ตอนที่ 55 พี่ต้องเชื่อมั่นในสายตาของพี่ชายผม

ตอนที่ 55 พี่ต้องเชื่อมั่นในสายตาของพี่ชายผม

“คุณภรรยาสามารถจัดการปัญหาที่มีอยู่ในภาพยนตร์ เรื่องนี้ แถมยังหาวิธีแก้ไขภายในระยะเวลาไม่นาน มันก็ พิสูจน์ความสามารถของคุณได้แล้ว นี่คุณจะไม่มาทำงานที่ บริษัทการบันเทิงหวางถึง จริงเหรอ?”

ถังรั่ว กะพริบตาปริบๆ “นี่คุณกำลังจะแย่งฉันมาจาก บริษัท?”

“ใช่ ผมคิดว่าไม่ควรจะปล่อยคนที่มีความสามารถอย่าง คณไป”

สู้ซือจิ่นพูดเสริมอีกว่า “อีกอย่าง พบจะได้เจอคุณได้ สะดวก”

ถังรั่วชูยิ้มออกมา “งั้นฉันว่าคงไม่ได้แล้วล่ะมั้ง ถ้าคนใน บริษัทคุณเห็นฉันเดินเข้าออกห้องทำงานของคุณ พวกเขา คงเกลียดฉันมากอย่างแน่นอน”

เธอคุยกับผู้ซือจิ่นไปเรื่อย จนกระทั่งช่วงเที่ยงสู้ซึ่งเหยาก็ กลับมาแล้วยิ้มกับถังรั่วชู “พี่สะใภ้ เรียบร้อยแล้วทีมงานประเมินของบริษัทเห็นควรว่าสามารถลงทุนได้

“งั้นฉันก็กลับไปแจ้งกับบริษัทได้แล้วใช่ไหม?”ถังรั่ว ถาม ออกไปอย่างไม่ค่อยแน่ใจ

ผู้ซึ่งเหยาโบกมือไปมา รีบกลับไปเลย ถ้าพี่สะใภ้ไม่เชื่อ ก็รอให้ถึงวันเปิดตัวภาพยนตร์ พี่ก็จะรู้ว่าจริงหรือไม่จริง อีกอย่างที่ต้องเชื่อมั่นในวิสัยทัศน์ในการลงทุนของพี่ชาย ผม เห็นโรคจิตๆ แบบนี้ แต่ถ้าเขาพูดว่าได้ มันจะต้องดัง อย่างแน่นอน”

สู้ซือจิ่นหรี่ตาลง มองน้องชายของตัวเองด้วยท่าทางจะ ยิ้มก็ไม่เชิง “ไหนนายลองพูดประโยคสุดท้ายใหม่อีกทีสิ”

ล้ซึ่งเหยายิ้มแหยๆ “ผมจะบอกว่าพี่ฉลาดแบบไม่มีใคร เทียบได้ สายตาเฉียบแหลม

“คนขี้ขลาด”

เห็นผู้ซึ่งเหยามีท่าทีเหมือนหนูเจอแมวอย่างไรอย่างนั้น เธอก็พูดแขวะเขาไปหนึ่งที จากนั้นก็ก้มดูเวลา
เวลาเที่ยงแล้ว เธอลุกขึ้นอย่างอารมณ์ดี “ไปกันเถอะ เพื่อฉลองให้กับการที่ฉันหลุดพ้นจากความยากลำบากวันนี้ ฉันเลี้ยงเอง ฉันใช้สมองกับโครงการนี้เป็นอย่างมาก ต้อง กินอะไรบำรุงซะหน่อย”

ทั้งสามออกไปทานอาหารเที่ยงด้วยกัน หลังจากทาน เสร็จ ผู้ซือจิ่นก็พาถังรั่ว ไปส่งที่บริษัท

หลังจากกลับมาถึงบริษัทถังรั่วซูก็เดินตรงไปยังห้องผู้ จัดการเพื่อแจ้ง หลีน่า ว่าฝ่ายบริษัทหวางถึง ตกลงร่วม ลงทุนแล้ว ต่อไปก็คือให้ทีมงานมืออาชีพของบริษัทดำเนิน การเกี่ยวกับสัญญาก็ถือเป็นอันเสร็จสิ้น

หลีน่าถามอย่างประหลาดใจ “ฝ่ายบริษัทหวางถึง พูด อย่างนั้นจริงเหรอ?”

“ใช่ค่ะ ภาพยนตร์ได้ผ่านการประเมินจากทีมประเมินของ บริษัทหวางถิงแล้ว ได้ยินว่าประธานสู้ก็ทราบแล้ว ต่อไปก็ แค่คุยเรื่องเกี่ยวกับสัญญาเท่านั้นค่ะ”

“เสี่ยวถัง ความสามารถของเธอทำให้ฉันต้องขยี้ตามอง ใหม่อีกครั้ง”
เธอเงียบไปชั่วครู่แล้วพูดออกมาอย่างเหลือเชื่อ

เธอรู้ดีว่าความสามารถของถังรั่วไม่ได้ด้อยเลย แต่ก็คิด ไม่ถึงว่าเธอจะสามารถทำให้บริษัทหวางถึงร่วมมือด้วยได้ สําเร็จ

ถังรั่วซูเธอสร้างคุณงามความดีที่ยิ่งใหญ่ให้กับบริษัท

ถังรั่วชูไม่ได้แสดงอาการอะไรเมื่อได้รับคำชมจากหลั น่า “ผู้จัดการชมเกินไปแล้วค่ะ ฉันแค่ทำเรื่องที่ตัวเองควร ทำให้สำเร็จเท่านั้น”

“อืม เธอออกไปก่อน เรื่องนี้ฉันจะส่งให้หัวหน้าจัดการให้ เร็วที่สุด”

“โอเคค่ะ”

หลังจากที่ถังรั่ว ออกมาจากห้องทำงาน เธอก็เดิน กลับมายังที่นั่งของตัวเอง สั่งอานหยีเขยิบเข้ามาถาม “เรียบร้อยแล้วเหรอ?”

