ตอนที่ 139 กำลังหลงเสน่ห์อยู่จริงๆ

ตอนที่ 139 กำลังหลงเสน่ห์อยู่จริงๆ

หลีน่าเมื่อกลับมาถึงฝ่ายสื่อ ต่างก็เรียกทุกคนในสายงานมา ประชุม

ท่านประธานคนใหม่และเจ้าของคนใหม่เพิ่งเข้ารับตำแหน่ง กฎเดิมของบริษัทไม่รู้ว่าจะเปลี่ยนแปลงไปหรือไม่ เพราะเหตุ นี้หลีน่าเลยประกาศต่อหน้าทุกคน ว่าให้ทำงานให้ คิดอย่าง รอบคอบ อย่าสร้างตนเองให้ท่านประธานคนใหม่จดจำได้

ความคิดของหรุเสี่ยวหลินหมุนติ้ว เลยถามหลีน่าทันที “ผู้ จัดการรู้ไหมว่าคุณชายเสิ่นทำไมมาที่บริษัทสือรุ่ย? ได้ข่าวว่า กิจการของเขาในต่างประเทศนั้นก็ยิ่งใหญ่มาก ไม่รู้ว่าเรื่องนี้ จริงหรือไม่?”

“ไม่แน่ชัด” หลีน่ากวาดตามองเธอ “ธุรกิจของท่านประธาน เป็นอย่างไร มันก็เป็นเรื่องส่วนตัวของเขา พวกเราไม่มีสิทธิ์ใน การไปถาม ดังนั้น อะไรที่ควรถาม อะไรที่ไม่ควรถามหวังว่า คงตรึกตรองในใจให้ดีเสียก่อน ภารกิจที่ทางเราต้องจัดการ นิตยสารสัปดาห์หน้า การทำให้สองเรื่องนี้เป็นข่าวขึ้นหน้าหนึ่ง ให้ได้”

หรุเสี่ยวหลินไม่ได้พูดอะไรอีก แววตาเปล่งประกาย ไม่รู้ว่ากําลังคิดอะไรอยู่

ส้งอานหยีแสยะยิ้ม “มีบางคนไม่มองสารรูปตนเอง หรือว่า อยากจะบินไปเป็นนางพญางั้นสิ?”

หน้าหรูเสี่ยวหลินถอดสีเล็กน้อย “สงอานหยี แกพูดอะไร!”

“เปล่านี่ ฉันแค่พูดไปเรื่อย แกไม่ต้องกินปูนร้อนท้องก็ได้”

ลังอานหยีฉีกยิ้ม ยิ้มได้อย่างสะใจ

หรูเสี่ยวหลินโมโหจนระเบิดอารมณ์ออกมา และกําลังคิดว่า จะตอบโต้อย่างไรดี หลีน่าเองอ้าปากพูดอย่างเย็นเฉียบเอา ไว้ก่อน “หยุดทะเลาะกันได้แล้ว หวังว่าพวกคุณต้องจำไว้ให้ ดี ทำงานให้ดีมีประสิทธิภาพ อีกอย่าง ท่านประธานที่มาใหม่ ไม่ธรรมดา คําพูดของพวกคุณในวันนี้ ทางที่ดีที่สุดอย่าให้เขา ได้ยิน ไม่งั้นในเวลานั้น พวกคุณก็ต้องเก็บของกลับบ้านแทน”

คําพูดของหลีน่าไม่ได้น่าเกรงขามสักนิด ตั้งแต่วันที่เจอกับ ท่านประธานที่เพิ่งเข้ามารับตำแหน่งใหม่ที่ดูภายนอกแล้ว ไม่ใช่เจ้านายที่เป็นคนพูดง่ายแน่นอน

หลังจากเลิกประชุมแล้ว หลีน่ายังเรียกตัวถังรั่วชูเอาไว้ พลางเอ่ยถามอย่างอดไม่ได้ “เสี่ยวถัง คุณน่าจะรู้จักกับท่าน ประธานคนใหม่ใช่ไหมว่าเป็นใคร?”
ถังรั่วชูพยักหน้า “รู้ ก็คุณชายคนเล็กของตระกูลเส็นไง เพื่อน

ที่ทำงานด้วยกันต่างพูดถึงกันเป็นแถว”

“งั้นคุณรู้จักเขาไหม?” หลีน่าถามอีกครั้ง

ถังรั่วชูถึงกลับอึ้งไปสักพัก หยุดยิ้มทันที “ผู้จัดการทำไมถึง ได้ถามแบบนี้? ฉันไม่รู้จัก ตระกูลเสิ่นใหญ่โตขนาดนั้น คน อย่างฉันจะไปรู้จักได้ยังไง?”

“เหรอ?”

หลีน่าไม่อยากจะเชื่อ

การแสดงออกของเสิ่นโม่เฟยในวันนี้ ดูออกว่ากำลังปกป้อง ถังรั่ว อย่างเห็นได้ชัด

หรือว่าตนเองจะคิดมากไป?

