บทที่ 374 เขายังมีอีกสถานะหนึ่ง

เมื่อรถหยุดนิ่งแล้ว หลินซินเหยียนก็รีบสังเกตให้แน่ชัดว่า เหงาเมื่อกี้คืออะไรกันแน่

มีผู้หญิงคนหนึ่งพุ่งกระพือเข้าหาฝากระโปรงหน้ารถก่อนจะ ร้องแล้วตะโกนเสียงดัง

หลินซินเหยียนสะดุ้งโหยง

” แกลงมาจากรถเดี๋ยวนี้! “ผู้หญิงคนนั้นมาทางหลินซินเห ขียน หน้าตาดุดันน่ากลัว ราวกับเป็นสัตว์ร้ายที่กำลังหิวโหย

หลินซินเหยียนไม่เห็นหน้าตาผู้หญิงคนนั้นแล้ว สมองก็มีอะไร บางอย่างแล่นออกมาทันที ไม่นานก็นึกออกว่าผู้หญิงคนนี้คือ ใคร ผู้หญิงคนนี้ก็คือคนที่ที่ทำตัววางอำนาจบาตรใหญ่ใน โรงเรียนอนุบาลวันนั้นใช่หรือเปล่า

ทำไมถึงมาขวางรถเธอแบบนี้

สักพักหลินซินเหยียนก็เหมือนจะหนักเรื่องสำคัญออก เธอ หยิบโทรศัพท์ออกมา หาข่าวที่เป็นกระแสพักนี้ ข่าวมากใหม่ก็ ปรากฏขึ้นบนหน้าจอของเธอ เพราะว่าหลินซีเฉันเป็นคนอัพคลิป นั้น จึงทำให้รองผู้ว่าของเมืองถูกตรวจสอบ พอถูกตรวจสอบยัง

ไม่เท่าไหร่…..

เธอรีบอ่านบทความนั้นอย่างรวดเร็ว คอร์รัปชันรับสินบน เลี้ยงหญิงชู้รัก…..
นี่เป็นการกระทําที่ผิดกฎหมายทั้งหมด

” อีผู้หญิงต่ำช้าเปิดประตูเดี๋ยวนี้ ” ไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นวิ่งมา หยุดอยู่ตรงกระจกเมื่อไหร่ ลอนใช้แรงทั้งหมดทุบลงมาตรงกระ จกของหน้าต่าง เพื่อหวังจะทำให้แตกแล้วจับหลินซินเหยียนให้ ได้

หลินซินเหยียนพยายามทำใจให้สงบ เมื่อต้องเผชิญหน้ากับผู้ หญิงที่บ้าคลั่งคนนี้ เธอจึงพยายามใจเย็นและเปิดหน้ากด หมายเลขของโทรศัพท์ ก่อนจะกดเลขหนึ่งหนึ่งศูนย์

เมื่อผู้หญิงคนนั้นเห็นหน้าจอของหลินซินเหยียน ก็พ่น คำพูด อันธพาลออกมา ” ฉันไม่ปล่อยแกไว้แน่! ”

พูดจบผู้หญิงคนนั้นก็วิ่งออกไป

หลินซินเหยียนจะไม่รีบกดวางสาย ก่อนที่เธอจะรีบขับรถจาก ไป

เมื่อกลับถึงบ้าน เฉิงซิ่วก็กำลังสอนหลินลุยซีเขียนหนังสือ เด็กสาวตัวน้อยช่างมีพรสวรรค์ ทั้งที่ก่อนหน้านี้เธอไม่เคยเข้า เรียนโรงเรียนอนุบาลด้วยซ้ำนี่เป็นครั้งแรก แต่กลับเขียนออกมา อย่างประณีตและเรียบร้อย เพียงแค่สอนก็สามารถเขียนเป็นแล้ว

นี่ทำให้เฉิงซิ่วตื่นเต้นเป็นอย่างมาก หลินซินเหยียนที่เข้ามา ใน หล่อนจึงกวักมือเรียก ” รีบมาตรงนี้สิ ”

หลินซินเหยียนวางกุญแจรถลงก่อนจะรีบเข้ามาดู
” รีบดูสิว่าลูกสาวของเธอเขียนตัวหนังสืออะไร ” เฉิงซิ่วพูด

หลินซินเหยียนก้มตัวลง มองไปที่สมุดตารางคัดค่า ก็เห็นมีคำ ที่เขียนเอาไว้มากมายทั้งทอง ไม้น้ำ ไฟ ดิน เส้นตรงคมชัด รูป แบบชัดเจนและหลากหลาย ลูกสาวตัวน้อยไงหน้าขึ้นมามอง หลินซินเหยียน ก่อนจะทำตาวิบวับรอคําชมจากเธอเอง

