ตอนที่ 17 นิยายน้ำเน่าที่หักมุม

ตอนที่ 17 นิยายน้าเน่าที่หักมุม

“ผมให้ร้ายคุณเหรอ”

จ้าวฟานทําเสียงฮึดฮัดขนจมูก คุณกู้ หรือคุณจะให้ผมงัดเอา หลักฐานออกมา ให้ทุกคนดู

“คุณ….

กู้รี่วรั่ว หน้าตื่นตกใจ ท่าทางหยิ่งผยองอ่อนลงไปมาก เห็นได้ ชัดว่ากลัว

บรรดาแขกในงาน แค่มองก็พบพิรุธ เห็นแววตาของเธอเปลี่ยน

ไป

กู้รั่วรั่วรีบโต้แย้งออกมา “ไม่ ไม่ใช่นะคะหยินเฟิงความรู้สึกที่ ฉันมีต่อคุณ คุณรู้ดี คนๆนี้มันโกหก รีบเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความ ปลอดภัยมาเอาตัวเขาออกไป

“คุณกู้ นี่ไม่เห็นโลงศพไม่หลังน้ำตานะ

เขายิ้มเยาะ ทันใดนั้นจ้าวฟานควักรูปถ่ายปีกหนึ่งออกมาจากชุด สูท ยื่นออกไป
ในภาพเป็นรูปของ จ้าวฟานและริ้วรั่ว ถือว่าค่อนข้างชัดที เดียว มีแค่ภาพกอดกัน จูบกันที่ดูแล้วสนิทสนมมาก เห็นก็รู้ทันที ว่าเป็นคู่รักกัน

บรรดาแขกในงานเห็นภาพนั่นก็ต่างส่งเสียงฮือฮา

“คุณชายจ้าวไม่ได้โกหกจริงๆ ภาพนี้ไม่ใช่ภาพตัดต่อ

“นี่ก็หมายความว่าพวกเราเข้าใจคุณหนูรองของตระกูลถังผิดนะ

“นี่มันน่ารังเกียจที่สุด ร่วมมือกันรังแกผู้หญิงตัวเล็ก แถมพวกเรา เองก็ยังเกือบถูกหลอกด้วย

มีภาพเป็นหลักฐานมัดตัวแบบนี้ ต่อให้ กู้ริ้วรั่ว จะปฏิเสธยังไงก็

ไม่เป็นผล

กู้รั่วรั่วสีหน้าเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย

เรื่องราวมันช่างรวดเร็วนัก เธอเองก็ยังปรับตัวไม่ทัน ทำไมถึง กลายเป็นแบบนี้ไปได้

เมื่อไม่กี่นาทีก่อน เธอยังเป็นนางเอกในสายตาของทุกคนอยู่ เลย ทำไมตอนนี้ถึงกลับกลายเป็นผู้ร้ายในสายตาคนอื่นไปแล้ว

และยังจ้าวฟานอีก ทำไมเขาถึงต้องปกป้องนังแพศยาถังรั่ว นั่น

ด้วย

ตอนแรกเธอต้องการทำให้ถังรั่ว ต้องอับอายขายหน้า ตอนนี้ กลับถูกทำเขาเสียแผนหมดแล้ว

ทำไมถังรั่วชูไปที่ไหนก็มีแต่คนคอยช่วย

กู้ริวรั่วคับแค้นใจ อารมณ์คุกรุ่น “ไม่ นี่ไม่ใช่เรื่องจริง ทุกคนอย่า ไปเชื่อเขา

“จนป่านนี้แล้ว คุณยังไม่ยอมรับอีกเหรอ”

จ้าวฟานคิดไว้อยู่แล้วว่าเธอต้องมีท่าทีแบบนี้ จึงเสริมขึ้นมาอีก ว่า “ถ้าทุกคนไม่เชื่อ ก็ถามท่านประธานถังได้ครับ เขาเป็นพ่อ ของคุณหนูรองของตระกูลถังต้องรู้เรื่องนี้แน่นอน

ในวินาทีนั้นเอง ทุกสายตาก็หันไปมองถังสังยืนอยู่ไม่ไกล

ถังสั่งสีหน้าไม่สู้ดีนัก ท่าทางกระวนกระวาย เหมือนอดทนถึงขีด สุด “รั่วรั่ว พอได้แล้ว ลูกควรจะพอใจแล้ว อย่าถลำลึกไปมากกว่า นี้เลย อีกอย่างสร้อยที่คอถอดคืนให้รั่วซูเสียเถอะ
“คุณพ่อ…..

