ตอนที่66 รอเธอโดยเฉพาะ

ตอนที่66 รอเธอโดยเฉพาะ

ถังรั่ว ว่าหรูเสี่ยวหลินจงใจ ขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้ เงย หน้ามองไปทาง หยินเฟิงกับรั่วรั่วอย่างไม่รู้ตัว

บนหน้าจี้หยินเฟิงมีรอยยิ้มบางๆ แต่มองตาของถังรั่วซู กลับมี ความบ้าคลั่งแบบที่คนอื่นไม่สามารถตรวจจับได้

ความบ้าคลั่งนั้น ผสมกับความอยากเป็นเจ้าของมาก

สําหรับคู่รั่วรั่ว คิ้วตา สีหน้าแสดงออกความได้ใจ เหมือนกับ อยากจะบอกถังรั่วชูว่า อยู่ที่นี่ หล่อนเป็นแค่พนักงานชั้นต่ำ แต่ เธอกู้รั่วรั่วกลับเป็นเมียผู้ถือหุ้นใหญ่

“อีดอก”สั่งอานหยีกดเสียงด่า

ถังรั่วชูยิ้มเยาะในใจ สีหน้ากลับไม่แสดงออกพูดว่า”ขออภัย ฉันดื่มเหล้ามีเลือกเวลาแพ้ชั่วขณะ บังเอิญ ตอนนี้ดื่มไม่ได้ นั้น น่าจะคารวะเหล้าไม่ได้แล้วล่ะ ประธานใจกว้างขนาดนี้ คิดว่าคงไม่ถือสาฉันนะ?”

จี้หยิบเฟิง”……”
ทุกคนเงียบสงบมุมปากกระตุกเล็กน้อย

อะไรเลือกเวลาแพ้ชั่วขณะ นี้เธอคงจะพูดเพ้อเจ้อเองสินะ?

สีหน้ารั่วรั่วไม่ดีเลย เดิมทีเธอคิดว่าแบบนี้ก็จะข่มถังรั่วได้ ไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้จะดื้อรั้น ไม่รู้อะไรผิดอะไรถูกขนาดนี้

กู้รั่วรั่วขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอยากออกฤทธิ์ หรูเสี่ยวหลินกลับ แย่งพูดตำหนิก่อน”ถังรั่วชู เธอพูดอย่างนี้กับประธาน ได้ไง? ได้คารวะเหล้ากับประธาน กับคุณหญิงจี้ได้เป็นเกียรติของ เธอ”

“รองผู้จัดการพูดแบบนี้ได้ไง แพ้เหล้าก็ไม่ใช่ความผิดของฉัน ไม่ได้จริงๆ เกียรตินี้ให้เธอดีกว่า ฉันคิดว่าเธอน่าจะชอบ”

พูดแล้ว ถึงรั่ว ยกแก้วเหล้าไว้ตรงหน้าหรูเสี่ยวหลิน

“เธอ…..”

หรเสี่ยวหลินหน้าแดงทันที อยากโกรธ กลับไม่กล้า รู้สึกอาย

เล็กน้อย

สถานการณ์ตอนนี้อึดอัดมาก ผู้จัดการหลายคนขมวดคิ้วกันเล็กน้อย

หนาเห็นสถานการณ์รีบยกแก้วเหล้าลุกขึ้นยืน พูดเสียง เรียบ ขออภัยด้วยประธาน ลูกน้องของฉันไม่รู้เรื่อง ในเมื่อ เดี่ยว งดื่มไม่ได้ เหล่านี้ ฉันคารวะแทนเธอและกัน…..”

หลีน่าก็ถือว่าเป็นคนที่เข้ากันได้ทุกฝ่าย พูดประโยคนี้จบ ดื่ม จนหมดก่อน

ผู้จัดการเห็นหล่อนออกมาทำให้จบด้วยดี ก็รีบยิ้มพูด”หลีน่า ยังคงรู้เรื่อง แล้วดึงหน้าตำหนิถังรั่วชู”เสี่ยวถัง ครั้งหน้าห้าม ทําแบบนี้อีก!”

“ค่ะ ผู้จัดการ”

ถังรั่วซูยิ้มพยักหน้า แล้วพูดขอโทษกับทุกคน”ผู้จัดการทุกคน พวกคุณเชิญรับประทาน พวกเราไปห้องน้ำ

พูดจบ ถึงรั่ว ลากลังอานหยี ออกจากห้องโดยไม่หันกลับมา

และข้างหลัง กู้ริ้วรั่วกำหมัดแน่น ในใจแค้นจนขนาดสีหน้าก็ ยัง งดึงขึ้นมา
“ฮ่าฮ่าฮ่า สะใจจริง ถังรั่วชู ท่าทางเมื่อกี้เธอดีมากจริงๆ ฉัน ทนไม่ไหวอยากจนปรบมือให้เธอเลย!”