หลีน่าคิดไม่ออกว่า การที่ตนเองมาสอบสวนถังรั่วชูอยู่นาน แต่กลับไม่เห็นว่าเธอพูดโกหก ได้แต่ถอนหายใจโล่งอกไปที “ไม่มีอะไร คุณออกไปก่อนเถอะ”

หรือว่า ทั้งหมดนี่มันเป็นแค่เรื่องบังเอิญจริงๆ!
ในเวลาเดียวกัน ภายในห้องทํางานของท่านประธานบริษัทสื

อรุ่ย

เสิ่นโม่เฟยที่นั่งโทรศัพท์อยู่บนโซฟาอย่างขี้เกียจ ขาเรียว ยาวของเขาวางพาดอยู่บนโต๊ะวางแก้ว ท่านั่งดูไม่เป็นผู้เป็นคน ทั้งตัวดูเหมือนว่ากำลังเล่นสนุกอยู่ไม่น่าให้ความเคารพ

“พี่ชาย งานที่พี่ไหว้วานผม ผมจัดการเรียบร้อยแล้ว”

เสิ่นโม่เฟยกำลังเอ่ยปากพูดกับคนในโทรศัพท์อย่างเคารพ แถมยังมีอาการหยิ่งจองอยู่เมื่อครู่ที่ไหนกัน?

“ไม่ได้ให้คนจับได้ใช่ไหม?”

“ไม่นะ ผมออกโรงเอง พี่ยังไม่ไว้ใจอีกเหรอ?”

เสิ่นโม่เฟยเงยคางขึ้นอย่างภาคภูมิใจ อยู่ดีๆ ก็ประหลาดใจ เลยถามกลับ “แต่ว่าพี่ชาย ถังรั่วชูนี่เป็นใครกัน มันคุ้มไหมที่พี่ ใหญ่อย่างพี่เรียกผมกลับมาจากต่างประเทศที่ไกลแสนไกล ขนาดนั้นเนี่ย”

เมียฉันเอง!”

”

“หา?”

เสิ่นโม่เฟย ตกใจจนเบิกตาโต ในปากเหมือนกำลังถูกยัดไข่ไก่เข้าปาก “ฮ่าๆ พี่ชาย นี่กำลังโกหกผมอยู่ใช่ไหมเนี่ย!

“ฉันดูเหมือนคนไร้สาระขนาดนั้นเหรอ?”

“ไม่เหมือน!”

เสิ่นโม่เฟยตอบอย่างชัดเจน สมองพลันคิดอย่างไม่อยากจะ เชื่อ “หมายถึง พี่แต่งงานแล้วเหรอ? ทำไมผมไม่เห็นรู้เรื่อง? เรื่องสำคัญขนาดนี้ ทำไมพี่ไม่บอกผมสักคำ?”

“พี่สะใภ้ของแกเป็นคนละเอียดรอบคอบ ดังนั้น เรื่องที่แกเป็น ลูกพี่ลูกน้องของฉัน ก็ต้องปิดบังเป็นความลับ ไม่งั้น ถ้าเธอรู้ เข้าว่าฉันยื่นมือเข้ามาเกี่ยวข้องกับบริษัทสือรุ่ย เดี๋ยวจะไม่ สบายใจเอา”

เมื่ออีกฝั่งพูดจบ ยังไม่ทันให้เสิ่นโม่เฟยตอบโต้ใดๆ ก็ตัดสาย

ทิ้งทันที

เสิ่นโม่เฟยกำโทรศัพท์เอาไว้แน่น แววตาหม่นหมองลงเล็ก

น้อย

ลูกพี่ลูกน้องของเขาแต่งงานแล้วเหรอ?

เขาจะแต่งงานได้ยังไงกัน?
พระเจ้าช่วย! ผู้หญิงคนไหนกันที่ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว ถึงได้ กล้ามาแต่งงานกับคนที่ดูเหมือนไม่ชอบผู้หญิงแบบนั้นได้ แถม ก็ไม่ได้ชอบผู้ชาย อีกอย่างยังเหมือนภูเขาน้ำแข็งขนาดใหญ่ที่ มีแต่ความเวิ้งว้างว่างเปล่า

เสิ่นโม่เฟย รู้สึกว่าโลกใบนี้เหมือนภาพลวงตา

เขายังคิดว่าสู้ซือจิ่นคงมีเรื่องรีบร้อน การที่เรียกเขากลับมา จากต่างประเทศนั้นก็เพื่ออะไร ที่แท้ก็ใช้ความรู้สึกกล้าเรียก เขากลับมาเพื่อหนุนหลังให้เมียตนเอง!

ถ้าข่าวลือไปทั่ว ล้ซือจิ่นที่เป็นเจ้าของบริษัทการบันเทิงหวา งถิง เป็นคนที่ไร้ซึ่งอารมณ์ จิตใจเหี้ยมโหด สาวงามต่างมา ประเคนให้ถึงที่ เขาแทบไม่มองสักแวบ ใครจะไปรู้ว่าเขาแอบ ซ่อนหญิงสาวคนสวยเอาไว้ในบ้าน!

