บทที่ 344 ไลฟ์สด

หลิวเฟยเฟยจงใจถ่ายหน้าผู้หญิง ให้ชัดๆ

สีหน้าของลู่ยวนแดงเขียวสลับกัน จะเอาน่าเกลียดขนาดไหนก็ น่าเกลียดขนาดนั้น อาจเป็นเพราะว่าเขาไม่ได้ชอบภรรยาคนนี้ แต่ว่าตามกฎหมายแล้วเธอเป็นผู้หญิงของเขา ตอนนี้…….

เขาโมโห ส่วนมากเป็นเพราะรู้สึกว่าตัวเองขายหน้า ไม่ได้มีใจ ที่สงสารเท่าไหร่

หญิงสาวสงสัย ก็ได้มองไปยังหน้าจอ ยวนได้เตะเธอออกไป หงุดหงิดมากๆ ก็ได้โยนโทรศัพท์ออกไป เสียงดังเพลงแตก กระจัดกระจาย

ชายหนุ่มก็ได้รีบไปเก็บ แตกไปแล้ว เขาก็ปวดใจมากๆ “นี่ เป็นโทรศัพท์ฉัน อีกอย่าง พี่โยนโทรศัพท์แล้วได้ประโยชน์ อะไร?”

เวลานี้ โทรศัพทที่เขาทิ้งไว้ที่โซฟาก็ได้ดังขึ้น เขาก็ได้เอามา แล้วรับ อาจเป็นเพราะว่าโมโห เพราะงั้น น้ำเสียงไม่ดีมากๆ “ฮะ โหล”

หลิวเฟยเฟยก็ได้ฟังออกถึงความโกรธของเขา ก็ได้หัวเราะ อย่างควบคุมไม่ได้ “เห็นคลิปที่ฉันส่งให้นายหรือยัง?”

ล่ยวนเอาโทรศัพท์ออก พบว่าทีวีแชทมีวิดีโอส่งมาแล้วยังไม่ ได้ดู เขากดเข้าไป ก็เป็นคลิปที่เขาได้ดูเมื่อกี้ ไม่นานเขาก็ตั้งสติใต้ “เธอเป็นคนทํา?”

หลิวเฟยเฟยไม่ได้ปฏิเสธ เธอต้องการให้ผู้หญิงคนนี้เสียชื่อ เสียง ขอแค่ยวนขายหน้า คนทั้งเมืองรู้ว่า เขาได้ถูกสวมเขา ใหญ่ๆ แบบนี้

ลู่ยวนกัดฟัน “เธอบ้าแล้ว รีบลบคลิปเดี๋ยวนี้ เธออยู่ที่ไหน? ฉันไปหาเธอ”

“เหอะๆ ตอนนี้หนแล้วเหรอ? สายไปแล้ว คลิปนี้ฉันได้ส่งไปให้ ผู้ใช้บัญชีที่ดังมากๆ ในTiktokแล้ว แล้วก็พวกสื่อต่างๆ ใน เมือง ฉันว่าข่าวที่เป็นน่าสนใจแบบนี้ พวกเขายอมที่จะประกาศ มากๆ ยังไงซะ ตระกูลที่มีชื่อเสียงเล็กน้อย……

“หลิวเฟยเฟย!” ลู่ยวนก็ได้โมโหมากๆ

เมื่อก่อนหลิวเฟยเฟยกลัวเขาโมโหมากๆ กลัวว่าเขาไม่เอา เธอ ตอนนี้เขาก็ไม่เอาเธอแล้ว เธอยังมีอะไรต้องกลัวอีก?

เธอก็ได้ก้มลงไปมองผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าสักพัก “จะให้ฉัน ไลฟ์สดให้นายดูไหม ดูว่าเมียของนาย ตอนนี้มีท่าทางแบบไหน บ้าง?”

ลู่ยวนก็ได้กดความหงุดหงิดมากๆ ไว้ ถาม “ตอนนี้เธออยู่ ที่ไหน?”

หลิวเฟยเฟยหัวเราะ “นายคิดว่าฉันโง่เหรอ บอกนาย ให้นาย พาคนมาจับตัวฉันเหรอ?”

