One heart รักเพียงเธอ

ตอนที่ 31 คนที่รังแกผู้อื่นก็จะถูกรังแกเหมือนกัน



ตอนที่ 31 คนที่รังแกผู้อื่นก็จะถูกรังแกเหมือนกัน

ตอนที่ 31 คน รังแกผู้อื่นก็จะถูกรังแกเหมือนกัน

“คุณภรรยาอยากดื่มอะไร?

เห็นถังรั่วชูมองอยู่พักใหญ่ สู้ซือจิ่นจึงถามออกไป

ถังรั่วซูเบือนสายตามามองผู้ซือจิ่น

ขณะนั้นเอง ชายหนุ่มถอดสูทตัวนอกออกเหลือเพียงเสื้อเชิ้ต แขนเสื้อถูกพับขึ้นไปถึงกลางแขน กระดุมคอเสื้อถูกปลดออก สองเม็ด เผยให้เห็นกระดูกไหปลาร้าสุดเซ็กซี่

บนใบหน้าของเขายังประดับด้วยแว่นกรอบทอง ใบหน้าเย็นชา นั่นดูสง่างามและมีความรู้

ดวงตาของถังรั่ว เป็นประกาย เธอรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้หล่อเกินไป แล้ว เขาทําให้เธอตกตะลึงได้ทุกเมื่อ

“กาแฟก็ได้”

เธอยิ้มแล้วเดินไปนั่งตรงข้างโซฟา
ซือจิ่นพยักหน้า จากนั้นก็โทรสั่งให้ มู่หลิงที่อยู่ข้างนอกเอา กาแฟเข้ามา จากนั้นเขาจึงหยิบโน้ตบุ๊กส่งให้ถังรั่วชู “ผมขอ ทำงานก่อนนะ คุณก็เล่นไปก่อนสักพัก อีกประมาณครึ่งชั่วโมง ผมเสร็จงานแล้วจะมาหาคุณ

“โอเค คุณไปทํางานเถอะ

ถังรั่วชูพยักหน้าอย่างว่าง่าย แล้วมองสู้ซือจิ่นที่เดินกลับไปยัง โต๊ะทํางานอีกครั้ง การมาของถังรั่ว ไม่ได้เป็นเรื่องที่น่าตกใจสําหรับมู่หลิงแล้ว เขายกแก้วกาแฟไปวางตรงหน้าเธออย่างนอบน้อม จากนั้นก็เดิน ออกไป

ผ่านไปครู่หนึ่ง มู่หลิงยกกาแฟสองแก้วเข้ามาเสิร์ฟ

ไม่นานในห้องทำงานก็ปกคลุมไปด้วยความเงียบ ได้ยินเสียง พลิกกระดาษของผู้ซือจิ่นมาเป็นระยะ เธอไม่ได้รบกวนเขา เธอ เปิดคอมเพื่อเช็กข่าวตามหน้าเว็บและเวยป้ออย่างเงียบๆ

ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง ข่าวของเธอกับ กู้รั่วรั่ว ก็เป็นที่พูดถึงกันให้วุ่น
คำพูดด่าทอมากถาโถมเข้ามาใส่เธออย่างมืดฟ้ามัวดิน แม้แต่ใน เวยป๋อของเธอก็ไม่เว้น ทั้งข้อความส่วนตัว ทั้งคอมเมนต์ เต็มไป ด้วยข้อความด่าทอ

สีหน้าของถังรั่วชูยังเรียบนิ่ง เธอไม่ได้สนใจสักเท่าใด

ให้รั่วรั่วได้ใจไปก่อน ตอนนี้ยิ่งชาวเน็ตเชิดชูเธอไว้สูงมาก เท่าไร ถึงตอนที่เธอตกลงมาก็ยิ่งน่าสังเวชมากขึ้นเท่านั้น

เธออยากให้กู้รั่วรั่วรู้ว่า เธอไม่ใช่คนที่จะมากลั่นแกล้งได้ตาม อำเภอใจ

คนที่รังแกผู้อื่นก็จะถูกรังแกเหมือนกัน สุดท้ายแล้วเธอก็จะได้ รับผลกรรมที่เธอก่อไว้

ไม่นานถึงรั่วซูก็ปิดอินเทอร์เน็ตและไม่อยากไปสนใจอีก สายตา ของเธอค่อยๆ มองไปยัง อู๋ซือจิ่นที่นั่งอยู่ไม่ไกล

เขามีสมาธิมาก ใบหน้าเย็นชานั้นยังคงแน่วแน่และมั่นคง นิ้ว เรียวยาวกำลังพลิกเอกสาร ดวงตาสุขุมและดูมีความรู้ ความเฉียบ แหลมและความมีอำนาจแผ่ออกมาจากคนที่ดูมีระดับเท่านั้นที่จะมี

ถังรั่วซูยกกาแฟขึ้นดื่ม เธอจิบพลางมองภาพนั้นอย่างชื่นชมประโยคหนึ่งผุดขึ้นมาในหัวของเธอ ผู้ชายที่ตั้งใจกับการทำงาน มักจะดูหล่อ เซ็กซี่และมีเสน่ห์อยู่เสมอ

ถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอไม่เชื่อประโยคนี้ แต่ตอนนี้เธอเชื่อแล้วล่ะ