ถังรั่วชูยกริมฝีปากขึ้น เรียบร้อยแล้ว”
“เธอเนียสุดยอดจริงๆ! เหอะ ฉันจะคอยดูว่าหรูเสี่ยวหลิน ยังจะกล้ามาสร้างความลำบากอะไรให้เธออีก”

แน่นอนว่าหรูเสี่ยวหลินคงไม่กล้ามาสร้างความลำบากให้ ถังรั่วชูอีก เพราะเธอก็คิดไม่ถึงว่าถังรั่วชูจะทำโครงการ ความร่วมมือกับบริษัทหวางถึงได้สำเร็จ

เรื่องนี้ทำให้ถังรั่วชูทำให้บริษัทยอมรับในความสามารถ ของเธอ ส่งผลกระทบต่อตำแหน่งของหรุเสี่ยวหลินอย่าง แน่นอน

หรูเสี่ยวหลินยิ่งละอายใจขึ้นไปอีก

ไม่น่าให้ถังรั่วชูไปงานเลี้ยงแทนเธอในคืนนั้นเลย ยิ่งไป กว่านั้นคือไม่น่าไปทำกร่างใส่เธอเลย

ถ้าตอนนั้นเธอรับได้หน้าที่จัดการโครงการความร่วมมือ โครงการนี้ ไม่แน่ คนที่ได้รับความดีความชอบในวันนี้คง เป็นเธอ

ถังรั่วชูไม่รู้ความคิดของหเสี่ยวหลิน ไม่งั้นล่ะก็ เธอคงจะคิดว่ามันน่าตลกสิ้นดี

อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่ใครก็ได้ที่สามารถไปนั่งคุยเรื่อง ความร่วมมือกับผู้ซือจิ่นอย่างง่ายๆ

แต่ทว่า หรุเสี่ยวหลินดูเหมือนจะทำให้ถังรั่วชูลำบากใจ ฝ่ายรั่วรั่วก็ไม่พอใจ “หรูเสี่ยวหลินเธอได้รับความดีความ ชอบจากฉันไม่น้อย นี่เธอช่วยฉันแบบนี้เหรอ เธอทำให้ฉัน ผิดหวังจริงๆ”

“รั่วรั่ว อย่าโมโหสิ ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากจัดการกับถังรั่วช แต่ตอนนี้ถังรั่ว ทำความดีความชอบให้กับบริษัทเป็นอย่าง มาก ฉันจะจัดการกับถังรั่วซูแบบโจ่งแจ้งไม่ได้อีกแล้ว รอให้ผ่านไปสักพัก ฉันจะคิดวิธีจัดการกับถังรั่ว อย่าง แน่นอน”

หรุเสี่ยวหลินพูดโน้มน้าวด้วยคำพูดสวยหรู

“เฮ้อ มันก็ต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว ฉันจะบอกเธอให้นะ เสี่ยวหลิน ฉันกับถังรั่วไม่สามารถอยู่ร่วมโลกกันได้ ถ้า เธอจัดการมันไม่ได้ ผลประโยชน์ที่ฉันจะให้เธอก็คงต้อง หยุดไว้ด้วยเช่นกัน โอกาสที่เธอจะได้แต่งงานกับคนรวยๆ ยิ่งไม่ต้องพูดถึง”
กู้รั่วรั่วพูดเตือนหรูเสี่ยวหลินด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก น่า เสียงนั่นแฝงไปด้วยการข่มขู่และตักเตือน

ความขุ่นมัวฉายออกมาทางแววตาของหเสี่ยวหลิน

ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเธออยากจะใช้ชื่อเสียงของกู้รั่วรั่ว เธอ คงไม่มาทนรับความโกรธของรั่วรั่วไม่ว่าคำพูดของกู้รั่วรั่ว จะรุนแรงหรือโหดร้ายขนาดไหน เธอก็ต้องอดกลั้นเอาไว้

หรูเสี่ยวหลินสูดหายใจเฮือกใหญ่แล้วยิ้มออกมา “วางใจ เถอะรั่วรั่ว ฉันต้องทำเรื่องที่รับปากเธอไว้ให้สำเร็จ เธอไม่ ต้องรีบร้อน ฉันจำได้ว่าเธอเคยพูดเรื่องวันเกิดครบห้ารอบ ของพ่อเลี้ยงเธอ วันนั้นถังรั่วชูจะต้องกลับไปใช่ไหมล่ะ หรือว่าเธออาจจะคิดวิธีจัดการถังรั่วชูเมื่อถึงตอนนั้น

“เธอมีวิธีอะไรไหม?”

น้ำเสียงของกู้รั่วรั่วดูอ่อนลงไม่น้อย

หรุเสี่ยวหลินยิ้มอย่างมีเจตนาร้าย “ฉันมีอยู่วิธีหนึ่ง…