บทที่ 255 เธอไม่เหมาะสมกับคุณ

“ผมมาพบประธานจงของพวกคุณเพราะผมมีเรื่องจะคุยด้วย ไปยื่นหนังพยายามโน้มน้าวบอดี้การ์ด ทว่าท่าทางของบอดี้ การ์ดยังคงนิ่ง หน้าที่ของเขาคือไม่ปล่อยใครหน้าไหนเข้ามาใน บริเวณนี้ พูดให้ตายก็เข้าไม่ได้

ไปยื่นหนึ่งขมวดคิ้ว ทำไมคนคนนี้ถึงมีทิฐิสูงจังเลยนะ “ผมมีเรื่องสําคัญ…

“ประธานไปมีธุระสำคัญอะไรหรือเปล่าครับ” จงจึงห้าวยืนอยู่ หน้าทางเดิน ใบหน้าของเขาไม่แสดงสีหน้าใดๆ ริมฝีปากเม้ม เล็กน้อย สายตาคมราวกับใบมีด

ดวงตาคมของเขายังคงแข็งกร้าว “หรือว่าเรื่องวันนี้ ประธาน

ไปตรวจสอบชัดเจนแล้ว มาอธิบายให้ผมฟังเหรอครับ”

ไปยื่นหนิงรู้ตัวว่าตัวเองผิด เขาเอ่ยขอโทษก่อน เพราะผม ประมาทเกินไป ให้เหยาชิงชิงรู้ตารางการเดินทางของผม ถึง ได้…….”

เดิมเขาไม่ได้ป้องกันเหยาชิงชิงด้วยซ้ำ ดังนั้นเหยาชิงชิงจึง สะกดรอยตามเขาได้อย่างง่ายดาย

เขาให้เกาหยวนไปตรวจสอบแล้วถึงได้รู้ว่า หลินซินเหยียน ตกลงไปในน้ำเพราะเหยาชิงชิง สองมือของเขากำแน่น “คุณ หลินไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ
“ประธานไปคิดจะจัดการเรื่องนี้ยังไงครับ” จงจึงห้าวไม่ได้ ตอบคําถามของเขา ตอนนี้เขาต้องการคำอธิบาย

ไปยื่นหนังยังคงคาดหวัง หวังว่ามันจะเป็นเพียงความนุ่มบ่าม ของเหยาชิงชิง เธอไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร

เส้นเผยชวนมองออกถึงความลังเลของเขา จึงเอ่ยเดือน ผม คิดว่าประธานไปจะละเลยไม่ได้ คงไม่ได้เห็นแก่การรู้จักกันมา ตั้งแต่เด็กแล้วจะให้ความไว้วางใจไร้ขีดจำกัดแบบนั้น ความตรึง คุณสามารถสืบเรื่องราวในอดีตของเธอได้ ผมคิดว่าคุณจะต้อง ตกใจแน่”

“คุณหมายความว่ายังไง” เห็นได้ชัดว่าคำพูดของเส้นเผยชวน นั้นมีความนัยแฝงอยู่

“ผมว่าคุณไปถามเธอเองจะดีกว่า จริงสิ เรื่องข่มขู่ครั้งที่แล้ว ผมคิดว่าประธานไป คงจะให้คำอธิบายได้ด้วยนะครับ ยังไงก็อยู่ ในพื้นที่ของประธานไป เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ประธานไปไม่สนใจ คงจะไม่ได้ หรือว่าจะปกปิดมัน” เสิ่นเผยซวนเอนตัวพิงผนัง เขา ขยับบริหารข้อมือ “ถึงจะเป็นพื้นที่ของประธานไป ถ้าพวกเราคิด จะทำอะไร ใครก็ห้ามไม่ได้ จัดการกับผู้หญิงแค่คนเดียวง่ายมาก เลยนะครับ แต่ว่า นี่เป็นความผิด ปกป้องก็ถือเป็นความผิด เหมือนกัน”

