ตอนที่ 53 บริสุทธิ์ดั่งดอกบัวขาว

ตอนที่ 53 บริสุทธิ์ดั่งดอกบัวขาว

“ทำไมจะไม่จริงล่ะ!

รั่วรั่วโมโหจนยกมือขึ้นมาปิดหน้าร้องไห้สะอึกสะอื้น “แม่ หนูก็แค่อยากมีความสุข ทำไมถึงยากขนาดนี้?”

“รั่วรั่ว ไม่ต้องร้อง แม่จะไปคิดบัญชีกับหยินเฟิงให้

จ้าวเสี่ยวหวั่นโมโหจนทนไม่ไหว เธอกำลังจะลุกไปโทร หาจี้หยินเฟิง

แต่กู้รั่วรั่วรั้งเธอไว้ หญิงสาวร้องไห้อย่างน่าเวทนา “แม่ ไม่มีประโยชน์หรอก หนูไม่มีอะไรเลย พวกเขาไม่เห็น ความสำคัญของหนูหรอก แม่เข้าใจไหม ตอนนี้หนูต้องการ หุ้น 20 % นั่น แค่หนูได้หุ้นนั่นตระกูลก็จะไม่ดูถูกหนู แม่ เข้าใจหรือยัง?”

“แม่เข้าใจแล้ว ลูกอย่าร้องเลย แม่จะคิดวิธีแก้ไขให้ ตอน นี้ลูกไปนอนบนเตียงให้ดีๆ แม่จะไปโทรหาหยินเฟิงให้มาที่ นี่ก่อน จากนั้นค่อยคุยเรื่องหุ้น 20 % กับพ่อของลูก”
เมื่อจ้าวเสี่ยวหวั่นปลอบกู้รั่วรั่วเรียบร้อย เธอจึงรีบไปโทร หาจี้หยินเฟิง

ในระหว่างที่คุยโทรศัพท์กัน จ้าวเสี่ยวหวั่นแสดงละครได้ สมบทบาท เธอร้องไห้โฮออกมา “หยินเฟิง นายอยู่ไหน รีบมาที่นี่เลย รั่ว วจะเอาเด็กออก เกิดเรื่องอะไรขึ้น? ทำไม อยู่ดีๆ รั่วรั่วถึงคิดมากขึ้นมา

“อะไรนะ?”

จี้หยินเฟิงตกใจอยู่ครู่หนึ่ง “ให้เธออยู่นิ่งๆ ไม่ต้องทำ อะไร ผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้

หลังจากวางสาย จ้าวเสี่ยวหวั่นส่งสายตาเป็นเชิงบอกให้ กู้รั่วรั่วสบายใจ จากนั้นเธอก็เดินไปห้องหนังสือตามที่ได้ สัญญากับลูกตัวเองเอาไว้

ในขณะนั้น ถังสังกำลังนั่งอ่านเอกสารอยู่ในห้องหนังสือ เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู เขาก็พูดตอบรับออกไป

จ้าวเสี่ยวหวั่นยกชาโสมเข้ามา เมื่อถังสังเห็นเธอ จึงถาม ออกไปด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “รั่วรั่วสงบลงแล้วเหรอ?”

“ใช่ค่ะ อาละวาดอยู่พักใหญ่เลย”

เธอวางชาโสมไว้บนโต๊ะ แล้วเดินไปข้างหลังถังสังเพื่อ นวดไหล่ให้เขา

ถังสั่งไม่ได้มีปฏิกิริยาอะไรออกมามากมาย “โตๆ กันแล้ว บอกลูกว่าอย่าทําอะไรตามใจตัวเอง ในเมื่อเป็นคนของ ตระกูล ยิ่งไม่สมควรทำอะไรบุ่มบ่าม

“รั่วรั่ว ทำอะไรตามใจตัวเองที่ไหนกันล่ะตระกูล เป็น ตระกูลใหญ่ พวกเขาดูถูกดูแคลนชาติเกิดของรั่วรั่ว มาโดย ตลอด คุณก็รู้ว่า รั่วรั่ว ไม่มีพ่อมาตั้งแต่เด็ก ดังนั้นเธอก็เลย เคารพคุณเหมือนพ่อแท้ๆ มาตลอด คุณเคยบอกไว้ตั้งแต่ แรกว่า เมื่อรั่วรั่วแต่งออกไป คุณจะให้หุ้น 20% เพื่อเป็น สินสอด”

