ตอนที่ 26 รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้ง ชนะร้อยครั้ง

ตอนที่ 26 รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้ง ชนะร้อยครั้ง

“เธอใจเย็นๆ ก่อน”

ถังรั่วซูมองดู สังอานหยีที่บ่นพึมพำอยู่ ก็ขำไม่หยุด แล้วพูดว่า “คนนั้นน่ะ อายุมากกว่าฉันสองสามปี หน้าตาก็ใช้ได้ อาศัยอยู่ที่ วิลล่าลงหยู่เซิ่งจิ่ง”

สังอานหยีพูดโพล่งขึ้นมาทันที ด้วยความประหลาดใจนิดหน่อย “เป็นคนรวยใช่ไหม

ถังรั่วซูครุ่นคิดอย่างจริงจัง แล้วพูดออกมาว่า “ดูเหมือนว่าจะมี เงินเยอะมากเลยทีเดียว”

“มีเงินก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุด การที่มีเงินก็ใช่ว่าจะ สามารถซื้อความสุขทั้งชีวิตของเธอได้”

สั่งอานหยีจ้องมองไปที่เขาด้วยอารมณ์ไม่พอใจ “ถังรั่วชู เธอสับสนปนเปไปหมดแล้ว ทำไมเธอถึงสามารถ…ทำไมถึง สามารถ….

“อานหยี ฉันรู้ว่าเธอเป็นห่วงฉัน ตอนนั้น ก่อนหน้าที่ฉันจะ แต่งงาน อาจจะเป็นเพราะว่าด้วยความใจร้อนนิดหน่อย แต่ว่าฉันกลับไม่รู้สึกเสียใจเลย แต่ว่า คนนั้นไม่ได้แย่อย่างที่เธอคิด ขนาดนั้นนะ ไม่แน่ พอเธอได้พบเจอกับเขา อาจจะยิ่งตื่นเต้น มากกว่านี้อีก ”

สิ่งที่ถังรั่วซูดูมีความหมายแฝงเป็นนัยๆ อยู่

ด้วยความเข้าใจที่เขามีต่อ สั่งอานหยีถ้าหากรู้ว่าคนที่เขา แต่งงานด้วยคือ ลูซือจิ่นคาดว่าอาจจะตื่นเต้นจนเป็นลมล้มพับไป เลยแน่ๆ

“อืม ถือว่าเธออวยให้เขาก็แล้วกัน ฉันอาจจะไม่ได้มีความรู้สึกที่ ดีกับเขาก็ได้”

สั่งอานหยีซึม ซึม ด้วยความไม่พอใจ แล้วถามต่อว่า “คนนั้นชื่อ อะไร”

“เขาชื่อ…

ถังรั่วชูอ้าปากขึ้นมา กำลังจะพูดชื่อของ อู๋ซือจิ่นออกมาพอดี สรุปว่าตอนนั้น จู่ๆ ก็มีโทรศัพท์เข้ามาขัดจังหวะของเขาพอดี

ทั้งสองคนอดไม่ได้ที่จะก้มลงมองดูโทรศัพท์ที่อยู่บนโต๊ะ…

“โทรศัพท์จากจ้าวเสี่ยวหวั่น
ถังรั่วซูสีหน้าอมทุกข์ขึ้นมา พร้อมกับขมวดคิ้วย่น

“เขาคิดที่จะทําอะไร

สีหน้าของ สังอานหยีก็เปลี่ยนตามไปด้วย และได้ถามถังรั่ว อย่างไม่สบอารมณ์ออกไป

“ไม่รู้ แต่ต้องเป็นเรื่องที่ไม่ดีแน่ๆ”

พูดแล้วถังรั่วชูก็รับโทรศัพท์ กำลังจะเอ่ยปากพูดพอดี แต่จ้าว เสี่ยวหวั่น กลับฟนเสียงรัวออกมาอย่างร้อนใจ เสียงดังเต็มกำลัง ได้พรั่งพรูออกมาจากอีกด้านของโทรศัพท์