“เธออยากจะทําอะไร?”
ตอนนี้เขาอยากจะฆ่าหลิวเฟยเฟยตายเดี่ยวนี้

“ฉันไม่อยากจะทําอะไร ก็แค่รู้สึกว่าสนุก” พูดจบ หลิวเฟยเฟ ยก็ได้หัวเราะออกมาดังๆ “เมียของนายอยู่ที่ตึกจง นายไปหา เธอเถอะ”

หลิวเฟยเฟยพูดจบก็ได้วางสายไป ตอนนี้คลิปร่วมรักของผู้ หญิงคนนี้เกรงว่าได้ส่งต่อไปแล้ว ให้เธอได้อยู่ราวกับตายทั้งเป็น คือการให้เธอเจอกับการถูกผู้คนซุบซิบนินทา

เป้าหมายของเธอได้บรรลุแล้ว แน่นอนว่าไม่รั้งเธอไว้ต่อ หลิวเฟยเฟยได้ให้คนพาตัวหญิงสาวไปที่ตึกจง จากนั้นก็ได้ให้คนที่เหลือขับเรือ ขับไป เธอก็ได้โทรไปหาบ้านไป

ซูจ้านมองเห็นเบอร์ของเธอก็ไม่ได้รับ ก็ได้เอาโทรศัพท์โยนไป ที่เบาะรถข้างๆ กำลังอยู่ระหว่างทางไปโรงพยาบาล เตรียมที่จะ ไปเยี่ยมคุณท่านหญิง

ไม่นาน ก็ได้มีคนโทรมา คราวนี้เป็นคนใช้ในบ้าน คนอื่น จ้านไม่วางใจ ก็ได้ให้คนใช้ในบ้านไปดูแลคุณท่านหญิงที่โรง พยาบาล ส่วนมากเขาก็ได้อยู่ที่โรงพยาบาล มีธุระออกมา ก็ได้ ให้คนใช้มาเฝ้า

คราวนี้คนใช้โทรมาหาเธอ ไม่รู้ว่าเกิดเรื่องกับคุณท่านหญิง หรือเปล่า เขาก็ได้เอียงตัวไปเอาโทรศัพท์ ปลายสายก็ได้มีเสียง ที่ร้อนรนดังขึ้น “ทนายชู แย่แล้วค่ะ คุณท่านหญิงหายตัวไปแล้ว”
คุณท่านหญิงหายตัวไป?

“หายตัวไปได้ยังไง? ไปตรวจอะไรแล้วหรือเปล่า?” ซูจ้านไม่ เชื่อเท่าไหร่ หายตัวไป

กลางวันแสกๆ มีแต่คนอยู่รอบๆ โรงพยาบาล ใครจะจับตัว คุณท่านหญิงไป

“ไม่มีค่ะ หาท่านไม่เจอเลย ดิฉันแค่ไปซื้อเต้าฮวยเค็มให้ท่าน กลับมา ท่านก็ไม่อยู่แล้ว” คนใช้ร้อนรนมาก การกลัวว่าจะเกิด เรื่องมันเป็นหน้าที่ของเธอ

จ้านคราวนี้ร้อนรนเลย ก็ได้เหยียบคันเร่งไปจนสุด เกือบที่จะ ชนคนอื่นไปสองรอบ

พอรถได้จอดลง ซูจ้านก็ได้รีบลงจากรถอย่างรวดเร็ว เดินไป ทางโรงพยาบาล คนใช้ก็ได้เดินวนไปมาอยู่โต๊ะพยาบาล ร้อนใจ เอามากๆ

ซูจ้านเดินมา “ไม่เจอตัวคนนานแค่ไหนแล้ว? หาหมดแล้วใช่ ไหม?”

“หาหมดแล้วค่ะ ไม่มีเลย คุณท่านหญิงชอบทานเต้าฮวยเค็ม ของจูจี้ไม่ใช่เหรอคะ ฉันก็ได้ไปซื้อให้ท่าน กลับมาก็พบว่าไม่อยู่ แล้ว…….

สายตาของซูจ้านก็ได้จ้องคนใช้อย่างเคร่งเครียด จูจี้ตั้งอยู่ที่ที่ พวกเขาอาศัย หาจากโรงพยาบาลไปพอสมควร อีกอย่างระยะ ห่าง รถติดก็ง่าย เจอกับรถติด เรื่องเวลาได้ไม่ชัดเจนแล้ว
ซูจ้านรู้ ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาโมโห เพื่อไม่เป็นการเสียเวลา ต้องรีบไปหาตัวคน

เขารู้จักคุณท่านหญิงดี เธอดื้อเล็กน้อย เธอชอบทานเต้าฮวย เค็ม ก็เป็นรสของร้านจูจี้เท่านั้น

ซูจ้านไม่เหมือนคนใช้ที่หาไปมั่ว เขาก็ได้ไปหาผู้บริหารของ

โรงพยาบาลก่อน เช็กกล้องวงจรปิด นี่ก็เป็นความสะดวกของ

เทคโนโลยี

เป็นไปอย่างที่คิด การกระทำของเขามีหลักการอยู่แล้ว ไม่ นานเขาก็ได้เจอเบาะแสบางอย่าง ในกล้องวงจรปิด

คุณท่านหญิงโดนชายสองคนจับตัวไป

จากในกล้องวงจรปิด คุณท่านหญิงได้ถูกเอาตัวขึ้นไปบนรถตู้ เขาไม่ได้รับเรื่องสู้คดีมานานแล้ว แล้วก็ไม่เคยที่จะมีความแค้น กับใครมาก่อน ใคร จะจับตัวคุณท่านหญิง?

