One heart รักเพียงเธอ

ตอนที่ 125 แปลกประหลาด



ตอนที่ 125 แปลกประหลาด

ตอนที่ 125 แปลกประหลาด

หลังจากเรื่องของฉันมันนีจบไปได้สักพัก เรื่องพ่อแม่ของส งอานหยีก็ค่อยๆ มีความคืบหน้าเช่นกัน

วันนั้นส่งอานหยีไปสถานีตำรวจเพื่อนสอบถามถึงหลักฐานที่ เกี่ยวกับพ่อแม่ของเธออย่างละเอียด หลังจากได้รับข้อมูลและ เบาะแสบางอย่างที่สำคัญ จากนั้นก็ปล่อยให้ฟางจื้อหย่วนเริ่ม ทําการสอบสวนอย่างลับๆ

ส่วนสิ่งเหล่านี้จะต้องใช้เวลาสักระยะถึงจะบรรลุผล

ในเวลานี้เอง จู่ๆ คนที่ถังรั่วชูไม่คาดคิดคนหนึ่งได้มาพบเธอ กะทันหัน

นิ่งเฉียวเฉียว !

เที่ยงวันนี้ถังรั่วชูก็ออกไปรับประทานอาหารเที่ยงกับสังอาน หยีตามปกติ นึกไม่ถึงเลยว่าเพิ่งจะมาถึงประตูบริษัทก็เห็นนิ่ง เฉียวเฉียวรออยู่ตรงนั้น

ผู้หญิงคนนั้นช่างเป็นนักแสดงที่โด่งดังในกลุ่มจริงๆ ออก จากประตูยังต้องสวมหน้ากาก หมวก แว่นกันแดด สวมเสื้อผ้า หลวมๆ เรียบง่าย เป็นแฟชั่นที่ดูเรียบง่ายซึ่งปกปิดรูปร่างที่ สวยงามของเธอโดยตรงและเปลี่ยนรูปลักษณ์ทั้งหมดของเธอไป

ถ้าไม่ใช่เพราะคุ้นเคยกับน้ำเสียงของเธอ ถังรั่วซูก็คงมองไม่

ออก

เมื่อเห็นผู้หญิงคนนี้ ส่งอานหยีก็ทำหน้าตาไม่ดีใส่เธอ

โดยตรง

ก่อนหน้านี้ฉินมั้นนี้ลักพาตัวถังรั่วชูจนเกือบจะทำให้เธอซวย ไปด้วย สงอานหยียังจำอยู่ใจได้เสมอ แล้วนิ่งเฉียวเฉียวยัง เป็นเพื่อนสนิทของฉันมันนี ในความคิดของเธอมองว่าผู้หญิง สองคนนี้เป็นพวกเดียวกัน คนแบบนี้ควรอยู่ให้ห่างเท่าที่จะ ทำได้ ไม่เช่นนั้นเรือจะล่มในคลองระบายน้ำวันไหนอีกก็ไม่รู้

“ถังรั่วชู ขอคุยกับคุณหน่อยได้ไหม ?”

นิ่งเฉียวเฉียวมองไปยังถังรั่วชูด้วยท่าทีที่อ่อนโยน โดยมอง ข้ามสายตาขวางของสังอานหยี

ถังรั่วชูก็มองไปที่เธออย่างเฉยชา “ฉันจะไปกินข้าวเที่ยงกับ อานหยีแล้ว ถ้าคุคุณนิ่งไม่รังเกียจก็ไปด้วยกันได้นะคะ”

ความหมายโดยนัยของการพูดนี้แสดงให้เห็นว่าการกินข้าว มันสำคัญกับเธอมากกว่าเรื่องของคุคุณนิ่งเสียอีก

สีหน้าของนิ่งเฉียวเฉียวแย่ลงไปบ้าง แต่เหมือนเธออยากจะคุยกับถังรั่วชูมากจริงๆ เงียบอยู่ชั่วครู่แล้วพยักหน้า จากนั้นก็ พูดขึ้น “ไปเถอะ ไปเลือกห้องตรงข้ามละกัน”

ทั้งสามคนเดินด้วยกันไปที่ร้านอาหารตะวันตกฝั่งตรงข้าม ถนน เนื่องจากตัวตนของนิ่งเฉียวเฉียวพิเศษไปหน่อย ดังนั้น จึงต้องเลือกห้อง

ในไม่ช้าบริกรก็มาช่วยให้พวกเขาสั่งอาหาร ในขณะที่กำลัง รออาหาร ถังรั่วซูก็มองไปที่นิ่งเฉียวเฉียวอย่างเกียจคร้าน แล้ว พูดคร้าน “พูดมาเลยค่ะ มาพบฉันต้องการคุยอะไรคะ ?”

