ตอนที่ 113 ขอบคุณที่ไม่ขอแต่งงาน

ตอนที่ 113 ขอบคุณที่ไม่ขอแต่งงาน

ส่งอานหยีได้ยินคำนั้น อดไม่ได้หัวเราะออกมา “ฮ่าฮ่า เซียวเซียว แกก็ดูถูกถังรั่วซูเกินไป วิธีการโต้กลับของเธอก็ ไม่มีที่สิ้นสุดเช่นกัน กู้รั่วรั่วนางแพศยานั้นก็ไม่ได้อยู่อย่าง เป็นสุข เธอก็ไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้น”

ภายในใจถังรั่วชูกลับมีความอบอุ่นหมุนเวียนอยู่

เธอทั้งสามคนมีพื้นฐานครอบครัวที่แตกต่างกัน เธอเป็น ลูกสาวของตระกูลถัง ตั้งแต่เด็กไม่เคยต้องกังวลเรื่องความ เป็นอยู่เสื้อผ้าอาภรณ์ แต่ภายใต้ความกดดันของจ้าวเสี่ยว หวั่นและกู้รั่วรั่ว ตลอดเวลาอยู่อย่างไม่สมหวัง

แม้ว่าภูมิหลังของสังอานหยีจะไม่ดีเท่าถังรั่วชู แต่พ่อแม่ของ เธอก็เป็นถึงกรรมการกิจการใหญ่ ฐานะทางครอบครัวก็ถือว่า

สำหรับเซียวเซียว นั้นเป็นลูกคุณหนูที่แท้จริง เกิดจาก ครอบครัวนักการเมืองทหาร พ่อแม่ทำธุรกิจต่างประเทศตลอด ทั้งปี ตั้งแต่เด็กเธอก็ถูกประคบประหงมมีคนรักเสมือนองค์ หญิง อยู่อย่างอิสระ เธอมีฉายาว่าแม่มดน้อย

และคนที่เธอทนดูไม่ได้ ก็คือมีคนกลั่นแกล้งเพื่อนของตัวเอง
ถังรั่ว อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอยากจะร้องไห้ หลายปีมานี้ เธอได้ รับบาดเจ็บมากมายเพียงลำพัง มีเพียง อานหยีและเซียวเซียว เท่านั้นที่เป็นห่วงเธอจริงๆ

ถังรั่วชูซาบซึ้งจนเอามือบีบที่จมูก ค่อยๆดึงความคิดกลับมา ยิ้ม: “แกไม่จำเป็นต้องทำสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด พวกเธอต้องการ ที่จะเล่น พวกเราก็เล่นเป็นเพื่อนพวงเขา คิดว่ามันเป็นการหา สีสันในชีวิตตัวเอง”

“เอาล่ะ ได้ยินแกพูดแบบนี้ ก็ดูน่าสนใจดี เรื่องเล่นสนุก ไม่มี ใครเทียบกับฉันได้ ฉันรับรองว่า จะเล่นจนกว่าพวกเขาไม่มี แรงโต้ตอบแน่นอน”

พักเรื่องนี้ไปก่อน เซียวเซียวกวาดสายตา เปลี่ยนเรื่อง กะทันหัน : “ไม่พูดถึงเรื่องที่ไม่สบายใจแล้ว สิ่งที่ฉันอยาก รู้มากขึ้นในตอนนี้คือ คนที่แต่งงานกับแก”

“เขาดีกับฉันมาก”

พูดถึงอู๋ซือจิ่น ทันใดนั้นดวงตาของถังรั่วชูก็กลายเป็นบ่อน้ำพุ ยิ้มที่มุมปากเบาๆ : “จี้หยินเฟิงเดิมทีไม่มีคุณสมบัติที่จะเทียบ อะไรกับเขาได้

“อ่อ? ประเมินสูงขนาดนั้นเชียว?”