“ถังรั่ว ทําไมเธอถึงทําอย่างนี้กับพี่สาวของเธอได้ เธอรู้ไหมว่า เขากําลังตั้งครรภ์อยู่ เธออยากจะทําร้ายเขาให้ตายหรือ ตกลง เธอมีจิตสํานึกอยู่บ้างไหม

คําถามรัวต่อเนื่องหลายคำถาม ราวกับว่าเป็นเสียงประทัดรัว เสียงดังติดต่อกันหลายนัด ทำให้หูของถังรั่วชูสั่นสะเทือน อื้ออึง ไปหมด

“ฉันไม่เข้าใจว่าคุณกําลังพูดอะไรอยู่

ถังรั่วชูเยือกเย็นขึ้นมา น้ำเสียงเย็นชาราวกับว่าไร้อุณหภูมิใดๆ

“ถังรั่ว เธออย่ามาตอแหล ถ้าหากไม่ใช่ว่าเป็นเพราะเธอรั่วรั่ว ก็คงจะไม่เป็นลมล้มพับอยู่ในบ้าน เพราะรับกับแรงปะทะไม่ไหว เธอรู้ไหมว่า เขาเกือบจะแท้งลูกเลยนะ”

จ้าวเสี่ยวหวั่นตำหนิถังรั่วซูด้วยอารมณ์โกรธ คำพูดทิ่มแทงที่ แหลมคมราวกับว่าเป็นแม่ไก่แก่อย่างนั้นแหละ

ถังรั่ว ประหลาดใจไปครู่หนึ่ง แล้วจ้องมองไปที่ สั่งอานหยีที่อยู่ ตรงหน้า

กู้รั่วรั่วเกือบจะแท้งเลยหรือ

สั่งอานหยีพ่นลมหายใจออกมาด้วยความไม่พอใจ แสดงให้เห็น อย่างชัดเจนว่าไม่เชื่อ

สีหน้าของถังรั่ว กลับมาเป็นปกติอย่างรวดเร็ว แล้วพูดขึ้นมาว่า “น้าหวั่น กู้รั่วรั่วเป็นลม แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันล่ะคะ คุณโมโห คุณมาโมโหผิดจุดหรือเปล่าคะ

“ถึงตอนนี้เธอยังจะมาเล่นลิ้นอีก ถ้าหากไม่ใช่ว่าเธอพูดแบบนั้น กับนักข่าวออกไป วรั่วก็อาจจะไม่เป็นลมล้มพับไปก็ได้ถังรั่ว เธอ มันเป็นนางงูพิษจริงๆ ฉันจะบอกเธอให้นะ ถ้าหากรั่วรั่วเกิดอันตรายอะไรที่ไม่คาดคิดละก็ ฉันจะไม่ยอมจบกับเธอแน่ๆ”

หลังจากที่จ้าวเสี่ยวหวั่นพูดขู่ด้วยเสียงแหบแห้งเสร็จแล้ว ก็ตัด สายจบการสนทนาลงทันที

ถังรั่วขมวดคิ้ว เงียบอยู่พักหนึ่ง

“เธอเชื่อที่เขาพูดหรือ

สั่งอานหยีหัวเราะอย่างเย้ยหยันเพื่อถามถึงรั่วซึ่งยังคงแฝงไป ด้วยความสงสัยอยู่

ถังรั่วซูครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “เสียงของจ้าวเสี่ยวหวั่น ฟังดูแล้ว ไม่ เหมือนกับการเสแสร้งเลย เรื่องที่เป็นลมฉันน่ะ เชื่อนะ แต่เรื่อง แท้งนี่…” เขาส่ายหัวไปมา “กู้ริ้วรั่วร่างกายไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้น แรงปะทะครั้งนี้ยังรับไม่ได้ คิดยังไงก็ไม่น่าจะเป็นไปได้

สั่งอานหยีปลิ้นตาขาวขึ้นมา “อย่างนั้นก็ไม่ต้องไปสนใจเขา เขา น่ะหาเรื่องใส่ตัว ตายไปก็ไม่เพียงพอที่จะให้คนมาเห็นอกเห็นใจ
“ไม่ ฉันต้องกลับไปดูก่อน