“อยากคุยเรื่องฉินมั้นนีกับคุณสักหน่อย”

นิ่งเฉียวเฉียวถอดหน้ากากกับแว่นกันแดด ไม่ได้อ้อมค้อม

เหมือนถังรั่วชูจะคิดบางอย่างขึ้นมาได้ จึงยกริมฝีปากขึ้นและ พูดขึ้นพลางหัวเราะเยาะ “ฉินมั้นนี ? หล่อนไม่ใช่เพื่อนฉันค่ะ จะไปคุยอะไรล่ะคะ ?”

“รั่วชู พวกเราก็พูดกันตรงๆ ไม่ปกปิดเลยนะ มันนีถูกจับอย่าง กะทันหันในข้อหาลักพาตัว ฉันรู้ทุกอย่างหมดแล้ว แต่เรื่องนี้ มันเป็นความผิดของคุณ คุณเป็นนักข่าว ก่อนหน้านั้นคุณถอน พรีเซนเตอร์โฆษณา แถมยังไปปล่อยความลับส่วนตัวของคน อื่นอีกอีกด้วย ส่วนมั้นนีก็แค่ตอบโต้ คุณทำลายเธอขนาดนี้ จน ชีวิตของเธอพังพินาศ คุณไม่คิดว่าฝีมือของคุณมันแรงไปเห รอ ?”
นิ่งเฉียวเฉียวโทษกังรั่วชูที่นั่งอยู่ตรงข้ามอย่างมีเหตุผลมาก สายตามีความเยือกเย็น

เมื่อถังรั่ว ฟังแล้วก็หัวเราะขึ้นมาทันใด “นิ่งเฉียวเฉียว คุณ มาสอบถามฉันในฐานะอะไร ในฐานะเพื่อนสนิทของฉินมั้นนีงั้น เหรอ ? ถ้าใช้แล้วล่ะก็ งั้นฉันอยากจะถามเธอหน่อย ตั้งแต่เริ่ม ต้นจนจบตาไหนของคุณเคยเห็นฉันเปิดเผยความลับของฉัน มั้นนี คุณมีหลักฐานอะไร ถ้าไม่มีก็ขอให้คุณหยุดพูดเรื่องไร้ สาระของคุณเถอะ”

“อีกอย่างฉินกั้นนีลักพาตัวฉันมันคือเรื่องจริง ไม่ว่าจะด้วย เหตุใดก็ตาม นี่คือเธอทำผิดกฎหมาย เรื่องนี้ถ้าจะโทษก็ต้อง โทษตัวหล่อนเองที่ไม่ได้ตรวจสอบให้ชัดว่าใครกันแน่ที่เปิด เผยความลับส่วนตัวของหล่อน คุณไม่มีสิทธิ์ที่พาดพิงฉัน ตอน ที่หล่อนลักพาตัวฉันก็มีความคิดที่อยากจะให้ฉันตาย ดังนั้น แม้ว่าชีวิตของหล่อนจะพังพินาศ นั่นมันก็เป็นสิ่งที่หล่อนทำขึ้น มาเอง ไม่สามารถโทษคนอื่นได้” คำพูดของถังรั่วชูเฉียบคม จนทําให้คนไม่สามารถโต้แย้งได้

นิ่งเฉียวเฉียวจึงขมวดคิ้วขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว “นี่คุณ หมายความว่าคุณไม่ได้เปิดเผยข่าวนั่น ?”

“คุณเคยเห็นฉันเปิดเผยข่าวของคนอื่นแล้วไม่ได้ระบุชื่อไหม ล่ะ ฉินมั้นนีเป็นบุคคลสาธารณะแล้วไม่ยอมตรวจสอบความ ถูกต้องชีวิตส่วนตัวของตัวเองแล้วถูกนักข่าวคนอื่นตาม นั่นมัน เป็นเรื่องธรรมดา ในประเทศมีนักข่าวตั้งมากมายขนาดนี้ ไม่ ได้มีฉันคนเดียวสักหน่อย ส่วนคนที่เก่งกว่าฉันมีตั้งมากมาย เพียงแค่พวกคนหาไม่พบก็โยนความผิดทุกอย่างมาให้ฉันหมด ดังนั้นมันคือการใส่ร้าย

คำพูดที่ถังรั่วชูพูดมีเหตุมีผล นิสัยใจคอของเธอกล้าที่จะรัก และกล้าที่จะเกลียดชังเสมอ ยกขึ้นได้ก็วางลงได้ ถ้าเธอเป็น คนทำเธอก็ต้องยอมรับอยู่แล้ว แต่ถ้าเธอไม่ได้ทำแล้วมาใส่ ร้ายเธอมันเป็นไปไม่ได้แน่นอน

นิ่งเฉียวเฉียวก็เหมือนจะเข้าใจว่าถังรั่วชูเป็นคนแบบไหน แต่ ในใจก็ยังสงสัยกับคำพูดของเธออยู่บ้าง

ในเรื่องนี้ไม่ใช่ว่าฉันมั้นนีจะผิดไปเองแล้วเหรอ ? แต่เมื่อเห็น หน้าตาที่แค้นใจของฉินมั้นนี ก็เหมือนจะไม่ได้พูดโกหก…….