เขียวเชียวยกคิ้วด้วยความประหลาดใจ
เธอรู้ว่าครั้งหนึ่งถังรั่วชูเจ็บปวด มันยากที่จะเปิดใจกับผู้คน อีกต่อไป ก่อนหน้านี้เธอได้ยินส่งอานหยีพูดว่าเธอแต่งงานกับ ชายแปลกหน้า ฉันคิดว่าเธอหุนหันพลันแล่นเกินไป

“คราวหน้าจะมาแนะนำให้พวกแกรู้จัก แกไม่ต้องห่วง ฉันรู้ว่า ตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ ที่จริงตอนนี้ฉันมีคำพูดที่อยากจะพูด กับจี้หยินเฟิง ‘ขอบคุณที่ตอนแรกเขาไม่ขอฉันแต่งงาน”

ถ้าเขาไม่ทรยศครั้งนั้น เธอก็คงไม่ได้พบกับลูซือจิ่น

แม้ว่าตอนนี้เธอจะไม่เกี่ยวข้องกับจี้หยินเฟิงแล้ว แต่จากก้น บึ้งของหัวใจอยากจะกล่าวขอบคุณเขาจริงๆ

สั่งอานหยีพยักหน้าอย่างเห็นด้วย : “ใช่ ควรขอบคุณ ถ้า ไม่ใช่เพราะพวกขยะทรยศ แกก็คงไม่ได้พบกับผู้ชายที่ดี อย่างเทพบุตร”

“แม้แต่สังอานหยีก็พูดขนาดนี้ งั้นฉันก็วางใจแล้ว”

เซียวเซียวถอนหายใจอย่างโล่งอก บนใบหน้าแสดงออกถึง ความดีใจแทนเพื่อนสนิท

ทั้งสามใช้ประโยชน์จากช่วงเวลาอาหาร พูดคุยกันได้หลาย เรื่อง พอถึงหลังกินข้าวเสร็จ เวลาก็ปาไปสองทุ่มแล้ว

เพราะเซียวเซียวไม่ได้กลับมานานเกินไป การกินข้าวครั้งนี้ สําหรับทั้งสามคนเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นมาก ลากทั้งสองคนไปต่อที่’มิยิน’ที่อยู่ในคลับซึ่งชื่อตี้จึง

ในห้องส่วนตัว ตกแต่งอย่างหรูหรามาก พื้นปูด้วยพรมคอร์ท อุปกรณ์ครบครัน แสงไฟกำลังเทลง หรูหรามาก พอที่จะทำให้ ผู้คนอยู่ในห้วงของความฝันไปหลายวันจนไม่อยากที่จะจาก ไป

“คืนนี้ไม่เมาไม่กลับเป็นไง?”

เปิดไวน์แดง เซียวเซียวเทให้กับทั้งสามคน คนละแก้ว กล่าว อย่างภาคภูมิใจ.

ส่งอานหยียักไหล่: “ถ้าแกโอเคล่ะก็ ฉันจะเป็นอยู่เพื่อนแก ให้ถึงที่สุด”

ถังรั่วชูมองบนให้กับทั้งสองคน: “พิจารณาถึงความรู้สึกของ คนที่ดื่มไม่เก่งบ้าง ดื่มเมาก็ช่างเถอะ ถ้าทั้งสามคนนอนอยู่ที่นี่ ใครจะลากพวกเรากลับบ้าน?”

“กลัวอะไร นอนนี่ก็นอนนี่ หรือว่ายังมีคนกล้าโยนพวกเราออก จากที่นี่?”

เซียวเซียวที่ไม่กลัวฟ้ากลัวดิน จุดนี้ค่อนข้างเหมือนกับอู้ซึ่ง เหยา

ที่เธอพูดก็ไม่ผิด อยู่ที่นี่ ไม่มีใครกล้าเขี่ยเธอออก
ลูกค้าที่ใช้จ่ายที่นี่ ส่วนใหญ่เป็นคนที่มีฐานะพอสมควร ถ้า พนักงานไปล่วงเกินใครอย่างไม่ลืมหูลืมตา ไม่แน่ก็คงต้องซวย

อีกอย่าง คลับ งอตี้จิ่งนี้ ที่บ้านของเซียวเซียวยังเป็นผู้ถือ หุ้นใหญ่

“ก็ได้ ในเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว งั้นฉันก็เป็นเพื่อนตายพร้อมกับ พวกแก”

ทั้งสามคนเริ่มชนแก้ว พูดเรื่องสนุกสนาน บรรยากาศผ่อน คลายเหมือนเมื่อหลายปีก่อน พวกเธอเรียนมหาวิทยาลัย เดียวกัน พักหอเดียวกัน บ้าไปด้วยกัน มีความสุขอย่างนั้น

ประมาณหนึ่งชั่วโมงหลังจากดื่ม ถังรั่วชูไม่สามารถดื่มได้อีก ต่อไป เซียวเซียวและสังอานหยีสองคนยังคงสนุกกันอยู่ กำลัง เล่นเกมดื่มไวน์กัน