“สามารถที่จะดูป้ายทะเบียนของรถตู้ไหม?” ซูจ้านถาม

ช่างเทคนิคก็ได้เช็กสักพัก ไม่ได้ชัดมาก แต่ว่าสามารถที่จะรู้

ว่าเท่าไหร่ “VQ23Y”

ซูจ้านก็ได้เอาโทรศัพท์ออกมา ตอนที่กำลังโทรไปหาเสิ่นเผย ชวน ก็ได้มีคนโทรเข้ามาอีก หลิวเฟยเฟย ตอนนี้ซูจ้านไม่ยอมที่ จะรับสายของตนแน่ เพราะงั้น ก็ได้เอาโทรศัพท์ของฉินยามาโทร เวลานี้เธอก็ได้มองดูฉินยาตรงหน้า เห็นท่าทางที่อ่อนแอของเธอ แทบที่จะไม่เป็นผู้เป็นคนแล้ว
หลิวเฟยเฟยก็เคยท้องมาก่อน ก็เคยแพ้ท้อง ท่าทางที่คลื่นไส้ ของจินยาเมื่อกี้ ก็ได้ทำให้ตัวเองนึกถึงตอนที่แพ้ท้อง เธอก็ได้ จ้องมองตาของฉันยา มีความอยากรู้เพิ่มขึ้น หรือว่าเธอท้อง แล้ว?

ของซูจ้าน?

เธอเลิกคิ้ว “เธอท้องเหรอ?”

ฉินยาไม่สนใจเธอ รู้สึกว่าเธอได้บ้าไปแล้ว

“ฉินยา”

ทางซูจ้านก็ได้รับสาย เห็นว่าฉันยาได้โทรหาเขาก่อน เขาก็ได้ ดีใจเล็กน้อย กับรอคอยเล็กน้อย เพราะงั้นน้ำเสียงก็ได้มีความ อ่อนโยนปนอยู่มาเล็กน้อย

“ฉินยาอาจจะรับสายนายไม่ได้แล้ว” หลิวเฟยเฟยก็ได้จับ โทรศัพท์ กำไว้แน่น เมื่อกี้ เหมือนว่าเขาเซอร์ไพรส์เล็กน้อย

หรือว่าฉันยาโทรเขานิดเดียว เขาก็รู้สึกเซอร์ไพรส์เหรอ?

เขาชอบยัยฉินยา?!

ได้ยินว่าเป็นเสียงของหลิวเฟยเฟย เสียงของซูจ้านก็ได้เย็นลง “เธอมีโทรศัพท์ของฉินยาได้ยังไง? เธอทำอะไรเขา? เรื่องของ พวกเรา พวกเราจัดการกันเอง ไม่ต้องไปทำให้เขาเดือดร้อน ไม่ อย่างนั้น อย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจ!”

หลิวเฟยเฟยก็ได้จับผมของฉินยาขึ้นมานิดหน่อย นิ้วก็ได้เล่นพูดออกไปช้าๆ ว่า “นายอยากจะไม่เกรงใจยังไง? หาคนมาต่อย ฉัน? หรือว่าหาคนมาฆ่าฉัน?”

“เอาโทรศัพท์ให้กินยา

“เกรงว่าเธอจะรับสายนายไม่ได้นะ

อยู่ๆ ซูจ้านก็คิดอะไรได้ เขาก็ได้ถามไปอย่างรวดเร็ว “คุณย่า ของฉันเธอเป็นคนจับตัวไป?”

ถึงแม้เป็นการถาม แต่ว่าได้มีน้ำเสียงที่มั่นใจแล้ว

“บอกว่าจับตัวมันไม่น่าฟังมากไม่ใช่เหรอ? ฉันก็แค่พาท่าน ออกมาเดินเล่น

ซูจ้านก็ได้หงุดหงิดเอามากๆ “ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน?

หลิวเฟยเฟยก็ได้บีบค้างของฉินยา หรี่ตาเล็กน้อย “อยากรู้ว่า อยู่ที่ไหนก็บอกได้ แต่ว่านายจำเป็นต้องมาคนเดียว นายจะพา คนอื่นมาก็ได้ แต่ว่านายต้องเตรียมใจ กับการตายของฉินยากับ คุณย่าของนาย ตลอดเวลานะ”