บทที่ 137มีเซ็กส์ก่อนหรือว่ามีความรักก่อน

จงจึงห้าวมองเข้าไปด้านในครู่หนึ่ง ในใจรู้ดีว่าหลินซินเหยียน จะต้องอยู่ด้านในแน่ๆ

ไฟแห่งความอยากรู้อยากเห็นในใจของ ซูจ้านก็ขึ้นปะทุขึ้น

จงจึงห้าวให้คนอื่นยืมใช้รถงั้นเหรอ?

“ผู้หญิงหรือผู้ชาย? “ขณะที่ซูจ้านเดินเข้ามาก็ขยิบตาให้กับ จงจึงห้าวครู่หนึ่ง คุณกำลังตามจีบภรรยาเก่าอยู่ไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงได้เปลี่ยนสเปคแล้วล่ะ?

“ไสหัวไป! “จงจึงห้าวจ้องเขม็งเขาครู่หนึ่ง

เสิ่นเผยชวนยิ้ม“คุณนี่ขี้โม้จริงๆ อายุขนาดนี้แล้วยังจะอ่อนต่อ โลกอีก”

“คุณต่างหากที่อ่อนต่อโลก”ซูจ้านเขยิบเข้ามาข้างหน้าสอง ก้าว กระโดดขึ้นมาบนบ่าของเงินเผยชวน พลางเกาะที่คอของ เขาแน่น “เฮ้ คุณเคยเห็นภรรยาเก่าของเขาไหม? ”

เสิ่นเผยชวนพยักหน้าด้วยความสัตย์จริง “เคยเห็น”

เมื่อหกปีก่อน จงจิ่งห้าวแต่งงาน เป็นการแต่งงานสายฟ้าแลบ อีกทั้งก็ไม่ใช่ว่าจงจิ่งห้าวอยากจะแต่งงาน จึงไม่ได้แนะนำเธอให้ กับเขา ตอนนั้นเขากำลังจะได้เลื่อนขั้นจึงค่อนข้างยุ่งเป็นพิเศษ ต่อมาไม่นานก็หย่าร้าง ก็เลยไม่ได้มีโอกาสได้เจอกัน
หากไม่ได้เป็นเพราะกวนจึงขอให้เขาช่วย เขาก็คงจะไม่มี โอกาสได้เจอ

ได้ยินกวนจิ้งพูดว่า ตอนนี้จงจึงห้าวเหมือนกำลังใจให้กับ แฟนเก่า แต่ว่าเขาก็รู้ดีว่าทำไมจงจึงห้าวถึงได้กลับไปมีใจ

น่าจะเป็นเพราะลูก

วันนั้นเขาได้เจอกับหลินซีเฉินน่าจะสักประมาณห้าหกขวบ คำนวณเวลาแล้วพอดิบพอดี

เมื่อเข้าไปด้านใน โฮมสเตย์จเสียน รอบๆศาลาพลับพลาทั้งสี่ ด้าน มีระเบียงทางเดินลดเลี้ยว ระหว่างทางมีโคมไฟสีแดง ประดับตกแต่งอยู่ตลอดทางเดินกระทั่งถึงห้องโถงใหญ่

เมื่อพวกเขาเดินเข้าไป ก็มีพนักงานออกมาต้อนรับ

“ไม่ทราบว่าใช่คุณซูไหมคะ? ”

“ใช่ครับ”ซูจ้านใช้ชื่อของเขาในการจองสถานที่

“เชิญตามฉันมาค่ะ พนักงานเดินนำอยู่ด้านหน้าแล้วพาพวก เขาเข้าไปยังห้องวีไอพี

ห้องดูกว้างขวาง ใช้ต้นจันทน์ในการแกะสลักลวดลายต่างๆ อย่างประณีตลงบนโต๊ะและเก้าอี้ บรรยากาศเต็มไปด้วยกลิ่น อายของความโบราณ

ภายในห้องวีไอพีและบริเวณด้านนอกตกแต่งไม่เหมือนกัน แต่ละห้องไปได้ถูกกั้นอย่างแน่นหนา แต่เป็นลักษณะของทางเดินขนาดยาวที่ใช้ฉากกั้น รูปภาพที่ตกแต่งฉากกั้น ในแต่ละด้านจะ แตกต่างกันไป

เมื่อพนักงานนำเมนูมายื่นให้ ซูจ้านไม่แสดงทีท่าเกี่ยงงอน เลยแม้แต่น้อย อาหารเดี๋ยวผมสั่งเอง กินอาหารที่ผมถนัดก็แล้ว กัน

เงินเผยชวนยิ้ม

ซูจ้านเอียงสายตามองไปที่เขา”ยิ้มหาอะไร

“ถึงยังไงก็เป็นคนที่มีการศึกษาสูง แล้วก็เป็นถึงทนายความ พูดจามีอารยธรรมหน่อยได้ไหม?