หลินซินเหยียนลูบหัวเธอเบาๆ ก่อนจะจูบลงบนหน้าผากของ

เธอ ” ลูกสาวของแม่นี่เก่งที่สุด ฉลาดที่สุดเลยจ้ะ ”

เมื่อถูกหลินซินเหยียนชม เด็กน้อยก็ยิ่งมีไฟที่จะเขียนมากขึ้น หลินซินเหยียนพยายามดึงชายเสื้อของเฉิงซิ่วก่อนจะพูด เสียงเบา ” แม่คะ มาคุยกับฉันสักครู่ได้ไหม ”

เฉิงซิ่วพยักหน้า เธอพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนกับหลานสาว ว่า ” ตั้งใจเขียนล่ะ เดี๋ยวไปเทน้ำผลไม้มาให้ ”

เด็กน้อยที่กำลังตั้งใจเขียนอยู่ ก็ไงหน้าขึ้นมา ตอบรับสั้นๆ ” ได้เลยค่ะ ”

เฉิงซิ่วตามหลินซินเหยียนเข้าห้องไป

เมื่อเข้าห้องไปแล้วก็ปิดประตู หลินซินเหยียนก็เลยเปิด ประเด็นทันที ” หลายวันมานี้ เวลาออกไปไหนพาคนดูแลไปด้วย เถอะนะคะ

ผู้หญิงคนนั้นวันนี้ปรากฏตัวออกมา อีกหน่อยก็คงเป็นแบบนี้ อีก พอไม่เจอเธอ เธอก็กลัวว่าผู้หญิงคนนั้นจะเอาความโกรธ เกลียดทั้งหมดเปลี่ยนไปลงใส่ลูกของเธอแทน
สู้ป้องกันไว้ก่อนดีกว่า

ไม่งั้น เธอคงไม่สบายใจ

เฉิงซิ่วไม่รู้เรื่องพรุ่งนี้ ก็เลยถาม” เกิดอะไรขึ้นเหรอ มันได้ แรงไหม ”

หลินซินเหยียนครุ่นคิดอยู่ชั่วขณะ ” ช่วงนี้ไม่ได้ดูข่าวบ้างเหรอ คะ ”

เฉิงซิ่วส่ายหน้าปฏิเสธ ตั้งแต่มีเด็กสองคนนี้เข้ามาในชีวิต จิตใจของหล่อนก็หมกมุ่นอยู่กับพวกเด็กๆ เมื่อเด็กๆ ไปโรงเรียน อนุบาลแล้ว หล่อนก็อยู่บ้านสนใจในเรื่องอาหารการกิน จากนั้น ก็รอโรงเรียนเลิก แล้วก็มาทำอาหารให้กับพวกเขาแค่นั้น

ในวันหยุดก็ยังต้องพาเด็กทั้งสองคนไปสวนสัตว์ไป พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำและสวนสนุก ตารางเวลาทั้งหมดทุกจะเอาไว้ อย่างแน่นหนา ไม่มีเวลาที่จะดูข่าวหรอก

พอได้ยินหลินซินเหยียนพูดแบบนี้ หล่อนจึงรู้สึกว่าเรื่องนี้คงจะ เกี่ยวกับข่าวในช่วงนี้แน่ๆ หล่อนเลยเปิดโทรศัพท์ มองดูเทรนด์ ตอนนี้ ไม่นานหล่อนก็เห็นเข้ากับข่าวของรองผู้ว่า

เฉิงซิ่วเงยหน้าขึ้นมา

หลินซินเหยียนพยักหน้า ” นี่เป็นคลิปของรองผู้ว่า หลินเฉิน

เป็นคนอัปโหลด

เฉิงยู่ซิ่วเบิกตากว้าง ” คือครั้งที่แล้ว….. ”
ครั้งก่อนที่คุณครูเรียกผู้ปกครอง หล่อนรู้ว่าเด็กทั้งสองคนตอน ที่อยู่ในโรงเรียนอนุบาลได้ไปทะเลาะกับคนอื่นเข้า

แต่เรื่องราวที่ละเอียดกว่านั้นก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน

หลินซินเหยียนอธิบายให้หล่อนฟัง ” ครั้งที่แล้วเด็กผู้หญิงคน หนึ่งที่มีเรื่องเอะอะกับเสี่ยวลุ่ย เด็กคนนั้นคือลูกที่คลอดอย่าง ลับๆ ของรองผู้ว่า….”