ถังรั่วชูนั่งดูอยู่ข้างๆ รอยยิ้มบนปากจากสองสามเดือนที่ผ่าน มา เป็นครั้งที่ยอดเยี่ยมที่สุด

เมื่อถึงครึ่งทาง ถังรั่วชูไปที่ห้องน้ำ ท้องไส้ปั่นป่วนจริงๆ นั่ง ยองๆข้างชักโครก อาเจียนไปพักหนึ่ง

หลังจากอาเจียนไปสักพัก ในกระเพาะอาหารก็รู้สึกดีขึ้น เธอ ล้างหน้า หลังจากนั้นค่อยๆยกเท้าก้าวกลับไป
สุดท้ายคิดไม่ถึง อยู่ที่ระเบียงทางเดิน เธอได้พบกับคนสอง คนที่ไม่คาดคิด

ฉินมั้นนีกับชายวัยกลางคนคนหนึ่ง

ฉินมั้นนีจับแขนของชายคนนั้นอย่างสนิทสนม คนสองคนเดิน เคียงข้างกัน สนทนาได้อย่างดีเยี่ยม การพูดคุย สามารถมอง ออกว่าฉินมั้นนีแสดงท่าทางเขินอายหรือไม่

ถังรั่วชูอดไม่ได้ที่จะยกคิ้วขึ้น และก็รู้จักชายวัยกลางคนนั้น อีกด้วย

คนนี้ก็คือคนที่เธอถ่ายภาพครั้งที่แล้วที่เมืองHอันที่ถ่ายใน โรงรถใต้ดินของชุมชนนั้น

และเมื่อถึงรั่วชูแอบสะดุ้ง ฉินมั้นนีก็เห็นเธออยู่ตรงนั้น ตอน นั้นสีหน้าเปลี่ยนไปมาก เหวี่ยงแขนของคนข้างๆอย่างเร่งรีบ

“ทำไมเหรอ?”

ชายวัยกลางคนมองเธออย่างสงสัย ขมวดคิ้ว

ฉินมั้นนีหน้าตาลุกลี้ลุกลน สีหน้าคาดเดาไม่ได้

ฉินมั้นนีมีความขัดแย้งกับถังรั่วชู งานทั้งหมดถูกบีบให้หยุด นิ่ง นี่สำหรับช่วงที่เธอกำลังรุ่ง เป็นการโจมตีที่หนักมาก
ตอนนี้เป็นช่วงเวลาที่วิกฤตที่สุดของเธอ และชายวัยกลางคน ที่อยู่ข้างคนนี้ มันเป็นไม้เด็ดและการหนุนหลังสุดท้ายของเธอ

เธอโทรเรียกชายคนนั้นจากเมืองHมา กินข้าวเป็นเพื่อนเขา ดื่มเหล้า ดึกหน่อยไม่แน่ก็คงต้องนอนเป็นเพื่อน…..

ทุกอย่างเป็นไปตามแผน ขอแค่เธอปรนนิบัติจนพอใจแล้ว ผู้ชายที่มีเงินมากจนนับไม่หมด ก็ยอมควักเงินในกระเป๋าเพื่อ เธอ แม้แต่เอางานพรีเซนเตอร์ที่เธอเสียไปก่อนหน้านี้กลับคืน มา

แต่ก็คิดไม่ถึง แต่ที่สำคัญที่สุดนี้ ได้บังเอิญเจอกับถังรั่วชู

เธอเป็นดารา และเป็นมือที่สาม ตัวตนนี้น่าอับอายมาก ถ้านัก ข่าวรู้ งั้นเธอก็ต้องพังแน่ๆ

ทันใดนั้นฉินมันนีก็กลัวขึ้นมา

เธอไม่ต้องการเป็นผู้รั่วรั่วคนที่สอง

ในตอนที่ใบหน้าเธอที่ซีดขาวนั้น ถังรั่วชูเพียงแค่มองไปที่ เธอด้วยรอยยิ้ม จากนั้นก็ถอนหายใจ ส่ายหน้า ไม่ได้พูดอะไร ตรงผ่านคนสองคนนั้นไป ตั้งใจจะถอยห่าง

เห็นสายตาของถังรั่วชู ในใจของฉินมั้นนีเต้นแรงมาถึงลำคอ อดไม่ได้จึงตะโกนออกไป : “ถังรั่วชู หยุดนะ!