บทที่ 427 เรื่องที่รับมือยาก

อย่าย่ำยีเขาได้มั้ย?

เฉินซือหานคอยเล่นกระดุมเม็ดนึ่งของคอเสื้อเขา “นายชอบ ฉันขนาดนี้ นายไม่อยากได้ตัวฉันเหรอ?”

หลี่จ้าน “

เขา ตอนนี้เขาไปได้มั้ย?

เฉินซือหานเชิดคางเขาขึ้นด้วยรอยยิ้ม “อย่าบอกนะว่าเพื่อ หวังดีกับฉันแล้ว จะชิงสุกก่อนห่ามไม่ได้

“ใช่ ใช่จริงๆด้วย ถ้าเรามีอะไรกันจริงๆ ชื่อเสียงเธอจะเสีย หาย เพื่อเธอแล้ว เรารอต่อไป…….……

เฉินซือหานผลักเขาออกทันที พร้อมหัวเราะอย่างเย็นชา “หลี่

จ้าน นายเห็นฉันเป็นคนโง่ยังไง? ที่เจอคนนึงก็รักคนนึง?”

ที่จริงหลังจากที่หลี่บ้านสารภาพรักกับเธอ ในใจเธอค่อนข้าง มๆ ต่อมๆอยู่ พอสงบสติอารมณ์ลงมาคิดๆดูแล้ว หลี่จ้านกันมา สารพรักตอนที่เธอกำลังจะแต่งงานกับจงจึงห้าว นี่คือบังเอิญหรือ ว่าเป็นแผนการที่เขาอยากขัดขวางเธอแต่งงานกับจงจึงห้าวกัน แน่?

ถ้าไม่ใช่ยามคับขันแบบนี้ เธอจะพิจารณาหลีจ้านแน่นอน ใน ฐานะที่เป็นผู้ชาย เขาหน้าตาหล่อเหลามากจริงๆ แถมยังเป็นดาราดังด้วย เป็นแฟนกับเขา จะต้องมีติ่งมากมายของเขาอิจฉา ตัวเองแน่นอน สามารถเติมเต็มความรู้สึกที่อยู่เหนือกว่าที่เธอถูก คนอื่นอิจฉา

เมื่อเธอแกล้งเสนอข้อเรียกร้องแบบนั้นออกมา ก็เพื่อจะดูว่า หจ้านจริงใจหรือว่าเสแสร้ง แต่แล้ว ไม่ผิดจากที่เธอคาดการณ์ ไว้จริงๆด้วย

ผู้ชายคนนี้ มาสารภาพรักกับเธอตอนนี้จะต้องมีจุดประสงค์ แน่นอน

“หจ้าน ถ้านายรักฉันจริง ก็ไม่รอถึงตอนนี้ค่อยมาสารภาพรัก กับฉันหรอก ไม่กล้า? นายไม่ใช่คนนิสัยอย่างนี้ ละครของนายก เล่นจบแล้ว คือจะเล่นต่อ หรือว่า…”เธอที่ประตู

ใบหน้าของหลีจ้านกระตุก ผู้หญิงคนนี้มาโดยตลอดว่าเขา กำลังเล่นละครอยู่?

เมื่อกี้แค่หยั่งเชิงเขาเฉยๆ?

เขาหรี่ตาลง “เฉินซื้อหาน ทำไมพี่พบว่าเธอถึงได้เปลี่ยนไป เป็นคนที่น่ารังเกียจขนาดนี้? ทำไมมันจะต้องไปชอบคนที่มีเมีย แล้วด้วย?”

เฉินซือหานนั่งลงมาที่ท้ายเตียง มองเขาด้วยหางตาทีนึง “ไม่ แสดงแล้วเหรอ? จงจึงห้าวป่วยทางจิตไม่ใช่เหรอ? จิตวิปริต ไม่ใช่เหรอ? ทารุณผู้หญิง ยังมีรสนิยมแปลกๆอะไรพูดต่อเลย”

หลี่จ้านพุ่งมาบีบคอเธอไว้ เฉินซื้อหานเชิดหน้าชูคอต้อนรับมือของเขา หลานใกล้จะถูกผู้หญิงคนนี้ทำจนบ้าตายอยู่แล้ว เผชิญ กับใบหน้าที่คุ้นเคย เขาทำไม่ลง

ในใจเขาก็ยังโกรธอยู่ มือที่ยกอยู่กลางอากาศได้กำไว้แน่น

เฉินซื้อหานมองเขาอย่างสงบนิ่ง วินาทีที่หลี่บ้านพุ่งมาหาเธอ ในใจเธอค่อนข้างกลัวอยู่ พอนึกถึงสมัยเด็กๆตอนที่เธอถูกรังแก หน้าตาที่หลานพุ่งมาที่ตรงหน้าเธอ ความหวาดกลัวแบบนั้น ก็ได้จางหายไป