ข่มขู่ ข่มขู่อย่างเห็นได้ชัด

แน่นอนว่าไปยื่นหนึ่งรู้ว่าคำพูดของเขาหมายถึงอะไร ถ้าหาก เขาคิดจะปกป้องเหยาชิงชิง แบบนั้น การร่วมงานกับจงจึงห้าวคงต้องยกเลิก อีกทั้งยังต้องกลายเป็นศัตรูอีก

เขายิ้มขืน “คุณหลินตกน้ำ เป็นความรับผิดชอบของผม ผม ต้องให้คําอธิบายได้อย่างแน่นอน เรื่องการข่มขู่เพียงแค่มีหลัก ฐาน ผมไม่ปกป้องคนผิดแน่นอนครับ”

ไม่ใช่เขาปล่อยเหยาชิงชิงไป แต่เป็นเพราะเขามองข้ามเรื่องนี้ เขาพบว่า เหยาชิงชิงแปลกออกไปจริงๆ

เขาไม่คิดว่าเหยาชิงชิงจะทำเรื่องแบบนี้กับหลินซินเหยียน

“คุณหลินไม่เป็นไรใช่ไหมครับ” ไปยื่นหนึ่งถามอีกครั้ง ไม่ใช่ เรื่องนี้เกิดขึ้นเพราะเขาเพียงเพราะเขาเท่านั้น แต่ที่ห่วงเพราะเขา เป็นห่วงหลินซินเหยียนจริงๆ

“ภรรยาของผม ไม่จำเป็นต้องให้ใครเป็นห่วง” เดิมจงจึงห้าว ก็รำคาญที่ไปยื่นหนิงวอแวกับหลินซินเหยียนไม่หยุด จึงใช้ โอกาสนี้ ทําให้ไปยื่นหนึ่งเข้าใจชัดเจน หลินซินเหยียนเป็นของ เขา อย่าได้คิดเลยจะดีกว่า

“คิดหวังในตัวภรรยาคนอื่น ไม่ใช่คุณสมบัติของคนดี ผมคิด ว่าประธานไปคงจะเข้าใจ และเป็นคนที่ดีพอ” จงจึงห้าวเอ่ยเสียง เรียบ ทว่าทําให้ไปยื่นหนึ่งพูดไม่ออกเลยสักคำ

“คนอยู่ที่ไหน ประธานไปนำทางเถอะครับ” เสิ่นเผยชวนอดไม่ ได้อยากสืบสวนเหยาชิงชิงคนนี้เต็มที่แล้ว เขาสนใจความลับใน ตัวเธอมากทีเดียว

ไปยื่นหนิงสูดหายใจเข้าลึก ตัดสินใจอยู่ในใจ ครั้งนี้ถ้าหากมีหลักฐานว่าเหยาชิงซึ่งเป็นคนเขาจะปกป้อง

เอาแบบนี้กว่าไหมครับ รอคุณรู้สึกให้เธอ สอบสวนเอง และให้เวลาผมหน่อย เธอสารภาพเองไป แต่ถ้าไม่ยอมรับผมส่งเธอให้เขาหวังอยากได้ยินปากของเหยาชิงชิงเอง

เรื่องนี้เผยชวนตัดสินใจเองไม่ได้ จงจิ่งห้าวเงียบไปชั่ว“หวังว่าประธานไปจะข่าว

พูดจบหมุนตัวกลับเข้าไป

ยื่นหนึ่งส่งสัญญาณ

เสิ่นเผยชวนก้าวไปหนึ่งก้าว หันไปมองยื่นหนัง ประธานไป กลับๆ ไม่ส่งนะครับ

ไปยื่นหนึ่งได้ตอบอะไร หยวนเอ่ยเสียงเบา คุณเหยาอยู่คฤหาสน์ครับ

เกาหยวนไม่เห็นวงจรปิด เขาเองก็คงไม่เชื่อว่าเหยา ชิงชิงจะคนทำให้หลินซินเหยียนตกน้ำ เธอทำไมถึงเรื่องแบบ”