“เวลาทำงานก็ทำหน้าอย่างกับพระโพธิสัตว์เฒ่า ตอนนี้พอถึง เวลาส่วนตัวก็ยังไม่ยอมให้ผมผ่อนคลายอีก? พวกคุณ พวกคุณ มีใครเหนื่อยกว่าผมบ้าง? ”

“ไสหัวไป”เสิ่นเผยชวนขี้เกียจพูดคุยกับเขาแล้ว หลังจากที่ เปิดสํานักงานทนายความ คดีต่าง ๆ ก็ได้มอบหมายให้ ทนายความ ในสำนักงานเป็นคนจัดการ นานแล้วที่เขาไม่ได้ไป ศาลด้วยตนเอง?

ยังมีหน้ามาพูดอีกว่าเหนื่อยอีก

ซูจ้านกระแอม“คุณพูดจามีอารยธรรมหน่อย ไม่เห็นเหรอว่ามี คนอยู่ที่นี่?

เขาจงใจซักสีหน้าใส่เสิ่นเผยชวน ให้เขามองไปยังพนักงาน สาวที่มารับรอง
“ประสาท เสิ่นเผยชวนขี้เกียจที่จะสนใจเขา

ดูออกว่าจงจึงห้าวค่อนข้างเงียบขรึม แม้ว่าจะนั่งอยู่ตรงกลาง ระหว่างเขาทั้งสอง แต่กลับทำเหมือนกับตนเองไม่ได้อยู่ตรงนั้น ในมือของเขาถือโทรศัพท์อยู่พลางเลื่อนหน้าจอโทรศัพท์ไปมา เขาอยากจะโทรศัพท์หาหลินซินเหยียน ถามเธอว่าเธอก็มากิน ข้าวที่นี่ใช่ไหม แต่เมื่อเห็นเขาทั้งสองที่อยู่ข้างๆก็ล้มเลิกความ คิดนี้ไป

หลังจากที่สั่งอาหารเรียบร้อยแล้ว ซูจ้านก็ยื่นเมนูอาหารให้กับ พนักงานที่มารับรอง พร้อมกำชับว่า “รีบหน่อยนะครับ”

“ได้ค่ะ”

อาหารของที่นี่เสิร์ฟขึ้นโต๊ะค่อนข้างเร็ว เพียงครึ่งชั่วโมง อาหารก็มาเสิร์ฟจนครบทุกเมนู

ซูจ้านเปิดเหล้าหนึ่งขวดแล้วรินให้จนครบทุนคน“พวกเรามา กันแค่สามคนน่าเบื่อจริงๆเลย

“พวกคุณยังอยากจะเชิญใครมาอีกเหรอ? เฟยเฟย? ”

“อย่าพูดถึงเรื่องที่ไม่ควรพูดเลย”ซูจ้านเบิกตากว้างขึ้นทันใด

เสิ่นเผยชวนยิ้ม”ยังวางไม่ลงอีกเหรอ? ”

หลิวเฟยเฟยเป็นรักแรกของซูจ้าน คบกันสมัยเรียน มหาวิทยาลัย ซูจ้านชอบหล่อนเป็นอย่างมาก แต่ต่อมาก็ได้เลิก ลากันไป
กระทั่งตอนนี้ซูจ้านก็ยังไม่ยอมเผยออกมาว่าทำไมถึงได้เลิก

รู้เพียงแต่ว่า ผู้หญิงคนนี้ได้กลายเป็นชื่อต้องห้ามของเขา ห้ามใครพูดถึงอย่างเด็ดขาด ส่วนตัวเขาเองก็ไม่ได้คบหากับใคร อีกเลย ข้างกายเคยมีผู้หญิงสองสามคน แต่ก็ไม่เคยจริงจังมา ก่อน ล้วนแต่คบหาเล่นๆทั้งนั้น

“คุณคิดว่าผู้ชายคนนี้มีความรักก่อน หรือว่ามีเซ็กส์ก่อน? “ซู จ้านดื่มเหล้าเข้าไปหนึ่งอีก พลางขมวดคิ้วแน่น“โล่ง

“เรื่องนี้ต้องถามคุณไม่ใช่เหรอ? คุณมีประสบการณ์มาก ที่สุด”เสิ่นเผยชวนดื่มเป็นเพื่อนเขาหนึ่งแก้ว ซูจ้านจับคางของจงจิ่งห้าวเงยขึ้น เรื่องนี้ควรที่จะถามเขา

ตอนนั้นที่คบหากับไปจเวย ไม่ใช่เป็นเพราะมีเซ็กส์กับเธอ ก็

เลยดีกับเธอไม่ใช่เหรอ? ”