“เธอบ้าไปแล้ว หรือว่าเธอยังเป็นห่วงที่เขาเกิดเรื่องจริงๆ หรือ

มองดูถังรั่วซูลุกขึ้นยืน แล้วออกไป สั่งอานหยีมองเขาอย่างคิด

ไม่ถึง

ถังรั่วชูยิ้มออกมา “จะเป็นไปได้อย่างไร เดิมทีฉันวางแผนไว้แล้ว ว่าในช่วงสองวันนี้จะกลับไปเอาของที่บ้าน การไปเยี่ยม กู้รั่วรั่วก็ ถือโอกาสไปดูเลย ท้ายที่สุดแล้ว…การรู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะ ร้อยครั้ง”

“ถ้างั้นฉันจะกลับไปกับเธอ ฉันคิดว่าการที่เธอกลับไปแบบนี้มันดู ไม่ค่อยเหมาะสมสักเท่าไหร่ แม่ลูกคู่นั้นมีจิตใจที่เจ้าเล่ห์เพทุบาย มาก ฉันกลัวว่าพวกเขาจะทำอะไรที่ไม่ดีกับเธอ”

“วางใจเถอะ ฉันจะรับมืออย่างระมัดระวัง

หลังจากที่บอกลากับ สังอานหยีไปแล้วถังรั่วซูก็รีบออกไป

กู้รั่วรั่วเป็นลมจริงๆ แต่ว่ามันไม่ได้ร้ายแรงและห่างไกลจากจ้าวเสี่ยวหวั่นได้บรรยายไว้เยอะมาก ประมาณไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็มี สติฟื้นขึ้นมาแล้ว และก็ไม่ได้มีอาการแท้งแต่อย่างใด

จี้หยินเฟิงได้ยินข่าว ก็รีบออกจากบริษัทกลับมาที่บ้านตระกูลถัง ทันที อารมณ์เต็มไปด้วยความร้อนรนและกลุ้มใจ

“หหยินเฟิง”

พอเห็นหน้าเขา ริวรั่วก็น้ำตาไหลพรากร่วงหล่นออกจากเบ้าตา พูดออกมาอย่างน่าสงสารว่า “หยินเฟิงถังรั่ว ทำเกินไปแล้ว เขาคิดที่จะทําลายฉัน จริงๆ แล้วไม่อยากให้ฉันมีชีวิตที่ดี

“รั่วรั่ว เธออย่ามีอารมณ์ตื่นตระหนกร้อนใจเกินไป ถ้าหากว่าเธอ จะไม่คิดเพื่อตัวเอง ก็ต้องคิดเพื่อลูกนะ

จี้หยินเฟิงพูดปลอบประโลมอย่างอ่อนโยน แต่ในดวงตากลับ ปกปิดอารมณ์หม่นหมองไว้ไม่อยู่

“ฉันจะไม่ตื่นตระหนกได้ยังไง เนื่องจากความสัมพันธ์ของถังรั่ว ชูชาวเน็ตต่างพากันเรียกร้องให้ฉันออกจากวงการบันเทิงไป เธอ ก็รู้ดีนี่ ฉันอยากจะเติบโตอยู่ในวงการบันเทิงมากแค่ไหน ในช่วงนี้ ฉันก็ช่วงชิงบทบาทของนักแสดงสมทบสาวมาได้แล้ว บทละครที่ ถ่ายทําก็เยอะ มีนักแสดงชื่อดังร่วมแสดงด้วย แล้วก็กำลังจะเปิดกล้องทำการแสดงเร็วนี้ๆ แต่ ตอนนี้เป็นเพราะถังรั่วชูฉันเลยเสียโอกาสนี้ไป

กู้รั่วรั่วร้องไห้อย่างบ้าคลั่ง ดูจากอารมณ์ในตอนนี้ช่างน่าสงสาร เสียเหลือเกิน