บทที่ 425 เธอเป็นของพี่คนเดียวเท่านั้น

เงินซื้อหานลืมไหวตัว เธออยู่นิ่งไม่ขยับ สีหน้าไม่รู้ว่าคือเย็น ชาหรือว่าตะลึงงัน

ไม่นานหลานก็ได้ถอยออกมาจากริมฝีปากของเธอ เลื่อนมา ที่ข้างหูเธอ เปิดปากเบาๆ ลมหายใจอันเร่าร้อนได้เป่าอยู่ที่ผิว พรรณตรงข้างหูเธอ “พี่ฟังพ่อของพี่บอกว่า เธออยากแต่งงานกับ จงจิ่งห้าว?”

บึ้ม!

มีของระเบิดอยู่ที่ข้างหู เฉินซื้อหานหันหน้ามามองเขาอย่าง แข็งกระด้าง “นาย นาย นายรู้แล้ว?”

หลี่บ้านลูบจับแก้มของเธออย่างอ่อนโยน “เขามีดีอะไร? เป็น ชายแก่อายุสามสิบกว่าแล้ว เท่าที่รู้มานิสัยของเขาแย่มาก แถมยังไม่อ่อนโยนกับผู้หญิงเลย เธอเลือกมานานขนาดนี้ ทำไม ถึงไปเตะตาเขาได้?”

“เขาดูแล้วไม่เหมือนที่พี่พูดเลย เขาดีกับหลินซินเหยียน……..

“เธอรู้ดีหรือรู้ดี? พี่อยู่ข้างกายเขามานานหลายปี มีเหรอที่พี่ จะไม่เข้าใจเขา? อาศัยตัวเองหน้าตาดูดี อยู่ข้างนอกแสร้งเป็นผู้ เป็นคน ที่จริงลับๆแล้วเขาโรคจิตมาก แถมยังทารุณผู้หญิงด้วย”

“ทา….ทารุณผู้หญิง?” เฉินซื้อหานเหมือนถูกกระทบกระเทือน จิตใจมาก
หลีบ้านใส่ร้ายป้ายสีจงจิ้งห้าวอย่างไม่เหลือพื้นที่ต่อ กว่าจะ คว้าโอกาสได้ไม่ใช่ง่ายๆ เขาว่าจงจึงห้าวเสียๆหายๆ ก็คือช่วย เหลือเขา อะไรที่ปกติไม่กล้าพูด ตอนนี้ล้วนสามารถพูดได้อย่าง เต็มที่ “ไม่งั้นคุณนึกว่าไงล่ะ? เขาบริหารบริษัทที่ใหญ่ขนาดนั้น จะไม่มีแรงกดดันได้ยังไง? คนเราพอเก็บกดนานเข้า ก็ง่ายที่จะ เกิดการบิดเบือนทางจิตใจ

เงินซือทานกะพริบตาปริบๆ เหมือนที่เขาพูดก็มีเหตุผลดีนะ

“แต่ว่า……”

บุคคลอย่างเขาสภาพจิตใจไม่ปกติจริงเหรอ? งั้นทำไมหลิน นเหยียนถึงยังคืนดีกับเขาอีก?

หลี่จํานอ่านความคิดเธอออก ได้แกล้งหยิกแก้มของเธอ “ทำไมถึงได้โง่ขนาดนี้นะ? เธอนึกว่าเขาดีกับหลินซินเหยียนเห รอ? ถ้าทำไมไม่ป่าวประกาศฐานะของเธอ? ทำไมต้องปิดบัง ถ้าไม่ใช่ว่าหลินซินเหยียนมีลูกกับเขาสองคน หลินซินเหยียนทน ไม่ไหววิ่งหนีไปตั้งนานแล้ว แต่เพราะมีลูกเลยหมดหนทาง เพื่อ ลูกแล้วถูกบีบให้อยู่ข้างกายเขา อีกอย่าง…….

นิ้วมือของเขาแบผ่านแก้มของเฉินซื้อหาน มาจับคางเธอไว้ ให้เธอมองตัวเอง “พี่ไม่หนุ่มกว่าเขา ไม่หล่อกว่าเขาเหรอ?”

เพราะใกล้กันมาก เฉินซื้อหานสามารถเห็นผิวพรรณที่เนียน ละเอียดของเขาอย่างชัดเจน เนียนเรียบกว่าผิวของผู้หญิงเสียอีก ในฐานะที่เป็นดาราชายที่ฮอตอยู่ในขณะนี้ เขาดูแลผิวพรรณได้ดี มาก ไม่แย่กว่าผิวพรรณของผู้หญิงเลยสักนิด
ต้องยอมรับจริงๆว่า เขาหน้าตาไม่เลว

ไม่นานเงินซือทานก็ดึงสติกลับมา “นายพูดมาเยอะขนาดนี้ ก็ แค่ไม่อยากให้ฉันแต่งงานกับจงจึงห้าวสินะ? นายคิดว่าฉันโง่ ไง?”