เพราะว่ามีสัมพันธ์กับเธอหนึ่งคืน ก็เลยต้องรับผิดชอบยอม คบหากับหล่อน ต่อมาเมื่อถูกหลอกแล้วครั้งหนึ่งก็เลยเลิกรากับ หล่อน

นี่เรียกว่ามีความรัก? หรือไร้ความรู้สึก

จงจิ่งห้าวเหลือบมองไปที่เขากินอิ่มแล้วก็ยุ่งเรื่องชาวบ้านนั้น เหรอ? ”

“ที่นี่ก็ไม่ได้มีคนนอก เรื่องที่ผมพูดก็ล้วนเป็นความจริงทั้งนั้น คุณได้คืนแรกของหล่อนไปแล้ว สุดท้ายก็ทิ้งหล่อนไป คุณคิดว่าตัวคุณไม่ดูด้อยค่าไปหน่อยเหรอ? “ซูจ้านดื่มเหล้าไปสองแก้ว เสียงที่พูดคุยกันก็เริ่มดังขึ้น

ฉากกั้นด้านขวามีผู้หญิงนั่งอยู่สองสามคน เมื่อได้ยินเสียงที่ เล็ดลอดออกไปจากด้านนี้ก็งุนงง

ไอรอนมีปฏิกิริยาตอบสนองมากที่สุด ที่แท้ผู้ชายก็ไม่มีดีเลย

สถานที่แห่งนี้ฉินยาเป็นคนเลือกเอง เธอบอกว่าการตอบรับ ทางอินเตอร์เน็ตค่อนข้างดี สภาพแวดล้อมดี อาหารอร่อย เพียง แต่ว่าคิดไม่ถึงเลยว่าห้องวีไอพีของที่นี่จะใช้แค่ฉากกั้นเท่านั้น ซึ่ง ไม่สามารถเก็บเสียงได้แม้แต่น้อย

หลินซินเหยียนรู้สึกว่าเสียงค่อนข้างคุ้นหู จึงค่อยๆขยับไป ข้างหลัง เหลือบมองผ่านรอยแยกก็มองเห็นกลุ่มคนที่อยู่อีกฝั่ง หนึ่ง

เห็นเพียงมือของซูจ้านที่พาดอยู่บนไหล่ของจงจิ่งห้าว พูดตาม ตรง คุณเคยชอบไปจเวยบ้างไหม หรือว่าเป็นเพราะคุณได้ไป แตะต้องเขาแล้วก็เลยต้องรับผิดชอบ?

หลินซินเหยียนถอนหายใจ น่าแปลกใจที่เธอก็อยากรู้คำตอบ เหมือนกัน

นิ้วมือกดรูปภาพแกะสลักบนเก้าอี้จนแน่น

จงจึงห้าวก็ดื่มเหล้าไปหนึ่งอีก”ก็นิดหน่อย

เขาไม่เคยรู้สึกมีใจให้กับไปจเวยเลย ต่อมาที่อยู่ด้วยกันก็ เพราะความรู้สึกที่ต้องการรับผิดชอบ คืนนั้นแม้ว่าเขาจะไม่ค่อยได้สตินัก

แต่ความสุขที่หล่อนได้มอบให้กับเธอนั้นกระทั่งวันนี้เขาก็ยัง ลืมไม่ลง

หากบอกว่าเขาไม่ได้รัก แต่เขากลับไม่สามารถลืมความสุข ของค่าคืนนั้นได้

จึงพูดได้เพียงว่ามีใจให้เล็กน้อย

ซูจ้านเม้มริมฝีปาก”งั้นก็หมายความว่า การมีเพศสัมพันธ์ก่อน สามารถนำมาซึ่งความรักได้? ”

ในเมื่อก่อนที่จงจึงห้าวจะหลับนอนกับไปจเวย เขาไม่ได้ชอบ หล่อน แต่เมื่อนอนด้วยกันแล้วครั้งหนึ่งก็พอจะชอบขึ้นมาบ้าง หากไม่ใช่เพราะเซ็กส์จะสามารถกระชับความสัมพันธ์ได้เหรอ?

“ตรรกะของทนายความนั้นเจ๋งสุดๆ” เสิ่นเผยชวนยกนิ้วหัวแม่

มือให้กับซูจ้าน

ซูจ้านเอียงสายตามองไปที่เขา “คุณคิดว่าคนอื่นจะเป็นแบบ เดียวกับคุณเหรอ อายุสามสิบกว่าแล้วยังเวอร์จิ้นอยู่? ”

เนเผยชวน..….…….