เมื่อนึกถึงตรงนี้ นิ่งเฉียวเฉียวก็รู้สึกปวดหัวอยู่บ้าง

คนหนึ่งเป็นเพื่อนสนิทของเธอ อีกคนก็เป็นถังรั่วชูผู้ที่ทำให้ เธอรู้สึกว่ายากที่จะรับมืออยู่ทุกครั้ง จนทำให้คนรู้สึกหมดพลัง

“แต่อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้มันก็ผ่านไปแล้ว ปล่อยมันไปได้

ไหม มันนีก็ได้ชดใช้ในสิ่งที่เธอต้องชดใช้ไปแล้ว หลังจากนี้ อาจไม่มีพื้นที่ให้เธอในวงการบันเทิงเลยสักนิด ปล่อยเธอไป เถอะ ให้โอกาสเธอได้อยู่รอดบ้างเถอะนะ”

เมื่อคำพูดนี้ของนิ่งเฉียวเฉียวออกมา ใบหน้าของถังรั่วชูยิ่ง เย้ยหยันและประชดมากขึ้นไปอีก
ผู้หญิงคนนี้ไม่มีอะไรมากไปกว่าการมาเป็นผู้ทำหน้าที่เลี้ย กล่อมช่วยฉันสั้นนี้

ตามท่าทีที่เขาสงสัยตัวเอง เธอก็ไม่ยอมตกลง

เมื่อเทียบกับกังรั่ว แล้ว ปฏิกิริยาของสั่งอ่านหมีจะตรง มากกว่า ซึ่งได้หัวเราะออกมาสามครั้งในตอนนั้น ถ้าๆๆ ซึ่ง เฉียวเฉียว เธอคิดว่ารั่วซูเป็นคนโง่หรือไง ผู้หญิงที่ง่ายๆ แบบ ฉินมั้นนี้ แม้ว่าจะเป็นเรื่องลักพาตัวแบบนี้ก็ยังสามารถทำออก มาได้ ก็ควรจะเข้าคุกไปตลอดชีวิตนะ อีกอย่างฉันว่าเธอก็ อย่าไปพูดคำพูดที่น่าฟังขนาดนั้น อะไรที่เรียกว่าปล่อยมันไป คืนนั้นฉันมั้นนี้สั่งให้คนมาลักพาตัวรั่วซู แถมยังเอานักลงมา ตั้งสี่คน ตอนนั้นหล่อนได้ปล่อยเธอไปไหม ไม่สักนิด ”

“ฉันไม่รู้จริงๆ เลยว่าทำไมคุณถึงหน้าด้านขนาดนี้ ยัง สามารถพูดคำพูดพวกนี้ออกมาได้ แต่ฉันบอกแบบไม่เกรงใจ กับคุณไว้เลยนะ ถ้าคุณจะให้รั่วรูปล่อยไปแบบนี้ ต่อให้ตาย ก็เป็นไปไม่ได้หรอก ผลที่ฉินมั้นนี้ได้รับมันก็เป็นสิ่งที่สมควร แล้ว !”

เมื่อนิ่งเฉียวเฉียวได้ยินสังอานหยีพูดอย่างไม่เกรงใจขนาดนี้ สีหน้าจึงเปลี่ยนไปในทันใด “สังอานหยี คุณนี่อย่าเกินไปนะ

สังอานหยีเบะปากแล้วด่าไปว่า “คุณอย่าเกินไปมั้งถึงจะถูก สิ่งของแยกกันอยู่ฉันใด คนก็แยกกันไปเป็นกลุ่มฉันนั้น ช่าง เป็นของล้ำค่าจริงๆ เลยนะ”
“เอาล่ะคุคุณนิ่ง ถ้าคุณยังคิดว่าฉันเป็นคนผิด งั้นฉันก็ปล่อย ให้คุณคิดไปตามใจเลยนะ เชิญเลยค่ะ การสนทนาของเราใน วันนี้สิ้นสุดลงเท่านี้นะคะ ฉินมั้นนี จะตายหรือว่าเป็นอย่างไรก็ ไม่เกี่ยวกับฉัน หลังจากนี้คุณก็ได้โปรดอย่ามารบกวนฉันอีก นะคะ ขอบคุณค่ะ !”

ใบหน้าอันงดงามของถังรั่วชูมืดลง แล้วสั่งคำสั่งไล่ตะเพิด

สำหรับผู้หญิงแบบนิ่งเฉียวเฉียว เธอก็ไม่ถูกชะตาอยู่แล้ว สามารถนั่งคุยกับเขาได้ตรงนี้ได้นานขนาดนี้ก็ถือว่าดีมากแล้ว

“ค่ะ ถ้งรั่วชู คุณจำคำพูดของฉันไว้นะ ฉันจะคอยดูว่ากำเริบ เสืบสานแบบนี้ได้นานมากแค่ไหน ?”

สีหน้าของนิ่งเฉียวเฉียวจ้องเขม็งไปที่ถังรั่วชู สุดท้ายก็ทำได้

เพียงกัดฟันแล้วออกไป


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