ไม่นานนักเฉิงซิ่วก็รู้ถึงจุดสำคัญของเรื่องทั้งหมด เด็กคนนั้น ก็คือลูกสาวที่คลอดอย่างลับๆ ของรองผู้ว่า ถ้าอย่างนั้นแม่ของ เด็กคนนั้นก็คงเป็นหญิงไม่ใช่เหรอ

เป็นเพราะว่าหลินซีเฉินอัพคลิปวิดีโอนั้นออกไป รองผู้ว่าก็เลย ถูกตรวจสอบ ตอนนี้รองผู้ว่าคนนั้น ถูกตรวจสอบจนพบการกระ ทำที่ผิดกฎหมายมากมาย ผู้หญิงคนนั้นก็เลยโกรธจนเป็นบ้าสินะ

” วางใจเถอ ” ใจของเฉิงซิ่วพอจะเตรียมการไว้บ้างแล้ว

ลอนก็คงจะต้องทำอะไรบางอย่างเพื่อปกป้องเด็กๆ แน่นอน

หลินซินเหยียนพยักหน้า “ลำบากหน่อยนะคะ กี่วันต่อจากนี้ พยายามอย่าไปโรงเรียนอนุบาลเลยนะคะ 11

รอให้เรื่องนี้สิ้นสุดลงก่อน คนที่สมควรจะถูกจับให้ถูกจับเสีย ก่อน ให้เรื่องมันชัดเจนขึ้นค่อยไป ไม่งั้นถ้าเด็กทั้งสองคนอยู่ใน โรงเรียนอนุบาลแล้ว เธอคงไม่สบายใจ

เฉิงยู่ซิ่วเห็นด้วย ” ฉันอยู่บ้านสอนพวกเด็กๆ ก็เหมือนกัน เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เฉิงซิ่วก็นึกถึงหลินซีเฉินขึ้นมา ” เสี่ยวเฉิน เจ้าเด็กคนนี้ เห็นเดี๋ยวเดียวก็ไม่อยากไปโรงเรียนอนุบาลแล้ว เขาก็ เป็นเด็กอยู่แท้ๆ แต่กลับไม่ชอบเพื่อนที่ยังไม่ประสีประสา ใน โรงเรียนอนุบาลนั้นเลย แต่ก็ยังดี ไม่นานพวกเขาก็คงจะเลื่อนขึ้น ชั้นประถมได้แล้ว ”

หลินซีเฉิน โตขึ้นหลินซินเหยียนนั้นรู้ดี

เมื่อพูดถึงหลินซีเฉิน เฉิงซิ่วก็บอกว่า ” เธอไปดูเขาเถอะ หลายวันมานี้พอกลับถึงบ้านก็รีบเข้าห้องเลย ”

หลินซินเหยียนพยักหน้า ก่อนจะเปิดประตูออกไป เมื่อเดินมาถึงห้องของหลินซีเฉิน เธอก็เคาะประตู

ในห้องไม่มีเสียงอะไร เธอจึงเอามือไปจับลูกบิดประตู แล้วก็ พบว่าประตูไม่ได้ถูกล็อก เธอจึงค่อยๆ บิดลูกบิดประตูเข้าไป เมื่อ ผลักประตูเข้าไปแล้ว ในห้องก็สว่างไปด้วยแสงที่มาจากโคมไฟ สีเหลืองต้องหัวเตียง หลินซีเฉินนอนแผ่อยู่บนเตียง เหมือนกำลัง ดูอะไรบางอย่างอยู่ ดูจนสติหลุดลอยไป ไม่ได้ยินแม้กระทั่งว่ามี คนเคาะประตูเรียกอยู่

หลินซินเหยียนย่างเท้าเบาๆ เข้ามา

บนแท็บเล็ตของเขาเต็มไปด้วยตัวเลขที่ดูแล้วลายตาเต็มไป

หมด

ตัวเลขพวกนี้หลินซินเหยียนก็ดูไม่ออกเหมือนกัน เธอเรียกลูกชายเบาๆ ” เสี่ยวเฉิน ”
หลินซีเฉินจึงจะเพิ่งรู้ตัวว่ามีคนเข้ามาในห้อง เขาหันหน้าไป มองหลินซินเหยียน แล้วตะโกนตอบรับ ” หม่ามี ”

หลินซินเหยียนยิ้ม ” เสี่ยวเฉินทำอะไรอยู่เหรอจ๊ะ ดูตั้งใจเชียว แม่เข้ามาไม่ได้ยินเลยเหรอ ”