เธอถึงกล้าชูคอขึ้นมาให้เขาบีบอย่างไม่เกรงกลัวเลยสักนิด

“เหวินเสี่ยวจี้ อาชีพดาราของนายไม่ได้เป็นสูญเปล่าจริงๆ ฝีมือการแสดงยอดเยี่ยมมาก มีอยู่ทั้งหลายครั้งที่ฉันคิดว่าเป็น จริง เรื่องที่แต่งงานกับจงจึงห้าว นายอย่าเสียเวลาไปคิดให้ปวด หัวเลย ยังไงฉันก็จะแต่งงานกับเขาแน่นอน”

หจ้านจ้องใบหน้าเธอไว้ “เธอชอบเขาตรงไหน?”

ความคิดของเฉินชื่อหากล่องลอยไปหลายวิ ชอบเขาตรงไหน?

เธอก็ไม่รู้เหมือนกัน รู้สึกแค่ว่าสามารถเป็นผู้หญิงของเขาจะมี ความสุขมาก ในตัวหลี่บ้านไม่มีเสน่ห์ที่มีความเป็นผู้ใหญ่ของ ผู้ชายแบบนั้น

“ชอบฐานะและตำแหน่งของเขา? ชอบที่เขาหน้าตาดูดี? ชอบ ที่เขาเย็นชากับทุกคน แต่อ่อนโยนกับแค่ภรรยาตัวเองคนเดียว? ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ฉันไม่สามารถบรรยายความรู้สึกดีๆแบบนั้น ฉันรู้ว่าไปแยกจากคนอื่นมันไม่ถูก แต่หลี่บ้าน คนที่บงการเรื่องทั้งหมดนี้คือพ่อของนาย ถ้านายอยากกล่าวโทษ ก็ควรจะไปโทษ ท่าน แต่ไม่ใช่มาเสียเวลาที่ตัวฉัน

หลานจองเธอไว้อย่างเงียบกริบ ผ่านไปสักพักได้พูดคำนึงว่า “พี่ชอบสมัยเธอยังเด็กมากกว่า” หลี่บ้านพูดจบก็ได้หันหลังไปจากห้องนอน เฉินซื้อหานนั่งอยู่ ไม่ขยับพร้อมพูดพึมพำ “คนเรามันเปลี่ยนกันได้ มีใครบ้างที่

ตั้งแต่เล็กจนโตก็ไม่เปลี่ยนเลย?”

ตอนนี้ไม่ใช่ฮิตคำๆนึงที่สุดเหรอว่าชอบก็ไปไขว่คว้า เธอไปไขว่คว้าสิ่งที่ตัวเองชอบมันผิดด้วยเหรอ?

ตั้งแต่หลานออกมาจากตระกูลเฉิน เขาไม่ได้กลับบ้านแต่ได้ ไปที่บริษัทของจงจิ่งห้าวโดยตรง คุณไจแอ้นนั่งอยู่ที่ขั้นบันไดของ หน้าบริษัท กำลังรอหลีจ้านอยู่

เขาติดต่อหลี่บ้านไม่ได้ ที่บ้านก็ไม่อยู่ ที่ที่ควรหาก็หาหมดแล้ว

แต่หาตัวไม่เจอสักที ได้แต่มาเสี่ยงโชคที่นี่

เพราะเขารู้ความสัมพันธ์ของหลี่บ้านกับจงจึงห้าว เพราะฉะนั้น ถึงได้เลือกมาเสี่ยงโชคที่นี่

แต่แล้วก้นของเขาใกล้จะนั่งจนแบนอยู่แล้ว ในที่สุดก็ได้เจอ หน้าหลีจ้าน เห็นหน้าเขาแล้วยิ่งกว่าเห็นพ่อแม่ตัวเองเสียอีก “สองวันนี้นายหายไปไหน? ติดต่อนายก็ไม่ได้ ฉันร้อนรนใจจนจะ เป็นบ้าอยู่แล้ว”

“มีธุระ?”
“เมื่อวานฉันได้รับแจ้งว่า Perfect cosmeticsอยากจ้างนาย เป็นพรีเซ็นเตอร์ ค่าออกงานอีเว้นท์……. คุณไจแอ้นยกมือขึ้นมา แกว่งนิ้วมือทั้งห้า “นายทายดูว่าเท่าไหร่?”