กู้รั่วรั่วอึ้งใบหน้าซีดเผือด

คำพูดของถังสังเหมือนกับเป็นการยอมรับว่าเธอนั้นแย่งว่าที่ สามีของเธอไปจริง

“คุณพี่!”

จ้าวเสี่ยวหวั่นส่งเสียงเรียกอย่างไม่พอใจ

สร้อยเส้นนั้น เธอใฝ่ฝันที่จะครอบครองมานานแล้ว ไม่ใช่เรื่อง ง่ายที่จะกระชากมาจากมือของถังรั่วชู แล้วทำไมอยู่ๆจะคืนไป ง่ายๆแบบนี้

“ผมเคยบอกแล้วว่าของของเธอ พวกเราอย่าไปยุ่ง คืนให้เธอไป นี่ยังขายหน้าไม่พออีกเหรอ”

ถังสั่งจ้องมองจ้าวเสี่ยวหวั่นและกู้ริ้วรั่วอย่างเกรี้ยวกราดดุดัน ด้วยน้ำเสียงที่ไม่ต้องการคำปรึกษาหารือใดๆ

กู้รั่วรั่วสีหน้ายิ่งดูแย่มากขึ้น ในใจทั้งไม่อยากยอมรับ ทั้งเคือง

แค้น
คำพูดนี้ของถังสัง เหมือนเป็นการบอกเธอว่า ไม่ใช่ของทุกอย่าง ที่ตระกูลถัง นั้นเธอจะสามารถแตะต้องได้หมด เพราะทุกอย่าง เป็นของถังรั่วซู

กู้ริ้วรั่วเองก็รู้ดีว่า ถังสังนั้นปฏิบัติต่อตนเสมือนลูกสาวแท้ๆคน หนึ่ง แต่ความสัมพันธ์ทางสายเลือดนั้นเปลี่ยนแปลงไม่ได้

ถังรั่วชเป็นสายเลือดแท้ๆของเขา ของในบ้านส่วนใหญ่ ล้วนเป็น ของถังรั่วชูรวมถึงทรัพย์สมบัติของครอบครัวเหล่านั้น

กู้รั่วรั่วอิจฉาริษยาถังรั่วชู ไม่อยากเห็นเธอได้ดีกว่าตนเอง โกรธ แค้นคิดจะแย่งชิงทุกอย่างมาเป็นของตน

แต่ตอนนี้เธอก็ไม่กล้าขัดคำสั่งถังสั่ง ทำได้แค่ถอดสร้อยที่คอ ออกอย่างไม่เต็มใจ คืนให้ถังรั่วซ

สายตากู้รั่วรั่ว เต็มไปด้วยความแค้น ถังรั่วซูมองอย่างไม่แยแส รับสร้อยใส่ไว้ในมืออย่างหวงแหน

งานหมั้นที่ยิ่งใหญ่อลังการ กลับกลายเป็นละครน้ำเน่า

แขกเหรือในงานที่เห็นเหตุการณ์ต่างทั้งหมด มอง รั่วรั่วและจี้หยินเฟิงด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป

สาวๆคุณหนูไฮโซต่างล้วนฝันสลาย เพราะเทพบุตรที่คลั่งไคล้ กลายเป็นคนเลวระยำ ช่างเกินจะรับไหวจริงๆ ต่างพากันเดินหนี และบอกว่าต่อไปจะไม่ไปงานเลี้ยงต่างๆที่เกี่ยวข้องกับตระกูล อีกด้วย

เกิดเรื่องวุ่นวายขนาดนี้ งานก็คงดำเนินต่อไปไม่ได้ แขกแต่ละ ท่านต่างหาข้ออ้างกลับกันจนหมด

ตระกูลใหญ่ผู้มีชื่อเสียงอย่างตระกูล และตระกูลถังต่างมีสีหน้า ย่ำแย่ โดยเฉพาะจี้หยินเฟิง ที่ปกติมีใบหน้าสุขุมอ่อนโยน ตอนนี้ ไม่มีเค้าเดิมอีกแล้ว มีแต่สีหน้าเคร่งเครียด

กู้รั่วรั่วมือสองข้างกำหมัดแน่น ด้วยความโกรธแค้น

ถังรั่วชู

ทุกอย่างเป็นเพราะ ถังรั่ว ถ้าไม่ใช่เพราะมัน เธอก็ไม่ต้องขาย หน้าแบบนี้ ตกต่ำจนถูกผู้คนดูถูกเหยียดหยาม

ฉันจะไม่ยอมให้แกอยู่อย่างมีความสุขแน่