ใบของยื่นหนังเข้มขึ้น เขาเองไม่อยากเชื่อว่าเหยาชิง ชิงเป็นคนแบบ

เรื่องข่มขู่หลินซินเหยียน แปดในคือเธอเป็นคนทำ
เกาหยวนดูออกว่าไปยื่นหนังไม่อยากคุยเรื่องนี้ จึงปิดปาก เงียบไปเอง

เมื่อเดินออกมาจากโรงแรม เข็นรถของเขาขึ้นรถไป ไม่นาน

รถก็มาหยุดลงตรงหน้าคฤหาสน์ของไปยื่นหนัง

ที่นี่เหยาชิงชิงเคยมาแค่ไม่กี่ครั้ง ครั้งที่แล้วพวกเขาฟังจำกัน ได้ไป มหนังพาเธอมา

เธอนั่งอึดอัดเล็กน้อย มีเสี่ยวหลิวยืนเฝ้าเธออยู่ข้างๆ คิดในใจ ไม่รู้คุณชายเรียกเธอมาทำไม

บางทีอาจรู้สึกกับไปยื่นหนึ่งเหมือนกัน เสี่ยวหลิวสัมผัสได้ว่า เหยาชิงชิงเองก็ชอบไปยื่นหนัง

เมื่อเปรียบเทียบกับเหยาชิงชิง เธอหวังว่าเป็นหลินซินเหยีย นกับไปยื่นหนิงจะดีกว่า

เธอเป็นเพียงลูกน้อง แม้จะมีใจให้กับไปยื่นหนึ่ง ก็ทำได้เพียง

เก็บมันไว้ในใจ ในอนาคตไปยื่นหนังยังต้องแต่งงาน

เธอเองก็บอกไม่ถูกว่าเหยาชิงชิงไม่ดีตรงไหน แต่เธอรู้สึกสนิท ใจกับหลินซินเหยียนมากกว่า เหมาะสมกับไปยื่นหนังมากกว่า

ตอนนั้นเอง เกาหยวนก็เข็นรถของไปยื่นหนึ่งเข้ามา เสี่ยวหลิว รีบเดินเข้าไปรับ “คุณชาย”

วันนี้ไปยื่นหนิงอารมณ์ไม่ดี ไม่อยากคุยอะไร โบกมือบอกเธอ ไปทํางาน “ชิงชิงคุณตามผมมา
พูดจบก็หมุนล้อรถเข็นเข้าไปในห้องหนังสือ เหยาชิงชิงลุกจากโซฟา เดินตามหลังเขาไปในห้องหนังสือ

ในห้องรับแขก เสี่ยวหลิวค่อยๆ ขยับเข้าหาเกาหยวน “วันนี้ คุณชายเป็นอะไรคะ ดูเหมือนจะอารมณ์ไม่ดี มีเรื่องในใจเหรอ คะ”

เสี่ยวหลิวรับหน้าที่ดูแลเรื่องชีวิตประจำวันต่างๆ เกาหยวน เป็นมือขวาของไปยื่นหนึ่งในเรื่องงาน ทั้งสองต่างก็เป็นคนสนิท ของไป นหนิง ดังนั้นจึงสนิทกัน

เกาหยวนมองประตูห้องหนังสือที่ปิดสนิท ถอนหายใจออกมา “เรื่องนี้ คุณเหยาก่อเรื่องยากให้เขาแล้วน่ะสิ”

“เธอหาเรื่องยากให้คุณชายงั้นเหรอคะ”

เสี่ยวหลิวเบิกตาโพลง คิดในใจ เหยาชิงชิงไม่เหมาะกับไปยื่น หนิงจริงๆ ด้วย

เกาหยวนมองเธอ “จัดการเรื่องของตัวเองพอ เรื่องของคนอื่น อย่าถามมาก”

“แต่ว่า คุณชาย…”