หลี่บ้านมองเขาอย่างเย็นชาที่นั่ง “ฉันไม่รับงานอะไรทั้งนั้น ช่วงนี้อย่ามาหาฉัน ฉันยุ่งมาก”

พูดจบได้ข้ามผ่านไหล่ของคุณไจแอ้นแล้วเดินเข้าไปในบริษัท คุณไจแอ้นถึงกับเอ๋อเลย ไม่รับงาน นี่มันเงินเชียวนะ เขาเดินตาม หจ้าน “ฉันยังไม่ได้เสนอค่าตัวเลย คนอื่นก็บอกว่าจะให้ค่าตัว สิบห้าล้านหยวนเลย ไม่แน่เราอาจจะยังเพิ่มได้อีกหน่อย……..

“ฉันบอกว่าไม่รับ นายไม่ได้ยินรึไง? !” หลี่จ้านถูกเขาตามตื้อ จนหงุดหงิด

คุณไจแอ้นหยุดลงมายืนอยู่ที่เดิม พร้อมมองร่างเงาของหลี่ จ้าน “นายนึกว่า โอกาสหาเงินแบบนี้จะมีทุกวันเหรอ? โฆษณาชิ้น นึงสิบห้าล้านหยวน ค่าตัวสูงลิ่ว คนอื่นยอมทุ่มเงินเยอะขนาดนี้ ไม่ใช่เพราะเห็นว่าตอนนี้นายดังเปรี้ยง มีแฟนคลับเยอะเหรอ? วงการบันเทิง นายอยู่วงการบันเทิงนะ จะมีสักกี่คนที่จะดังได้ ตลอด ไม่อาศัยกระแสร้อนแรงนี้หาเงินเป็นกอบเป็นกำ นายยัง จะมาเป็นดาราอีกทำไม? ทำไมนายต้องมาเป็นดาราด้วย?”

ทุกคนต่างก็รู้ว่าวงการบันเทิงอยู่ยาก แต่ทุกคนต่างพยายาม สุดฤทธิ์ที่จะเข้ามาในวงการให้ได้ ก็ไม่ใช่เพื่อหาเงินหรอกหรือ?

ถ้าเขาไม่สนใจเรื่องเงิน แล้วจะมาเป็นดาราทำไมกัน? หลี่จ้านยืนอยู่ในลิฟต์ มองคุณไจแอ้นที่ใกล้เข้าสู่ความสิ้นหวัง“ฉันเป็นดารา แค่เพราะพ่อฉันไม่ชอบ ไม่เกี่ยวกับเงิน ถ้านาย รู้สึกว่าอยู่กับฉันแล้วกล้ำกลืนฝืนทน นายสามารถไปได้

“ฉันไม่ไป ฉันจะรอนาย” คุณไจแอ้นพูดอย่างแน่วแน่ อยู่กับ หลี่จ้านมาหลายปีแล้ว เขาก็ไม่เคยเอารัดเอาเปรียบตัวเอง ถ้าตัว เองไปตอนนี้มันไม่สมกับเป็นพี่น้องเลย

หจ้าน ภาษามือยอดเยี่ยมให้เขา นาทีนี้ประตูลิฟต์ได้ปิด

สนิท

คุณไจแอ้นหันหลังจากไปอย่างผิดหวัง

สิบห้าล้านหยวนปลิวหายไปแบบนี้เฉยเลย

เขาหันกลับไปมองห้องรับรองแขกที่กว้างขวางตรงชั้นหนึ่ง ของบริษัท พื้นหินอ่อนเงาวับจนสามารถสะท้อนเงาคน พื้นหลังสี ทองทั้งแผ่นของหน้าเคาน์เตอร์ ว่านเยวกรุ๊ปสามตัวใหญ่ๆที่ดู อลังการ ราวกับมังกรใหญ่ที่ทรงพลังและมีพลานุภาพ

เขาถอนหายใจทีนึง “มีพี่ชายรวยก็เอาแต่ใจแบบนี้แหละ สิบ ห้าล้าน? ใช่เงินหรือเปล่า?”

เขาเดินออกไป ในใจยังคิดถึงสิบห้าล้านหยวนนั้นและ เสียดายอยู่

ค่าโฆษณาชิ้นนึงนะเนี่ย

โฆษณาที่ถ่ายไม่กี่นาทีเอง

“เย็ดแม่ง เงินล้วนเป็นกระดาษทั้งนั้น กระดาษเช็ดตูด”
หลีจ้านมาถึงชั้นบน เพราะรีบร้อนเลยไม่ได้เคาะประตู เขาผลัก ประตูออฟฟิศของจงจิ่งห้าวออกโดยตรง ซูจ้านที่กำลังพูดคุยอยู่ ได้ยินเสียงแล้วหันไปมอง พอหันไปมองก็เห็นหลานยืนอยู่หน้า ห้องเลย

เส้นเผยชวนก็อยู่เหมือนกัน เขานั่งอยู่ที่ข้างกายซูจ้าน หลี่บ้านเดินเข้ามาแล้วปิดประตู “พวกพี่ก็อยู่เหรอครับ”