หลังจากออกจากห้อง สังอานหยี เก็บกดมาตั้งนาน ทนไม่ ไหวหัวเราะดังๆยกนิ้วโป้งให้ถังรั่วชู ท่าทางมีความสุขบนความ ทุกข์ของคนอื่นนั้น ที่ไหนยังเห็นท่าทางที่โมโหตอนนั้น

“เดิม ฉันยังรู้สึกแปลก ทําไมบริษัทถึงให้ฉันกับเธอเข้าร่วม งานเลี้ยงนี้ แต่ว่าพอกู้รั่วรั่วกับจี้หยินเฟิงปรากฏตัว ฉันก็เดา ออกแล้ว”

ถังรั่วชูยิ้มเยาะไป”กู้รั่วรั่วอยากเอาเปรียบฉัน คำนวณได้ดี เหมือนกัน”

สั่งอานหยีขำจนหุบไม่ได้อยู่ข้างๆ”เมื่อกี้เธอไม่เห็นสีหน้า ของหล่อน ท่าทางที่อยากโมโหแต่ต้องทนไว้ เห็นแล้วตลกแค่ ไหนก็ตลกแค่นั้น

ถังรั่วชก็ขำตามไปด้วย สุดท้ายถึงพูดว่า “เอาล่ะ ไม่พูดเรื่องนี้ แล้ว พวกเราไปกินข้าว”

“ดีสิ ตอนนี้ฉันอยากทานอาหารแล้ว พวกเราไปกินอะไร ไหม?”
“อาหารชุดใหญ่!”

ถังรั่วชูยกยิ้มหวานมา แล้วพาสังอานหยีเข้าห้องมุมทางเดิน

ไป

“เอ๊ะ?เธอจองห้องตอนไหน?”

สังอานหยีถามถึงรั่ว ที่อยู่ตรงหน้าอย่างสงสัย พอพูดจบ หางตากลับเห็นร่างที่นั่งอยู่ข้างโต๊ะอาหาร

ผู้ชายท่านั่งสง่า บนตัวใส่เสื้อเชิ้ตสีขาว เสื้อนอกวางไว้ข้างๆ ดวงตาที่มีเสน่ห์คู่นั้น ต้องถึงรั่วด้วยความอ่อนโยน เห็น ท่าทางนั้น เหมือนกำลังรอเธอโดยเฉพาะ

คนนั้น ก็คือผู้ซือจิ่น!

“ไม่ใช่ให้นายกินก่อน ไม่ต้องรอฉันเหรอ?”

ถังรั่ว รีบเดินไปตรงหน้าสู้ซือจิ่น พูดยิ้ม

“ฉันยังไม่หิว”

ลูซือจิ่นตอบเบาๆ ลากเก้าอี้ออกให้เธออย่างสุภาพบุรุษ
ถังรั่ว นั่งลง เรียกสังอานหยี”รีบนั่งลง กินข้าว”

สั่งอานหยีเลือกที่นั่งที่ห่างจากพวกเขา ยิ้มพูด”ที่แท้พวกเธอ ก็นัดกันแล้วจะกินข้าวด้วยกันเหรอ?”

“แน่นอน กินข้าวในที่แบบนี้น่าเบื่อจะตาย ฉันยังคงชอบกินข้า วกับลูซือจิ่น ดังนั้น ตอนเลิกงานก็บอกที่อยู่เขาแล้ว”

ถังรั่วซูยิ้ม พลางคืบผักให้ผู้ซือจิ่น

สั่งอานหยีมีความเกรงใจเล็กน้อย”งั้นฉันรบกวนพวกเธอ เปล่า?”

ล้ซือจิ่นตอบเบาๆ “ไม่หรอก กินตามสบาย สั่งส่วนของเธอ แล้ว”

“งั้นฉันไม่เกรงใจแล้วนะ”

สั่งอานหยีสบายใจ นั่งลงข้างๆ เริ่มกินอาหารบนโต๊ะอย่าง

เอร็ดอร่อย

ถังรั่ว เห็นแล้วน่าขำ ไม่ได้สนใจเธออีก ย้ายสายตาลงบน หน้าผู้ซือจิ่น พูดว่า “บริษัท ซื่อร่วมหุ้นสือรุ่ยแล้ว รั่วรั่วน่าจะเซ็นสัญญากับ อย