เสี่ยวหลิวยังอยากถาม แต่เกาหยวนเดินหนีหายไปแล้ว ไม่ อยากพูดมาก

ไปยื่นหนิงไม่ชอบให้ใครพูดเรื่องของเขา เสี่ยวหลิวเบ้ปาก ถลึงตาใส่แผ่นหลังของเกาหยวน คนใจแคบ
คิดเงียบๆ อยู่ในใจ ครั้งหน้า ถ้าเขาถามอะไรเธอ เธอก็จะไม่ บอกเหมือนกัน

ห้องหนังสือ

ไปยืนหนึ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะหนังสือ เขาเปิดแฟ้มเอกสารไปเรื่อย เหยาชิงชิงยืนอยู่ตรงหน้าโต๊ะ ไม่กล้าส่งเสียง

ผ่านไปเนิ่นนาน ไปยื่นหนึ่งราวกับพึ่งนึกได้ว่ามีอีกคนอยู่ใน ห้อง เอ่ยขึ้นโดยไม่เงยหน้าด้วยซ้ำ “วันนี้คุณไปไหนมาเหรอ”

“หางานค่ะ”

สองมือของเหยาชิงชิงที่ปล่อยอยู่ข้างลำตัวนั้นกำแน่น คำถาม ของไปยื่นหนึ่งทำให้เธอหวาดระแวงเป็นอย่างมาก

ถ้าไม่มีอะไร ไปยื่นหนึ่งจะเรียกเธอมาทำไม เพื่อถามเรื่องไม่

สําคัญพวกนี้น่ะหรือ

ไปยื่นหนึ่งไม่พูดอะไร ยังคงไม่มองเธอ “นอกจากทำงานล่ะ

“คุณอยากถามอะไรกันแน่คะ” ในที่สุดเหยาชิงชิงก็ทนไม่ไหว

เรื่องวันนี้ เขารู้แล้วเหรอ

ไปยื่นหนึ่งวางเอกสารในมือ เขาเงยหน้าขึ้นมามองเหยาชิงชิง “คุณไม่มีอะไรอยากคุยกับผมเหรอ”

เพียงเธอยอมสารภาพ ยอมรับผิด เขาเชื่อว่าหลินซินเหยียนจะ ต้องยอมให้โอกาสเธอได้ปรับปรุงตัว
เหยาชิงชิงหัวเราะ “คุณอยากให้ฉันพูดอะไรคะ”

ไปยื่นหนังขมวดคิ้ว คิดว่าตัวเองไม่รู้จักเธอแล้ว เมื่อก่อนเธอ ไม่เป็นแบบนี้ เธอซื่อตรง จิตใจดี ทำไมถึงได้กลายเป็นแบบนี้ ไม่ แยกแยะถูกผิด

“ผมหวังดีกับคุณนะ” ไปยื่นหนึ่งเน้น เขาหวังว่าเหยาชิงชิงจะกลับตัวกลับใจ

เหยาชิงชิงหัวเราะเสียงดังขึ้น เต็มไปด้วยความเย้ยหยัน “คุณ คงเรียกฉันมาเพราะคุณหลินสินะ”

ไปยื่นหนังไม่ปฏิเสธ

“เธอแต่งงานไปแล้ว มีลูกแล้ว เธอไม่เหมาะสมกับคุณ ทำไม คุณต้องดีกับเธอขนาดนั้น” ทันใดนั้น สองมือของเหยาชิงชิง วางลงตรงหน้าโต๊ะ โน้มตัวลง ลดระยะห่างจากไปยื่นหนึ่ง ต้อง ตากับเขา “ใช่ วันนี้ฉันเจอเธอ ยังไม่ระวังผลักเธอลงทะเลสาบไป ด้วย ทั้งหมดนี้เพราะตัวเธอเองทั้งนั้น เธอไม่รู้ถึงสถานะตัวเอง เธอเป็นผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว ยังจะมาล่อลวงคุณอีก เห็นได้ชัดว่า เธอไม่ได้ดี เธอก็แค่ผู้หญิงใจง่าย