เวลานี้ก็ไม่มีคนพูดจาเลย แค่เรียกเขานั่ง

ซูจ้านพูดต่อ “ตอนนี้ในเวยป๋อหาข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับคลิป วิดีโอไม่เจอแล้ว ถือว่าแก้ไขเรียบร้อยแล้ว”

สื่อที่สืบสาวราวเรื่องได้โพสต์ขอโทษ แถมยังได้แถลงการณ์ ด้วยว่าคลิปวิดีโอนั้นได้ผ่านการตัดต่อ ไม่ใช่เรื่องจริง

เรื่องของก่อนหน้านี้ที่ถูกดันขึ้นเป็นการค้นหายอดนิยมก็ได้ลบ

ทิ้งไปแล้ว

จงจิ่งห้าวนั่งอยู่บนโซฟาเดี่ยว หันหลังให้กับหน้าต่างฝรั่งเศส เขาพิงอยู่บนโซฟาอย่างเกียจคร้าน และเงียบกริบมาโดยตลอด แม้แต่หลีจ้านเข้ามาก็ไม่ได้เงยหน้าขึ้น

ซูจ้านพูดจบก็ได้เงียบลงมา

ทั้งออฟฟิศอบอวลด้วยบรรยากาศที่อึดอัด

เงินเผยชวนเป็นคนทำลายความเงียบก่อน “หมอบอกไม่ เป็นไร แค่เครียดจนเป็นลมหมดสติไป ตอนนี้อยู่โรงพยาบาลเฉินซิงกับหลี่จิ้งต่างก็อยู่

สุดท้ายจงจึงห้าวก็ใจอ่อน ให้เงินเผยชวนไปดูสถานการณ์ ของเหวินชิง

หลานฟังคำพูดของเสิ่นเผยชวนแล้ว ทำไมเหมือนกำลังพูด

ถึงเหวินชิงเลย?

เขาดึงเส้นเผยชวน “พี่กำลังพูดถึงใคร?”

“พ่อนายเข้าโรงพยาบาลนายไม่รู้เหรอ?” หลี่บ้านไม่อยู่ใน ประเทศก็แล้วไป อยู่ในประเทศหลี่จึงน่าจะบอกเขาอยู่ตั้ง

เพื่อไม่ให้คนหาเจอ แม้แต่คนในครอบครัวก็ไม่มีเบอร์ของหลี่ จ้านเลย

“ผมลองไปดูซิ” ถึงทะเลาะกันรุนแรงแค่ไหน อาละวาดจนมอง หน้าไม่ติดแค่ไหน สายใยที่เลือดข้นกว่าน้ำยังไงก็ยังอยู่ได้ยิน เขาเข้าโรงพยาบาล ก็อยากไปดูสถานการณ์ หลี่บ้านเพิ่งเดินได้ สองก้าว จู่ๆได้หยุดลงมาพร้อมก้มหน้า “เรื่องนี้เป็นความผิดของ พ่อผมเอง ยิ่งแก่ยิ่งเลอะเลือน

“เรื่องนี้ก็พ่อนาย……

“ซูจ้าน”

ตอนที่ซูจ้านทนไม่ไหวจะแขวะเหวินชิง ได้ถูกเสียงทุ้ม

ขัดจังหวะไว้

ซูจ้านหุบปาก
จงจึงห้าวเงยหน้ามองซูร้านที่นั่ง พริบตาเดียวก็หันไปมองห จ้าน “ไปเถอะ”

เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับหลาน

หลานสูดหายใจลึกๆ ที่นั่งแล้วเดินออกมาจากออฟฟิศ

เห็นประตูที่ปิดแล้ว เสิ่นเผยชวนใช้ข้อศอกที่มซูจ้านที่นึง “เห วินชิงคือเหวินซิง หลี่จ้านคือหลีจ้าน นายพูดให้เขาฟัง จะให้เขา ทำยังไง? ให้ไปด่าเหวินซิง หรือว่าไปซ้อมเหวินซิง แบบนี้ สามารถแก้ไขปัญหาได้เหรอ?”

“ก็ฉันโกรธนี่หว่า? จริงๆเลยนะ ทำไมถึงจับเรื่องสมัยก่อนไม่ ยอมปล่อยสักที เรื่องของรุ่นที่แล้ว ทำไมต้องเอาคนรุ่นนี้เข้าไป ข้องเกี่ยวด้วย ฉันว่าหลี่บ้านพูดถูก เหวินซิงนี่แก่จนเลอะเลือน แล้ว” ซูจ้านพูดด้วยความโกรธ

“แยกย้ายกันเถอะ” จงจึงห้าวลุกขึ้นมา ไม่อยากฟังอะไรที่ เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