราวนี้ เธอมีสติสัมปชัญญะขึ้นมาก จำเธอได้อย่างรวดเร็ว และจับมือ เธอไม่ยอมปล่อย

“เหยียนเหยียน เธอมาเยี่ยมฉันแล้วหรือ ฉันมีความสุขมาก ช่วงเวลานี้ฉันคิดถึงเธอมาก” จวนจื่อจีนจับมือเธอไว้แน่น เหมือน กลัวว่าเวลาปล่อยมือเธอก็จะจากไป

จวนจื่อจีนมีสติเช่นนี้ หลินเซียนเหยียนมีความสุขมาก “หนูไม่ ไปไหนหรอก รอให้แม่หายดีแล้ว หนูจะมารับแม่ออกไป

หลังจากเสร็จสิ้นข้อตกลงกับจงจึงห้าว เธอจะซื้อบ้านหลังเล็ก และอาศัยอยู่กับแม่ของเธอ

“ทำไมช่วงนี้ไม่เห็นหมอเหอมาหาฉันเลย พวกเธอโกรธอะไร กันอยู่หรือเปล่า?” จวงจื่อจีนรู้บางอย่างเกี่ยวกับความคิดของเหอริยเจ๋อ

เธอชอบเหอยมาก ชอบนิสัยของเหอยเจ๋อ

อาชีพหมอด้วย ถ้าหลินเซียนเหยียนสามารถคบกับเหอยเจ๋อ เป็นเรื่องดี เพียงแต่หลินเซียนเหยียนกำลังตั้งครรภ์โดยไม่รู้จักพ่อของ

เมื่อนึกถึงเด็กคนนี้จวงจื่อก็รู้สึกเบื่อเล็กน้อย

เขามีบางช่วย เรื่องเกิดอะไรขึ้นในคืนนั้น ตอนนี้เขาน่าอยู่ที่ประเทศ

A แล้ว “เธอท้อง ได้กับเขาคงจะฉันคิดว่าเขาเป็นคน

“แม่หลินเซียนเหยียนรีบขัดจังหวะกำไรเธอ “แม่ยังได้ไหม

จวงจีนก้มหัวลง แน่นอนคือสินสอดทองหมั้นของเธอ แต่รู้สึกเหลือเชื่อ เงยหน้าขึ้นมองหลินเซียนเหยียน “เธอได้

“หลินกั๋วอันให้หนูเหยียนประสงค์ เธอสับสนและไม่รู้ว่าจะอย่างไร หลินกั๋วอันประสบปัญหา เมื่อวานมาขอร้องหนู แต่หนูไม่รู้ว่าจะทำยังไง

หลินเซียนเหยียนเกลียดเขา เกลียดจนอยากให้เขาตาย

แต่ตามหลักความจริง ถึงเขาจะเลวแค่ไหน เขาก็ยังเป็นพ่อ ของเธอ ในร่างกายของเธอก็ยังมีเลือดของเขาไหลอยู่

จวงจื่อจิ่นหรี่ตาลง “แม่ไม่ต้องการให้ลูกนำมาใส่ใจ อย่ายึด ติดกับอดีต อย่าไปพัวพันกับคนในอดีต อย่าไปทําร้าย และอย่า ให้อภัย”

เธอเข้าใจความหมายของจวงจื่อจีน

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับหลินกั๋วอัน จะดี หรือร้าย เธอไม่ควร เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเขา

“ค่ะ”

ต่อมาทั้งสองคุยกันสักพัก และเวลาเยี่ยมหมดลงหลินเซียนเห

ยียนก็เดินออกจากห้องไป

เมื่อออกมาจากห้อง หลินเซียนเหยียนไปที่เคาน์เตอร์พยาบาล เพื่อสอบถามเกี่ยวกับสถานการณ์

“แม่ฉันดูมีชีวิตชีวาเช่นนี้ แปลว่าเค้าหายดีแล้วใช่

ไหม?”

“ไม่ใช่ เธอเลือกลืมบางสิ่ง และจดจำสิ่งปัจจุบัน แต่ สถานการณ์นี้คงอยู่ได้ไม่นาน แค่ชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้น”

หลินเซียนเหยียนรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย คิดว่าเธอหายดีแล้ว “ถ้างั้นก็รบกวนพวกคุณช่วยดูแลเธอด้วยค่ะ”
“แน่นอนค่ะ หมอเหอดูแลเป็นพิเศษ คุณวางใจได้ค่ะ”