“ตอนนี้ รั่วรั่วก็แต่งออกไปแล้ว หลายปีมานี้เห็นแก่ที่ฉัน ทำเพื่อตระกูลถังอย่างไม่เจ็บแค้นและไม่เสียใจ คุณโอน สิทธิ์ของผู้ถือหุ้นให้เธอก่อนได้หรือเปล่า? เธอจะได้มีหน้า มีตาในตระกูลจี้บ้าง นี่เป็นสิ่งเดียวที่คนเป็นแม่อย่างฉัน สามารถช่วยเธอได้
จ้าวเสียวหว้นพูดหว่านล้อมเขาด้วยท่าทีที่อ่อนโยนและ นํ้าเสียงที่นิ่มนวล แสดงให้เห็นถึงภาพลักษณ์ของแม่ที่ดี

แต่คําขอร้องของเธอ ก็ถูกถังสังปฏิเสธเหมือนอย่างเค “ผมเคยพูดเรื่องนี้ไปแล้ว คุณไม่ต้องเอามันมาพูดอีก ส่วน ที่จะให้รั่วรั่วรอให้ถึงเวลานั้นก่อน ผมจะให้เธอเอง ตอนนี้ ผมไม่สามารถไปแตะต้องมันได้ก่อน อีกอย่างสิทธิ์ผู้ถือหุ้น เกือบทั้งหมดของบริษัทถังชื่อกรุ๊ป มี รั่วซูเป็นผู้สานต่อ นี่ คือสิ่งที่แม่ของเธอเหลือไว้ให้ก่อนตาย ส่วนที่จะแบ่งให้รั่ว รั่ว 20% นั้นก็ต้องผ่านการยินยอมจากรั่วชก่อน แต่ว่า…”

พูดแค่นั้น เขาก็หยุดพูดแล้วชำเลืองมองจ้าวเสี่ยว หวั่นจากความแค้นระหว่างรั่วกับรั่วรั่ว ผมว่ารั่วชูคงจะไม่ ยอม”

“นี่คุณ ไม่ว่ายังไงรั่วชูเธอก็เป็นลูกสาวของคุณ คุณมีสิทธิ์ ของผู้ถือหุ้นแทนเธอ คงไม่ต้องรอให้เธอยินยอมหรอก

จ้าวเสี่ยวหวั่นเลิกคิ้วขึ้นและพูดหว่านล้อมเขาต่อไป
เธอรู้อยู่ลึกๆ ว่าคนตาตมอย่างถึงรั่ว รังเกียจพวกเธอ สองแม่ลูกขนาดไหน ไม่ว่าจะพูดยังไงก็คงไม่ยอมอยู่แล้ว

“เสี่ยวหวั่น ผมเคยบอกคุณแล้ว ว่าของในบ้านเป็นของรั่ว ชู ของของเธอก็ควรจะเป็นของของเธอ ผมรู้ว่าคุณไม่ชอบ เด็กคนนั้น ปีที่ผ่านมานี้ เพื่อคุณผมที่เป็นพ่อนับวันก็ยิ่งห่าง กับลูกตัวเอง นี่คือสิ่งสุดท้ายที่เหลืออยู่ คุณคิดจะมาพังมัน อีกเหรอ คุณเห็นผมกับลูกเป็นศัตรูกัน คุณยังจะพยายาม ทําต่อไปอีกเหรอ?”

น้ำเสียงสุดท้ายของถังสั่งค่อนข้างจะแข็งกร้าว

จ้าวเสี่ยวหวั่นกลัวจนตัวหดและไม่กล้าปริปากพูดอะไร ออกไปอีก

เธอรู้ดีว่า ช่วงนี้เธอกับลูกทำไม่ดีกับถังรั่วชู มันหนักหนา เสียจนทำให้ถังสั่งไม่พอใจ