ผู้ชายคนนี้เพียบพร้อมไปในทุกด้าน คุณสมบัติต่างๆ รวมไว้บน ตัวเขาหมดทุกอย่าง ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เขาเป็นที่หมายปองเป็น อย่างมาก

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เธอก็ถอนหายใจออกมาอย่างอดไม่ได้ แม้ว่า การที่เธอได้มาอยู่กับผู้ซือจิ่นมันไม่ได้เกิดจากความรู้สึก แต่การที่ ได้เขามาเป็นสามีโดยไม่ต้องทำอะไรสักอย่าง มันทำให้เธอรู้สึก ภูมิใจขึ้นมาเล็กๆ

ถ้าเกิดว่าคนอื่นรู้ขึ้นมา คงจะอิจฉาตายเลย

“คุณภรรยา จ้องผมขนาดนั้นมันรบกวนการทำงานของผมนะ นี่ คุณอยากให้ผมทำเรื่องที่ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เหรอ?” เพราะสายตาเคลิบเคลิ้มของถังรั่วชูทำให้เขาเงยหน้าจาก เอกสาร แล้วมองเธอด้วยสายตากรุ้มกริ่ม
ถังรั่วซูกะพริบตาปริบๆ แก้มร้อนผ่าว เธอเขินเล็กน้อย “ขอโทษ คุณทำงานต่อเถอะ

อ้ อจิ่มยิ้มออกมา เขาลุกจากเก้าอี้แล้วเดินมานั่งลงข้างเธอ “เป็นไง? ตอนนี้ข้างนอกวุ่นวายจนน่ากลัว คุณภรรยาจะตอบโต้ กลับตอนไหน?”

“ไม่รีบ นานๆ ที วรั่วจะมีความสุข คนที่เป็น ‘น้องสาว’ จะไป ทําลายความสุขได้ยังไงกัน? ให้เธอสัมผัสความรู้สึกที่เหมือนได้ เหยียบอยู่บนก้อนเมฆไปก่อน!”

ถังรั่ว ตอบไปอย่างไม่แคร์ ใบหน้าผ่อนคลายเหมือนคุยเรื่องดิน ฟ้าอากาศอย่างไรอย่างนั้น

ผู้ซือจิ่นชื่นชมท่าทีมั่นใจของเธอเป็นอย่างมาก สายตาของเขา แสดงความประหลาดใจ เขายิ้มบาง แล้วพูดออกมา ในเมื่อคณ ภรรยามีแผนไว้แล้ว ผมก็คงไม่ต้องถามอะไรต่อ อีกเดี๋ยวผมมี ประชุม ต้องทิ้งให้คุณรออยู่ที่นี่

“ไม่เป็นไร คุณทํางานเถอะ”

ถังรั่วชูพยักหน้าอย่างเข้าใจ

ล้ซือจิ่นต้องดูแลบริษัทใหญ่ขนาดนี้ วันๆ เขาต้องจัดการกับอะไรมากมาย เธอเข้าใจดี อีกทั้งไม่กล้าไปรบกวนเวลาของเขา

ให้มาก

อีกอย่างเธอยังโดนวรั่วแกล้งมาไม่ใช่แค่ครั้งสองครั้ง มัน ทำให้เธอชินไปเสียแล้ว หนำซ้ำเธอยังเตรียมวิธีรับมือไว้แล้วด้วย

แต่ทว่า แม้จะเป็นเช่นนี้ ในใจของเธอกลับรู้สึกประทับใจขึ้นมา

เธอแต่งงานกับบซีอนได้ไม่กี่วัน แต่ความใส่ใจของเขามัน มากกว่าข้อตกลงที่เราทั้งคู่ต้องแต่งงานกัน

“แล้วผมจะรีบกลับมา ถ้าคุณอยู่ในนี้แล้วรู้สึกเบื่อ คุณเดินออกไป ดูอะไรข้างนอกก็ได้นะ”

สู้ซือจิ่นครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดประโยคนั้นออกไป

เมื่อถังรั่วชูได้ยินดังนั้นก็อึ้งไปเล็กน้อย “ไม่ดีหรอกมั้ง? ถ้าฉัน โดนคนจําได้ มันจะมีผลกระทบกับคุณ

“ไม่มีหรอก ลูกน้องของผมปากไม่ปากโป้ง ถ้าใครพูดอะไร มั่วๆ ออกไป ก็เตรียมโดนไล่ออก ตราบใดที่คุณมีอิทธิพลต่อการ ทํางานของพวกเขา คุณก็สามารถไปเดินดูการทํางานของพวกเขาได้เสมอ”

ผู้ซือจิ่นพูดอย่างผ่อนคลาย ระหว่างที่พูดก็แผ่รังสีการให้ท้าย

ออกมาแบบลับๆ

“ได้จริงเหรอ?”

เธอถามออกไปด้วยสายตาเป็นประกายด้วยความสนใจ

“ถึงฉันจะกลัวแต่ก็ต้องทำแล้วล่ะ

ถังรั่วซูแสดงอาการตื่นเต้นออกมาทางคำพูด

ได้เดินดูภายในของบริษัทการบันเทิงหวางถึง โอกาสแบบนี้ หาได้ยากมาก เหมือนฟ้าประทานโอกาสมาให้แล้วเธอจะปล่อย

โอกาสนี้ให้หลุดลอยไปได้อย่างไรล่ะ


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