หลินเซียนเหยียนกล่าวขอบคุณเสร็จและออกจากโรงพยาบาล

ในเมื่อจวงจื่อจั่นยังกล่าวเช่นนั้น ถ้างั้นเธอจะไม่ไปยุ่ง ความ เกลียดแค้นทั้งหมดขอให้มันจบลงเพียงเท่านี้ และเธอก็นั่งแท็กซี่ ไปที่บริษัท

นั่งอยู่ในรถ สายตาเธอมองออกไปนอกหน้าต่างรถ มองดู เมืองที่คุ้นเคยและแปลกตาแห่งนี้

เมื่อรถผ่านบริษัทหลินซื่อกรุ๊ป มีคนมากมายอยู่ตรงหน้าประตู ถือป้าย และเขียนอักษรตัวใหญ่ คืนเงินที่ฉันหามาด้วยหยาด เหงื่อของฉัน

“โชว์เฟอร์หยุดรถ” หลินเซียนเหยียนลดหน้าต่างลง และมอง ดูสถานการณ์ภายนอก

โชว์เฟอร์เหลือบมองกลับมา แล้วพูดว่า “คุณได้ยินแล้วใช่ ไหม? พวกนักธุรกิจเจ้าเล่ห์เหล่านี้ ประหยัดแรงงานและลดวัสดุ ก่อสร้าง ตึกยังสร้างไม่เสร็จก็ถล่มลงมาก่อน คนที่ซื้อโครงการนี้ จ่ายเงินไปแล้ว ถือได้ว่าโชคร้ายมาก บ้านแบบนี้ใครยังจะกล้า ไปอาศัยล่ะ? แต่ไม่เอา ก็ไม่มีการคืนเงิน ในช่วงนี้มีคนมาล้อม แถวนี้ทุกวัน ไม่เห็นมีประโยชน์อะไรเลย คุณผู้หญิง คุณก็ซื้อบ้าน ที่นี่ด้วยหรือเปล่า?”

หลินเซียนเหยียนส่ายหัว “ไม่มี

“ถ้างั้นก็ดีแล้ว หลายคนทั้งชีวิตไม่มีปัญญาซื้อบ้านได้ห้องหนึ่งบางคนซื้อได้ก็ต่อเมื่อเอาทรัพย์สินทั้งหมดที่มีออกมา ถึง สามารถซื้อได้หนึ่งห้อง เกิดปัญหาอย่างนี้ คิดว่าคงกระอักตาย แน่นอน พูดตามตรงก็เป็นเพราะพวกเจ้าของกิจการเจ้าเล่ห์เกิน ไป ทำร้ายคนไปมากมาย” โชว์เฟอร์ยิ่งพูดก็ยิ่งโมโห และดู เหมือนเขาก็ตกเป็นเหยื่อด้วย

“คุณจะลงรถที่นี่ไหม?” โชว์เฟอร์ถาม การจอดรถที่นี่เสียเวลา ของเขา และเขาต้องทำงานต่อ

“ไม่ ไปกันเถอะ” หลินเซียนเหยียนละสายตาจากสิ่งที่ไม่น่า

มอง

เรื่องพวกนี้มันไม่เกี่ยวกับเธอ

ไม่นานรถก็หยุดที่หน้าตึกว่านเยว่ หลินเซียนเหยียนจ่ายเงิน และลงจากรถ กำลังจะก้าวไปข้างหน้า ชายในชุดสูทสีดำก็วิ่งเข้า มาและพูดว่า “ขอถามหน่อยครับ ใช่คุณหลินหรือเปล่าครับ?”

หลินเซียนเหยียนหันหัวกลับมา และชำเลืองมองเขา เป็นคน แปลกหน้ามาก เธอค้นหาข้อมูลของบุคคลนี้ในสมองแน่ใจว่า ไม่รู้จัก และไม่เคยเห็น

ครั้งที่แล้วที่เธอถูกปองร้าย เธอเลยระมัดระวังตัวมาก และไม่ ยอมรับตัวตนของเธอ แต่ถามว่า “คุณเป็นใคร? ฉันไม่รู้จักคุณ

โชว์เฟอร์ก็ไม่ตื่นตระหนก นิ่ง “ผมป็นคนขับรถของนายหญิง นายหญิงของผมต้องการพบคุณ

“นายหญิงของคุณ?” หลินเซียนเหยียนขมวดคิ้ว มองดูรถหรูสีค่าจอดอยู่ข้างถนน

ดูเหมือนว่าคนที่อยู่ข้างในรู้สึกถึงการจ้องมองของหลินเซียน

เหยียน และก็ค่อยๆลดหน้าต่างลง…….. โชว์เฟอร์มองตามสายตาของหลินเซียนเหยียน และพูดว่า

“ท่านนั้นคือนายหญิงของผม