หลินซีเฉินยิ้มน้อยๆ ” ครูของ AC ส่งตัวเลขชุดหนึ่ง ให้ผมแก้ ครับ ผมว่ามันสนุกดี ”

เขามันให้หลินซินเหยียนดูอย่างกระตือรือร้น ” หม่ามีดูสิ ครับ ว่าตัวเลขนี้มันมีกฎอะไร ”

หลินซินเหยียนดูตัวเลขพวกนี้ไม่ออก ก่อนจะส่ายหัว เธอไม่ เข้าใจมันเลยสักนิด

” ดูสิครับ ” หลินซีเฉินชี้ไปยังเส้นที่เอียง ” ตัวเลขที่อยู่บนนี้ เป็นจํานวนร่วมทั้งหมด ส่วนเส้นตรงนี้มันคือเอกพจน์ พวกมันมี กฎตายตัวครับ เพียงแค่หากฎตายตัวนั้นให้ชัดเจนก็จะคิดคำ ตอบของพวกมันออกมาได้ ”

เมื่อพูดถึงขอบเขตในด้านที่ตัวเองถนัด ใบหน้าของหลินเฉิ นก็มีแสงเปล่งประกายออกมา

หลินซินเหยียนที่อยู่ข้างเตียง ก็ดึงลูกชายเข้ามากอดไว้ใน อ้อมอก ” หรือว่าลูกไม่อยากเรียนอนุบาลแล้ว ”

หลินเฉินพยักหน้ายอมรับอย่างซื่อตรง ” มันเด็กน้อยเกินไป แล้ว ครูทําเหมือนผมเป็นเด็กตัวเล็กยังงั้นแหละ ”

หลินซินเหยียนจุ๊บ ลงไปที่แก้มของเขา ก่อนจะกอดลูกชายไว้แน่น ” ถ้างั้น ลูกอยากไปเรียนที่ไหนล่ะ

หลินซีเฉินลดสายตาลง ขนตางอนยาวนั้นกระพรือไปมา ก่อน จะพูดด้วยเสียงเล็กเสียงน้อย ” ผมอยากไปเรียนที่AC ”

ไม่ใช่ว่าหลินซินเหยียนไม่อยากให้ลูกชายไปที่นั่น แต่ว่าเขา ยังเด็กเกินไป เขาเรียนที่AC ได้แค่ครึ่งคาบเท่านั้น

” เสี่ยวเฉิน ลูกมีพรสวรรค์นะ แต่ลูกยังอายุน้อยเกินไป ถ้าเส้นทางที่ลูกควรจะเดินตอนนี้แต่ลูกไม่เดินมัน ภายหลังลูกอาจจะ เสียใจก็ได้นะ แต่ละขั้นตอนก็มีความสนุกในรูปแบบของมัน ถ้า ลูกไม่มีประสบการณ์ ก็เหมือนกับรู้ได้สูญเสียความทรงจำเสี้ยว หนึ่งไป ส่วนนั้นมันก็จะว่างเปล่าไปเลยนะ พอถึงเวลาที่ถูกต้อง แต่งเติมเนื้อหาเข้าไป ลูกก็ไม่มีอะไรจะเติม ลูกลองคิดดู แม่ สนับสนุนลูกอยู่แล้ว แค่คะแนนลูกดี ไม่ว่าประถมหรือมัธยม ลูกก็ สามารถข้ามชั้นไปได้ ลองไปอยู่ประถมหรือมัธยมต้นซักปีสองปี ไหม เมื่อผ่านช่วงนี้ไปแล้ว ถึงเวลาลูกก็จะเติบโตเอง จากนั้นก็ ค่อยเรียนคาบเต็มทีAC แบบนี้ไม่ดีกว่าเหรอ ”

หลินซีเฉินคิดอย่างละเอียดถี่ถ้วน ก็คิดเหตุผลนี้ขึ้นมาได้ ” หม่ามี้ ผมฟังคำหม่ามีทุกอย่างเลย ” หลินซีเงินหมกตัว เข้าไปในอ้อมอกของเธอ ” หม่ามี ”

” ทีม ”

หลินซินเหยียนก้มหัวลงไปมองลูกชายของตัวเอง หลินซีเฉินยิ้มแหยๆ ” หม่ามีรู้ไหม ว่าครูของผมมาที่เมืองBแล้ว

สีหน้าของหลินซินเหยียนซะงักไป รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย ” ครู ของAC คนนั้นน่ะเหรอ ” หลินซีเฉินพยักหน้า ” เขายังมีอีกสถานะหนึ่งด้วยนะ “