ไปยื่นหนังเอนตัวพิงพนักเก้าอี้ สายตาเต็มไปด้วยความผิด หวัง

ผิดหวังต่อเหยาชิงชิง

“คุณรู้ได้ยังไงว่าเธอล่อลวงผม”
“เธอเคยแต่งงานแล้ว ยังตั้งใจเข้ามาพัวพันกับคุณ นี่ไม่ใช่ ล่อลวงแล้วมันคืออะไร” เหยาชิงชิงพยายามอ้างเหตุผลให้ดู เหมือนสิ่งที่เธอพูดนั้นเป็นความจริง ไม่สามารถปฏิเสธได้

ไปยื่นหนังหัวเราะ “คุณรู้ได้ยังไงว่าไม่ใช่ผมที่เข้าไปพัวพันกับ เธอ…”

“คุณไม่ใช่คนแบบนั้น ต้องเป็นเพราะเธอล่อลวงคุณแน่นอน”

ไปยื่นหนึ่งยังไม่ทันพูดจบ เหยาชิงชิงก็เอ่ยแทรกขึ้นมา ไปยื่นหนึ่งมองเหยาชิงชิงอยู่เนิ่นนาน ไม่พูดอะไรออกมาสัก

เธอหวาดระแวงเกินไป เธอกำลังป่วย

ไปยื่นหนังไม่อยากให้เธอเอาความหวาดระแวงไปมองหลิน นเหยียน เรื่องนี้ เขาคิดว่าเขาต้องพูดกับเธอให้รู้เรื่อง

“ผมจะบอกให้ชัดๆ คุณหลินไม่เคยเข้ามาพัวพันกับผม เป็น ผมตลอด ที่เข้าหาเธอ เธอไม่เหมือนกับผู้หญิงคนไหน เป็นผู้หญิง ที่พิเศษกว่าใครที่ผมเคยเจอมา ผมรู้สึกดีกับเธอ แม้จะรู้ว่าเธอ แต่งงานมีลูกแล้วก็ตาม ผมก็ยังควบคุมความรู้สึกที่มีต่อเธอไม่ ได้ ดังนั้นถ้าคุณอยากโทษคุณก็มาโทษผม อย่าไปทำร้ายเธอ เรื่องนี้ถ้าคุณยอมรับผิด เธอก็จะไม่ถือสา…

“ยื่นหนิง” เหยาชิงชิงราวกับโดนกระตุ้น เธอไม่อยากเชื่อ ไม่ อยากเชื่อในสิ่งที่ไปยื่นหนึ่งพูดออกมา

“เธอใช้ยาเสน่ห์กับคุณหรือเปล่า คุณไปชอบเธอได้ยังไง”
ทำไมผมชอบเธอได้ไปยื่นหนึ่งหมดความอดทน

ไม่ยอมรับฟังอะไร ตื่นนั้น ไม่ถูกผิด พวกอธิบายตัวเธอ ได้หมดหรอก

น่ากลัวกว่ามุดไปในเขาโคซะอีก

“เธอไม่คู่ควรกับ” เหยาชิงชิงตะโกน

ไปยื่นหนังคิดว่าเธอบ้าแล้ว ทว่าเหยาชิงชิงกลับไปหนิงบ้าแล้ว

กะโผลกกะเผลกหนึ่ง เป็นแมงลถูกผมตรงไหน กลับเป็นผมเองตัวเองไม่เหมาะสม

เธอ

“ไม่ใช่นะ ไม่ใช่เลย…เหยาชิงชิงพยายามส่ายหัว พุ่งเข้าจับแขนยื่นหนัง “นหนึ่ง ถูกเธอตา เธอไม่เหมาะสมกับ คุณ…

ยื่นหนึ่งมองเธออยู่เงียบเธอควบคุมตัวเองไม่ได้ แสยะ ยิ้ม “งั้นคุณ เหมาะสมกับผมงั้นเหรอ”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