เสิ่นโม่เฟย ถึงกลับตื่นเต้นขึ้นมาทันที

เขาอดไม่ได้ที่อยากจะเห็น ว่าเป็นผู้หญิงแบบไหนกัน พี่ชาย ที่ทำงานได้ยอดเยี่ยมของเขา ถึงกลับต้องแอบช่วยเหลืออยู่

เงียบๆ

ถึงอย่างไรถึงรั่วชูก็ไม่รู้ ว่าสู้ซือจิ่นแอบช่วยเหลืออยู่ เพื่อให้ เธอหลุดพ้นจากแผนการของซูเทียนอ้าย
ในบริษัทต่างนินทากันทั่ว ส่งอานหยีบอกว่า “ปีนี้ ในที่สุดก็มี ชายหนุ่มที่มีเงินมากมายมาให้ต้อนรับ ถ้าไม่มีเงิน ใครก็ไม่สน ทั้งนั้นว่าเขาหล่อหรือเปล่า หน้าตาหล่อแต่ไม่สามารถขอเงิน ได้

ถังรั่วซูไม่สนใจกับคำพูดนี้ พลางหัวเราะขึ้น “ความจริงแล้ว เอามาเปรียบเทียบ ฉันสงสัยเหลือเกินว่า ชายหนุ่มคนนั้นแทบ ไม่มีข่าวในสื่อให้ขุดคุ้ยเลย ถ้ามี ยามเมื่อปล่อยข่าวออกไป แล้ว พาดหัวข่าวคงไม่ปลิวไปไหนแน่

“แม่ง ถังรั่วชู แกจะไม่รักษาชีวิตไว้แล้วสิ? นั่นมันคนในตระ กูลเส็น เลยนะ ตระกูลผู้กว้างขวางทั้งทางการเมืองและธุรกิจ เธอปล่อยข่าวเขา หาเรื่องใส่ตัวชัดๆ?”

สั่งอานหยีตกใจจนเสียสติ หัวใจดวงน้อยๆ เต้นเกือบจะหลุด

ออกมา

ถังรั่วชูคิดแล้วคิดอีก พลันยิ้มให้ “ลูซือจิ่นของฉันบอกว่า ที่ เมืองเป่ยหนิงฉันสามารถเดินขวางทางได้ พอไปเหยียบเท้า ใครเข้า เขาจะมาช่วยฉันจัดการ”

ส่งอานหยีพูดอย่างอึดอัด “ประเด็นหลักที่แกหมายถึงคือ ต้องการบอกความรักของแกใช่เปล่า?”

ถังรั่วชูหัวเราะร่า พอดีกับตอนที่ผู้ซือจิ่นส่งข้อความเข้ามา พอดี เพื่อนัดเธอไปกินข้าวตอนกลางวัน
ถังรั่ว ตอบตกลง เลยพูดทันที “บริษัทของฉันเปลี่ยนเจ้าของ คนใหม่แล้ว ฉันกำลังคุยอยู่กับสังอานหยี เพื่อจะไปขุดคุ้ยหา ข้อมูลของเขา

อู๋ซือจิ่นมองข้อความด้านในแล้วยิ้ม หัวใจมีแต่ความสุข

เสิ่นโม่เฟยเป็นแค่ประธานแค่ในนามของบริษัทสือรุ่ยเท่านั้น ความจริงแล้วเขานี่แหละที่เป็นเจ้าของบริษัทสือรุ่ยที่อยู่เบื้อง หลัง

ตอนนี้ ภรรยาของเขา พูดว่ากำลังจะขุดคุ้ยข้อมูลของเขา!

นานสักพัก สู้ซือจิ่นถึงได้ตอบข้อความ “คุณภรรยาอยากจะ ทำอะไร ก็ทำให้เต็มที่ ถ้ามีเรื่องขึ้นมาผมรับผิดชอบเอง”

ถังรั่วชูส่งสติกเกอร์น่าสงสารให้เขา “ฉันกับส่งอานหยีก็พูด แบบนี้ เธอบอกว่าฉันกำลังตกหลุมรักอยู่”

สู้ซือจิ่น “คุณไปบอกกับเธอเลย ว่าเรากำลังตกหลุมรักกัน อย่างบ้าคลั่งอยู่จริงๆ

ถังรั่วชูหัวเราะยกใหญ่ สีหน้าสังอานหยีที่ไม่มีความรักอยู่ ถึงกลับต้องต้องโทรศัพท์หาเซียวเซียว ร้องไห้ฟูมฟายฟ้อง “เซียวเซียว ฉันเหมือนว่าจะรับกับสภาพของถังรั่วซูกับชาย หนุ่มปริศนาหู้นั้นไม่ไหว พวกเขากัดไม่ปล่อย แกต้องมาเป็นฝ่ายตัดสิน”

เซียวเซียว ก็ปลอบโยนเธออย่างเข้าใจ “อย่ากลัว กลับไป เดี๋ยวพี่จะหาให้สักคน ถึงเวลานั้นแกก็เอาคืนเธอกลับ”