หลี่จ้าน

แบบนี้ก็ยังไม่หลงเสน่ห์จนหัวปักหัวป่าเลยเหรอ? ต้องรู้ไว้นะ ว่าเขาได้อุทิศปากตัวเองออกไปแล้ว ตอนที่แสดงละครครั้งแรก เขาอายและทำไม่ได้ รู้สึกว่าตัวเองยังไม่มีแฟน ก็มอบจูบให้กับ นักแสดงหญิงที่อายุแก่กว่าเขาหลายปีมันเสียเปรียบเกินไป

ครั้งนั้นคนที่ร่วมงานด้วยคือผู้กำกับชื่อดังของในประเทศ หนัง ที่เขากํากับล้วนได้รับคอมเม้นท์ที่ดี ลือกันว่านิสัยเขาแปลก ประหลาด ขอแค่สามารถถ่ายทำละครให้ดี กล้าทำทุกอย่างว่า กันว่ามีอยู่ครั้งนึงผู้กำกับถ่ายฉากนางเอกเต้นปาโซโดเบลที่ เร่าร้อน นางเอกเต้นไม่เป็น ผู้กำกับก็หาครูมาสอน ที่แปลก ประหลาดคือเขาเองก็เรียนด้วย ได้ยินว่าเรียนและเต้นได้ดีกว่า นางเอกที่เล่นฉากนั้นเสียอีก

ต่อมาหนังเรื่องนั้นได้รับรางวัล พิธีกรพูดถึงละครฉากนั้นแล้ว ถามว่า “นางเอกแสดง ไม่ใช่คุณแสดงสักหน่อย ทำไมคุณถึงไป เรียนด้วยคะ?”

ผู้กำกับสงบนิ่งมาก “ถ้าผมไม่เป็น แล้วจะแนะนำเธอยังไง ครับ?”
ด้านล่างมีเสียงปรบมือรัวๆ ความสำเร็จทั้งหมดล้วนไม่ใช่สิ่ง บังเอิญ ล้วนเป็นหยาดเหงื่อที่นับไม่ถ้วนและประสบการณ์อัน ขมขื่นที่ทุ่มเทอยู่เบื้องหลัง เพื่อสร้างบรรยากาศให้ครื้นเครง ผู้ กำกับยังได้เต้นโชว์ท่อนนึง ผู้ชายที่สูงแค่ 160กว่าเซนติเมตร และรูปร่างค่อนข้างอ้วนท้วน ดันเต้นปาโซโดเบลได้อ่อนช้อย และเร่าร้อนมาก

ที่สำคัญคือเขาสามารถจับสีหน้าท่าทางแบบนั้นได้ ก็เลยมี ความรู้สึกที่เป็นธรรมชาติ

ทั้งตลกและทําให้คนครึกครื้น

ตอนนั้นผู้กํากับหาว่าหลีจ้านซักซ้ายืดเยื้อ ได้พูดว่า “เอาปาก กับปากประกบเข้าด้วยกัน ก็เหมือนเอาปากของนายไปประกบ กับเนื้อชิ้นนึงอย่างนั้นแหละ” ผู้กำกับยังได้สาธิตให้ดูรอบนึง เอา ปากตัวเองจูบกับปากของช่างภาพ จากนั้นได้มองหน้าหลี่บ้าน แล้วถาม “จะเป็นไรไป? ก็แค่เนื้อประกบเนื้อไม่ใช่เหรอ? หลับตา แล้วจูบลงไปก็จบแล้ว”

ตอนนั้นแม้แต่ช่างภาพก็ยังอึ้งค้างเลย หลี่บ้านก็อึ้งเหมือนกัน แถมยังได้จับปากตัวเอง จากนั้นได้คิด อยู่ในใจนี่ก็คือเนื้อสองแผ่น

ไม่รู้ว่าเพราะถูกล้างสมองหรือเปล่า หลี่บ้านยังรู้สึกว่าผู้กำกับ บรรยายได้เหมาะสมมาก นี่ก็คือเนื้อสองแผ่น ตอนที่จูบเงินซื้อ หาน สิ่งที่ในใจเขาคิดก็คือคำๆนั้นของผู้กำกับ หลับตาจูบลงไปก็ โอเคแล้ว
ก็ถือซะว่าถ่ายฉากจูบฉากนึงก็แล้วกัน

ที่จริงเขาไม่รู้ว่าถ่ายฉากนั้นเสร็จ ผู้กำกับได้แอบใช้น้ำเปล่า ล้างปาก แถมยังได้ว่าช่างภาพไปชุดใหญ่ “ต่อไปกินหัวหอ มน้อยๆหน่อย แม่งเหม็นชะมัดเลย ขยะแขยงจะตายอยู่แล้ว”

ช่างภาพ “………….”

ทำไมเขาถึงถูกปรักปรำขนาดนี้?

หลี่จ้านบิ้วอารมณ์ต่อ คิดไม่ถึงเลยว่าผู้หญิงคนนี้ไหวตัวเร็วดี แผนหนุ่มหล่อของเขาก็ใช้ไม่ได้ผลเลย

แฟนคลับหญิงนับไม่ถ้วนของเขากรี๊ดกร๊าดกับความหล่อของ เขา เขาไม่เชื่อหรอกว่าจะเอาเงินซื้อทานไม่อยู่หมัด

“ใช่!” ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเส้นเลือดแดง “พี่ไม่อยากให้

เธอแต่งงานกับคนอื่น ใครก็ไม่ได้ เธอเป็นของพี่คนเดียว

เท่านั้น!”

นาทีนี้ในใจหลี่ร้านคิดว่า ตอนนี้ก็คือกำลังแสดงละครประธาน จอมเผด็จการอยู่

เขาดึงเฉินซือหานเข้ามาในอ้อมอก มองดวงตาเธอด้วยความ รู้สึกลึกซึ้ง “พี่พูดมาเยอะขนาดนี้ เธอยังไม่รู้ใจพี่อีกเหรอ?”