ไม่ว่าไอ้เด็กต่ำตมคนนั้นจะโวยวายใส่เขาแค่ไหน แต่ยัง ไงแล้วทั้งคู่ก็มีความสัมพันธ์ทางสายเลือด จะให้มาเทียบ กับเด็กที่เอาเข้ามาเลี้ยงแน่นอนว่าเทียบกันไม่ได้อยู่แล้ว
จ้าวเสี่ยวหวั่นทั้งจนปัญญาและไม่พอใจ

ลูกสาวของเธอต้องได้รับสิ่งที่ดีที่สุด หุ้น 20% นั่น ไม่ว่า ยังไงเธอต้องเอามันมาจากมือของถังสั่งให้ได้

หลังจากมีเรื่องกับกู้รั่วรั่วที่ภัตตาคารในวันนั้น ตอนนี้เธอ ต้องมาเจอการกดขี่จากหรูเสี่ยวหลินอีก

เดิมทีกะว่าจะแก้ไขบทละครให้เสร็จภายในหนึ่งเดือน กลับถูกลดลงเหลือแค่ครึ่งเดือน

เธอรู้ดีว่าคำพูดของผู้ซึ่งเหยาในคืนนั้นกระทบกระเทือน จิตใจกู้รั่วรั่วเป็นอย่างมาก จนทำให้เธอเกิดเจตนาร้ายขึ้น มาในใจ และเริ่มที่จะกดขี่เธอให้จมดิน

ความกดดันของถังรั่วเพิ่มขึ้นไปอีก ยิ่งวุ่นวายเข้าไป

ใหญ่

สั่งอานหยีทนเห็นไม่ได้อีก จึงกัดฟันพูดออกมา “กู้รั่วรั่ว ไอ้คนต่ำตม มันน่าจะไม่ได้ตายดี
ถังรั่วชูพูดด้วยสีหน้าสงบนิ่ง ไม่เป็นไร ให้เธอถือดีไป ก่อน หลังจากเรื่องนี้ผ่านไป ฉันก็จะมีเวลาเอาคืน

“ตอนนี้ผู้หญิงต่ำตมคนไหนมันพออกพอใจสุดๆ ไปเลย มี ภาพตอนมันทำสาธารณประโยชน์บนหน้าอินเทอร์เน็ตเต็ม ไปหมด มูลนิธิหมาแมวจรจัดอะไรนั่น ไหนจะไปเป็นอาสา สมัครในบ้านพักคนชรา เสแสร้งจริงๆ”

สั่งอานหยีพูดอย่างไม่แยแส

แววตาของถังรั่วชูหยุดนิ่ง “ผู้หญิงคนนั้นเตรียมตัวที่จะ หวนกลับมาในวงการบันเทิงแล้วเหรอ?”

“ใช่แล้ว หนิงเฉียวเฉียวยังพูดถึงผู้หญิงคนนั้นในรายการ อยู่เลย พูดว่าอะไรนะกู้รั่วรั่วกำลังแก้ไขตัวเองอยู่ มนุษย์ มักจะรู้ถึงความผิดพลาดของตัวเอง ทุกคนต้องรู้จัก ประนีประนอมกัน ให้อภัยในเรื่องที่คนอื่นทำพลาดไป

สั่งอานหยีกลอกตามองบน “ทำเรื่องเลวๆ อยากให้คนอื่น มองว่าตัวเองเป็นคนดี ผู้หญิงคนนี้ซื้อใจแฟนคลับด้วยภาพ ลักษณ์ที่บริสุทธิ์ดั่งดอกบัวขาว”
“จริงเหรอ หนิงเฉียวเฉียวเป็นคนดีขนาดนั้นตั้งแต่เมื่อไร กัน ถึงกระทั่งพูดเพื่อช่วยกู้รั่วรั่วเลยเหรอ”

ถังรั่วชูเกิดความสงสัยขึ้นมา

เธอยังจำได้ว่าตอนที่สัมภาษณ์หนิงเฉียวเฉียวครั้งนั้น ผู้ หญิงคนนั้นยังด่ากู้รั่วรั่วว่าโง่อยู่เลย

ถังรั่วชูไม่คิดว่าที่ผู้หญิงคนนั้นทำเพราะชอบกู้รั่วรั่ว

แต่ทว่าเธอพอจะเชื่อมโยงอะไรได้บ้างแล้ว หรืออาจจะ เป็นเพราะจี้หยินเฟิง