เขาอยากที่จะค่าเขาว่า พ่อมึงสิ สักประโยค

อีกฝั่งหนึ่งของฉากกั้น หลินซินเหยียนรู้สึกกินไม่ค่อยลง เธอก็

ไม่รู้เหมือนกันว่าเธอเป็นอะไรไป

แค่รู้สึกไม่ค่อยอยากอาหาร
อาหารที่นี่ไม่ถูกปากเหรอ? “จินยาถาม

หลินซินเหยียนตักอาหารเข้าปากหนึ่งคำ พูดขึ้นว่าเปล่า “อาหารที่นี่อร่อยดี

เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ทานอาหารจีนรสชาติดั้งเดิม คุณนาย เวลเลี่ยนพอใจในอาหารเย็นมื้อนี้มาก สภาพแวดล้อมก็ไม่เลว ได้บรรยากาศของประเทศเป็นอย่างดี ฉันชอบที่นี่”

“คุณพอใจก็ดีแล้วค่ะ การมาท่องเที่ยวที่ประเทศ ในครั้งนี้ จะ ไม่ทำให้คุณผิดหวังค่ะ”ฉินยารินเหล้าให้กับคุณนายเวลเลี่ยน หนึ่งแก้ว

“ไม่ดื่มแล้ว ฉันอิ่มแล้ว กลับกันเถอะ” แม้ว่าคุณนายเวลเลี่ยน จะสามารถประคองท่าทีของตนได้เป็นอย่างดี แต่หล่อนก็อายุ มากแล้ว แน่นอนว่ามีเรี่ยวแรงที่จำกัด

“ฉันกลับพร้อมกับคุณค่ะ”ไอรอนก็รู้สึกเหนื่อยเหมือนกัน พอ ลงจากเครื่องบินเธอก็ยังไม่ได้พักผ่อนก็ไปดูร้าน กระทั่งตอนนี้ รู้สึกเหนื่อยเป็นอย่างมาก ต้องการที่จะพักผ่อนแล้ว

“ฉันไปส่งพวกคุณเองค่ะ”หลินซินเหยียนลุกขึ้น

“ไม่ต้อง ไม่ต้องหรอก”ไอรอน โบกมือให้กับเธอ”คุณก็ยังอยู่ที่ ร้านมาทั้งวันแล้ว ควรที่จะกลับไปดูแลลูกๆแล้ว”

“ถ้างั้นคุณเอารถของฉันไปใช้ก็แล้วกัน”ฉันยายื่นกุญแจรถ ของตน ให้กับไอรอน

หลังจากที่ไอรอนรับกุญแจแล้วก็พยุงคุณนายเวลเลี่ยนออกไปจากห้องวีไอพี

หลินซินเหยียนนวดคลึงใบหน้าของตนเอง ฉันไปจ่ายเงินก่อน

นะคะ”

ฉินยาไปพร้อมกับเธอ”พี่หลิน ดูเหมือนคุณอารมณ์ไม่ค่อยดี

เลย”

หลินซินเหยียนปฏิเสธ มีเหรอ? ”

“มีสิ วันนี้ทั้งวันคุณก็ดูอารมณ์ดีนะ แต่ทำไมตอนกินข้าว สีหน้าคุณถึงได้เปลี่ยนไปล่ะ

“ฉันดีใจไง” หลินซินเหยียนฝืนยิ้ม ใกล้จะเปิดร้านแล้ว ฉัน

ดีใจแทบแย่

ฉินยายิ้ม

หลินซินเหยียนลูบที่ใบหน้า “หน้าฉันบอกเหรอว่าฉันอารมณ์

ไม่ดี? ”

ฉินยาพยักหน้าอย่างจริงจัง

เธอครุ่นคิดว่าทำไมจู่ๆ ตนถึงได้อารมณ์ไม่ดี?

เป็นเพราะรู้ว่าจงจิ่งห้าวกับเหอรุ่ยหลินเคยนอนด้วยกันก็เลย ไม่พอใจงั้นเหรอ หรือเป็นเพราะว่าจงจึงห้าวเคยชอบเหอรุ่ยหลิน ก็เลยไม่พอใจ?

เธอก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ที่แน่ๆเธอรู้สึกไม่สบอารมณ์ หลินซินเหยียนสูดหายใจลึก เพื่อให้ตนเองรู้สึกกระปรี้กระเปร่า แล้วเดินมายังเคาน์เตอร์เก็บเงิน

“ห้องวีไอพีทานจื้อห้าว ค่าใช้จ่ายทั้งหมดห้าพันแปดร้อย

หลินซินเหยียนหยิบบัตรออกมา จู่ๆก็มีเงาจากข้างหลัง แล้วยื่นบัตรตัดหน้าของเธอ”รูดบัตรใบนี้ได้เลยครับ”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